...Μόλις είχα λύσει το τρίποδο και ξεκινήσει να κατεβαίνω την ακρόπολη του κάστρου των Ιωαννίνων, όταν έφυγαν τα σύννεφα και έσκασε μύτη ένας χρυσός ήλιος χαρίζοντας τις τελευταίες ακτίνες του. Δεν θα απέμεναν πάνω από 10λεπτά μέχρι να χανόταν πίσω από τους λόφους στα δυτικά των Ιωαννίνων... Πρόλαβα έτσι να δοκιμάσω 3 φακούς στα 50mm, στο ίδιο θέμα με τα 35mm: το Φετιγιέ Τζαμί δίπλα στο Βυζαντινό Μουσείο Ιωαννίνων, από την ίδια θέση με τα 35mm αλλά με όρθιο κάδρο.
Οι φακοί οι ίδιοι (δηλαδή ο Canon EF 28-135 3.5-5.56is και ο EF-S 18-55 3.5-5.6II, οι οποίοι περιλαμβάνουν το συγκεκριμένο εστιακό μήκος στο εύρος τους). Και ο Asahi Pentax SMC Takumar 1.4/50 που έτυχε να έχω εύκαιρο. Δεν είμαι ιδιαίτερα σίγουρος για την κατάσταση του συγκεκριμένου δείγματος, καθώς του έχω βγάλει κυριολεκτικά τα μάτια από την άγνοιά μου, έβγαλα ένα ελατηριάκι από τη θέση του νομίζοντας ότι ο φακός είχε κολλήσει στη θέση Auto. Ακούγεται πλέον ένα χριτς-χριτς κατά την εστίαση και το διάφραγμα δεν κλείνει με την ίδια ευκολία. Δεν πιστεύω να έχουν πειραχθεί τα οπτικά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Λοιπόν, πρώτα οι φωτογραφίες:
Πλήρεις και resized σε 667x1000
Οι φακοί οι ίδιοι (δηλαδή ο Canon EF 28-135 3.5-5.56is και ο EF-S 18-55 3.5-5.6II, οι οποίοι περιλαμβάνουν το συγκεκριμένο εστιακό μήκος στο εύρος τους). Και ο Asahi Pentax SMC Takumar 1.4/50 που έτυχε να έχω εύκαιρο. Δεν είμαι ιδιαίτερα σίγουρος για την κατάσταση του συγκεκριμένου δείγματος, καθώς του έχω βγάλει κυριολεκτικά τα μάτια από την άγνοιά μου, έβγαλα ένα ελατηριάκι από τη θέση του νομίζοντας ότι ο φακός είχε κολλήσει στη θέση Auto. Ακούγεται πλέον ένα χριτς-χριτς κατά την εστίαση και το διάφραγμα δεν κλείνει με την ίδια ευκολία. Δεν πιστεύω να έχουν πειραχθεί τα οπτικά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Λοιπόν, πρώτα οι φωτογραφίες:
Πλήρεις και resized σε 667x1000