Moιαζουν σαν να τραβήχθηκαν χθες....

[Ηλίας Σ.]

Εγώ πάντως δυο προσπάθειες έκανα για να χειριστώ μηχανή μεγάλου φορμά και δεν ήταν επιτυχημένες. Νιώθω εξαιρετικά άβολα με αυτές τις μηχανές, ιδιαίτερα με το γεγονός ότι πρέπει να χωθώ κάτω από το μαύρο πανί (που και στις δυο περιπτώσεις βρωμούσε) και ότι η εικόνα είναι ανάποδα στο θαμπόγυαλο της μηχανής.

Μα, είναι προφανές ότι η τέχνη απαιτεί θυσίες!

Αντίθετα θα μπορούσα να χειριστώ (με εξάσκηση) σχετικά εύκολα μηχανή μεσαίου φορμά, ακόμα και δύσκολες μηχανές, όπως τις HASSELBLAD. Φυσικά μηχανές με αυτοματισμούς, όπως οι PENTAX 645 N, CONTAX 645, MAMIYA 645 AFD, μου φαίνονται εύκολες. Και όχι ιδιαιίτερα μεγάλες, όταν έχω χειριστεί στο παρελθόν τις CANON 1 D xxx.

Μια ιστορική Rolleiflex ήταν η πρώτη επαφή μου με μεσαίο φορματ. Κακός μπελάς απ' το να αλλάξεις φίλμ, μέχρι να καδράρεις κοιτάζοντας από πάνω! Αλλά το αποτέλεσμα εντυπωσιακό!
Αρκετά αργότερα μια Pentax 67 με εντυπωσίασε και πάλι, αλλά πολύ άβολη μου φάνηκε λόγω μεγέθους και βάρους και δεν επέμεινα άλλο... Αν δεν είναι για studio, τα πράγματα γίνονται δυσανάλογα δύσκολα, και ιδιαίτερα όπως έχουμε καλομάθει με τις compact...
Α, και μια πάμφθηνη Lubitel που επέμενε να βγάζει πολύ καλύτερες φωτογραφίες απ' ότι περίμενα, αλλά που τότε πιτσιρικάς μάλλον ντρεπόμουν να την χρησιμοποιήσω!