Μπομπινόφωνα

Έχει, πως δεν έχει...
Δεν περιλαμβάνονται οι ταινίες.
Είναι ξεχωριστή αγορά και δεν την λες φτηνή, χώρια που έχει εξαντληθεί. Τώρα τι γενιά είναι δεν ξέρω.
Το ενδιαφέρον είναι πως η αναπαραγωγή είναι με Studer C37 και η εγγραφή με Telefunken M10 (παντού λυχνίες, πώρωση).
Το γέλιο είναι όταν πας στις ταινίες και κλικάρεις στο μενού accessories….
 
Τα πάντα κυλάνε σε απόλυτη αρμονία με την - σε όλους τους τομείς - περιρρέουσα ανοησία και υπερβολή...
 
Δεν περιλαμβάνονται οι ταινίες.
Είναι ξεχωριστή αγορά και δεν την λες φτηνή, χώρια που έχει εξαντληθεί. Τώρα τι γενιά είναι δεν ξέρω.
Το ενδιαφέρον είναι πως η αναπαραγωγή είναι με Studer C37 και η εγγραφή με Telefunken M10 (παντού λυχνίες, πώρωση).
Το γέλιο είναι όταν πας στις ταινίες και κλικάρεις στο μενού accessories….
Ντίνο ο Horch δεν έχει και το καλλίτερο όνομα στην πιάτσα των ταινιών. Τον παρακολουθώ εδώ και καμιά 10ριά χρόνια. Κατά καιρούς εξαφανίζεται και επανέρχεται. Τελευταία έχει επιτύχει μια συνεργασία με τον Jurg Shopper (Ελβετός) της Triston Master Recordings που έχει στη συλλογή της πολλές ταινίες Μαστερ, κυρίως από τη Ελβετική Ράδιο-Τηλεόρασή. Η Triston κάνει τις κόπιες με τα λαμπάτα που αναφέρεις, ο Horch πουλάει και οι YELLO εμφανίζονται βοηθητικά (?) σαν γνωστό όνομα. Για τα μαγνητόφωνα δεν ξέρω ποιος κάνει τη δουλειά.

 
Γιώργο μου δεν τα παρακολουθώ από κοντά. Σίγουρα γίνονται και αρπαχτές (οι Ελβετοί δεν είναι αρνάκια..).
Τώρα το service δεν είναι δύσκολο σε επίπεδο ηλεκτρονικών. Υπάρχει όλη η βιβλιογραφία
και η εμπειρία είναι ακόμα παρούσα, διότι πολλοί τεχνίτες ζουν.
Το πραγματικό πρόβλημα εστιάζεται στα ηλεκτρομηχανικά συστήματα, των οποίων η παραγωγή έχει παύσει από καιρό
και αναφερόμεναι κυρίως στις κεφαλές και δευτερευόντως σε μοτέρ και ρελέ.
Εκεί αν δεν υπάρξει εναλλακτική προμήθεια, το όλο θέμα έχει ημερομηνία λήξης.
Εκτός και αν κάποια νέα τεχνολογία φροντίσει για την αναλογική αναπαραγωγή των παλαιοτέρων ταινιών (αρχεία)
και γιατί όχι την εγγραφή νέων ταινιών (αν και πιστεύω πως στο ψηφιακό κόσμο το δεύτερο δεν έχει μεγάλες ελπίδες).
 
Οι πρώτες μαγνητοταινίες 2-track stereo έκαναν την εμφανισή τους το 1956 και στοίχιζαν τότε 12 $ κατά μέσο όρο, δηλαδή περίπου 140 σημερινά δολλάρια αν υπολογίσεις τον πληθωρισμό. Ηταν πραγματικά αντίγραφα των master tapes της εποχής με μόνη διαφορά ότι έτρεχαν στις 7 ½ inch/s αντί των 15 inch/s των πρωτότυπων Master Tapes. Ολη η διαδικασία παραγωγής ήταν ελεγχόμενη από την Ampex που κατασκεύαζε όλη την αλυσίδα των μαγνητοφώνων αναπαραγωγής και εγγραφής. (όλα λαμπάτα)

Η ποιότητα ήχου των ταινιών αυτής της εποχής ήταν εξαιρετική αλλά προσιτή μόνο σε όσους είχαν γερό πορτοφόλι. Τα καλά μαγνητόφωνα 2-track stereo ξεκινούσαν από τα 200 $, (2.300 $ σημερινή αξία) με τα ακριβότερα να ξεπερνούν τα 1.200 $. Οι δίσκοι βινυλίου ήταν ακόμα μονοφωνικοί, ενώ τα πρώτα stereo LP που έκαναν δειλά δειλά την εμφανισή τους το 1958 ήταν πολύ κατώτερα σε ποιότητα ήχου.

Τα πρώτα χρόνια οι διαθέσιμοι τίτλοι προέρχονταν κυρίως από μικρές ανεξάρτητες εταιρείες όπως OmegaTape, Everest, Audio Fidelity, Bel Canto, ενώ από το 1958 μπήκαν στο παιχνίδι οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες RCA, Capitol και Columbia. Οι μαγνητοταινίες της περιόδου αυτής κυκλοφορούσαν σε περιορισμένα αντίτυπα και πλέον είναι αρκετά δύσκολη η εύρεση τίτλων από την περίοδο αυτή και οι τιμές πώλησης σε ορισμένους τίτλους ξεπερνούν τα 100 $.

Για όσους ενδιαφέρονται για αυτή τη νοσταλγική περίοδο του αναλογικού High End προτείνω μια περιήγηση σε αυτό το website : https://www.omegatape.us
 
Δίνοντας όποιος ενδιαφέρεται για μπομπινόφωνο γύρω στο 1/3 της παραπάνω αναγραφόμενης τιμής μπορεί να βρει σε άριστη κατάσταση ένα Studer A-80 το οποίο για οικιακή χρήση είναι το ελάχιστον ...επαρκέστατο
 
Δίνοντας όποιος ενδιαφέρεται για μπομπινόφωνο γύρω στο 1/3 της παραπάνω αναγραφόμενης τιμής μπορεί να βρει σε άριστη κατάσταση ένα Studer A-80 το οποίο για οικιακή χρήση είναι το ελάχιστον ...επαρκέστατο
το Α-80 το έχω δει στο σπίτι του φίλου Γιώργου (geovar)
το μέγεθος της συσκευής είναι πραγματικά (πολύ) μεγάλο και δεν μπαίνει σε όλα τα σπίτια..

θα μου πεις, αυτός που έχει 16Κ για το Revox , θα έχει και το ανάλογο σπίτι...

ναι, αλλά θα πρέπει να έχει και την ανάλογη "ανεκτική" γυναίκα.... :LOL:

(άντε να βρεις μία που να της αρέσει το Α-80...) :ROFLMAO:
 
Κύριοι το Α80 εξακολουθεί να είναι ένα κορυφαίο μηχάνημα αναπαραγωγής αναλογικού ήχου. Ομως σε πιθανή περίπτωση αγοράς μεταχειρισμένου επαγγελματιικού μηχανήματος πρέπει να προηγηθεί ενδελεχής έλεγχος καθώς τα περισσότερα μαγνητόφωνα αυτής της εποχής δεν έτυχαν της καλύτερης μεταχείρισης από τους ιδιοκτήτες τους στα studio ηχογράφησης. Τα περισσότερα έχουν εκτεθεί σε υπολλέιματα καπνού (πίσσα και νικοτίνη) και οι μαγνητικές κεφαλές συνήθως είναι φθαρμένες με σημαντική πτώση εξόδου στις υψηλές συχνότητες.

Από την εμπειρία μου είναι δύσκολο να βρει κάποιος αυτή τη στιγμή ένα λειτουργικό και σωστά συντηρημένο Α80 σε τιμή χαμηλότερη από 8.000 €. Προσοχή επίσης στις αγορές από το εξωτερικό. Απαιτείται ειδική συσκευασία και μεταφορά μόνο με παλέτα για να ταξιδέψει με ασφάλεια και να το παραλάβετε σώο και αβλαβές.
 
  • Like
Reactions: dinos
Δίνοντας όποιος ενδιαφέρεται για μπομπινόφωνο γύρω στο 1/3 της παραπάνω αναγραφόμενης τιμής μπορεί να βρει σε άριστη κατάσταση ένα Studer A-80 το οποίο για οικιακή χρήση είναι το ελάχιστον ...επαρκέστατο
-A80 σε άριστη κατάσταση στο 1/3 των 16.000Ε δεν υπάρχει πλέον παρά στα όνειρά μας.
Το Α80 επαρκέστατο για οικιακή χρήση;;;;; Τι είπες τώρα αγαπητέ.
Για ένα μεγάλο μέρος των LP που ακούς σήμερα, υπεύθυνο είναι ένα Α80 ή ένα Α820 , και επειδή τα έχω και τα δύο σε διορθώνω με καλή πρόθεση.
Αυτό είναι το Studer A820 (μου)
Το Α80 είναι παρόμοιου μεγέθους και δε συγκρίνεται με το Β77.
Kije.JPG
 
Last edited:
  • Like
Reactions: petros647
-A80 σε άριστη κατάσταση στο 1/3 των 16.000Ε δεν υπάρχει πλέον παρά στα όνειρά μας.
Το Α80 επαρκέστατο για οικιακή χρήση;;;;; Τι είπες τώρα αγαπητέ.
Για ένα μεγάλο μέρος των LP που ακούς σήμερα, υπεύθυνο είναι ένα Α80 ή ένα Α820 , και επειδή τα έχω και τα δύο σε διορθώνω με καλή πρόθεση.
Αυτό είναι το Studer A820 (μου)
Το Α80 είναι παρόμοιου μεγέθους και δε συγκρίνεται με το Β77.
View attachment 241851
Το "επαρκέστατο" γράφηκε με χιουμοριστική διάθεση αγαπητέ. Όλοι ξέρουν ποιο είναι το Α80. Τυχερός όποιος το έχει (μεταξύ των οποίων εν προκειμένω και εσύ).
 
Το "επαρκέστατο" γράφηκε με χιουμοριστική διάθεση αγαπητέ. Όλοι ξέρουν ποιο είναι το Α80. Τυχερός όποιος το έχει (μεταξύ των οποίων εν προκειμένω και εσύ).
Τουλάχιστον σε πρώτη ανάγνωση δε γινόταν αντιληπτό το χιούμορ, αφού συνέκρινες ένα κατ'εξοχήν οικιακό μηχάνημα με το Α80. Αφού όμως το δηλώνεις ως χιομοριστικό καμιά διάθεση αμφισβήτησης από εμένα.-
 
Τον Ιούλιο του 1945 ο 30χρόνος τότε Αμερικάνος στρατιώτης Jack Mullin πήρε μια ιστορική απόφαση. Επέλεξε να στρίψει αριστερά αντί να στρίψει δεξιά και η απόφαση αυτή σημάδεψε την μετέπειτα καρίερα του ανακαλύπτοντας "Το Μαγνητόφωνο" της AEG σε Γερμανικό ραδιοφωνικό σταθμό σε προάστιο της Φρανκφούρτης. Αντιλαμβάνεται αμέσως τη σημασία αυτής της νέας τεχνολογίας και καταφέρνει να αποσυναρμολογήσει και να στείλει με ασφάλεια δύο μηχανήματα στο σπίτι του στο San Francisco.

H μετέπειτα συναντήση του με τον ιδρυτή της Ampex Alexander Poniatoff και ο ενθουσιασμός του γνωστού ηθοποιού και ραδιοφωνικού αστέρα Bing Crosby για τη νέα τεχνολογία ηχογράφησης είχαν ως αποτέλεσμα τη κατασκευή του πρώτου μαγνητοφώνου υψηλής πιστότητας εγγραφής AMPEX 200A το 1948. Αξίζει να διαβάσετε όλη την συναρπαστική ιστορία εδώ: https://www.historyofrecording.com/Jack_Mullin.html
 
Ακούστε εδώ μια από τις πρώτες στερεοφωνικές ηχογραφήσεις του 1944 που ηχογραφήθηκαν στο Βερολίνο και διασώθηκαν από τον καταστροφικό πόλεμο.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Ακούστε εδώ μια από τις πρώτες στερεοφωνικές ηχογραφήσεις του 1944 που ηχογραφήθηκαν στο Βερολίνο και διασώθηκαν από τον καταστροφικό πόλεμο.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
η ηχογράφηση έχει δεχτεί κάποια σύγχρονη επεξεργασία ;;

δεν έχει καθόλου θόρυβο, είναι "γεμάτη" σε όλο το φάσμα και την ακούμε από ...youtube !!

την άκουσα από το κινητό στα ΒΤ ηχεία (earfun UboomX) σε μέτρια προς χαμηλή ένταση
 
Στην περιγραφή λέει ότι δεν έχει υποστεί καμία επεξεργασία, και το πιστεύω.

Αν η ταινία είχε γραφτεί σε μεγάλη ταχύτητα είναι λογικό να μην έχει θόρυβο, να έχει καλή απόκριση κτλ. Κάποιος στα σχόλια γράφει (με επιφύλαξη) για 30 IPS.

Κάποια ελάχιστα dropouts τα έχει, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο.

Πολύ συγκινητικό το ότι έχει διασωθεί και είναι και σε τόσο καλή κατάσταση.
 
  • Like
Reactions: vlad66
Καλημέρα, οι ηχογραφήσεις εκείνης της εποχής ήταν όλες σε ταχύτητες 30 ips καθώς οι μαγνητοταινίες της εποχής κατασκευής BASF ήταν σε πειραματικό στάδιο. Το πρώτο μαγνητόφωνο Ampex 200A έγραφε μόνο στην ταχύτητα των 30 ips μέχρι η 3Μ να καταφέρει να βελτιώσει τη μαγνητική επίστρωση παρουσιάζοντας τη θρυλική Scotch 111. Με την είσοδο της Scotch 111 στην αγορά οι μηχανικοί της Ampex παρουσιάσαν το εξελιγμένο Model 300 που έγραφε σε ταχύτητες 15 ips και 7.5 ips. H Scotch 111 ήταν σε παραγωγή έως τις αρχές τις δεκαετίας του 70. Η αντοχή της στο χρόνο είναι εξαιρετική.

Εχω στη κατοχή μου πολλές προηχογραφημένες ταινίες 2-track σε Scotch 111 από τη δεκαετία του 50 και παίζουν εξαιρετικά με ελάχιστα dropouts. Να λάβετε υπ' όψιν ότι η συγκεκριμένη ταινία είχε πλαστική βάση τύπου acetate που ήταν λιγότερο ανθεκτική από τις πολυεστερικές βάσεις Mylar που εμφανίστηκαν στις αρχές της δεκαετιάς του 50. Η πρώτη μαγνητοταινία με πολυεστερική βάση ήταν η Scotch 150.
 

Attachments

  • Scotch_111_front.JPG
    Scotch_111_front.JPG
    545.6 KB · Views: 8
  • Scotch_150_front.JPG
    Scotch_150_front.JPG
    1.2 MB · Views: 8
Ίσως είμαστε η τελευταία γενιά που θα ζήσει με τα ιερά τέρατα της μαγνητικής ταινίας.
Το μέσο θα τελειώσει μαζί μας, μια και δεν υπάρχει φως στην παραγωγή των ηλεκτρομηχανικών εξαρτημάτων.
Τα νέα μαγνητοφώνα προέρχονται από παλιά ανταλλακτικά (πιθανότατα NOS) είναι λογικό να κοστίζουν πολύ.
Σκεφτείτε πόσο θα κόστιζε ένα μπλοκ καινούργιων κεφάλων, έστω για το πολυκατασκευασμένο Revox B77.
Από την οπτική αυτή το όλο θέμα δεν αποτελεί πραγματική αναβίωση των μπομπινοφώνων
και για να είμαστε ειλικρινείς ποιός την χρειάζεται πλέον.
Οι παλαιές ηχογραφήσεις, όπως αυτές που παρουσιάστηκαν, είναι πραγματικά λαμπρά παραδείγματα της δυναμικής του μέσου
αλλά έχουν ξεπεραστεί από την σημερινή ψηφιακή τεχνολογία, ενώ το αρχειακό έργο μπορεί να γίνει τόσο από τα υφιστάμενα παλαιά
και καλοδιατηρημένα μηχανήματα, όσο και από άλλες μεθόδους ανάγνωσης των παλαιών ταινιών.
Για ηχογράφηση μόνο αναλογική… ούτε λόγος ή τουλάχιστον δεν έχω υπόψη μου κάποιον που το αποπειράται,
χωρίς την παράλληλη χρήση των ψηφιακών μέσων.
Άλλωστε τα μηχανήματα που απολαμβάνουμε στις μέρες μας, τα χρησιμοποιούσαν τα studio για ηχογράφηση πολύ συχνότερα από όσο σήμερα.

Υ.γ Είχα βάλει μια ταινία να παίξει ώστε να την δει η κόρη μου.
Ατάραχη έβγαλε τα ακουστικά από το κινητό της και της φάνηκε πως ακούγεται ωραία,
αλλά δείχνοντας τις μπομπίνες μου είπε……αυτά τα πράγματα πρέπει να γυρίζουν;
Αισθάνθηκα εντελώς αφύσικος…
 
  • Like
Reactions: trav and vlad66