Αφού οι όροι κάποιου συμβολαίου έχουν κατοχυρωθεί νομικά και ο πελάτης τους αποδέχεσαι με την υπογραφή του, καθετί που ξεφεύγει από αυτούς τους όρους θεωρείται αυτομάτως παράνομο και άρα δίνει την ευχέρεια να κινηθούν οι σχετικές διαδικασίες για την δίωξη, την εκδίκαση και ενδεχομένως την προβλεπόμενη τιμωρία. Μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτά ισχύουν έτσι!
Αν δεν μας αρέσει μπορούμε να προσπαθήσουμε να προσβάλουμε νομικά τους όρους ώστε να πετύχουμε πιθανά κάποια διαφοροποίηση τους ή απλά να μη τους δεχτούμε και άρα να μη χρησιμοποιούμε τις υπηρεσίες ή απλά να ρισκάρουμε τις σχετικές επιπτώσεις με το να κάνουμε ότι μπορούμε για να πετύχουμε κάτι διαφορετικό από τους όρους.
Μην παρεξηγηθώ! Δεν συμφωνώ με όλο αυτό το σύστημα αλλά δεν μπορώ και να κοροϊδεύω τον εαυτό μου με το να λέω ότι δεν γνωρίζω το τι ακριβώς ισχύει.
Θεωρώ ότι η θέση της εταιρίας είναι αρκετά ξεκάθαρη.
Μία σύνδεση για έναν δέκτη, για μια τηλεόραση, σε ιδιωτικής χρήσης χώρο.
Δεν τους απασχολεί αν εκεί γίνεται να βλέπουν παράλληλα 100 άτομα κι αυτό γιατί πρακτικά δεν θα μπορεί να γίνει σχεδόν ποτέ. Τους απασχολεί να προσπαθήσουν να καλύψουν νομικά τις τεχνολογικές τους αδυναμίες πάνω στο θέμα της εκμετάλλευσης της κάθε σύνδεσής τους από το δυνατόν λιγότερα άτομα ώστε αν και κάποιος άλλος θελήσει να να "βλέπει", να αναγκαστεί να προβεί σε νέα συνδρομή με σκοπό την αύξηση των κερδών τους.
Αρκετά αργότερα, δώσανε την δυνατότητα με νέο συγκεκριμένο PVR εξοπλισμό τους, να μπορεί ο πελάτης να χρησιμοποιεί παράλληλα τη σύνδεση του και σε άλλη μία τηλεόραση με όλους τους υπόλοιπους όρους ίδιους όμως. Φυσικά ακόμα και αυτό τους αποφέρει επιπλέον κέρδη αφού για να το κάνει ο πελάτης πρέπει να πληρώσει σε αυτούς πάλι παραπάνω.
Έτσι είναι οι εταιρίες, έτσι είναι τα συμφέροντα των μεγάλων, έτσι είναι το μονοπώλιο, έτσι είναι οι νόμοι που εμείς στηρίζουμε έμμεσα με τις επιλογές μας κατά την ώρα της κρίσης μας (π.χ. μπροστά από την κάλπη επί τόσες δεκαετίες!).