Νἐο κίνημα εξαγγέλει ο Μίκης Θεοδωράκης

Kosh

AVClub Fanatic
7 September 2006
101,025
Εκεί ψηλά.....
http://www.youtube.com/watch?v=H2TuFLVVa_E&feature=relmfu



http://www.youtube.com/watch?v=MvvxDhpVgiU


Μιλώντας στην εκπομπή «Πρωϊνό ΑΝΤ1» ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε πως θα προχωρήσει στη δημιουργία ενός νέου κινήματος προκειμένου να δώσει θάρρος στο λαό και να του δείξει, όπως υποστήριξε, πόσο πλούσια χώρα μπορεί να είναι η Ελλάδα. Ο Μίκης Θεοδωράκης σημείωσε ακόμα πως η χώρα για να κυβερνηθεί σωστά χρειάζεται τίμιους ανθρώπους.

Συμφώνησε δε με την άποψη του Παναγιώτη Λαφαζάνη για την ανετοιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει, υποστηρίζοντας πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει πρόγραμμα εξουσίας.

Επιπλέον, ο διάσημος μουσικοσυνθέτης χαρακτήρισε μειοψηφία την τωρινή κυβέρνηση, βάσει των ποσοστών που συγκεντρώνουν τα τρία κόμματα στις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, η οποία δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το μέλλον της χώρας.

Παρομοίασε μάλιστα τη Βουλή με ένα τρένο που αποτελείται από βαγόνια -τα κόμματα-, τα οποία κινούνται σε ράγες που βάζει η τρόικα, η οποία οδηγεί τη χώρα στη χρεοκοπία.

«Κάθε μέρα και κάτι αλλάζει, κατεβαίνουμε και δέκα σκαλοπάτια. Μας κοροϊδεύουν από τότε που ήρθε η τρόικα» ανέφερε, συμπληρώνοντας: «Πάνε να μας κάνουν ξένους στον τόπο μας, πουλώντας την Ελλάδα».

Τέλος, ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρθηκε και στη δημιουργία ΑΟΖ η οποία θα μπορούσε να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στη Μεσόγειο, υποστηρίζοντας πως η χώρα θα μπορούσε να έχει ίσο μερίδιο πετρελαίου με τη Ρωσία.

Εκδήλωση: «Ο Εθνικός μας Πλούτος και η Πολιτική του Διαχείριση»
«Μήνυμα αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης προς τον ελληνικό λαό» απηύθυνε χθες το βράδυ ο Μίκης Θεοδωράκης από το βήμα εκδήλωσης με θέμα «Ο Εθνικός μας Πλούτος και η Πολιτική του Διαχείριση» που διοργάνωσε στο Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης» το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών ΣΠΙΘΑ, με ομιλητές καθηγητές και ειδικούς επιστήμονες, όπως ο Γ. Κασιμάτης, ο Αντ. Φώσκολος, ο Ηλ. Κονοφάγος, ο Ν. Λυγερός και ο Α. Τσιφτσιάν, που τοποθετήθηκαν λεπτομερώς πάνω στο θέμα του πλούτου των υδρογονανθράκων στην υποθαλάσσια περιοχή της Κρήτης και του Ιονίου, το οποίο συνδέεται άμεσα με την ΑΟΖ.

Μέσα σε μία κατάμεστη αίθουσα -παρά τις δυσκολίες που υπήρχαν λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων της χθεσινής ημέρας αλλά και της έντονης βροχόπτωσης- ο Μίκης Θεοδωράκης ζήτησε από τον ελληνικό λαό «να συμπεριφερθεί ως ο μοναδικός ιδιοκτήτης και κυρίαρχος του πλούτου της χώρας του, να μη δεχθεί να του την κλέψουν, και να αυτοοργανωθεί με τέτοιον τρόπο ώστε αυτός κυριαρχικά να αποφασίσει με ποιον τρόπο θα διώξει τους κλέφτες, θα περισώσει και θα αξιοποιήσει την περιουσία του με γνώμονα το δικό του συμφέρον».

«Ο εθνικός μας πλούτος και μία νέα ανεξάρτητη κυβέρνηση είναι η μόνη ελπίδα» είπε ο γνωστός συνθέτης εξηγώντας ότι «η ανανεωμένη και ενισχυμένη με τη μαζική συμμετοχή νέων κοινωνικών στρωμάτων ΣΠΙΘΑ, περνά από τη φάση της άμυνας στη φάση της επίθεσης» φιλοδοξώντας «να παίξει τον ρόλο του πρωτοπόρου οραματιστή, οδηγού και οργανωτή» ώστε «να εξαλειφθεί το υπάρχον υπόλογο σύστημα εξουσίας και να αναδειχθούν στη διακυβέρνηση της χώρας έντιμοι και ικανοί πολίτες-πατριώτες».

«Η βεβαιότητα ότι ο κρυμμένος πλούτος ανέρχεται σε τρισεκατομμύρια ευρώ μας καθιστά χώρα αυτάρκη και πλούσια», την οποία προσπαθούν ορισμένοι «φίλοι» μας να βάλουν στο χέρι με αποικιακού τύπου όρους» τόνισε ο Μ. Θεοδωράκης, αναφέροντας ότι στόχοι της ΣΠΙΘΑΣ είναι «η κατάκτηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας, η κατάργηση των Μνημονίων, η αναγνώριση της ΑΟΖ, η παύση των πληρωμών, η διευθέτηση των νόμιμων μη επαχθών τόκων με βάση το ελληνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, η άμεση σύναψη συμφωνιών- κοινοπραξιών για την ταχύτατη εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου».

«Έχω επίγνωση ότι το όραμα που σας προσφέρω» κατέληξε ο Μ. Θεοδωράκης «όσο είναι όμορφο και πολύτιμο είναι και επίπονο και δύσκολο», ζητώντας ένταση και επίσπευση του αγώνα και διαβεβαιώνοντας ότι ο ίδιος έχει τη θέληση, τη δύναμη και το σθένος να σταθεί στην πρώτη γραμμή, όρθιος έως την τελική νίκη.


http://www.tsantiri.gr/politiki/454093-theodorakis-anetoimos-na-kyvernisei-o-syriza.html
 
Θυμηθηκα το παρακατω καλοκαιρινο δημοσιευμα λιγο μετα τις εκλογες οταν διαβασα για την νεα αντιδραση του Μικη να προκαλεσει νεα "αθροιση" δυναμεων με αληθινα πατριωτικο -και οχι πατριδοκαπηλευτικο- χαρακτηρα.



Πώς χάλασε ο «γάμος» Αλέξη Τσίπρα και Μίκη Θεοδωράκη

Η ιδέα της κατάκτησης της εξουσίας από ένα αριστερό κόμμα ενθουσίασε τον μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος συναντήθηκε αρκετές φορές με τον Αλέξη Τσίπρα για το ενδεχόμενο μια προεκλογικής συνεργασίας η οποία όμως ναυάγησε καθώς οι όροι του Μίκη, δεν έγιναν δεκτοί από τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα από το «Πρώτο Θέμα» ο Αλέξης Τσίπρας με τον Μανώλη Γλέζο λίγες ημέρες μετά τις εκλογές της 6ης Μαίου επισκέφθηκαν το σπίτι του Μίκη Θεοδωράκη με σκοπό να του προτείνουν συμμετοχή στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Και αυτό γιατί το επιτελείο της Κουμουνδούρου εκτιμούσε ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα έδινε στο ΣΥΡΙΖΑ μια επιπλέον δυναμική που θα έφτανε εως και το 5%.

Η συνεργασία όμως δεν προχώρησε. Οι δυο βασικές αιτίες 'ήταν η άρνηση του όρου «πατριωτικό»που έθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης στο όνομα του κόμματος και η πρόταση της Εθνικής Ανεξαρτησίας ,η άμεση ανακήρυξη της ΑΟΖ στις προγραμματικές θέσεις.

Ο Αλέξης Τσίπρας του πρότεινε να τεθεί επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο επικρατείας και αργότερα να προταθεί για την προεδρία της Δημοκρατίας, κάτι που σύμφωνα με πληροφορίες ο Μίκης Θεοδωράκης απέρριψε χωρίς καν να το συζητήσει.





Ενδιαφερον θα ειχε -για μενα- μια συζητηση των δυο ανδρων Θεοδωρακη και Γλεζου σε ενα τραπεζι μεταξυ τους εξηγωντας γιατι ο ενας ακολουθησε τον Συριζα και ο αλλος αρνηθηκε να μετασχει παρα τις αριστες σχεσεις μεταξυ των και τελικα να εξαγγελλει αλλη κινηση οχι απαραιτητα χωριστη αλλα τουλαχιστον με αλλα χαρακτηριστικα και ενω στο μεταξυ βαφτιζει τον Συριζα ακαταλληλο την παρουσα στιγμη να διαχειρισθει την εξουσια και την κριση που διαλυει την κοινωνια.
 
Ευτυχώς γι' αυτόν και δυστυχώς για μας,ο Μίκης ζεί στην δική του εικονική (λόγω ηλικίας) πραγματικότητα...

Παρ' όλα αυτά,ο τίμιος-συνεπής αγωνιστής,το παλικάρι,μένει πάντα παλικάρι...Πόσα νέα δημόσια πρόσωπα,σαν τον Μίκη έχουμε σήμερα;Προσωπικά δεν μούρχεται κανένας στο μυαλό...

Δεν έχουν σημασία τα πολιτικά του λάθη...Δεν έκανε,ότι έκανε για ίδιον όφελος...Τα πίστευε σαν σωστά,στην δεδομένη στιγμή...

Σήμερα δεν υπάρχουν στο προσκήνιο,οι αριστερές-πατριωτικές δυνάμεις,που θα πραγματοποιούσαν τέτοιες κοσμογονικές αλλαγές,σ' όφελος του λαού και της χώρας...

Ολες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας,θα εκχωρηθούν σύντομα,απο τους σύγχρονους πολιτικούς εφιάλτες,για ψίχουλα στους ξένους τοκογλύφους και τους ξένους πολυεθνικούς γίγαντες.
 
Last edited:
Μιλώντας στην εκπομπή «Πρωϊνό ΑΝΤ1» ο Μίκης Θεοδωράκης δήλωσε πως θα προχωρήσει στη δημιουργία ενός νέου κινήματος προκειμένου ...

Πάλι ?... Θα βάλει τίποτα ιδέες και στον Μητσοτάκη...
 
Όταν ο Μίκης ήταν στη Μακρόνησο για τα πιστεύω του, ο Τσίπρας δεν ήταν καν ιδέα.
Όταν βλέπεις τέτοιους ανθρώπους να μην πρόσκεινται σε κανένα αριστερό κόμμα, δυστυχώς καταλαβαίνεις πως έχει καταντήσει η αριστερά του τόπου...
 
Δεν έχουν σημασία τα πολιτικά του λάθη...Δεν έκανε,ότι έκανε για ίδιον όφελος...Τα πίστευε σαν σωστά,στην δεδομένη στιγμή...

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Μάλιστα,σε αρκετές συνομιλίες που είχα μαζἰ του,
(έφερνε αυτός το συγκεκριμμένο θέμα στην συζήτηση) έκανε εκτενείς αναφορές
για τους τρόπους αντίδρασης που είχε όταν συνειδητοποιούσε πως είχε προβεί σε "λάθος κινήσεις".
Γνωρἰζοντας πως δεν είχε την δυνατότητα επανόρθωσης,οργιζόταν ακόμη περισσότερο....
Σε μία από αυτές τις "αντιδράσεις" είχε πάρει μιά βάρκα,την είχε ονομάσει "ο ηλίθιος" και τριγύριζε
κωπηλατώντας στον Κορινθιακό.Όταν πια κουράστηκε και τον παρέσυραν τα ρεύματα της Ποσειδωνίας
αφέθηκε....Τρόμαξαν να τον εντοπίσουν και να τον μαζέψουν οι οικείοι του.
 
Re: Απάντηση: Νἐο κίνημα εξαγγέλει ο Μίκης Θεοδωράκης

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Μάλιστα,σε αρκετές συνομιλίες που είχα μαζἰ του,
(έφερνε αυτός το συγκεκριμμένο θέμα στην συζήτηση) έκανε εκτενείς αναφορές
για τους τρόπους αντίδρασης που είχε όταν συνειδητοποιούσε πως είχε προβεί σε "λάθος κινήσεις".
Γνωρἰζοντας πως δεν είχε την δυνατότητα επανόρθωσης,οργιζόταν ακόμη περισσότερο....
Σε μία από αυτές τις "αντιδράσεις" είχε πάρει μιά βάρκα,την είχε ονομάσει "ο ηλίθιος" και τριγύριζε
κωπηλατώντας στον Κορινθιακό.Όταν πια κουράστηκε και τον παρέσυραν τα ρεύματα της Ποσειδωνίας
αφέθηκε....Τρόμαξαν να τον εντοπίσουν και να τον μαζέψουν οι οικείοι του.

Επρεπε να το κάνουν κι άλλοι αυτό... Θα έπηζαν οι ελληνικές θάλασσες... Τουλάχιστον κάποιους ίσως να μην τους εντόπιζαν ποτέ.
 
Απάντηση: Re: Νἐο κίνημα εξαγγέλει ο Μίκης Θεοδωράκης

Όταν ο Μίκης ήταν στη Μακρόνησο για τα πιστεύω του, ο Τσίπρας δεν ήταν καν ιδέα.
Όταν βλέπεις τέτοιους ανθρώπους να μην πρόσκεινται σε κανένα αριστερό κόμμα, δυστυχώς καταλαβαίνεις πως έχει καταντήσει η αριστερά του τόπου...

Και όχι μόνο του τόπου μας
Δείτε και την Ευρώπη
Δείτε και τα χειρότερα αλλού...
 
Ετσι...επειδή ξέρω,ότι σαλτάρει τα φασισταριά η παρουσία του και γιατί επέτειος πολυτεχνείου χωρίς τραγούδια του δεν νοείται...


newego_LARGE_t_1101_54131370.JPG


http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63739096



[video=youtube;CKBvVYDviZ4]http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=CKBvVYDviZ4[/video]
 
Last edited:
Ωραίος ο Μίκης, αλλά να σταθεροποιηθεί κάπου... Αν κάνει καμμιά ματσακονιά, αυτοί που τον γλύφουν τώρα, θα τον βρίζουν και θα τον λοιδορούν όπως έκαναν τότε που συνεργάστηκε με τον Μητσοτάκη... lol
 
Τον Μίκη δεν τπν πήγαινα ποτέ μου, τον θεωρούσα έναν εξαιρετικό manager του εαυτού του, που κατάφερε μέσα από πολιτικές κινήσεις να καταξιωθεί ως ο μεγαλύτερος Έλληνας συνθέτης του 20ου αιώνα, τη στιγμή που, ενω πράγματι έχει γράψει μεγάλη μουσική, χωρίς τα παραπάνω η ακτινοβολία του θα ήταν πολύ μικρότερη.


ΩΣΤΟΣΟ.


Το να βλέπω αυτή τη στιγμή τον Μίκη στα 80φεύγα του, με μια τεράστια (καθώς λέγεται) περιουσία, παρ'ολα αυτά να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, να πνίγεται στα δακρυγόνα, και να προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την ακτινοβολία του για να αφυπνίσει τον κόσμο, μόνο να με συγκινήσει μπορεί.

Μακάρι να'χαμε κι άλλους σαν αυτόν, τέτοιες μέρες.
 
Συνέντευξη Μίκη Θεοδωράκη



«Η επιστροφή προϋποθέτει ένα μεγάλο διάστημα απουσίας. Δηλαδή πολιτισμικής κατεδάφισης. Ποιος, ποιοι είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό και γιατί το έκαναν; Και δεν εννοώ φυσικά μόνο την περίοδο της χούντας, αλλά και όσα συνέβησαν μετά, οσα συντέλεσαν στην οργανωμένη κατεδάφιση του καλού εαυτού μας, με συνέπεια τη βαθιά κρίση που βιώνει η χώρα μας. Εγώ παρ’ όλο που χαιρετίζω αυτές τις «επιστροφές», στο βάθος τις θεωρώ μεμονωμένες προσπάθειες κάποιων που διατηρούν την ιστορική μας μνήμη να προσφέρουν μια χαραμάδα φως στη σκοτεινή εποχή μας».


-Τότε οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος και οι ίδιοι μπορούν να συμβάλουν σ’ αυτό. Τι χρειάζεται σήμερα για να ξυπνήσει μια τέτοια φλόγα;


«Από τότε μεσολάβησε η «κατεδάφιση» που κορυφώθηκε στις δεκαετίες του 80 και του 90 και που μετάλλαξε ριζικά τον ελληνικό λαό. Χάθηκε το ήθος, υποβαθμίστηκε το μορφωτικό μας επίπεδο, εκμηδενίστηκε η πολιτιστική μας αγωγή και τραυματίστηκε βαριά η ιστορική παράδοση των αγώνων ενάντια σε κάθε μορφή βίας. Πώς είναι λοιπόν δυνατό απ’ αυτόν τον πολτό που μας καταντήσανε, να ξεπηδήσει “μια τέτοια φλόγα”;».

-Για πολλά χρόνια το ΠΑΣΟΚ κούρσεψε τις ψήφους της Αριστεράς. Μερικοί λένε ότι η τελευταία παίρνει τώρα τη ρεβάνς. Τι πιστεύετε;

«Οπου υπάρχουν κουρσάροι, επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας».

-Και ενώ η κοινωνία καταρρέει, η Αριστερά παραμένει ακόμα διχασμένη. Πώς μπορεί να υπερβεί τα ελαττώματά της;


«Η ελληνική Αριστερά σήκωσε κάποτε στους ώμους της την Ελλάδα και γι’ αυτό τιμωρήθηκε σκληρά. Πόσοι οι νεκροί, οι βασανισμένοι, οι φυλακισμένοι, οι εξόριστοι; Πόσοι και για πόσον καιρό οι πολίτες β´ κατηγορίας; Ας την αφήσουμε λοιπόν ήσυχη. Αλλωστε, η Αριστερά που όλοι φοβούνται, παραμένει όρθια και δυνατή. Γιατί ελληνική Αριστερά σημαίνει ιδέες, αγώνες, θυσίες, αίμα. Και έργα! Γιατι, αν και τραυματισμένη, χτύπησε τη χούντα, έδιωξε τον θρόνο, έφερε τη δημοκρατία και τον πολιτισμό. Οι άλλοι, οι εχθροί της, με ψεύτικα προσωπεία και ψεύτικες αλήθειες γελάσανε το λαό για να τον οδηγήσουν στη σημερινή ξενοκρατία. Όμως και πάλι, αν είναι να σωθούμε, θα είναι και πάλι η Αριστερά που θα μας σώσει. Κι όταν λέω Αριστερά, εννοώ τις ιδέες της. Όπως εκείνες του ΕΑΜ.

Της εθνικής ανεξαρτησίας, της παλλαϊκής εξουσίας και της πατριωτικής αναγέννησης. Σήμερα χρειάζεται και κάτι περισσότερο. Η συνολική επίθεση που δέχεται όλος ο ευρωπαϊκός νότος τοποθετεί την κύρια αντίθεση κάθε λαού όχι τόσο στο ταξικό, όσο στο πατριωτικό στοιχείο. Πάντα ήμουν πρώτα πατριώτης και μετά αριστερός. Πόσο μάλλον σήμερα, που θίγονται όλοι εκτός από τη μαφία του άυλου χρήματος, η οποία είναι σύμφυτη με το σύστημα εξουσίας. Καθένας που θίγεται από το μνημόνιο είναι θέσει προοδευτικός. Όμως, η διεκδίκηση πρέπει να μεταφερθεί στους δρόμους, στις διαδηλώσεις. Η Βουλή δεν μπορεί να κάνει τώρα πια πολλά».

-Τι νομίζετε πως έγινε γύρω μας, τι έγινε μέσα μας και βρέθηκε ξαφνικά η «Χρυσή Αυγή» να καταχράται αυτό που αποκαλείτε πατριωτικό στοιχείο;


«Επί δυομισι χρόνια στους δρόμους, ο κόσμος προσδοκούσε κάποια λύση. Δεν ειχαμε την ετοιμότητα να αναλάβουμε κοινή πρωτοβουλία. Πολλοί απογοητεύτηκαν και κατέφυγαν στο άλλο άκρο. Η ψήφος στη «Χρυσή Αυγή» ήταν μια κίνηση διαμαρτυρίας ανθρώπων που σε μεγάλο βαθμό είναι καθυστερημένοι πολιτικά και μορφωτικά. Ο ελληνικός πατριωτισμός συνδεόταν πάντα με την ελευθερία, όχι με τη βία. Κι ύστερα εμείς πολεμήσαμε πάντα απέναντι σε ισχυρότερους. Οι χρυσαυγίτες ξεσπούν στους αδύναμους. Τι είναι οι μετανάστες; Σαν τραυματισμένα σκυλιά του δρόμου. Είναι θρασύδειλοι οι φασίστες. Αν δεν τους αρέσουν οι Πακιστανοί, ας τολμήσουν να τα βάλουν μαζί τους στο Πακιστάν!».

-Όσο το ΠΑΣΟΚ μεγάλωνε, τόσο περισσότερες ευκαιριακές και συχνά τυχοδιωκτικές μονάδες και ομάδες πόνταραν σ’ αυτό. Αντιμετωπίζει τέτοιο κίνδυνο τώρα που μεγαλώνει και ο ΣΥΡΙΖΑ;

«Η Ιστορία δε γυρίζει πίσω. Σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Η εποχή, ο Λαός, ο διεθνής περίγυρος, τα κόμματα. Και οι λύσεις! Με τα μνημόνια απεμπολήσαμε μόνοι μας την εθνική μας ανεξαρτησία και παραδώσαμε στους πιστωτές μας τον εθνικό μας πλούτο χαρακτηρίζοντάς τον ως ενέχυρο. Όλα γύρω μας διαλύθηκαν και διαλύονται. Δημόσιο, δήμοι, βιοτεχνίες, βιομηχανίες, εμπόριο, γεωργία, παιδεία, πολιτισμός, άνθρωποι, κοινωνία. Σε λίγο δε θα υπάρχουμε. Γιατί θα μας έχουν καταντήσει εξαθλιωμένα νούμερα, αφού πρώτα θα μας έχουν κλέψει τον δημόσιο πλούτο. Ακόμα και τον ήλιο, για να ζεσταίνει τον κ.Σόιμπλε».

-Η κυβέρνηση επιμένει ότι η μόνη λύση είναι η πειθήνια εφαρμογή τών επιταγών της τρόικας. Παλιότερα μιλούσατε και για δάνειο από τη Ρωσία. Εχετε σήμερα ρεαλιστικές προτάσεις;


«Δε μίλησα ποτέ για δάνειο από τη Ρωσία, αλλά για το δικαίωμα μιας χώρας να συναλλάσσεται ελεύθερα με όλες τις άλλες χώρες, πράγμα που μας απαγορεύει το μνημόνιο. Ειδικά με τη Ρωσία θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε κοινοπραξίες για την εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου. Όπως αυτή του Μπουργκάς, που κατάργησε με εντολή των ΗΠΑ ο Γιώργος Παπανδρέου και τα φερέφωνα του συστήματος εξουσίας δεν είπαν λέξη… Το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε όχι μόνο με άλλες χώρες, αλλά και με διεθνείς εταιρίες ύστερα από διεθνή διαγωνισμό».

-----------------------------------------

Τα οκτώ μέτρα της κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας

-Κάποτε είχατε δεχθεί να γίνετε υπουργός του Κων.Μητσοτάκη θεωρώντας ότι θα μπορούσατε να επηρεάσετε την πολιτική του. Τώρα που στην κυβέρνηση συμμετέχει ένα αριστερό κόμμα θα δεχόσαστε να γίνετε υπουργός του Αντ.Σαμαρά με την ίδια ελπίδα;

«Αλήθεια, ποιος πιστεύει ότι υπάρχει σήμερα ελληνική κυβέρνηση; Τέτοια κυβέρνηση είχαμε και στην περίοδο της γερμανικής Κατοχής. Εκείνοι είχανε τα όπλα, ενώ οι σημερινοί ξένοι εξουσιαστές έχουνε το χρήμα. Φόβος και θάνατος οι μεν. Πείνα και θάνατος οι δε. Τρεισήμισυ χιλιάδες έχουν ήδη αυτοκτονήσει. Και πόσοι έχουν πεθάνει από εξαθλίωση, αρρώστιες και έλλειψη περίθαλψης και φαρμάκων. Και όταν οι άνεργοι από δύο εκατομμύρια που είναι σήμερα φτάσουν στα πέντε, να δούμε τότε πόσοι θα πεθαίνουν από την πείνα, τις αρρώστιες και την εξαθλίωση. Υπάρχουν παραδείγματα από τις χώρες από τις οποίες πέρασε το ΔΝΤ.

Άλλωστε Γερμανοί υπερ-πρωθυπουργοί ήταν και τότε (ο κ. Αλεμποργκ), και τώρα (π.χ. Ράιχενμπαχ). Με τη διαφορά ότι τότε δεν υπήρχαν επίτροποι πάνω από υπουργούς και δημάρχους όπως σήμερα. Σκοτάδι τότε. Σκοτάδι και τώρα. Μόνο που τότε άρχισε να χαράζει μετά το Στάλινγκραντ, την απόβαση στην Νορμανδία και τους όρθιους Έλληνες λεβέντες με τα 100.000 όπλα. Ενώ σήμερα η νύχτα νυχτώνει όλο και πιο πολύ κι αυτοί που παριστάνουν ότι τάχα διοικούν και ενημερώνουν, είναι γονατιστοί μπροστά σε 3-4 υπαλλήλους ξένων τραπεζών και κυβερνήσεων. Και καθώς τους βλέπεις να προσκυνούν, το σκοτάδι μεγαλώνει γύρω σου και μέσα σου και σε πιάνει ναυτία. Πώς να ζήσεις σ’ ένα τέτοιο τόπο, πώς να αναπνεύσεις και πώς να δεις; Και πώς να ελπίσεις; Ας μη μιλάμε λοιπόν για Κυβέρνηση.

Όσο για μένα, αν και υπήρξα υπουργός του Μητσοτάκη, δηλαδή προδότης, εξακολουθώ να έχω τα ίδια μυαλά και να θεωρώ το σημερινό κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ αντάξιο του προχθεσινού που είχε μονοπωλήσει την πρόοδο και τον πατριωτισμό, αν και κατά γενική ομολογία υπήρξε το «αυγό» που γέννησε το σημερινό φίδι που τρώει τις σάρκες μας.

Με ρωτάτε λοιπόν αν έχω ρεαλιστικές προτάσεις. Και βέβαια έχω, με τη διαφορά ότι βασίζονται σε μια νέα πραγματικότητα, που μας αποκαλύφθηκε από διαπρεπείς επιστήμονες πριν λίγο καιρό σε εκδήλωση που έγινε στο Ίδρυμα Κακογιάννη. Και που περιέργως την «έθαψαν» όλα τα έντυπα, εφημερίδες και τηλεόραση πλην του κ. Παπαδάκη. Όσοι με άκουσαν στην εκπομπή του θα έμαθαν ότι με την ΑΟΖ (που δεν τόλμησαν να την ανακηρύξουν οι παρούσες κυβερνήσεις μας) τριπλασιάζεται η εδαφική έκταση της χώρας και πολλαπλασιάζεται το ΑΕΠ.

Συγκεκριμένα ο κ. Φώσκολος, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και Σύμβουλος της Κυβέρνησης του Καναδά, ειδικευμένος στην έρευνα των υδρογονανθράκων, ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με στοιχεία επιβεβαιωμένα από 8 διεθνή Ινστιτούτα (όπως λ.χ. το Νορβηγικό), στην ελληνική ΑΟΖ υπάρχουν τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων και ιδιαίτερα νοτίως της Κρήτης, μεγάλο μέρος των οποίων είναι άμεσα αξιοποιήσιμο χωρίς καμμία οικονομική επιβάρυνση της Ελλάδας. Ο καθηγητής δήλωσε ότι η αξία αυτών των άμεσα αξιοποιήσιμων αποθεμάτων υπολογίζεται σε 1.700.000.000 δολλάρια.

Αυτό το νέο στοιχείο αλλάζει όλα τα δεδομένα της εθνικής οικονομίας και πολιτικής ζωής. Και ανησυχούμε, γιατί διαπιστώνουμε ότι ιδιαίτερα οι Γερμανοί σπεύδουν να το κατοχυρώσουν, δεδομένου ότι με το Μνημόνιο ανήκει κι αυτό στο περίφημο ταμείο, που το έργο του είναι να εκταμιεύει οποιοδήποτε μέρος του εθνικού μας πλούτου. Εάν στο παραπάνω ποσό προστεθούν και οι υπόλοιπες πηγές πλούτου όπως υποθαλάσσια κοιτάσματα, μεταλλεύματα, πράσινη ενέργεια, αξιοποίηση γης, κτηνοτροφίας, τουρισμού, ιαματικών νερών, αρχαιολογικού και πολιτισμικού πλούτου κλπ., τότε η χώρα μας πρέπει να θεωρηθεί πλούσια και αυτάρκης.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να επιλέξουμε μια νέα κυβέρνηση από ανθρώπους που να διαθέτουν τρεις βασικές ιδιότητες: Ανεξαρτησία, Εντιμότητα, Ικανότητα. Αυτή η Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας οφείλει να προχωρήσει αμέσως σε μια σειρά ενέργειες, όπως:

Να δηλώσει την πίστη της στο ισχύον Σύνταγμα έως ότου ολοκληρωθεί η σύνταξη και ψήφιση από τον ελληνικό λαό του νέου Συντάγματος.
Να δηλώσει ότι η χώρα μας παραμένει στην Ευρώπη, στο Ευρώ και στο ΝΑΤΟ.
Να πάψει να ζητά δάνεια και σε σχέση με το Δημόσιο Χρέος και τους τόκους ζητά από τους πιστωτές ένα χρονικό διάστημα δύο ετών, κατά το οποίο θα εξετάσει τη νομική του εγκυρότητα σύμφωνα με το ελληνικό και το διεθνές δίκαιο.
Να υποβάλει Νόμο στη Βουλή, ο οποίος θα προβλέπει α) ακύρωση των Μνημονίων και β) την παραπομπή σε Ειδικό Δικαστήριο όλων των ενόχων για τον διασυρμό και την καταστροφή της χώρας.
Να υποβάλει Νόμο στη Βουλή με τον οποίο η Ελλάδα α) ανακηρύσσει την δική της ΑΟΖ, β) προχωρεί σε διεθνή διαγωνισμό για την άμεση εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, γ) θέτει ως όρο για την σύναψη των σχετικών κοινοπραξιών την προκαταβολή του 10% από τα προβλεπόμενα κέρδη των συνεταίρων και δ) σε ό,τι αφορά τον υπόλοιπο πλούτο της χώρα όπως λ.χ. μεταλλεύματα, ενέργεια, υποδομές, θα προτείνει επίσης διεθνή διαγωνισμό για την άμεση εκμετάλλευσή τους με την ίδρυση ειδικών κοινοπραξιών.
Να εκδόσει Κρατικο Ομολόγο με εγγύηση τον άμεσα εκμεταλλεύσιμο εθνικό μας πλούτο (κοιτάσματα Κρήτης) -πρόταση Εμφιετζόγλου.
Με την είσπραξη των πρώτων εσόδων, να προσπαθήσει να αποκαταστήσει τις οικονομικές αδικίες ξεκινώντας από τα πιο αδύνατα στρώματα.
Η Υγεία και η Παιδεία θα είναι οι δύο τομείς που θα πρέπει να βοηθηθούν με όλα τα οικονομικά μέσα που θα βρεθούν.



Έλεγα τότε, στα 1968, στα «Τραγούδια του Αντρέα»:

«Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά. Πρέπει να γίνεις, πρέπει να κλάψεις./ Ο εξευτελισμός σου να γίνει τέλειος./ Η εκπόρθηση να φτάσει ως τις ρίζες των βουνών./ Είσαι Έλληνας…/ Πίνεις την προδοσία με το γάλα. Πίνεις την προδοσία με το κρασί./ Πρέπει να δεις, πρέπει να γίνεις. / Αυτό που ήσουν κάποτε, θα γίνεις ξανά!»

Λέτε να βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τέτοιο θαύμα;»
--------------------------------------

«Πάντα έβλεπα τον θάνατο σαν μια μονομαχία»

-Από τα χρόνια του αγώνα, τι είναι αυτό που μέσα σας, βαθιά, περισσότερο σάς έχει λείψει;

«Μού λείπει η ευτυχισμένη και μεγάλη πατρίδα μου. Πονάω την Ελλάδα, πονάω το λαό της και πιστεύω ότι αν αυτή η χώρα λύσει τα οικονομικά και κοινωνικά της προβλήματα και φτάσει σ’ ένα επίπεδο υψηλό ώστε να βγάλει ο λαός ό,τι καλύτερο έχει μέσα του, πιστεύω ότι τότε θα γίνει πάλι μια δεξαμενή ταλέντων. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ γενήθηκαν τόσο μεγάλες φυσιογνωμίες. Κάθε Ελληνας είναι κι ένας ποιητής. Κάποτε στην Κολούμπια με πλησίασε ένας εργάτης και μού είπε ότι γράφει στίχους. Τους μελοποίησα κι έκανα επιτυχία με τον Μπιθικώτση. Μόλις μαθεύτηκε, άρχισαν κι άλλοι εργάτες να μού στέλνουν τους δικούς τους στίχους. Κάποτε πάλι πέρασα με κοκκινο. Μόλις με πλησίασε ο τροχονόμος, με αναγνώρισε: «Εχω ποιήματα!» μού είπε και αυτός».

-Τελευταία υπάρχει κάτι που σάς συγκίνησε, που σας έδειξε ότι η ελπίδα ζει;


«Ναι, μια πράξη απελπισίας: Η περίπτωση ενός ανθρώπου που, παρότι δεν είχε μεγάλο πρόβλημα επιβίωσης, αγαπούσε τόσο την Ελλάδα, ώστε έγραψε ένα γράμμα, πήγε στο Σύνταγμα και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα. Μια τέτοια κίνηση αυτοθυσίας δείχνει ότι αυτή η χώρα δε θα πεθάνει ποτέ».

-Εσείς αντιμετωπίσατε το θάνατο πολλές φορές, από πολύ νέος, θαρραλέα. Νιώθετε πια συμφιλιωμένος μαζί του;


«Απολύτως».

-Τον σκέφτεστε ποτέ;

«Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι πολύ δυνατό και φυσικά το έχω κι εγώ. Δε θέλω να πεθάνω, κανείς άνθρωπος δε θέλει. Φροντίζει, όμως, η φύση να σε προετοιμάζει, καθώς δε σού επιτρέπει να πολυβγαίνεις, καθώς σε εξασθενεί. Σε πηγαίνει προς την κατεύθυνση αυτή , να πέσεις μαλακά. Αδικος είναι ο βίαιος θάνατος, όταν είσαι νέος. Σε μας ο θάνατος είναι δίκαιος. Περισσότερο με απασχολούσε πάντα ο θάνατος για τα ιδανικά. Τον έβλεπα σα μια μονομαχία στην οποία ήθελα να είμαι ισότιμος με τον αντίπαλο απέναντί μου. Κι έγινα τόσο δυνατός σ’ αυτό, ώστε καλώ και σήμερα το Χάρο να έρθει να χορέψουμε μαζί έναν χορό. Ετσι τον είχα φανταστεί κάποτε. Σαν έναν βρακοφόρο Κρητικό λεβέντη, καβάλα σ’ ένα ωραίο λευκό άλογο, που ήρθε να με πάρει, εκτός αν μπορούσα να τού γλυκάνω την καρδιά, εκτός αν του έπαιζα μια μουσική για να χορέψει. Γιατί, βλέπεις, δεν ακούει συχνά μουσική για χορούς. Και τότε κάλεσα τους μουσικούς μου και του παίξαμε τα «Περιβόλια» . Και φαίνεται τον άγγιξε ο δεύτερος στίχος και άρχισε να χορεύει».

-Ακόμα έτσι τον φαντάζεστε; Σα βρακοφόρο λεβέντη;

«Ευτυχώς, δεν είναι τίποτα. Μια στιγμή είναι. Ένα σκοτάδι και τελειώνουν όλα…».

-Κάποτε μού είχατε πει πως, όταν βλέπετε το δεος με το οποίο σας αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, νιώθετε σα ζωντανό άγαλμα. Το νιώθετε ακόμα;

«Κάθε στιγμή το νιώθω. Προχθές έπρεπε να συντάξω μια εξουσιοδότηση και ήρθε ένας αστυφύλακας να υπογράψω μπροστά του. Είχε δει απλώς ένα όνομα. Δεν ήξερε ποιον θα συναντήσει. Μόλις με είδε, τα ‛χασε. Μού είπε πως ήταν η πιο συγκινητική στιγμή της ζωής του. Αυτή είναι η μεγάλη μου ικανοποίηση. Ότι η αγάπη που δέχομαι είναι πολύ μεγαλύτερη από το μίσος που εισέπραξα. Γιατί ήμουν κι εγώ προκλητικός. Κάποτε έγραψα ότι κι αν δεν έχεις εχθρούς, πρέπει να τους επινοήσεις. Ηθελα πάντα την αντιπαράθεση.
Όμως έτσι προχωρεί ο κόσμος, αυτός είναι ο διαλεκτικός νόμος: η θέση και η αντίθεση οδηγούν στη σύνθεση. Αλλιώς, οδηγούμαστε στην αποσύνθεση. Ετσι είναι και ο Ελληνας: ένα πλάσμα γεμάτο αντιθέσεις. Γι’ αυτό είναι δημιουργικός. Οι Ελληνες όλο και κάτι συνθέτουν».
 
«Στον ΣΥΡΙΖΑ κατάντησαν προοδευτικοί διαχειριστές του μνημονίου»


Για την ανάγκη της Ελλάδας να απεξαρτηθεί από κάθε δυτική ηγεμονία, καθώς και για τα ολέθρια λάθη των «ντόπιων συμμάχων» της τρόικας μιλά σε συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα» ο Μίκης Θεοδωράκης.

Σχολιάζοντας την πολιτική επικαιρότητα ο κορυφαίος συνθέτης εξαπολύει επίθεση στον Γιώργο Παπανδρέου και κατηγορεί τον Αντώνη Σαμαρά για ένα ολέθριο λάθος.

«Ο Γιώργος Παπανδρέου άνοιξε την κερκόπορτα παραδίδοντας στους ξένους την εθνική μας ανεξαρτησία και την εδαφική μας ακεραιότητα, ξαναγύρισα ηθικά, ψυχικά και πολιτικά στον έφηβο του 1941 που είδε τη γερμανική σημαία να μολύνει την Ακρόπολη.

Το λιγότερο που μπορώ να πω όχι μόνο για τον κ. Σαμαρά αλλά για το σύνολο όσων δέχονται την παρουσία της τρόικας και του γερμανικού επιτροπάτου στη χώρα μας, είναι ότι κάνουν ένα ολέθριο σφάλμα».

Στην ερώτηση αν είναι ικανοποιημένος από την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές, απαντά: «Για τον ΣΥΡΙΖΑ η διαδήλωση ενάντια στη Βουλή φάνηκε ότι ήταν ένα μέσο πίεσης για να μπει στη Βουλή. Άλλωστε φαίνεται ολοένα πιο καθαρά ότι άρχισαν να πιστεύουν ότι μπορούν να συνυπάρξουν με τα μνημόνια. Δηλαδή να γίνουν οι “προοδευτικοί” διαχειριστές της κρίσης.

Με ρωτάτε αν ο ΣΥΡΙΖΑ πάει καλά. Ως προς ποια κατεύθυνση; Να ρίξει εκλογικά το σύστημα που εκφράζει και στηρίζει το μνημόνιο; Δεν το βλέπω. Να προσπαθήσει να το ρίξει δημιουργώντας, όπως με την ΕΛΛΑΔΑ ένα πανεθνικό παλλαϊκό μέτωπο, που να συνενώσει το 70% του λαού που είναι κατά της τρόικας; Δεν το βλέπω ή μάλλον βλέπω ότι το έχει εγκαταλείψει».

Ο Μίκης Θεοδωράκης μιλά και για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και τη στάση του απέναντι στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.

«Ο κ. Σόιμπλε μπορεί να μας κουνά το δάχτυλο και να μας απειλεί γιατί γνωρίζει ότι μιλάει σε ραγιάδες που ξεπούλησαν ό,τι πολυτιμότερο έχει ένας λαός, την τιμή, την αξιοπρέπεια και την ανεξαρτησία, για να εξασφαλίσουν τη… δόση τους».
 
Μακράν ο σημαντικότερος εν ζωή Έλληνας... Δεν συμφωνώ σε όλα μαζί του αλλά τι σημασία έχει;
 
Aνθρώπους σαν τον Μίκη τους ακούω πολύ προσεχτικά και προβληματίζομαιμγιατί βλέπω ότι είναι μοναδικός,δεν ακολουθεί κανένας!
Είναι 80+ χρονών και δεν τα παρατάει,ώρα να βρεί μιμητές η στάση του,το έχει ανάγκη ο λαός μας!
 

Μίκης Θεοδωράκης: Αποστρατεύομαι από την πολιτική



Η άγνωστη συζήτησή του με Τσίπρα, Κουβέλη και Κουτσούμπα στο Ηρώδειο - Γιατί «ναυάγησε» η προσπάθειά του να φέρει κοντά ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ.







Την απόφασή του να αποστρατευθεί έπειτα από 70 χρόνια συμμετοχής στα κοινά, αφού θεωρεί τον εαυτό του «νεκρό πολιτικά», ανακοίνωσε σήμερα ο Μίκης Θεοδωράκης με δημόσια επιστολή του.

Στην επιστολή του, ο Μίκης Θεοδωράκης κάνει λόγο για «ολοκληρωτική αποστράτευση ως μαχόμενου πολίτη, έπειτα από αγώνες 70 χρόνων, μιας και οι απόψεις μου δεν έγιναν τελικά γνωστές στο λαό ούτε αποδεκτές από τις συγγενέστερες πολιτικές ηγεσίες».

Αφορμή της απόφασής του στάθηκε η συνάντηση που είχε πριν από δύο ημέρες στο Ηρώδειο κατά το διάλειμμα συναυλίας της Μαρίας Φαραντούρη, με τρεις αρχηγούς κομμάτων, τους κ.κ.Αλέξη Τσίπρα, Δημήτρη Κουτσούμπα και Φώτη Κουβέλη.

Ο Μίκης Θεοδωράκης περιγράφει ως εξής τη συνάντηση:

«Βρεθήκαμε στο Ηρώδειο για τα 50 χρόνια της Μαρίας Φαραντούρη. Καθισμένοι πλάι-πλάι παλιοί σύντροφοι όπως ο Κουτσούμπας, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας και η αφεντιά μου. «Είμαστε εδώ τέσσερις γενιές αριστερών» τους είπα.

«Εμείς προσπαθήσαμε ξανά και ξανά να χτυπήσουμε την πόρτα της εξουσίας. Δεν τα καταφέραμε. Τώρα την χτυπά ο νεότερος…».

«Και ;;;», ρώτησε κάποιος από το πηγαδάκι που είχε σχηματιστεί γύρω μας. «Άκου φίλε», του είπα, «μπορεί όλοι εσείς να σκέφτεστε (και με το δίκιο σας) ένα σωρό πράγματα για μας, όμως η Ελληνική Αριστερά είναι ένα ποτάμι. Το ίδιο. Βρεθήκαμε μπροστά σε βράχους. Χωριστήκαμε σε διχάλες. Εν πάση περιπτώσει. Τώρα την πόρτα χτυπά ο νεότερος…».

«Και τι να ψηφίσουμε;» μπήκε κάποιος στο ψητό. «Τσίπρα», του λέω, «τι άλλο;». Ο Κουτσούμπας χαμογέλασε αμήχανα. «Και ΚΚΕ βέβαια…». Κάποια κυρία με κοίταξε επιτιμητικά. «Το ΚΚΕ είναι ο βράχος μας», της είπα. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη μου απάντηση. Δηλαδή και Τσίπρα και ΚΚΕ».

Σε αυτό το σημείο ο Μίκης Θεοδωράκης στην ίδια επιστολή εκφράζει την ενόχλησή του για τον τρόπο που αναπαράχθηκε το παραπάνω γεγονός από την εφημερίδα Αυγή. Αναφέρει συγκεκριμένα: «μιας και η “Αυγούλα” μου έκανε την τιμή να με αναφέρει αδράχνοντας την ευκαιρία, για να προβάλει ένα προεκλογικό σύνθημα, θα πρέπει νομίζω να μου δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσω ολοκληρωμένα την σκέψη μου σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις και τον ρόλο της Αριστεράς».

Αμέσως μετά περιγράφει τις συναντήσεις που είχε προεκλογικά με τους κ.κ. Τσίπρα, Γλέζο και Δραγασάκη, ώστε να εξευρεθεί κοινός τόπος συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τη Σπίθα, που είχε ιδρύσει ήδη τότε.

«Στις συζητήσεις μας με τους Γλέζο, Τσίπρα, Δραγασάκη είχα την ευκαιρία να τους αναπτύξω τις απόψεις μου. Δεν εισακούσθηκα. Όπως και δεν κατόρθωσα με την Σπίθα να επικοινωνήσω ελεύθερα με τον Λαό, για να του αποδείξω ότι υπάρχει λύση εφικτή και αναίμακτη έξω από το Σύστημα. Και ότι αν τη χάσουμε, αυτό σημαίνει ότι στα 1821 δεν έγινε Επανάσταση. Στα 1843 δεν κερδήθηκε Σύνταγμα. Στα 1912 δεν έγιναν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, στα 1940 με το ΟΧΙ δεν έγινε Εθνική Αντίσταση και στα 1973 με το Πολυτεχνείο δεν έπεσε η Χούντα. Τόσο κοσμοϊστορική σημασία έδινα στη σημερινή συγκυρία. Πίστεψα με πάθος ότι είναι δυνατή επί τέλους η κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και γι’ αυτό τον λόγο η τωρινή μου απογοήτευση με οδήγησε στη δραματική μου απόφαση να θεωρώ τον εαυτό μου «νεκρό» πολιτικά».

Επίσης, στην επιστολή του ο Μίκης Θεοδωράκης καλεί τις δυνάμεις της Αριστεράς να συμπορευτούν, με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. «Αν δεν τους ενώνει η επίθεση, ας τους ενώσει η άμυνα!» λέει χαρακτηριστικά και καταλήγει σημειώνοντας:

«Ήδη χθες ήρθε η επιβεβαίωση της προειδοποίησής μου, είχαμε τον πρώτο νεκρό! Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος για τη χώρα. Όμως για μας τους αριστερούς (κάθε χώρου ή εκτός «χώρου») είναι άμεσος… Τώρα αρχίζω να σκέφτομαι ότι η τυχαία μας συνάντηση στο διάλειμμα της συναυλίας του Ηρωδείου μπορεί και να μην ήταν τυχαία! Και φυσικά δεν επιτρέπεται να περιοριστεί σε ένα σύνθημα… Γιατί τα όσα ειπώθηκαν μεταξύ μας για την επίθεση στο Πέραμα μπορεί και πρέπει να ξυπνήσουν μέσα μας τους εφιάλτες του παρελθόντος, οι υπεύθυνες ηγεσίες πρέπει να λάβουν έγκαιρα μέτρα σε απόλυτη προτεραιότητα, για να μην ξανασηκώσουν κεφάλι αυτοί που ευθύνονται για τις δύο μεγάλες τραγωδίες του τόπου μας, τον Εμφύλιο Πόλεμο και τη Δικτατορία…»

Ολόκληρη η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΠΑΛΑ

Βρεθήκαμε στο Ηρώδειο για τα 50 χρόνια της Μαρίας Φαραντούρη. Καθισμένοι πλάι-πλάι παλιοί σύντροφοι όπως ο Κουτσούμπας, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας και η αφεντιά μου. «Είμαστε εδώ τέσσερις γενιές αριστερών», τους είπα. «Εμείς προσπαθήσαμε ξανά και ξανά να χτυπήσουμε την πόρτα της Εξουσίας. Δεν τα καταφέραμε. Τώρα την χτυπά ο νεότερος…». «Και ;;;», ρώτησε κάποιος από το πηγαδάκι που είχε σχηματιστεί γύρω μας. «Άκου φίλε», του είπα, «μπορεί όλοι εσείς να σκέφτεστε (και με το δίκιο σας) ένα σωρό πράγματα για μας, όμως η Ελληνική Αριστερά είναι ένα ποτάμι. Το ίδιο. Βρεθήκαμε μπροστά σε βράχους. Χωριστήκαμε σε διχάλες. Εν πάση περιπτώσει. Τώρα την πόρτα χτυπά ο νεότερος…». «Και τι να ψηφίσουμε;» μπήκε κάποιος στο ψητό. «Τσίπρα», του λέω, «τι άλλο;». Ο Κουτσούμπας χαμογέλασε αμήχανα. «Και ΚΚΕ βέβαια…». Κάποια κυρία με κοίταξε επιτιμητικά. «Το ΚΚΕ είναι ο βράχος μας», της είπα. Αυτή είναι η ολοκληρωμένη μου απάντηση. Δηλαδή και Τσίπρα και ΚΚΕ.
Δυστυχώς αυτά είναι λόγια που λέγονται στην ανάλαφρη ατμόσφαιρα του διαλείμματος μιας συναυλίας. Πίσω όμως κρύβεται η ωμή πραγματικότητα και η προσωπική μου τραγωδία. Που μεγαλώνει όσο λιγοστεύει το λαδάκι στο καντήλι μου. Και μιας και η «Αυγούλα» μου έκανε την τιμή να με αναφέρει αδράχνοντας την ευκαιρία, για να προβάλει ένα προεκλογικό σύνθημα, θα πρέπει νομίζω να μου δώσει την ευκαιρία να ξεδιπλώσω ολοκληρωμένα την σκέψη μου σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις και τον ρόλο της Αριστεράς.

Στις συναντήσεις μας στα πλαίσια του Μετώπου ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. διαπιστώθηκε η βασική μας διαφορά (ανάμεσα στις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις δικές μου), που εξακολουθεί να υπάρχει: δηλαδή αν είναι εφικτή η ριζική αλλαγή (που έχει ανάγκη ο τόπος) μέσα ή έξω από το Σύστημα Εξουσίας. Το «μέσα» σήμαινε συμμετοχή στις εκλογές με στόχο την κατάκτηση της κοινοβουλευτικής Εξουσίας. Το «έξω», να βάλουμε όλοι μας το όποιο βάρος μας για τη δημιουργία ενός Παλλαϊκού Μετώπου Αντίστασης. Είναι αλήθεια ότι από τις αρχές του 2011 η πολιτική μου σκέψη ριζοσπαστικοποιήθηκε. Γιατί; Πρώτον γιατί διαπίστωσα την αρχή του τέλους του δικομματισμού, που σημαίνει απαλλαγή της μεγάλης πλειοψηφίας του Λαού μας από τον άμεσο ιδεολογικο-πολιτικό και κομματικό έλεγχο των δύο ιστορικών εκπροσώπων της ξένης εξάρτησης. Δεύτερον, η αποκάλυψη με την υπογραφή του Μνημονίου όχι μόνο του αντιλαϊκού αλλά και του αντεθνικού ρόλου των ηγετικών παραγόντων που κρατούσαν κάτω από τον άμεσο έλεγχό τους τούς οπαδούς του ΠΑΣΟΚ στην πρώτη φάση και της Ν.Δ. στην επόμενη. Μιλάμε για το 80% περίπου των Ελλήνων ψηφοφόρων! Τρίτον, κουρελιάστηκαν οριστικά οι μάσκες που έκρυβαν το αληθινό αποκρουστικό πρόσωπο των λεγομένων ξένων «προστατών» μας, ώστε σήμερα να μην υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να μην πιστεύει ότι ο στόχος τους είναι να μας εξαθλιώσουν και να μας κατατρομοκρατήσουν, ώστε να καμφθεί κάθε δυνατότητα του Λαού μας και να παραδοθεί σαν «πρόβατο επί σφαγήν» στα οικονομικά και στρατηγικά τους συμφέροντα. Ειδικά τώρα, μετά την αποκάλυψη του πετρελαϊκού μας πλούτου, ο στόχος τους είναι να τον ελέγξουν και να τον καρπωθούν δίνοντας στον Λαό μας λίγα ψίχουλα, αφού θα έχει εξασφαλιστεί η οριστική του υποταγή στην θέλησή τους.
Αυτές οι διαπιστώσεις με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η τεραστίων διαστάσεων απελευθέρωση του Λαού μας από τους καταναγκασμούς και τις αυταπάτες του δικομματισμού σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του ρόλου των δυνάμεων της ξένης εξάρτησης και των τοπικών συμμάχων και οργάνων τους (που όλοι μαζί, θεσμικοί, πολιτικοί, οικονομικοί, κρατικοί παράγοντες συνιστούν το πλέγμα του Συστήματος Εξουσίας) δημιουργούν για την χώρα μας μια σπάνια ιστορική ευκαιρία! Ποιο ήταν το «κλειδί»; Ο ενημερωμένος λαός, που όπως έδειξαν οι μεγάλες διαδηλώσεις του 2011 και του 2012, άρχισε να κατανοεί τη δύναμή του και να ανιχνεύει την ευθύνη του για την αναγκαία ριζοσπαστική αλλαγή. Φτάνει να καταφέρει να ενωθεί γύρω από ένα κοινό στόχο και μια ενιαία αντιστασιακή ηγεσία. Αυτή ήταν κατά την άποψή μου η ώρα της Αριστεράς. Και γι’ αυτό ξαναβγήκα, 86 χρονών, σε δρόμους και σε πλατείες. Όπως σε κάθε παρόμοια στιγμή, όταν ο Λαός φορτώνεται με ιστορικές ευθύνες και κατά κάποιον τρόπο είναι «άγραφο χαρτί», περιμένει ένα χέρι να γράψει επάνω μια λέξη. Στα 1821 η λέξη ήταν «Ελευθερία». Στα 1843, «Σύνταγμα». Στα 1912 «Εδαφική ολοκλήρωση». Στα 1940 «Αντίσταση». Στα 1973 «Δημοκρατία». Στα 2012 (ακόμα και σήμερα) η λέξη που περιμένει είναι «ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ».

Στις συζητήσεις μας με τους Γλέζο, Τσίπρα, Δραγασάκη είχα την ευκαιρία να τους αναπτύξω τις απόψεις μου. Δεν εισακούσθηκα. Όπως και δεν κατόρθωσα με την Σπίθα να επικοινωνήσω ελεύθερα με τον Λαό, για να του αποδείξω ότι υπάρχει λύση εφικτή και αναίμακτη έξω από το Σύστημα. Και ότι αν τη χάσουμε, αυτό σημαίνει ότι στα 1821 δεν έγινε Επανάσταση. Στα 1843 δεν κερδήθηκε Σύνταγμα. Στα 1912 δεν έγιναν οι Βαλκανικοί πόλεμοι, στα 1940 με το ΟΧΙ δεν έγινε Εθνική Αντίσταση και στα 1973 με το Πολυτεχνείο δεν έπεσε η Χούντα. Τόσο κοσμοϊστορική σημασία έδινα στη σημερινή συγκυρία. Πίστεψα με πάθος ότι είναι δυνατή επί τέλους η κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και γι’ αυτό τον λόγο η τωρινή μου απογοήτευση με οδήγησε στη δραματική μου απόφαση να θεωρώ τον εαυτό μου «νεκρό» πολιτικά.

Συμπτωματικά αυτή η συνάντηση των τεσσάρων έτυχε να γίνει την επομένη μέρα που έβαλα τη λέξη «ΤΕΛΟΣ» κάτω από το έμβλημα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών στην Ιστοσελίδα της. Φυσικά «ΤΕΛΟΣ» όχι για την Σπίθα αλλά για τη δική μου ολοκληρωτική αποστράτευση ως μαχόμενου πολίτη, έπειτα από αγώνες 70 χρόνων, μιας και οι απόψεις μου δεν έγιναν τελικά γνωστές στον Λαό ούτε αποδεκτές από τις συγγενέστερες πολιτικές ηγεσίες. Η συνάντηση αυτή έγινε επίσης την επομένη της δημοσίευσης ενός προφητικού, για άλλη μια φορά, άρθρου μου, στο οποίο έγραφα ότι η Χρυσή Αυγή έχει περάσει στη φάση του αίματος και του θανάτου, με κύριο στόχο την Αριστερά. Θα ήθελα λοιπόν από την «Αυγή» να προβάλει αυτή την έκκληση που διατύπωσα χθες στους παλιούς συνοδοιπόρους μου υπενθυμίζοντας ει δυνατόν, ορισμένα αποσπάσματα από το άρθρο μου εκείνο. Αν δεν τους ενώνει η επίθεση, ας τους ενώσει η άμυνα! Ήδη χθες ήρθε η επιβεβαίωση της προειδοποίησής μου, είχαμε τον πρώτο νεκρό! Ο κίνδυνος είναι πολύ μεγάλος για τη χώρα. Όμως για μας τους αριστερούς (κάθε χώρου ή εκτός «χώρου») είναι άμεσος… Τώρα αρχίζω να σκέφτομαι ότι η τυχαία μας συνάντηση στο διάλειμμα της συναυλίας του Ηρωδείου μπορεί και να μην ήταν τυχαία! Και φυσικά δεν επιτρέπεται να περιοριστεί σε ένα σύνθημα… Γιατί τα όσα ειπώθηκαν μεταξύ μας για την επίθεση στο Πέραμα μπορεί και πρέπει να ξυπνήσουν μέσα μας τους εφιάλτες του παρελθόντος, οι υπεύθυνες ηγεσίες πρέπει να λάβουν έγκαιρα μέτρα σε απόλυτη προτεραιότητα, για να μην ξανασηκώσουν κεφάλι αυτοί που ευθύνονται για τις δύο μεγάλες τραγωδίες του τόπου μας, τον Εμφύλιο Πόλεμο και την Δικτατορία…

Αθήνα, 18.9.2013
Μίκης Θεοδωράκης

Ακολουθεί η δήλωση του Μίκη Θεοδωράκη για την επίθεση της Χρυσής Αυγής κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα

«Όπως είπα και άλλοτε, η απουσία από το Σύνταγμα του 1975 ενός άρθρου που θα απαγόρευε την αναβίωση των φασιστικών, ναζιστικών ιδεών, αποδεικνύεται τώρα ότι αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για τη ζωή και την ασφάλεια του Ελληνικού λαού… Έκτοτε υπήρχαν ευκαιρίες, με τις κατά καιρούς αναθεωρήσεις του Συντάγματος να διορθωθεί αυτό το λάθος. Όμως κανένα κόμμα, ούτε αυτά της αριστεράς δεν θέλησαν να το προτείνω. έστω και από αίσθημα αυτοσυντήρησης. Δεν γνώριζαν τάχα ότι σε περιπτώσεις νεκρανάστασης των βρυκολάκων της πολιτικής βίας όπως υπήρξαν το παρελθόν οι παρακρατικές οργανώσεις, θα είχαν σαν κύριο στόχο τους και πάλι τους οπαδούς της αριστεράς;

Οι έως τώρα επιθέσεις των νεοναζί της «Χρυσής Αυγής», κατά των μεταναστών, αποτελούσαν ως φαίνεται ένα στάδιο προθέρμανσης έως την πρόσφατη καθαρά δολοφονική επίθεση ενάντια σε μέλη μιας πολιτικής οργάνωσης όπως είναι το ΚΚΕ αποκαλύπτοντας έτσι ότι η δημιουργία των γνωστών ταγμάτων εφόδου έχει σαν ευρύτερη αποστολή την πλήρη αποσταθεροποίηση της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής με την εμφάνιση της βίας και της τρομοκρατίας σαν στοιχεία ποδηγέτησης των ήδη εξαντλημένων λαϊκών μαζών από στην εξοντωτική πολιτική της τρόικα.

Η απόφαση των νεοναζί να χύσουν αίμα και να θανατώσουν, πρέπει να εκληφθεί από όλους σαν μια εκκωφαντική προειδοποίηση ότι κάποιες δυνάμεις επιδιώκουν να προσθέσουν στην πολιτική της εξαθλίωσης και την πρακτική της γενικευμένης βίας που αν την αφήσουμε να συνεχιστεί οδηγούμαστε προς μία σύρραξη που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα τις μορφές που μπορεί να πάρει.

Το ερώτημα όμως είναι, αν θα αντέξει ο λαός μια κορυφαία δοκιμασία μετά τα όσα έχει υποστεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Όμως από την άλλη πλευρά για πόσο καιρό ακόμα οι Έλληνες δημοκράτες θα ανέχονται αυτές τις επιθέσεις, όταν μάλιστα έχουν πάρει την μορφή που είδαμε στην επίθεσή τους στο Πέραμα; Όπως συνέβη και άλλοτε, με τους παρακρατικούς έτσι και τώρα έχει ξεκινήσει η διάβρωση των διωκτικών αρχών γεγονός που σημαίνει ότι και πάλι ο έλληνας πολίτης θα αφεθεί απροστάτευτος στη βία των τραμπούκων. Το ίδιο φαινόμενο της διάβρωσης αρχίζει να παρατηρείται δυστυχώς έστω και σε λιγότερο βαθμό στο κόμμα και τους οπαδούς της Δεξιάς, γεγονός εξαιρετικά ανησυχητικό, γιατί ξαναφέρνει στην επιφάνεια τα φαντάσματα της κάθετης διαίρεσης του ελληνικού λαού, δηλαδή αυτής της εθνικής μας κατάρας που τόσα δεινά προκάλεσε στο λαό μας.

Γι' αυτό θα πρέπει με κάθε τρόπο να κοπεί το χέρι των δολοφόνων. Αυτά δήλωνα και στα 1963 στη Θεσσαλονίκη πάνω από το πτώμα του Γρηγόρη Λαμπράκη. Όμως η πολιτική εξουσία εκείνης της εποχής, ήταν κουφή σε τέτοιες φωνές . Και σε λίγο βρεθήκαμε όλοι, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, στις φυλακές της Χούντας

Όμως πολύ χειρότερη ήταν η κατάσταση στην περίοδο του 1945, όχι μόνο με την ανοχή αλλά και την συνενοχή των αστικών κομμάτων μπροστά στα εγκλήματα των τότε παρακρατικών.

Όχι μόνο δεν τους έκοψαν το χέρι αλλά αντίθετα το προφύλαξαν και το εξόπλισαν Αυτό είχε σαν συνέπεια να αναγκάσει τα θύματα να αυτοοργανωθούν για να αυτοπροστατευθούν. Έτσι οδηγηθήκαμε στον εμφύλιο.

Αυτά τα δυο παραδείγματα, ο εμφύλιος και η δικτατορία θα πρέπει να μελετήσουν σήμερα προσεκτικά όλοι οι Έλληνες, λαός, κυβέρνηση, κόμματα, συνδικάτα. Και θα πρέπει να ξέρουν επίσης ότι ζούμε σε μια περίοδο που μας κυβερνούν οι διεθνείς έμποροι όπλων.

Βλέπουμε πόση ταχύτητα στην Αφρική, στο Ιράκ, στη Συρία, στην Αίγυπτο, οι άοπλοι διαδηλωτές, μεταβάλλονται σε αντάρτες εξοπλισμένοι με όλα τα υπερσύγχρονα όπλα.

Και να μη ξεχνάμε ότι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι το πιο δυνατό σε κάθε άνθρωπο,

Κι ας είναι όλοι βέβαιοι ότι από εδώ και πέρα δεν θα υπάρξει κανένας έλληνας πολίτης που να είναι διατεθειμένος να οδηγηθεί σαν πρόβατο στη σφαγή και μάλιστα με ρόπαλο με καρφιά, το νέο αγκυλωτό σταυρό των ελληνικών ΕS ΕS».

http://www.gazzetta.gr/plus/article/543182/mikis-theodorakis-apostrateyomai-apo-tin-politiki
 
Άγνωστο παρασκήνιο πριν τις δεύτερες εκλογές του 2012 αποκαλύπτει ο Μίκης Θεοδωράκης σε επιστολή που δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του δηλώνοντας πικραμένος και θυμωμένος από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο πρόσωπό του.



Στην επιστολή, η οποία υποτίθεται ότι απευθύνεται σε φίλο του, ο Μίκης εξηγεί γιατί έθεσε έναν και μόνο όρο για τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές αν και γνωρίζει ότι ο όρος αυτός είναι ανέφικτος.

Ο μεγάλος μουσουργός υποστηρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μεταχειρίστηκε τον ίδιο και τον Μανώλη Γλέζο για τις μεγάλες συγκεντρώσεις του 2012 (στις 12 Φεβρουαρίου) «για να αυξήσει μονομερώς την εκλογική του δύναμη και να μπει στη Βουλή, με στόχο την κατάκτηση της διακυβέρνησης μέσα από το Σύστημα εγκαταλείποντας τους δυο πυλώνες άμυνας, το Λαϊκό Μέτωπο και τον πλούτο της χώρας».

Κατά τον κύριο Θεοδωράκη ο ΣΥΡΙΖΑ «όχι μόνο δεν μπορεί να διακηρύττει από τώρα το τέλος του Μνημονίου αλλά δίχως την αναγκαία λαϊκή στήριξη της οργανωμένης λαϊκής πλειοψηφίας και της προοπτικής μιας οικονομικής αυτοδυναμίας στηριγμένης στον πλούτο της χώρας, θα του είναι στο μέλλον δύσκολο -αν όχι αδύνατο- να αμυνθεί στις αναμενόμενες σκληρές επιθέσεις των αδυσώπητων πιστωτών και άλλων ξένων δυνάμεων».

Επιτίθεται τέλος στον ΣΥΡΙΖΑ τον οποίο κατηγορεί για διάλυση της ΣΠΙΘΑΣ μέσω φραξιονισμού και για εκμετάλλευση του όποιου κύρους του.

Ολόκληρη η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη έχει ως εξής:

Ο Μίκης Θεοδωράκης απαντώντας σε επιστολή του φίλου του Δ.Α. που τον ρωτά κατά πόσον ο όρος που έθεσε για να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ είναι εφικτός, αναφέρει τα εξής:

«Αγαπητέ μου Δημήτρη,

Έχεις απόλυτο δίκιο. Δηλαδή ο όρος που έθεσα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι εν γνώσει μου ανέφικτος, γιατί θα οδηγούσε σε σφοδρή σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες. Τότε, θα με ρωτήσεις, γιατί το έπραξα; Υπάρχει προϊστορία γι’ αυτό. Αν θυμάσαι, στις αρχές του 2012, ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε την πρότασή μου να δημιουργήσουμε το Μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. (Ελληνική Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση) συμφωνώντας ότι η απαλλαγή μας από το Μνημόνιο δεν είναι δυνατόν να λυθεί μέσα από το Σύστημα (εκλογές, Βουλή, Κυβέρνηση) χωρίς να έχουμε δημιουργήσει τις προϋποθέσεις άμυνας του Λαού στη σίγουρη αντίθεση των πιστωτών μας. Κι αυτές οι προϋποθέσεις ήσαν δύο:

Πρώτον: η δημιουργία ενός μεγάλου Πανεθνικού Παλλαϊκού Μετώπου με τη συμμετοχή της πλειοψηφίας του ελληνικού Λαού και
Δεύτερον: η αναζήτηση οικονομικών πόρων για την εξασφάλιση της ζωής και της ανάπτυξης της χώρας με τη δημιουργία κοινοπραξιών με μεγάλες οικονομικές δυνάμεις (Ανατολής και Δύσης) με στόχο την εκμετάλλευση του τεράστιου εθνικού μας πλούτου (εδαφικού, υπο-εδαφικού και υποθαλάσσιου). Τότε, αφού δηλαδή θα είχαμε εξασφαλίσει την οικονομική μας αυτοδυναμία και τη σύσσωμη παλλαϊκή υπεράσπιση σε τυχόν επιθέσεις, το Μέτωπο «ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α.» θα έπαιρνε μέρος σε εκλογές με στόχο την διακυβέρνηση της χώρας που από θέση ισχύος θα διακανόνιζε με τρόπο δίκαιο τις οικονομικές και άλλες υποχρεώσεις και δεσμεύσεις μας απέναντι σε τρίτους.

Αφού συμφωνήσαμε, η ΣΠΙΘΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτές τις δύο βασικές θέσεις, καλέσαμε (ο Μανώλης Γλέζος, ο Γεώργιος Κασιμάτης κι εγώ) τον Λαό στο Σύνταγμα στις 12 Φεβρουαρίου του 2012 με στόχο να μετρήσουμε τη δύναμή μας και στη συνέχεια, εάν βρίσκαμε ανταπόκριση, να σχηματίσουμε την ηγετική ομάδα του Μετώπου που θα ξεκινούσε και θα διηύθυνε τον αγώνα.

Η ανταπόκριση του Λαού μας ξεπέρασε και τις πιο τολμηρές μας προσδοκίες, αφού οι διαδηλωτές ήταν πάνω από 500.000. Επί κεφαλής ήμασταν ο Μανώλης Γλέζος, ο Γεώργιος Κασιμάτης κι εγώ. Και οι τρεις δεχθήκαμε άγρια επίθεση από τα ΜΑΤ. Στη συνέχεια η Κυβέρνηση πανικόβλητη μετέβαλε τους χώρους της συγκέντρωσης σε κόλαση. Είχαν σωστά κατανοήσει ότι ζούσαμε μια ιστορική στιγμή, που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία της χώρας και να μεταβάλει το θύμα-Λαό σε ελεύθερο αφέντη της χώρας του.

Φαίνεται όμως, ότι δεν ήταν ίδια η εκτίμηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, για την οποία όπως αποδείχθηκε, η συνεργασία μαζί μας δεν ήταν ειλικρινής αλλά απλώς μας μεταχειρίστηκε, για να αυξήσει μονομερώς την εκλογική του δύναμη και να μπει στη Βουλή, με στόχο την κατάκτηση της διακυβέρνησης μέσα από το Σύστημα εγκαταλείποντας τους δυο πυλώνες άμυνας, το Λαϊκό Μέτωπο και τον πλούτο της χώρας.

Τότε, όταν ο Λαός είδε ότι το Μέτωπο που προτείναμε και τον καλέσαμε να επικυρώσει με την παρουσία του την 12η Φεβρουαρίου ήταν ένα τέχνασμα για να βοηθήσει τον ΣΥΡΙΖΑ να μπει στην Βουλή, απογοητεύτηκε, παραιτήθηκε και αποσύρθηκε.

Στη συνέχεια μεταβλήθηκε σε μια παθητική μάζα ανθρώπων, με αποτέλεσμα να διευκολυνθεί η καταστροφική πολιτική των Μνημονίων και σήμερα να είναι ένας άβουλος παρατηρητής χωρίς ελπίδα και μέλλον.

Όταν αργότερα, ανάμεσα στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις με επισκέφθηκαν ο Μανώλης Γλέζος και ο Αλέξης Τσίπρας για να ζητήσουν τη συμμετοχή μου στις δεύτερες εκλογές (γιατί όπως μου είπαν πίστευαν ότι η συμμετοχή μου αυτή θα εξασφάλιζε την απόλυτη πλειοψηφία στην Βουλή), τους επανέλαβα ότι χωρίς τις προϋποθέσεις που είχα θέσει, δηλαδή την ύπαρξη του Παλλαϊκού Μετώπου και την εξασφάλιση των οικονομικών πόρων από την συνεκμετάλλευση του πλούτου της χώρας, θεωρώ ενέργεια τυχοδιωκτική τον τυχόν σχηματισμό Κυβέρνησης, εφ’ όσον το συγκεκριμένο κόμμα θα ήθελε να αποκαλείται «Αριστερά» και να είναι πραγματικά Αριστερά και μάλιστα Ελληνική Αριστερά, με το φορτίο που αυτή κουβαλά από τους ηρωικούς αγώνες, από τις θυσίες και το αίμα που έχυσαν για τον Ελληνικό Λαό οι σύντροφοί μας. Και αρνήθηκα να συνεργαστώ ούτε και δημοσιοποίησα το περιεχόμενο της συνάντησης.

Αν το κάνω τώρα, είναι γιατί προκλήθηκα στο πιο ευαίσθητο σημείο μου. Στην ίδια την τιμή μου.

Για όλους αυτούς τους λόγους, όπως είπα και στην αρχή, όχι μόνο δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να διακηρύττει από τώρα το τέλος του Μνημονίου αλλά δίχως την αναγκαία λαϊκή στήριξη της οργανωμένης λαϊκής πλειοψηφίας και της προοπτικής μιας οικονομικής αυτοδυναμίας στηριγμένης στον πλούτο της χώρας, θα του είναι στο μέλλον δύσκολο -αν όχι αδύνατο- να αμυνθεί στις αναμενόμενες σκληρές επιθέσεις των αδυσώπητων πιστωτών και άλλων ξένων δυνάμεων.

Βλέπεις λοιπόν ότι η μεταχείρισή μας με κορύφωμα την 12η Φεβρουαρίου του 2012 δεν αποτελεί μόνο μια απαράδεκτη ηθική κακοποίηση αλλά είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο λάθος με απρόβλεπτες συνέπειες για τον Λαό μας.

Ομολογώ ότι δεν θα αποκάλυπτα τώρα αυτή την ζοφερή αλήθεια, αν δεν με προκαλούσε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αφού πρώτα διέλυσε την ΣΠΙΘΑ με τη μέθοδο του φραξιονισμού, επιμένει να διατηρεί ομάδες με την ονομασία της Σπίθας, με στόχο να εκμεταλλευτεί για μια φορά ακόμα το όποιο κύρος μου, δηλαδή να ανασκαλέψει την μεγάλη πληγή που μου άνοιξαν ως τώρα.

Δυστυχώς η ηλικία μου δεν μου επιτρέπει να δράσω, όπως έκανα σε όλη τη ζωή μου και να αντιδράσω στα χτυπήματα κάτω από τη μέση, που εξακολουθώ να δέχομαι.

Έχω όμως ακόμα αλώβητη τη Μνήμη και την Σκέψη μου, που μου προσφέρουν τη δύναμη να υπερασπίζομαι τον ελληνικό Λαό και τα ιδανικά της Αριστεράς, που μου προσφέρουν οι αγώνες και οι πράξεις μου για την Ελλάδα.

Σε χαιρετώ με αγάπη,
Μίκης»
 
Ο Μικης ειναι πολυ ρομαντικος (-συναισθηματικος) για να κανει κομμα.
Περασε τα πανδεινα, προσφερα τα μεγιστα αλλα ... δεν ειναι για λυκοφωλιες.

Ταπεινη μου εκτιμηση (..... και δεχομαι λεμονοκουπες :p)