Nick "The Greek" Gravenites [1938~2024]

[grio]

ο Νικ στα παρασκήνια της εμφάνισης στο Old Waldorf κλαμπ, Σαν Φρανσίσκο, 1977​

Ο Nick Gravenites/Νικ Γκραβενίτης γεννήθηκε στο Σικάγο από ελληνόφωνη οικογένεια – οι γονείς του κατάγονταν από το Παλαιοχώρι της Αρκαδίας. Αφού πέθανε ο πατέρας του, εργάστηκε στο οικογενειακό ζαχαροπλαστείο πριν εγγραφεί σε Στρατιωτική Ακαδημία όπου αποβλήθηκε λίγο πριν αποφοιτήσει. Στη συνέχεια φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, γνώρισε τον Πολ Μπάτερφιλντ και τον Μάικ Μπλούμφιλντ, έγινε οπαδός της μπλουζ μουσικής και έμαθε κιθάρα.

Επισκεπτόταν τακτικά κλαμπ όπου έπαιζαν οι Muddy Waters, Howlin' Wolf, Buddy Guy και άλλοι κορυφαίοι μπλουζ μουσικοί. Ο Γκραβενίτης πέρασε χρόνο τόσο στο Σικάγο όσο και στο Σαν Φρανσίσκο στις αρχές της δεκαετίας του 1960. Έγραψε το τραγούδι "Born in Chicago", το οποίο έγινε το εναρκτήριο κομμάτι στο ντεμπούτο άλμπουμ των Paul Butterfield Blues Band, και μαζί με τον κιθαρίστα Bloomfield, συν-έγραψε το ομώνυμο κομμάτι του δεύτερου άλμπουμ τους, East-West.

Ο Gravenites έπαιξε σε κλαμπ με τον Mike Bloomfield, τον Charlie Musselwhite και άλλους, και εγκαταστάθηκε στο Σαν Φρανσίσκο στα μέσα της δεκαετίας του '60. Το 1967 σχημάτισε τους Electric Flag με τον Bloomfield. Ο Gravenites συνέβαλε στη μουσική για την ταινία The Trip και – μαζί με τον Mike Bloomfield – έγραψε και έπαιξε το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής για την ταινία Steelyard Blues. Σύμφωνα με τον συγγραφέα και κριτικό της ποπ μουσικής Joel Selvin, ο Gravenites ήταν «ο αυθεντικός σύνδεσμος του Σαν Φρανσίσκο για το κοινό του Σικάγο».

Ο Gravenites χαρακτηρίστηκε ως "μουσικός πολυτεχνίτης", βοηθώντας μπάντες του Σαν Φρανσίσκο, όπως τους Quicksilver Messenger Service και το πρώτο σόλο γκρουπ της Janis Joplin, τους Kozmic Blues Band. Έγραψε αρκετά τραγούδια για την Joplin, μεταξύ των οποίων το "Work Me, Lord" και το ημιτελές οργανικό κομμάτι "Buried Alive in the Blues". Ο Gravenites ήταν ο τραγουδιστής των επανασχηματιζόμενων Big Brother and the Holding Company (χωρίς την Joplin) από το 1969 έως το 1972. Επίσης, συνεργάστηκε εκτενώς με τον John Cipollina μετά την παραγωγή του πρώτου άλμπουμ των Quicksilver Messenger Service. Μαζί με τον Cipollina δημιούργησαν την Nick Gravenites-John Cipollina Band, η οποία περιόδευσε σε όλη την Ευρώπη.

Ο Gravenites έκανε την παραγωγή της ποπ επιτυχίας "One Toke Over the Line" για τους Brewer & Shipley και του άλμπουμ Right Place, Wrong Time για τον Otis Rush, για το οποίο ήταν υποψήφιος για βραβείο Grammy. Μαζί με τον John Kahn έκαναν την παραγωγή του 1970 στο άλμπουμ Not Mellowed with Age, των Southern Comfort. Ο Γκραβενίτης χρησιμοποίησε συχνά τον πιανίστα Pete Sears στη μπάντα του Animal Mind, μεταξύ άλλων στο άλμπουμ Blue Star του 1980, στο οποίο ο Σίαρς έπαιξε πλήκτρα και μπάσο.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ο Gravenites έπαιξε και ηχογράφησε με μια επανεμφανιζόμενη ομάδα μουσικών της περιοχής του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο που έπαιζαν ροκ, μπλουζ και σόουλ και ονομαζόταν Usual Suspects. Το πρώτο τους άλμπουμ, The Usual Suspects, κυκλοφόρησε το 1981. Στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, ο Gravenites έπαιξε με τον Cipollina ως Thunder and Lightning. Ο Gravenites και ο Sears έπαιξαν μαζί μπροστά σε 100.000 άτομα την Ημέρα της Γης το 1990 στο Crissy Field του Σαν Φρανσίσκο. Ο Sears τον συνόδευσε επίσης σε μια περιοδεία στην Ελλάδα. Ο Gravenites συνέχισε να εμφανίζεται στη βόρεια Καλιφόρνια. Το τραγούδι του Gravenites "Born in Chicago" τιμήθηκε από το Blues Hall of Fame το 2003. Περιόδευσε με τους Chicago Blues Reunion και με μια νέα Electric Flag μπάντα.

Ο Gravenites εμφανίστηκε στην ταινία ντοκιμαντέρ Born in Chicago, στην οποία ο ίδιος και αρκετοί άλλοι γηγενείς του Σικάγο διηγούνται το πώς μεγάλωσαν με τη μουσική μπλουζ στο Σικάγο. Η ταινία προβλήθηκε στο φεστιβάλ SXSW στο Όστιν του Τέξας το 2013. Τελευταία διέμενε στο Οκσίνταλ της Καλιφόρνια. Το 2024 κυκλοφόρησε το τελευταίο του άλμπουμ Rogue Blues.

Ο Γκραβενίτης πέθανε στις 18 Σεπτεμβρίου 2024, σε ηλικία 85 ετών. (Wikipedia, Bad Talkin' Bluesman by Nick Gravenites, Blues Revue magazine #18–26, 1995)

- Blues On a Westside (Live at Bill Graham's Filmore West, San Francisco, CA - January/February 1969) -

Νικ, καλό ταξίδι!

 

[NassosT]

Από ανάρτηση του Φώντα Τρούσα στο facebook...

 

[kimon]

Ο Γκραβενίτης γεννήθηκε στο Σικάγο από ελληνόφωνη οικογένεια – οι γονείς του κατάγονταν από το Παλαιοχώρι της Αρκαδίας.

"Ελληνόφωνη" οικογένεια από την Αρκαδία σημαίνει μη ελληνική ως προς την εθνικότητα ή την εθνική καταγωγή. Προφανώς εννοείς ελληνική.

 

[grio]

"Ελληνόφωνη" οικογένεια από την Αρκαδία σημαίνει μη ελληνική ως προς την εθνικότητα ή την εθνική καταγωγή. Προφανώς εννοείς ελληνική.

Λεξικό της κοινής νεοελληνικής

www.greek-language.gr

ελληνόφωνος -η -ο [elinófonos] Ε5 : (πρβ. ελληνόγλωσσος) (για άτομα ή σύνολα) που έχει ως μητρική του γλώσσα την ελληνική (ανεξάρτητα από την προέλευση ή την καταγωγή που μπορεί να είναι ή να μην είναι ελληνική)

 

[kimon]

Ευχαριστώ για την παραπομπή, αλλά δεν νομίζω ότι έγραψα κάτι διαφορετικό!
Και για να γίνω περισσότερο αναλυτικός: εφ' όσον απευθύνεσαι σε ελληνικό κοινό, ο προσδιορισμός των γονέων του ως "ελληνόφωνων" αφήνει αμφιβολίες ως προς την εθνική τους καταγωγή, πράγμα άτοπο.

Από το Δίκτυο:
Τί έχει πει για την ελληνική καταγωγή του (συνέντευξη στον Θοδωρή Μανίκα 1997)Νικ Γκραβενίτης :«Σαν γνήσιος ‘Ελληνας που ήταν ο πατέρας μου, μόλις έμαθε ότι ασχολούμαι με τη μουσική, πήρε το ίδιο ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/nick-the-greek-otan-o-pateras-mou-emathe-oti-pezo-blouzpire-to-macheri-pou-esfaze-to-paschalino-arni-ke-archise-na-me-kiniga/

 

[grio]

Φυσικά και γράψατε κάτι διαφορετικό στο «"Ελληνόφωνη" οικογένεια από την Αρκαδία σημαίνει μη ελληνική ως προς την εθνικότητα ή την εθνική καταγωγή.»
Επίσης το «ο προσδιορισμός των γονέων του ως "ελληνόφωνων" αφήνει αμφιβολίες ως προς την εθνική τους καταγωγή» είναι προσωπικό σας συμπέρασμα και δεν ισχύει γενικώς.

Είπαμε το ελληνόφωνος σημαίνει ΚΑΙ ελληνική προέλευση ή καταγωγή και γράφεται για να προσδώσει σημασία στη χρήση της ελληνικής γλώσσας από Έλληνες μετανάστες πρώτης γενιάς, χωρίς να καταφεύγουν στη χρήση της κυρίαρχης γλώσσας της χώρας όπου ζουν. Θα παρακαλέσω εδώ να κλείσει το εκτός θέματος, για ένα νήμα που πληροφορεί την απώλεια ενός αγαπημένου καλλιτέχνη.

Ευχαριστώ για την κατανόηση.

 

[Cicadelic Ranger]

Δεν ηξερα οτι ηταν ακομα εν ζωη ο Γκραβενιτης. Καλα που εζησε τοσο ο ανθρωπος γιατι σε αυτην την συντεχνια το προσδωκιμο ειναι πολυ χαμηλοτερο για πολλους λογους.
Παλι 85 πλεον μου φαινεται "νεος".... μαλλον γερασα.

Μεγαλος ειτε Ελληνας ειτε Αμερικανος, οι Ελληνες τον γνωριζουν λιγο. Οι Αμερικανοι πλεον ακομα λιγοτερο.

Ο Θεος ας τον υποδεχτει. Μεγαλος μπλουζιστας που οριοθετησε το Ροκ διακριτικα...οπως καθε μεγαλος μπλουζιστας.

Δεν θα το ηξερα (οτι ηταν ακομα εν ζωη η αν πεθανε) αν δεν υπηρχε αυτο το νημα.
Εδω δεν ηξερα οτι πεθανε ο Ντοναλντ Σαδερλαντ αυτη την χρονια, απο σποντα το εμαθα.

Τι να προλαβεις πλεον.

Πολυ καλη αφιερωση, υπομνημευση.

Τα σεβη μου Grio ( Γρηγορη)

 

[aragorn]

R.I.P Nick...

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Βινύλιο από την εποχή που μάζευα μαύρα (μαύρη μουσική).
Η πίσω φωτογραφία με τον καλλιτέχνη φαίνεται να είναι κολλημένη πάνω στο οπισθόφυλλο.
Πρέπει, αν θυμάμαι σωστά, να είχε δώσει συναυλία Ρόδον. Θυμάμαι ότι δεν είχα ενθουσιστεί με την μουσική αλλά με αφορμή την ανάρτηση του Γρηγόρη θα το ξανακούσω.
Φίλοι πάντως, εκτός club, που ακούν και γνωρίζουν καλύτερα αυτή την μουσική τον θεωρούν σημαντικό.

 

[opsim]

Μαζί με τον John Cipollina, late 80's.
Καλά θυμάσαι, στο "Ροδον".

 

[grio]

Όντως, έπαιξε στο Ρόδον στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του '90. Την εμφάνισή του, της πρωτοχρονιάς του 1987/88 την παρακολούθησα και μάλιστα του είχα μιλήσει, εκφράζοντας τον θαυμασμό μου γι αυτόν. Του έκανε εντύπωση που του ανέφερα όλες τις συνεργασίες και συμμετοχές του και τα τραγούδια που είχε γράψει... Η παράστασή του εκείνη τη χρονιά με τον τεράστιο John Cipollina ηχογραφήθηκε, και το 1991 κυκλοφόρησε σε παραγωγή του Θοδωρή Μανίκα. Φυσικά, το βινύλιο το αγόρασα, αν και οι επιλογές των κομματιών καθώς και ο ήχος δεν με ικανοποιήσαν.

Κώστα, για το My Labors κοίταξε το παρακάτω:

...
2. Live at Bill Graham's Fillmore West (1969) με Mike Bloomfield, Nick "The Greek" Gravenites, Mark Naftalin, Taj Mahal κ.α. (****1/2)
3. My Labors (1969) με Nick Gravenites, Mike Bloomfield κ.α. Περιλαμβάνει στούντιο κομμάτια, με πιθανότατα τους Quicksilver Messenger Service, και ζωντανά από τις ίδιες ηχογραφήσεις του παραπάνω δίσκου, στο Fillmore West του Bill Graham το 1969. Η Columbia διαμοίρασε τη ζωντανή παράσταση στα δύο άλμπουμ για εμπορικούς λόγους. Δίσκοι δυσεύρετοι που αξίζει να αναζητήσετε, επανεκδόθηκαν όμως πρόσφατα σε CD. (****)

View attachment 239402​

...