Σόρυ παιδιά αλλά κοτσάνα. Και εξηγώ:
-πολλα κενά continuity . Θεωρεί ότι ξέρουμε την ιστορία και πολλά σημεία τα περνάει στο φλου. Πετάγεται από σκηνή σε σκηνή χωρίς ανάλυση/εμβάθυνση.
-ουτε μια στιγμή δεν δέθηκα με τους πρωταγωνιστές. Όλα πολύ επιφανειακά. Καμία συγκίνηση, αγωνία κλπ
-πολλές σκηνές ξεπατικοσουρα από το ΕΠΟΣ του 1992.
-soundtrack; τι είναι αυτό; Τρώγεται;
Εν ολίγοις δεν έχει καμία καμία καμία μα ΚΑΜΙΑ σχέση με τον Dracula του 1992 που είχε ΔΕΜΕΝΟ story, συναίσθημα, και ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ soundtrack.
Τέλος, να πω ότι η πρωταγωνίστρια είναι πάρα πολυ καλη. Τρομερους μορφασμούς στο πρόσωπο της που εκπέμπουν αληθοφάνεια. Το ζει στο πετσί της. Χτυπιέται στην κυριολεξία.
Έλα που όμως δεν με έκανε να την λυπηθώ ούτε 1 δευτερόλεπτο.
Ψηφίζω μέτρια.
Y.Γ. όπως αντιλαμβάνεστε και από τα trailers η ταινία είναι η χαρά των OLED και ο όλεθρος για projectors.
Y.Γ2 τι τις ήθελαν τόσο βαριές ανάσες κάθε τόσο, γέλαγα μόνος μου. Θυμόμουν τον Χάρυ Κλυν που έκανε τον Καραμανλή. Ολόιδιος μιλάμε
