Πάμε για σφαγή….
Όταν έχεις την ευκαιρία να έχεις δισκογραφία και να περνάει και η μπογιά σου σε χρονικές περιόδους που χαρακτηρίζονται από αλλαγές και δεν το εκμεταλλευτείς αυτό ή δεν σου στρίβει καθόλου ή αδιαφορείς ή στην περίπτωση των Abba κατά την γνώμη μου το μεγάλο σου ταλέντο απλώς σε εγκλωβίζει με αποτέλεσμα να καθαρίζεις πολύ κυριλέ σε εποχή που μόνο κυριλέ δεν είναι. Δηλαδή απλά σε καταπίνει η παρτιτούρα. Όταν λοιπόν πιθανώς είσαι το μεγαλύτερο γκρουπ στον πλανήτη με αδιαμφισβήτητο ταλέντο όπως είπατε δεν επιτρέπεται να μην ρισκάρεις έστω και μια φορά και ενώ σε παίρνει κιόλας και χρονικά.
Παράδειγμα.
Super Trouper.Ως pop δίσκος είναι καλός πολύ καλός κιόλας, ως 1980 είναι άκυρος. Πιο το νόημα να τραγουδάς με αγγελικά πλασμένες φωνές
Happy new year όταν το κλίμα σηκώνει να το κάνεις ουρλιάζοντας? Οι μελοδραματικές μπαλάντες τύπου
The winner takes it all είναι ικανές να προκαλέσουν ρίγη στα πάρτι το 75-76 και να τσακίσουν το
take my breath away κάπου στα μισά της δεκαετίας του 80, αλλά την στιγμή της κυκλοφορίας του οι μπαλάντες μάλλον πρέπει να ακούγονται όπως το
Where did your heart go των
Was not Was.Η disco μόλις έχει πεθάνει και το high energy είναι πολύ underground ακόμα για να το “ποπίζεις
”(lay all your love on me).
Aς το έκαναν διαφορετικά ή ας έκαναν κάτι άλλο τέλος πάντων. Ας σήκωναν τα μαλλιά όρθια και να έφτυναν πάνω στην σκηνή. Μία μαλακία όλοι την έχουν κάνει. Γιατί όχι και οι Abba?As ;έφτιαχναν ένα θρασύτατο τίποτα έστω και μια φορά που να ήταν επί της ουσίας εντός εποχής κάτι που όλα τα μεγάλα γκρουπ σχεδόν έχουν κάνει ακόμα και όχι πηγαία. Ας προλάβαιναν να κάνουν το
kiss kiss kiss αυτοί.
Ας έκαναν κάτι που να έδινε λαβή να σφάζεται κόσμος για την πάρτη τους. και όχι να λένε όλοι οκ καλοί οι Abba.Μοιραία για να έχεις πολλούς φανατικούς φίλους πρέπει να έχεις και πολλούς φανατικούς εχθρούς.
Για μένα οι Abba είναι ταλαντούχοι αλλά με πολύ χαμηλά λιπαρά. και πολύ καθώς πρέπει στην τελική.
