Now playing...(ΟΧΙ video clips)

vampire.jpg



MI0002877229.jpg



tumblr_myr7vbBtKg1rwbhvho1_500.jpg
 
Tι ειναι αυτα τα Βαμπιρια ; Τελευταια τα ανακαλυψες ;
Βρε δε θα με αφησετε σε ησυχια, παλι στο ψαξιμο... με ακουστικα νυχτιατικα :ADFADF1:

Με ποιο να αρχισω ; Αλλα να μ'αρεσει να μην ειναι τιποτα ρεπετιτιφ και νονομανες :drool:

Να χει αλαγες, σχηματα που διασταυρονονται, παθος ...Ποιο ;
 
Last edited:
SPYROS A. said:
Το προηγούμενο Σαββατοκυριακο άκουσα στο repeat έναν και μόνον δίσκο..Το School's Out...Συγκυρία; Ίσως...Θεματολογικά με παίρνει από κάτω κάθε φορά που το ακούω..Το project του δίσκου βλεπεις. Θυμάμαι τα περασμένα μεγαλεία και σπαράσσω στο κλάμα,καθε φορά που τα διηγούμαι.(μουαχ) .Ένιωσα μαθουσάλας που τρέφεται με αναμνήσεις (έπαιζα σοβαρό πετροπόλεμο στα νιάτα μου :) )
Μουσικά ο δίσκος ''ανοίγει'' και ''θεριευει'' από ένα σημείο και πέρα. Όχι από την αρχή..Ίσως επειδή 'καραδοκεί' το μεγάλο χιτ στην πόρτα της εισόδου..Σαν επιβλητικό,κόκκινο χαλί,με κίτρινα προκαθορισμενα σχέδια.
Αλμπουμαρα στο σύνολό της.
Αλλα δεν έμεινα εκεί..
Στα καπάκια έγινα ιπτάμενος παρατηρητης και αναζήτησα διεξόδους,κάτι που βρήκα στα αυλάκια της ρητορικής του αιλουροειδούς που ακούει στο όνομα Bill Callahan..Έψαξα για εκείνη την διέξοδο που απαρτίζεται από τα παραμύθια τα οποία έχουν έναν και μοναδικό στόχο..Να ακονίζουν την φαντασία του παιδιού και κατ' επέκταση να του εξιτάρουν την διορατικοτητα..Και τέζα οι μονόχνοτοι.
Λατρεύω τα αιλουροειδή..Ίσως από την μακροχρόνια σχέση μου με τις γάτες..Κάθε κίνησή τους είναι μελετημένη με ακρίβεια εκατοστού..Και τα σκυλιά τα λατρεύω..Αλλα είναι ατσουμπαλα και δεν μου κάνουν..Εγώ είμαι πιο εγκεφαλικός. :)
Κοινά στοιχεία; Ένας καλός παρατηρητης θα τα ξετρυπώσει..Εγώ θα βάλω δίπλα δίπλα το εξώφυλλο του ενός,και το οπισθόφυλλο του άλλου..


Και θα κρατήσω μια φράση από το Sweet Treats που λέει:
''If someone offers you
Some sugar
He should eat it''

View attachment 144615
Click to expand...

Ακουσες το Knok Knok... Που εχει αιλουροειδη και στο εξωφυλλο, αλλα και στο οπισθοφυλλο ο διευθηντης χωροδιας ειναι γατοκεφαλος.

Eξαιρετικος και ευαισθητος τραγουδοποιος αλλα...μουσικα κοινα σημεια με Schools Out δεν βλεπω. Μου φαινονται πολυ διαφορετικοι.
H μεταφορα του west side story στο Alice Cooper εχει μια αλληγορια με γατους που ερχονται στη γειτονια. Αρα εχουν και τα δυο γατες ;

Τωρα τα εξωφυλλα των δυο... δεν βλεπω, Σ'αυτο του Alice Cooper συμπαθεστατο, αλλα το τελειως αντιθετο των αιλουρων.

Ισως οτι τα δυο εχουν το σχολικο καδρο ; Το ενα στο Τιτλο και στο ομονυμο χιτ, το αλλο στο οπισθοφυλλο οπου τα παιδια εκπαιδευονται στις μουσικες εμπειριες ;

Τι αλλο κοινο ; Δεν βλεπω...
 
Oχι οτι τρελαθηκα, δεν ειναι "η μουσικη μου", αλλα ειναι ενδιαφερον σαν προταση και παρουσια.

arielpink_dedicatedtobobbyjameson.jpg
 
Fever Tree _ Fever Tree

R-555802-1416152363-5598.jpeg.jpg


Δεν περιμεναν 30-40 χρονια για να επισκεφτουν τους Beatles.
To εκαναν αμεσα και επι τοπου...
 
Τον Phil Elverum τον γνώρισα εδώ...Και δεν τολμώ να πάω παραπίσω..Το ''concept'' του δίσκου δεν έχει απλά ενδιαφέρον.
Ειναι το concept με εκείνο το ξεθωριασμένο κουτί που εσωκλείει τα απρόοπτα που μπορούν να συμβούν στην ζωή του καθενός.
Τον Ιούλιο του δεκαέξι χάνει την γυναίκα του από καρκίνο στο πάγκρεας..Τον Αύγουστο μπαίνει στο στούντιο για να ηχογραφήσει τα εσώψυχα,να μονολογήσει,να της κουνήσει το μαντήλι,να της διηγηθεί.
Βαθύς μονόλογος με απέριττα μέσα.
Ζοφερό συναπάντημα με φόντο το απέραντο κενό..
Η περιπλάνηση αφήνει διφορούμενα συναισθήματα..Εδω συναντούνται με κάποιο θεϊκό τρόπο, εκ διαμέτρου αντίθετες σχολές..Από το diy έως την απόλυτη οργάνωση που κρύβουν τα κενά ενδιάμεσα στις νότες.
Ποιον ενδιαφέρουν όμως οι όποιες περιγραφές του ακροατή,όταν το ξεκαθαρίζει από την αρχή ο ίδιος ο Phil Elverum..

''When real death enters the house
all poetry is dumb...''-Real Death-

Mount Eerie - A Crow Looked at me (2017)

a-crow-mount-eerie.jpg
 
ήταν και συνεργάτης του στην καλλιτεχνική πορεία τους


Για την απώλεια που βιώνει είναι μια προσεγγιση θεραπευτική, πολυ περισσοτερο από καλλιτεχνική
γιαυτό και τόσο προσωπική
Δεν αποφεύγω τα "άβολα" ακούσματα, αλλά ετούτο δε σε αφήνει να κάνεις ακρόαση σε ησυχία, δεν θα το έβαζα να παίξει δυο φορές συνεχόμενα
 
ecodrifter said:
ήταν και συνεργάτης του στην καλλιτεχνική πορεία τους


Για την απώλεια που βιώνει είναι μια προσεγγιση θεραπευτική, πολυ περισσοτερο από καλλιτεχνική
γιαυτό και τόσο προσωπική
Δεν αποφεύγω τα "άβολα" ακούσματα, αλλά ετούτο δε σε αφήνει να κάνεις ακρόαση σε ησυχία, δεν θα το έβαζα να παίξει δυο φορές συνεχόμενα
Click to expand...

Καλά κάνεις και το τονίζεις Πάνο . Η απώλεια ήταν διπλή..
Τώρα για το τελευταίο που γράφεις θα συμφωνήσω.. Ένας "νορμάλ" άνθρωπος δεν θα επιδιώξει δυο σερί ακροάσεις.. Με την δεύτερη φορά "την ακους"..
Μάλλον ειμαι 'ψυχακιας' . :)
Τεσσερις φορές σερί και άλλες δύο καπακι μερικές ώρες αργότερα.. Έξι φορές σε μια μέρα.
Στο πρώτο κομμάτι μου θύμισε έντονα Κοέν.. Αργότερα κατάλαβα ότι δεν έχει νόημα να κάνουμε συγκρίσεις.. Είναι κάτι εντελώς αυτόνομο,κάτι εντελώς προσωπικό..
 
Twin Peaks _Music From The Limited Event-Series

Eνα θεσπεσιο διπλο βινυλιο με τα διαφορα τραγουδια των γκρουπ που επεζαν στην τριτη σαιζον συν την εισαγωγη του Μπανταλαμεντι στην αρχη τιμης ενεκεν.

R-10889050-1506415628-4920.jpeg.jpg


Φοβερη ατμοσφαιρα και πραγματικη απολαυση για βραδυνο ακουσμα ! Ασε που σου θυμιζει και την σειρα.
Προσοχη... Αυτο ειναι το "κοκκινο" υπαρχει αλλο ενα διπλο το πρασινο αλλα εκει δεν εχει τα τραγουδια αλλα την ινστρουμενταλ μονο, του Μπανταλαμεντι. Που μαλον θα το χτυπησω και αυτο αλλα αργοτερα.

8b9ec8f1030960a32eb489edc479ff4ee2f132a7.jpg
 
Sun_Ra_-_Days_of_Happiness_God_Is_More_Than_Lov.jpg


Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το '79 από την El Saturn Records με το όνομα Future Days και επανεμφανίστηκε τελευταία στο spotify σε ψηφιακή κόπια (5xFile, AAC) σαν God is More than Love Can Ever Be. Πιάνο τρίο διαμαντάκι διαρκείας 38 λεπτών χωρισμένων σε πέντε κομμάτια. Το εντυπωσιακό είναι πως ηχογραφήθηκε τo ίδιο χρονικό διάστημα που ο Sun Ra ασχολούνταν με παράλληλες δουλειές όπως τα Sleeping Beauty, On Jupiter, Strange Celestial Road που κινούνταν σε τελείως διαφορετική λογική, τόσο στυλιστικά όσο και ως προς τον αριθμό των μουσικών που χρησιμοποιούσε στο στούντιο.
 
Top Bottom