Now playing...(ΟΧΙ video clips)

Re: Now playing...

Aυτό είναι το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ από το 2005.
Καμία σχέση ηχητικά με το Overpowered.
Matthew Herbert στη παραγωγή, κομμάτια λοξά που τα νοιώθεις οικεία.
Όταν περάσει η πρώτη κρυάδα, έρχεται μετά η ζημιά και κολλάς.
 
Re: Now playing...

MOUKIOUROUFIS KOSTAS said:
Aυτό είναι το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ από το 2005.
Καμία σχέση ηχητικά με το Overpowered.
Matthew Herbert στη παραγωγή, κομμάτια λοξά που τα νοιώθεις οικεία.
Όταν περάσει η πρώτη κρυάδα, έρχεται μετά η ζημιά και κολλάς.
Click to expand...

Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση, δεν το ήξερα. Σε τι διαφέρει ηχητικά από το Overpowered?
 
Re: Now playing...

opsim said:
Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση, δεν το ήξερα. Σε τι διαφέρει ηχητικά από το Overpowered?
Click to expand...



Αυτό είναι πιο εσωτερικό και με περίεργο mood. Υπάρχουν βαριά πνευστά για βάση αντί μπάσσου, ενορχηστρώσεις πιο φευγάτες, αλλά το αποτέλεσμα είναι φρέσκο και ζωντανό.
Το άλλο έχει χιτάτη διάθεση και ενέργεια. Δυο διαφορετικοί κόσμοι.
 
Re: Now playing...

MOUKIOUROUFIS KOSTAS said:
Αυτό είναι πιο εσωτερικό και με περίεργο mood. Υπάρχουν βαριά πνευστά για βάση αντί μπάσσου, ενορχηστρώσεις πιο φευγάτες, αλλά το αποτέλεσμα είναι φρέσκο και ζωντανό.
Το άλλο έχει χιτάτη διάθεση και ενέργεια. Δυο διαφορετικοί κόσμοι.
Click to expand...

Ενδιαφέρον ακούγεται. Πάντως εμένα μου άρεσε η υφέρπουσα disco αίσθηση πολλών κομματιών του Overpowered.
 
Re: Now playing...

John Legend's debut album Get Lifted. It includes Used to Love U and Ordinary People.

"Prelude" - 0:44 *
"Let's Get Lifted" - 3:37 *
"Used to Love U" - 3:31 *
"Alright" - 3:21
"She Don't Have to Know" - 4:52
"Number One" - 3:18
"I Can Change" - 5:01
"Ordinary People" - 4:41
"Stay with You" - 3:49
"Let's Get Lifted Again" - 2:18
"So High" - 5:07
"Refuge (When It's Cold Outside)" - 4:13
"It Don't Have to Change" - 3:23
"Live It Up" - 4:35
 
Re: Now playing...

Paul-Bley-Nothing-To-Declare-NM-CD__5326385_0.jpg


Paul Bley: Nothing To Declare

το ξανακούω κατόπιν ...αναθέρμανσης, μετά από μιά συζήτηση με το γιατρό.
Σόλο πιάνο. Περνάει πάνω από ολόκληρη την ιστορία του jazz piano περίπου Αυτοκρατορικός. Με μιά άνεση και σιγουριά που σε τρελλαίνει.
Αν σας άρεσε το My Foolish Heart του Jarrett όπου κοιτάζει 'πίσω' μαγεμένος, θα πρέπει οπωσδήποτε να ακούσετε αυτό εδώ. Για να δείτε όχι από που ξεκίνησε η μαγεία αλλά προς τα πού οδηγείται.
Ο Bley είναι αφαιρετικός. 'Φεύγει' συνέχεια αλλά λές και μιά σιδερένια αίσθηση δομής κρατάει το κομμάτι και δεν σε αφήνει ούτε στιγμή να ξεχάσεις Τι ακούς.
Το 8th Avenue που κλείνει το άλμπουμ είναι αφιέρωμα στον Fats Waller, στον Earl Hines, στους μεγάλους του stride. Δοκίμιο πάνω στις προοπτικές που μπορεί να έχει στο μέλλον ένα τέτοιο 'αρχαίο' ιδιωμα. Δεν έχει τις αστραφτερές τρίλιες του Jarrett ούτε τις 'τρεχάλες' πάνω στο κλαβιέ. Εχει όμως έναν τελείως δικό του τρόπο να σε καθηλώνει, ένα απίστευτο παιχνίδι με παύσεις, στριμμένες νότες και free αισθητική όπου ο Bley παίζει με τα tempi, τραγουδάει, ενθουσιάζεται, αναπολεί, κλαίει και σου προσφέρει την καρδιά του στο πιάτο.

Ενας μαίτρ στο απόγειό του.
 
Re: Now playing...

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Σόλο πιάνο. Περνάει πάνω από ολόκληρη την ιστορία του jazz piano περίπου Αυτοκρατορικός.
Click to expand...

Σε ζηλέυω ρε μάστορα, σε ζηλέυω :worshippy:
Ζηλεύω το ότι μπορείς να τα αισθάνεσαι όλα αυτά, το ότι τα εκφράζεις έρχεται δεύτερο...
 
Re: Now playing...

Brian+Auger+-+Brian+Auger%27s+Oblivion+Express+%2870%29.jpg


αγγλική σχεδόν ψυχεδέλεια, παιχνιδίζοντας στα όρια της jazz...
ώρες ώρες η μουσική κουβαλάει ταυτότητα και dna που ΔΕΝ μπορεί να προσποιηθεί...
αποκαλύπτεται χωρίς ντροπή.
δεν πειράζει. Τι 30 τι 40 χρόνια πριν....
 
Re: Now playing...

supersonic said:
Brian+Auger+-+Brian+Auger%27s+Oblivion+Express+%2870%29.jpg


αγγλική σχεδόν ψυχεδέλεια, παιχνιδίζοντας στα όρια της jazz...
ώρες ώρες η μουσική κουβαλάει ταυτότητα και dna που ΔΕΝ μπορεί να προσποιηθεί...
αποκαλύπτεται χωρίς ντροπή.
δεν πειράζει. Τι 30 τι 40 χρόνια πριν....
Click to expand...

θα ήθελα περισσότερες λεπτομέρειες εάν δεν κουράζω:ears:
 
Re: Now playing...

51-lyMamw%2BL._SL500_AA280_.jpg


Τρελοί ρυθμοί, έξω από κάθε φαντασία. Σε αρπάζουν από το λαιμό και δε σε αφήνουν να ανασάνεις λεπτό. Και δε θέλεις να ανασάνεις εδώ που τα λέμε...
Το κόλλημα του επόμενου χειμώνα μου φαίνεται ότι θα είναι η τριπλέτα donald cherry-charlie haden- orenette coleman αν και εδώ έχουν βάλει περισσότεροι το χεράκι τους,
ειδικά στο πρώτο κομμάτι, το απίστευτο 17λεπτο fist take.
 
Last edited:
Απάντηση: Now playing...

muse-the-resistance-album-artwork.jpg


Η αναζήτησή μου στη σύγχρονη μουσική επιβραβεύεται για άλλη μια φορά στο αγαπημένο μου γκρούπ.

Γιατί τολμάνε,αλλάζουν από άλμπουμ σε άλμπουμ,δοκιμάζουν φόρμες,δεν εφυσηχάζουν στα "εύκολα" και ας γίνονται αντιεμπορικοί.
Οχι δεν έχει χιτάκια,ούτε εύκολα κομμάτια.
Εχει μικρές συμφωνικές εκπλήξεις και ενορχηστρώσεις και φορμαλισμούς που μόνο οι πραγματικοι μουσικοί τολμούν και ξέρουν να τους φέρουν εις πέρας.
Γι αυτό τους γουστάρω ..

Συμπλέκουν στα κομμάτια τους (στα οποία υπάρχει και μια μίνι Συμφωνία σε τρία parts)ακόμα και τον Σοπέν και τον Saint-Saens.!!

Για δύσκολα πλέον αυτιά..

http://muse.mu/media-player/albums/47/the-resistance/
 
Top Bottom