Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Η διαμαχη για τη metal!
Παντα ετσι ηταν. Προτιμουσα σαφως το punk, αρα δεν ειμαι αντικειμενικος εκ των πραγματων.
Συμφωνω με τον Κωστα για τους Motorhead. Περιεργως τους αγαπουσα απο τη αρχη, μετα εμαθα τους Hawkwind και τους εκτιμησα ακομη περισσοτερο.
Πριν λιγα χρονια τους ακουσα να παιζουν support στους Antrax (!!!) και να ανοιγουν με το God save the queen, μου σηκωθηκε η τριχα, αλλα στο μυαλο μου μπηκαν καποια πραγματα στη θεση τους
e
 
Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

ecodrifter said:
Η διαμαχη για τη metal!
Παντα ετσι ηταν. Προτιμουσα σαφως το punk, αρα δεν ειμαι αντικειμενικος εκ των πραγματων.
Συμφωνω με τον Κωστα για τους Motorhead. Περιεργως τους αγαπουσα απο τη αρχη, μετα εμαθα τους Hawkwind και τους εκτιμησα ακομη περισσοτερο.
Πριν λιγα χρονια τους ακουσα να παιζουν support στους Antrax (!!!) και να ανοιγουν με το God save the queen, μου σηκωθηκε η τριχα, αλλα στο μυαλο μου μπηκαν καποια πραγματα στη θεση τους
e
Click to expand...

Μα δεν είναι φοβερό ; Κι από την άλλη τόσο γοητευτικό ; Τρελλαίνομαι για τους Hawkwind , με άφηναν αδιάφορο οι Motorhead ( ποτέ δεν αγόρασα δίσκο τους ) , αντιπαθώ το πανκ ( αν και το God save δεν είναι τόσο άσχημο όσο πίστευα )και θεωρώ τους Sabbath όχι μόνον πατέρες του μέταλ και αξεπέραστους , αλλά και κάτι παραπάνω . Για τα χρόνια της εφηβείας μου και λίγο μετά σ' αυτόν τον χώρο τίποτα δεν μπορούσε να αντιπροσωπεύει καλύτερα το ροκ από τους Sabbath , Purple , Zeppelin.
 
Καθόλου να μην σε προβληματίζει Κώστα, συμφωνώ μαζί σου!

Βέβαια έχουμε εντελώς διαφορετικό παρελθόν και εμπειρίες, άρα περί κολοκυθόπιτας...,

ωςτόσο στα χρόνια που τους έζησα εγώ ('75-'78) ήταν απόλυτα πεντάρια τα We Sold Our Soul For Rock 'N' Roll, Black Sabbath και το επίμαχο
και μάλλον θα σου φανεί λογικό να τους ανοίκει ένα κομμάτι απ'την ζωή μας, άσχετα αν σήμερα δεν...
 
Τα όσα σούρει ο Κώστας μπορώ να τα καταλάβω και να εμβαθύνω σ'αυτά πολύ. Δεν του καταλογίζω άδικο. Τα λέει όπως είναι. Μόνο που για το κάθε τι υπάρχει πάντα και η δεύτερη όψη.
Εκεί που διαφωνώ είναι που μετρήσαμε τους Motorhead με μεταλλικές συντεταγμένες. Καμία σχέση νομίζω. Οι Motorhead ήταν και είναι μια αμιγώς rock'n'roll τεράστια μπάντα που κι αυτή μας κατσικώθηκε στο σβέρκο με καμιά τριανταριά δίσκους μέχρι σήμερα. Κουβάλησαν στις αρχές κάτι λίγο από την αυθάδεια και τη σπίντα του πανκ, αλλά τους παρέσυρε η τάση της εποχής (πρώτο άλμπουμ το 1977) μη έχοντας σκοπό τέτοιο. Ό,τι ακριβώς ίσχυε και στη περίπτωση του πρώτου ομώνυμου δίσκου των Iron Maiden (1979), του οποίου η ορμητικότητα είχε την ίδια πρόσκαιρη αιτία, άσχετα αν οι ίδιοι κατευθύνθηκαν εντελώς αλλού μετά.
Έτσι κι αλλιώς μιλάμε για τεράστιες μπάντες που έχουν το δικό τους μερίδιο στην ιστορία.


p.s. δεν υπάρχει επιλογή μεταξύ Ozzy και Dio. Οι δίσκοι με τον πρώτο ήταν για αυτόν, το ίδιο και τα άλμπουμ με τον δεύτερο.
 
Re: Απάντηση: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Τσάκωνας Βασίλης said:
μάλλον θα σου φανεί λογικό να τους ανοίκει ένα κομμάτι απ'την ζωή μας...
Click to expand...

είσαστε με τη Θάτσερ βρε νούμερα :aetsch:
όσο για μένα...Αrthur Scargill walks on the water! :adore: :adore: :adore:
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Κωστας Λυμπεροπουλος said:
είσαστε με τη Θάτσερ βρε νούμερα :aetsch:
Click to expand...

είναι πολύ πιθανόν! :flipout:
αν και βρισκόμουν εν αγνοία τότενες :damnyou:

πάντως αντιΘατσεριστής με το ΜπόυΤζώρτζ δεν θα γινόμουν :antlers:
 
MOUKIOUROUFIS KOSTAS said:
Κουβάλησαν στις αρχές κάτι λίγο από την αυθάδεια και τη σπίντα του πανκ, αλλά τους παρέσυρε η τάση της εποχής (πρώτο άλμπουμ το 1977) μη έχοντας σκοπό τέτοιο.
Click to expand...

Kώστα, μέχρι το 1986-87 που τους παρακολουθούσα εγώ, το γκρούπ θέριζε: Orgasmatron και Rock'n'Roll είναι πολύ καλοί δίσκοι.
Μετά έχασα επαφή.
 
Re: Απάντηση: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Δημήτρης Ν. said:
20 και 30 χρόνια μετά οι Kyuss , οι Orange Goblin και οι Monster Magnet χρωστούν την ύπαρξη τους στους δαιμονισμένους υπηρέτες της κόλασης
Click to expand...


Βαριά κουβέντα.Νομίζω ότι και οι Magnet αλλά ειδικά Kyuss είναι πολύ μεγάλες μπάντες και δε ξέρω κατα πόσο είχαν ανάγκη τους Sabbath.Εξ άλλου έφτιαξαν δικούς τους ήχους, διαφορετικούς από αυτόν των Black Sabbath, οι οποίοι ήταν pure rock.Οι Sabbath αντίθετα είναι καμάρι των μεταλάδων.
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Kώστα, μέχρι το 1986-87 που τους παρακολουθούσα εγώ, το γκρούπ θέριζε: Orgasmatron και Rock'n'Roll είναι πολύ καλοί δίσκοι.
Μετά έχασα επαφή.
Click to expand...


Σωστά!:a0210:
Ακόμα και σήμερα δεν έχουν αλλάξει καθόλου, ίδιος ήχος ακριβώς. Αερωθούμενο κανονικό.
Θυμάμαι όμως και τα Iron Horse, Lost Johnny, Αnother Perfect Day και άλλα πολλά ειδικά στις αρχές, που κουβάλαγαν rock ψυχεδελική ρίζα.
 
Re: Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

Δημήτρης Ν. said:
θεωρώ τους Sabbath όχι μόνον πατέρες του μέταλ και αξεπέραστους , αλλά και κάτι παραπάνω . Για τα χρόνια της εφηβείας μου και λίγο μετά σ' αυτόν τον χώρο τίποτα δεν μπορούσε να αντιπροσωπεύει καλύτερα το ροκ από τους Sabbath , Purple , Zeppelin.
Click to expand...



Δε νομίζω ότι η μπάντα που είναι τόσο σημαντική για τη μέταλ να μπορεί να συνυπάρχει στην ίδια κατηγορία με τους Purple και τους Zeppelin, δύο μπάντες τόσο...''ροκ''.


Όσο για τον όρο ''πατέρες'', μολονότι αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για πάρα πολλές μπάντες, επιτρέψτε μου να χω τις αμφιβολίες μου γιατί μπάντες σαν τους Blue Oyster Cult έπαιξαν κι αυτές τεράστιο ρόλο και δεν έχουν σχέση με τους Sabbath.
 
ό,τι και να μου πείτε, εμπόρους, τσογλάνια, σβερκοκατσικωμένους, οι άνθρωποι είχαν την πιό μινιμαλιστική προσέγγιση του απόλυτου όγκου.
Το απόλυτο ειδικό βάρος. 3 όργανα και ένα κερασάκι (όζυ) που ο,τιδήποτε το αντικατέστησε ήταν βύσινο - και συνεπώς να λείπει - και την δόμηση της πρωτογενούς φόρμας.
Πριν από αυτούς καλούπι δεν υπήρχε.
Αυτοί το φτιάξανε.
Μετά μπορεί να ξεχύλωσε, να φούσκωσε να βάρυνε, όμως έχασε τις αναλογίες του παρθενώνα.
Είχαν το απόλυτο στήσιμο, ώστε από δυό όργανα και ένα σετ τύμπανα να βγαίνει βάρος, καθαρότητα, χωρίς σκόνη, ορυμαγδό, πίσσα, πούπουλα. Εξαιρετικοί οι παραγωγοί τους και πιονιέροι.
Ας ήταν μετά οι motorhead....
Αδιαφορώ πλήρως γιά τους τυχάρπαστους, καλαμπόρτζηδες και καψωμένους που θέλανε να πούνε κάτι το 1976. Οι Sabbath το είπανε με την ίδια ορμή και τόλμη το 1971 και ήταν εξ ίσου μπροστάρηδες. (αν και το εξ ίσου τους μειώνει)
 
supersonic said:
Αδιαφορώ πλήρως γιά τους τυχάρπαστους, καλαμπόρτζηδες και καψωμένους που θέλανε να πούνε κάτι το 1976. Οι Sabbath το είπανε με την ίδια ορμή και τόλμη το 1971 και ήταν εξ ίσου μπροστάρηδες. (αν και το εξ ίσου τους μειώνει)
Click to expand...



άλλα είπαν οι πρώτοι κι άλλα οι μετά chief-bye-
 
Απάντηση: Re: Ο Αφέντης της Πραγματικότητας

supersonic said:
ό,τι και να μου πείτε, εμπόρους, τσογλάνια, σβερκοκατσικωμένους, οι άνθρωποι είχαν την πιό μινιμαλιστική προσέγγιση του απόλυτου όγκου.
Το απόλυτο ειδικό βάρος. 3 όργανα και ένα κερασάκι (όζυ) που ο,τιδήποτε το αντικατέστησε ήταν βύσινο - και συνεπώς να λείπει - και την δόμηση της πρωτογενούς φόρμας.
Πριν από αυτούς καλούπι δεν υπήρχε.
Αυτοί το φτιάξανε.
Μετά μπορεί να ξεχύλωσε, να φούσκωσε να βάρυνε, όμως έχασε τις αναλογίες του παρθενώνα.
Είχαν το απόλυτο στήσιμο, ώστε από δυό όργανα και ένα σετ τύμπανα να βγαίνει βάρος, καθαρότητα, χωρίς σκόνη, ορυμαγδό, πίσσα, πούπουλα. Εξαιρετικοί οι παραγωγοί τους και πιονιέροι.
Click to expand...

:a0210:
 
και γιά το πανκ είπαμε:
είναι πολύ εύκολο να μην παίξεις τίποτα.
Δύσκολο είναι να παίξεις ο,τιδήποτε άλλο.
 
off topic O Μπίλιας που έπαιρνε φόρα και έπεφτε πάνω στους πάγκους (μπάρα) με τα πλευρά του,,στα καταστήματα εκείνα που έκαναν το "λάθος" να παίξουν κάτι από Μotorhead μόνο πανκιο δεν ήταν αγαπητέ Μουκ...:music-smiley-005:

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο καθένας βλέπει κάποια πράγματα από τελείως,η ελαφρώς διαφορετική οπτική....

Κάποιοι (μεταξύ αυτών και εγώ) δεν μπορώ να δεχτούν την αβάσταχτη μουσική ελαφρότητα του πανκ,ενώ κάποιοι άλλοι δεν την παλεύουν με τα βαριά μεταλλικά ριφ...

Δεν θα μιλήσω για πολιτικά μηνύματα γιατί τέτοια μπορείς να βρεις σε πολλά μουσικά είδη και όχι απαραίτητα μόνο στο Πανκ
 
Top Bottom