ιστορία που άκουσα για τον χοντρό μπάσταρδο:
καλοκαιράκι πριν από 9-10 χρόνια, γινόταν δεξίωση για ένα πολύ μεγάλο γεγονός στην έπαυλη μιας πολύ κοσμικής κυρίας. Καλεσμένοι όλο το αφάν γκατέ. Βουνό το χαβιάρι, όχι αστεία. Ποτάμι τα πανάκριβα κρασιά που ανοίχτηκαν.
Καλεσμένος και ο χοντρός μπάσταρδος ο οποίος κάθετε σε ένα τραπέζι με κάποιους άλλους συντρόφους.
Που λέτε λοιπόν έχει πάρει μια πιατέλα, την έχει γεμίσει τίγκα με χαβιάρι και το έτρωγε με το κουτάλι σαν να έτρωγε πουρέ ο σιχαμένος. Η πιατέλα γέμιζε και ξαναγέμιζε. Και είχε έρθει και στο τσακίρ κέφι (φαντάζεστε πόσα πρέπει να πιει αυτό το κήτος για να ευθυμήσει) και κάποια στιγμή φώναζε στα γκαρσόνια: φέρτε χαβιάρι, φέρτε χαβιάρι να φάνε οι συντρόφοι.
Την ιστορία την άκουσα από κάποιον τον οποίο δεν γνωρίζω καλά και ο οποίος εργαζόταν εκείνο το βράδυ στην δεξίωση. Παρόλο που δεν μπορώ να την διασταυρώσω, το προφίλ του χοντρού μπάσταρδου ειναι τέτοιο που με κάνει να είμαι βέβαιος ότι κάπως έτσι είχαν τα πράγματα.
οπως πολύ σωστά ειπε ο tzimisce
"Δεν υπάρχει ικανό υβρεολόγιο για άτομα σαν αυτόν.
Οτιδήποτε γνωστό θα τον κολάκευε.
Από μόνος του είναι μία χυδαία βρισιά."