Βασίλης Μαντζούκης-Μάρθα Φριντζήλα
"Baumstrasse"
(Libra/2007)
"Baumstrasse"
(Libra/2007)
Ο Καλαματιανός Βασίλης Μαντζούκης έχει σπουδάσει κλασική κιθάρα και ανώτερα θεωρητικά αλλά και ζωγραφική και σκηνογραφία. Πριν δύο ακριβώς χρόνια, μαζί με την Μάρθα Φριντζήλα, κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, βαφτίζοντάς τον "Baumstrasse" που σημαίνει "δρόμος με δέντρα", βασισμένο σε μια μαγιά τραγουδιών που γράφτηκαν κυρίως για προσωπική χρήση. Με την προτροπή των κοντινών του ανθρώπων και με την συνδρομή της Μάρθας, που έγραψε και τους στίχους σε αρκετά από αυτά, προέκυψε αυτός ο "ετερόκλητος", όπως τον χαρακτηρίζει ο ίδιος ο Β.Μαντζούκης, δίσκος.
Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση που πλαισιώνεται από μουσικούς που όλοι λίγο-πολύ "ανήκουν" στην ευρύτερη ομάδα που πρωταγωνιστεί ή συμμετέχει σε ότι έχει ενδιαφέρον στην ελληνική δισκογραφία τα τελευταία χρόνια. Έτσι, συναντάμε άπαντες του μουσικούς που απαρτίζουν τους Mode Plagal (Κλέων Αντωνίου, Θ.Ρέλλο, Α.Μαράτο, F.Mikuta), τον Αλέξη Αποστολάκη (τύμπανα), τον Φώτη Σιώτα (βιολί), τον Παντελή Στόικο (τρομπέτα), τον ίδιο τον Β.Μαντζούκη σε διάφορα όργανα (ακουστική / ηλεκτρική κιθάρα, μπάντζο, λαούτο, κρουστά, tapes, samples, φωνή) και άλλους. Η μουσική του άλμπουμ σχηματίζει ενα πολύχρωμο παζλ με κομμάτια από μπαλλάντες, παραδοσιακές φόρμες, τζαζ, ροκ και ότι άλλο τραβάει η ψυχή σας. Είναι αδύνατο να προσδιορίσεις ακριβώς και να περιγράψεις το δίσκο αυτό με ταμπέλες και είδη μουσικής. Ο καθαρά προσωπικός χαρακτήρας των συνθέσεων και η βιωματική τους καταγωγή είναι ο 'ομφάλιος λώρος' που ενώνει αυτά τα διαφορετικά κομμάτια και τα κάνει ομοιογενέστατο σύνολο. Αποτελείται από 13 τραγούδια (συν ένα που περιλαμβάνεται σαν bonus track). Μην ψάξετε για "ραδιοφωνικά" τραγούδια εδώ. Ξεχωρίζουν η "Καρδαμύλη" (που μου θύμησε αισθητικά έναν παλαιότερο εξαιρετικό δίσκο "Το ασήμι του μεσημεριού" του Μανώλη Γαλιάτσου με την Νίκη Ξυλούρη-χρήζει παρουσίασης), η μπαλλάντα-τσάμικο (!) "Απόψε", ο ηλεκτρισμένος "Κουτεντές", η διασκευή παραδοσιακού τραγουδιού "Καστελλόριζο", ο Χατζιδακικός (?) 'Ερωτευμένος" και το "Κλείνει ο τόπος" που κλείνει τυπικά και το άλμπουμ και φέρνει κάτι από Tricky.
Οι στίχοι είναι της Μάρθας (5), του Βασίλη Μαντζούκη (2), και μελοποιημένα ποιήματα των F.G. Lorca, P.Celan και Κ.Βραχνού.
Η Μάρθα Φριντζήλα, που έκανε φοβερή εντύπωση με τη συμμετοχή της στους Λαϊκεδέλικα του Θανάση Παπακωνσταντίνου, και όχι μόνο εκεί, παρουσιάζει τον καλύτερο ως τώρα ερμηνευτικό της εαυτό. Πότε λυρική, πότε θεατρική υπηρετεί πιστά τη μουσική και τον στίχο καταφέρνοντας πάντα να παρουσιάζει μια πληθωρική ερμηνεία. Το εξαιρετικό παίξιμο από τους μουσικούς και η ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση ολοκληρώνουν το πακέτο. Μόνο που θέλει μερικές ευκαιρίες παραπάνω, δεν είναι δίσκος της μιας ακρόασης. Και η Ελληνική μουσική παραγωγή -αν μη τί άλλο-έχει έλλειψη από τέτοιους δίσκους που απαιτούν προσεκτική προσέγγιση.
Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση που πλαισιώνεται από μουσικούς που όλοι λίγο-πολύ "ανήκουν" στην ευρύτερη ομάδα που πρωταγωνιστεί ή συμμετέχει σε ότι έχει ενδιαφέρον στην ελληνική δισκογραφία τα τελευταία χρόνια. Έτσι, συναντάμε άπαντες του μουσικούς που απαρτίζουν τους Mode Plagal (Κλέων Αντωνίου, Θ.Ρέλλο, Α.Μαράτο, F.Mikuta), τον Αλέξη Αποστολάκη (τύμπανα), τον Φώτη Σιώτα (βιολί), τον Παντελή Στόικο (τρομπέτα), τον ίδιο τον Β.Μαντζούκη σε διάφορα όργανα (ακουστική / ηλεκτρική κιθάρα, μπάντζο, λαούτο, κρουστά, tapes, samples, φωνή) και άλλους. Η μουσική του άλμπουμ σχηματίζει ενα πολύχρωμο παζλ με κομμάτια από μπαλλάντες, παραδοσιακές φόρμες, τζαζ, ροκ και ότι άλλο τραβάει η ψυχή σας. Είναι αδύνατο να προσδιορίσεις ακριβώς και να περιγράψεις το δίσκο αυτό με ταμπέλες και είδη μουσικής. Ο καθαρά προσωπικός χαρακτήρας των συνθέσεων και η βιωματική τους καταγωγή είναι ο 'ομφάλιος λώρος' που ενώνει αυτά τα διαφορετικά κομμάτια και τα κάνει ομοιογενέστατο σύνολο. Αποτελείται από 13 τραγούδια (συν ένα που περιλαμβάνεται σαν bonus track). Μην ψάξετε για "ραδιοφωνικά" τραγούδια εδώ. Ξεχωρίζουν η "Καρδαμύλη" (που μου θύμησε αισθητικά έναν παλαιότερο εξαιρετικό δίσκο "Το ασήμι του μεσημεριού" του Μανώλη Γαλιάτσου με την Νίκη Ξυλούρη-χρήζει παρουσίασης), η μπαλλάντα-τσάμικο (!) "Απόψε", ο ηλεκτρισμένος "Κουτεντές", η διασκευή παραδοσιακού τραγουδιού "Καστελλόριζο", ο Χατζιδακικός (?) 'Ερωτευμένος" και το "Κλείνει ο τόπος" που κλείνει τυπικά και το άλμπουμ και φέρνει κάτι από Tricky.
Οι στίχοι είναι της Μάρθας (5), του Βασίλη Μαντζούκη (2), και μελοποιημένα ποιήματα των F.G. Lorca, P.Celan και Κ.Βραχνού.
Η Μάρθα Φριντζήλα, που έκανε φοβερή εντύπωση με τη συμμετοχή της στους Λαϊκεδέλικα του Θανάση Παπακωνσταντίνου, και όχι μόνο εκεί, παρουσιάζει τον καλύτερο ως τώρα ερμηνευτικό της εαυτό. Πότε λυρική, πότε θεατρική υπηρετεί πιστά τη μουσική και τον στίχο καταφέρνοντας πάντα να παρουσιάζει μια πληθωρική ερμηνεία. Το εξαιρετικό παίξιμο από τους μουσικούς και η ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση ολοκληρώνουν το πακέτο. Μόνο που θέλει μερικές ευκαιρίες παραπάνω, δεν είναι δίσκος της μιας ακρόασης. Και η Ελληνική μουσική παραγωγή -αν μη τί άλλο-έχει έλλειψη από τέτοιους δίσκους που απαιτούν προσεκτική προσέγγιση.
perator:
