Ο ήλιος του Prog...

SPYROS A. said:
Κώστα ο διακτινισμος σταμάτησε αλλά ....
Υπήρξε μεγαλύτερη σαφήνεια στις συνθέσεις οι οποίες έπαψαν πια να έχουν αυτό το χαώδες πάνω τους και έδωσαν και σε άλλους την ευκαιρία να τους γνωρίσουν...
Το να μείνεις για πάντα σε μια underground φάση έχει το θετικό ότι έχεις το δικό σου μικρο αλλά φανατικό κοινό,αλλά αν το δεις από μια άλλη οπτική γωνιά θα δεις ότι η μουσική φτιάχνεται για να την γνωρίσουν όλοι...
Click to expand...

Επίσης, πλέον η τεχνική και οι ατμόσφαιρες δεν είναι πλέον αυτοσκοπός, αλλά υποστηρίζουν και εξυπηρετούν ώστε να γίνει πιο ενδιαφέρουσα η μελωδία. Ο "περιορισμός" στην pop φόρμα των 5 λεπτών πολλές φορές λειτουργεί θετικά για τον καλλιτέχνη: χαλιναγωγεί τη φαντασία του και του δίνει ένα πλαίσιο εντός των ορίων του οποίου μπορεί να κινηθεί και να ξεπεράσει με το ταλέντο του.
 
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω μεγάλη αδυναμία στα ντεμπούτα.

Με τους Porcupine Tree "γνωρίστηκα" όταν πήρα ένα EP τους από περιοδικό. Λάτρεψα το Radioactive Toy κι έτσι, το πρώτο τους άλμπουμ που αγόρασα ήταν το "On the Sunday of Life..."

Αμέσως επόμενο στην προτίμησή μου, βάζω το... επόμενό τους: Up the Downstair.


Το Lightbulb Sun ακόμα δεν το άκουσα, αλλά θα φροντίσω το συντομότερο. Τους το οφείλω...
 
Guybrush said:
Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω μεγάλη αδυναμία στα ντεμπούτα.

Με τους Porcupine Tree "γνωρίστηκα" όταν πήρα ένα EP τους από περιοδικό. Λάτρεψα το Radioactive Toy κι έτσι, το πρώτο τους άλμπουμ που αγόρασα ήταν το "On the Sunday of Life..."

Αμέσως επόμενο στην προτίμησή μου, βάζω το... επόμενό τους: Up the Downstair.


Το Lightbulb Sun ακόμα δεν το άκουσα, αλλά θα φροντίσω το συντομότερο. Τους το οφείλω...
Click to expand...

αν θυμάμαι καλά το περιοδικό ήταν το ΠΟΠ & ΡΟΚ κάπου στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας...
 
Μια που μιλαμε για Steven Wilson,ειναι συνδημιουργος (με τον Τ.Bowness στα φωνητικα) κιενος ακομα εξαιρετικου μουσικου σχηματος,των No-Man.Oσοι δεν τους εχετε ακουσει ψαξτε τους.Σε πιο χαμηλοτονα μεν,απιστευτα εκφραστικα και ατμοσφαιρικα μονοπατια ωστοσο.Και με μια φωνη που σε στοιχιωνει και ενιοτε ανατριχιαζει..




http://www.youtube.com/watch?v=yCw2uYRMoW8&feature=related
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Ο ήλιος του Prog...

Δημήτρης Ν. said:
Οντως ήταν το ΠΟΠ+ΡΟΚ , αλλά το 2001
Click to expand...

Ναι, σωστά,αυτον τον είχα ξεχάσει -bye-

attachment.php
 

Attachments

  • 1.JPG
    1.JPG
    47.6 KB · Views: 61
Σωστός. Είχα μόλις αφήσει πίσω μου το σχολείο και μαζί του πολλά άλλα.

Οι Porcupine Tree συνέπεσαν με μεγάλο γύρισμα σελίδας για εμένα...
 
Re: Απάντηση: Ο ήλιος του Prog...

BENZINA said:
Μια που μιλαμε για Steven Wilson,ειναι συνδημιουργος (με τον Τ.Bowness στα φωνητικα) κιενος ακομα εξαιρετικου μουσικου σχηματος,των No-Man.Oσοι δεν τους εχετε ακουσει ψαξτε τους.Σε πιο χαμηλοτονα μεν,απιστευτα εκφραστικα και ατμοσφαιρικα μονοπατια ωστοσο.Και με μια φωνη που σε στοιχιωνει και ενιοτε ανατριχιαζει..




http://www.youtube.com/watch?v=yCw2uYRMoW8&feature=related
Click to expand...



Έτσι ακριβώς.
Σχολή Talk Talk, που έτσι κι αλλιώς ακολουθεί prog μονοπάτια για τη pop που μαγειρεύει.
Άλμπουμς όπως το flowermouth πολλοί θα σκότωναν για να φτιάξουν. Σκέτο όνειρο.
41QAEAE07ML._SL500_AA240_.jpg
 
Top Bottom