Ο Μεγάλος Ερωτικός-Μάνος Χατζιδάκις.

Ενα πράγμα έμαθα τα τελευταία τρία χρόνια σε αυτό το φόρουμ . Το ό,τι ακούνε μουσική δυό άνθρωποι ή περισσότεροι , αυτό , όσον αφορά τα κοινά τους σημεία , δεν σημαίνει τίποτε παραπάνω από ότι , ενδεχομένως , εάν είχαν το ίδιο μοντέλο κινητού τηλεφώνου .

A) αν έμαθες μόνο ένα πράγμα, τότε κάτι δεν κάνουμε καλά
το λέω γιατί εγώ έμαθα πολύ περισσότερα...:D

Β) Ηρέμησε υπάρχουν και χειρότερα: που να δείς το σοκ που είχα πάθει εγώ, όταν διάβασα τη συνέντευξη του μπασίστα των Rolling Stones. Ναι, τον εστιάτορα λέω...:icon15: Είχε πεί λοιπόν ότι είναι καρα-Δεξιός και Θατσερικός, γιατί αυτοί έταζαν στους λεφτάδες (σαν την πάρτη του) μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές (!). αφού δεν πέταξα, εκείνη την ημέρα, όλους τους δίσκους τους, δεν θα τους πετάξω ποτέ :rolleyes:
 
Last edited:
εγώ έμαθα δυό πράγματα.
Αυτό που λέει ο Ντοκ και έναν μουσικό.

Τώρα γιά τους Στοουνς σιγά μην τους πετάξεις.
Αφού ο άλλος με τα χείλια είπε ότι ο εφιάλτης του ήταν να τραγουδάει I can't get no... στα 45....
 
αν δε μαθατε τιποτα τοσον καιρο, ποιος ο σκοπος της ολης ενασχολησης με το φορουμ? μηπως ειστε εδω για να διδάσκετε μονο?
 
καλά να μην είμαστε τόσο υπερβολικοί.
εγώ έμαθα αρκετά.
Και καλά και άσχημα. Εμπειρίες.

ένα όμως μου έμεινε.
Και γι αυτό και μόνο άξιζε
 
Φυσικά το ανωτέρω είναι ένα σχόλιο που μπορεί και να παρεξηγηθεί....
 
αν δε μαθατε τιποτα τοσον καιρο, ποιος ο σκοπος της ολης ενασχολησης με το φορουμ? μηπως ειστε εδω για να διδάσκετε μονο?

Μα γιατί η όποια συμμετοχή πρέπει νάχει κάποιο κοινό σκοπό?To κίνητρο τού καθενός είναι διαφορετικό.Και εδώ ήλθαμε διαμορφωμένοι όλοι σαν προσωπικότητες.Το φόρουμ δεν έχει υποχρεωτικά παιδευτικό χαρακτήρα για κανέναν.
Κάνοντας ένα κύκλο,μού αρκεί που διαβάζω για μουσικές που δεν γνωρίζω απο άλλους συμφορουμίτες και πού ανταλλάσσω τρείς και όχι δεκατρείς πιά γνώμες(δεν με πειράζει καθόλου)με όποιους μού προκαλούν μουσικά το ενδιαφέρον,ανεξαρτήτως είδους.Μέ κάποιους πού έχω πιό κοντινή μουσική γλώσσα είτε περιστασιακά είτε σε πιό σταθερή βάση,ανεξαρτήτως προσωπικής γνωριμίας,όταν συμμετέχω εδώ νοιώθω πιό οικεία .Εξω απο το φόρουμ όμως μπορεί να μού κάνει κέφι να πιώ καφέ με ανθρώπους που δεν έχουμε τα ίδια μουσικά ενδιαφέροντα(και πού προέρχονται απο τό μουσικό φόρουμ)
Οταν επίσης γράφω κάποιο μουσικό θέμα μού αρκεί που το διαβάζουν 20 μέλη και 30 guests.
Τώρα εάν συνολικά το μουσικό φόρουμ έχει ικανοποιητική αναγνωσιμότητα απο μέλη και μή είναι πολύ θετικό.
Επίσης το ότι αλλάζει κατά περιόδους χαρακτήρα και αυτό αναμενομενο είναι.
Ετσι και αλλοιώς ποτέ ένα φόρουμ δεν υποκαθιστά τήν έξω ζωή.
Τώρα εάν κάποιος θέλει να διδάξει και αυτό αποδεκτό από μένα.Ως ενήλικος μαθητής όμως ,άμα δεν μού αρέσει απλά αλλάζω δάσκαλο.;)
 
Πάντως από την προσωπική μου εμπειρία μετά τα 4-5 χρόνια ενασχόλησης με το συγκεκριμένο και άλλα forum επαφίεμαι πλέον σχεδόν αποκλειστικά στην πληροφόρηση μέσω ιντερνετ γιά διαμόρφωση γνώμης πάνω σε θέματα consumer electronics ή μουσικής.

Και φυσικά αντίστοιχα έχω ελαττώσει έως εξοστρακίσει τον ειδικό τύπο

Πιό αποδοτικό μου είναι να αγοράζω αφού πάρω τη γνώμη "πιστοποιημένων" φίλων και γνωστών παρά του τάδε γκουρού....
 
Δημητρη, φυσικα αναφερομουν μονο στο μουσικο κομματι του φορουμ. Παντως εγω αν δεν μαθαινα τιποτα απο εσας δε θα συμμετειχα καθολου. Δε βρισκω το λογο να το κανω. Εχω ανοιξει παρα πολλα "αχρηστα" θεματα με την ελπιδα να πλατειάσει η κουβεντα μπας και μαθω τιποτα απο τα χιλιαδες που δεν ξερω.

Μα γιατί η όποια συμμετοχή πρέπει νάχει κάποιο κοινό σκοπό?To κίνητρο τού καθενός είναι διαφορετικό.

Οχι βεβαια, αλλα ποιος ο λογος να διαβαζεις και να ασχολεισαι διαρκως με πραγματα που ή τα γνωριζεις ηδη και σου αρεσουν ή αν δεν τα γνωριζεις ειναι σχεδον βεβαιο πως δε θα σου αρεσουν? Δεν ειναι μαζοχισμος αυτο? Προσωπικα, οταν ερχονται διαφοροι φιλοι και γνωστοι να μου πιασουν την κουβεντα σχετικα με τη "μουσικη", αν ξερω πως ειναι "ανεπιδεκτοι μαθησεως" δεν ασχολουμε καθολου. Πλητω αφορητα. Το αντιθετο ακριβως συμβαινει αν τυχει να συνομιλησω με καποιον που γνωριζει πολυ περισσοτερα απο εμενα, ακομα και αν τα γουστα μας δεν ταιριαζουν.
 
Και φυσικά αντίστοιχα έχω ελαττώσει έως εξοστρακίσει τον ειδικό τύπο

Πιό αποδοτικό μου είναι να αγοράζω αφού πάρω τη γνώμη "πιστοποιημένων" φίλων και γνωστών παρά του τάδε γκουρού....

πάντα διάβαζα και διαβάζω ανθρώπους που έχω επιλέξει και που γράφουν σε έντυπα, από ευρείας κυκλοφορίας μέχρι ειδικό τύπο και fanzines. Σε πολλούς απ αυτούς χρωστώ πάρα πολλά - και δεν εννοώ εδώ μόνο λεφτά, που ενδεχομένως "γλύτωσα" ή αξιοποίησα πιο καλά: μου άνοιξαν τα μάτια με πολλές έννοιες, με βοήθησαν να διαμορφώσω το αισθητικό μου κριτήριο, συνέβαλαν τα μέγιστα στο να γίνω αυτό που είμαι τώρα. Τους ευγνωμονώ: το ταξίδι δεν θα ήταν τόσο ωραίο, χωρίς αυτούς.
 
αν δε μαθατε τιποτα τοσον καιρο, ποιος ο σκοπος της ολης ενασχολησης με το φορουμ? μηπως ειστε εδω για να διδάσκετε μονο?

αν και θα μπορούσε κάποιος να παρεξηγηθεί από μιά τέτοια δήλωση - ερώτηση , το αντιπαρέρχομαι και καταθέτω την δική μου άποψη .:twoguns: -bye-

Κατ' αρχήν είδα φώς και μπήκα :flipout: Μου άρεσε πάντα να μιλάω για δίσκους κι εδώ φαινόταν να έχει ψωμί . Μου άρεσε βέβαια και η πλάκα . Κατά την διάρκεια γνώρισα και αρκετά μέλη από κοντά . Με ορισμένους ταίριαξαν τα "χνώτα" μας , με ορισμένους όχι ( όπως συμβαίνει και στον πραγματικό κόσμο ) . Από την στιγμή μάλιστα που με ορισμένους βλέπομαι και εκτός φόρουμ , χάθηκε και η ανάγκη να μιλάω για δίσκους , εντός φόρουμ . Αυτό , σε συνάρτηση με το θεματικό περιεχόμενο της κατηγορίας τον τελευταίο καιρό - που δεν με ενδιαφέρει - καθώς και με το ότι η πλάκα έχει χαθεί ( και όταν χάνεται η πλάκα , το αστείο , αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρξε ποτέ πραγματική επαφή ) οδήγησε την ενασχόληση με το φόρουμ σε άλλο επίπεδο . Αυτό της συνήθειας , σαν τα παντρεμένα ζευγάρια . Old habits die hard , dont' they ?

Το μέλλον ; ...άδηλο....
 
Εγώ θέλω να μιλάω γι αυτά που αγαπώ στην ...εκκλησία του Δήμου. Δεν μου αρκεί να τα μοιράζομαι με τους φίλους μου. Αντιπαθώ την ιδιωτεία. Πιστεύω πως το θεματικό περιεχόμενο της κατηγορίας το διαμορφώνουμε όλοι μαζί. Οταν αποσύρεσαι γίνεσαι σιωπηρή πλειοψηφία και δε μπορείς πια να διαμορφώσεις τίποτα. Εγώ πιστεύω πως όταν βλέπεις σκοτάδι πρέπει να ψάχνεις ν ανάψεις κανένα φώς.
Συγχωρείστε μου τη ματαιοδοξία μου, αλλά θέλω το ρόλο που κάποιοι άλλοι έπαιξαν για μένα, να τον παίξω κι εγώ για κάθε ενδιαφερόμενο. Δεν θέλω να "καπελώσω" κανέναν. Θέλω τα κείμενα να υπάρχουν και κάνω ό τι μπορώ γι αυτό. Αυτός που ενδιαφέρεται πραγματικά, αργά ή γρήγορα θα τα βρεί. Ελπίζω.
 
Εγώ θέλω να μιλάω γι αυτά που αγαπώ στην ...εκκλησία του Δήμου. Δεν μου αρκεί να τα μοιράζομαι με τους φίλους μου. Αντιπαθώ την ιδιωτεία. Πιστεύω πως το θεματικό περιεχόμενο της κατηγορίας το διαμορφώνουμε όλοι μαζί. Οταν αποσύρεσαι γίνεσαι σιωπηρή πλειοψηφία και δε μπορείς πια να διαμορφώσεις τίποτα. Εγώ πιστεύω πως όταν βλέπεις σκοτάδι πρέπει να ψάχνεις ν ανάψεις κανένα φώς.
Συγχωρείστε μου τη ματαιοδοξία μου, αλλά θέλω το ρόλο που κάποιοι άλλοι έπαιξαν για μένα, να τον παίξω κι εγώ για κάθε ενδιαφερόμενο. Δεν θέλω να "καπελώσω" κανέναν. Θέλω τα κείμενα να υπάρχουν και κάνω ό τι μπορώ γι αυτό. Αυτός που ενδιαφέρεται πραγματικά, αργά ή γρήγορα θα τα βρεί. Ελπίζω.


εν μέρει το ίδιο κάνω (και μου αρέσει) και εγώ εδώ.
Αλλά πάντα ήθελα και τον αντίλογο.
Δηλαδή να πω αυτά που θέλω να πω, να τα καταθέσω και μετά να ακολουθήσει συζήτηση.
Κάτι που γινόταν και εδώ μέχρι πρό τινος...
 
[...]
Κάτι που γινόταν και εδώ μέχρι πρό τινος...

Γιατί τόση απογοήτευση βρε συ? Εγώ πάντως βλέπω σχεδόν όλους να δηλώνουν αλλά και έμπρακτα να δείχνουν, ότι έχουν πραγματική διάθεση κουβέντας. Μήπως τελικά όλοι έχουμε γίνει υπερευαίσθητοι ως συμμέτοχοι μιας κουβέντας ή συμμετέχουμε με σκοπό και όχι απλά για την κατάθεση της άποψης? Κι αν ανέβουν δηλαδή "οι στροφές" για λίγο τι έγινε?
 
μα δεν είναι απογοήτευση.

Διαπίστωση είναι.

Μιά αντιπολίτευση, από οποιαδήποτε πλευρά και να τη δείς, πρέπει να είναι και λίγο εως πολύ στροφαρισμένη.
Αλλιώς, ας μην υπάρχει καλύτερα.
 
Απάντηση: Re: Ο Μεγάλος Ερωτικός-Μάνος Χατζιδάκις.

Εγώ θέλω να μιλάω γι αυτά που αγαπώ στην ...εκκλησία του Δήμου. Δεν μου αρκεί να τα μοιράζομαι με τους φίλους μου. Αντιπαθώ την ιδιωτεία. Πιστεύω πως το θεματικό περιεχόμενο της κατηγορίας το διαμορφώνουμε όλοι μαζί. Οταν αποσύρεσαι γίνεσαι σιωπηρή πλειοψηφία και δε μπορείς πια να διαμορφώσεις τίποτα. Εγώ πιστεύω πως όταν βλέπεις σκοτάδι πρέπει να ψάχνεις ν ανάψεις κανένα φώς.
Συγχωρείστε μου τη ματαιοδοξία μου, αλλά θέλω το ρόλο που κάποιοι άλλοι έπαιξαν για μένα, να τον παίξω κι εγώ για κάθε ενδιαφερόμενο. Δεν θέλω να "καπελώσω" κανέναν. Θέλω τα κείμενα να υπάρχουν και κάνω ό τι μπορώ γι αυτό. Αυτός που ενδιαφέρεται πραγματικά, αργά ή γρήγορα θα τα βρεί. Ελπίζω.

+1