- 23 June 2006
- 10,230
Ο κινεζάκος αγοράσθηκε από αγγελία σε σχεδόν τα μισά χρήματα από τα περίπου 460 δολάρια που απαιτούνται για να τον πάρεις καινούργιο από το e-bay ... έχει και έξοδο προενίσχυσης, ενώ χρησιμοποιεί σαν λυχνίες ισχύος τις 6H30Pi (έρχεται πακέτο με τις ακριβούτσικες electroharmonix gold pin, αλλά προς το παρόν χρησιμοποιώ κάποιες ρώσικες που ήταν ήδη πάνω ...) και ως οδηγήτριες τις Μ8100/C4010 (αλλά με κάποια τζαμπεράκια δέχεται και άλλες οικογένειες, όπως οι C4015 της Mullard που έχω εγώ αυτή την στιγμή)... είχε ένα θεματάκι με παράσιτα δικτύου όταν το λαπτοπ συνδεόταν με το τροφοδοτικό του, ενώ ήταν dead silent με κάθε άλλη πηγή, ή με το λαπτοπ σε μπαταρία ... το θέμα λύθηκε με απομόνωση στα αυτάκια γείωσης του ρευματολήπτη του λαπτοπ, οπότε dead silent και εδώ ...επίσης με κάποια διακοπτάκια στο κάτω μέρος του, μπορείς να ρυθμίσεις το κέρδος του σε 4 στάδια (gain 3, 4, 5 και 10 ) προσαρμόζοντας τον ενισχυτή σε διάφορα επίπεδα αντίστασης και ευαισθησίας ακουστικών....
Το τελευταίο διάστημα είχα στο σπίτι τα akg 701 σετάκι με πακέτο musical fidelity x-can v2 & το εξωτερικό τροφοδοτικό X-PSU (τα γνωστά βαρελάκια)... το αποτέλεσμα ήταν για τα αυτιά μου απογοητευτικό, σκληρό και άγαρμπο άκουσμα, τουλάχιστον την κλασσική που ακούω εγώ, με κάπως συμπαθητική απόδοση σε κάποια ακραία ροκ ακούσματα ....
Πρώτο συμπέρασμα, το πόσο καλύτερα, μαλακότερα, ευφωνικότερα και διάφανα ακούστηκαν τα 701 με τον little dot ... ίσως τα ΜF να τονίζουν τα αρνητικά στοιχεία των 701 κρύβοντας παράλληλα τα σημεία υπεροχής τους... τι να πω ... μεγάλη διαφορά προς το καλύτερο με τον μικρό ντοτ ... ο τελευταίος πλέον εκτελεί και χρέη προ στο ντεσκτοπ σύστημα μου οδηγώντας τα τελικά στάδια ενός sony 1120 es (γεννηθέντος το 1966, πρώτος τρανζιστοράτος της Σόνυ και πρώτο μηχάνημα της σειράς ES έβερ, ο οποίος ήδη σχεδόν 50 χρόνια πριν είχε είσοδο power in όπως και pre out) που με την σειρά τους οδηγούν κάποια μικρά roister ...
Tα 650 παρελήφθησαν την Τετάρτη και για 3 24ωρα αφέθηκαν να στρώνουν με massive attack ... σήμερα επιτέλους συνάντησαν το ταίρι τους ... σήμα δίνει η emu 0404 με εξωτερικό τροφοδοτικό μπαταρίας, τάση απ' ευθείας από το dac-chip της και λαμπάτο μπαφεράκι με δικό του ξεχωριστό τροφοδοτικό ...
Δεν ξέρω αν τα ακουστικά χρειάζονται και άλλο στρώσιμο, πάντως προς το παρόν, εκτός του γεγονότος ότι είναι πολύ άβολα (καλόμαθα με τα 595) είναι ήδη εξαιρετικά στο άκουσμα τους ... ήχος Σενν, όπως μου αρέσει, ήπιος, συγχωρεί κακές ηχογραφήσεις, ομοιογενής, ισορροπημένος, με πολύ καλές δυναμικές αντιθέσεις και κάπως μαζεμένα άκρα, κυρίως ψηλά.... η αίσθηση του χώρου με μεγάλες ορχήστρες (πχ. Jourowski-LPO, Mahler 2nd) είναι εκπληκτική, τα μεγάλα έγχορδα βρυχώνται και νοιώθεις τις αποστάσεις τους ... η ψιλοβελονιά στους συνδυασμούς φωνών σε απαιτητικά έργα (πχ. Chung - Βιέννη, -Rossini Stabat mater ) ακούγεται απίστευτα, με διακριτά τα οριζόντια επίπεδα τοποθέτησης των μονωδών ... η απόδοση των φωνών εν γένει είναι εξαιρετική, με ιδιαίτερα εντυπωσιακή την αποτύπωση των μπάσων τραγουδιστών, χωρίς όμως να υπολείπονται οι τενόροι, όπως και οι γυναικείες (μέτζο και οι υψίφωνοι) ...
Απλούστερα ακούσματα, ποπ, ροκιές, μικρά σύνολα εγχόρδων ή τζαζ είναι βούτυρο στο ψωμί τους ... βέβαια προς το παρόν απλά δειγμάτισα κομμάτια που γνωρίζω πολύ καλά, αλλά ο ήχος σε κάθε περίπτωση είναι πολύ ψηλής ποιότητος ...
Μένει πλέον να πειραματισθώ λίγο με το gain του ενισχυτή (τον έχω -σύμφωνα με τις αρχικές οδηγίες του κατασκευαστή- στο 3, το μικρότερο σέτιν, αλλά πολλοί στο διαδίκτυο ορκίζονται στις χάρες της θέσης 4 ... επίσης απομένει να ακούσω και τις electroharmonix, αλλα δυστυχώς αυτά τα ψυχαναγκαστικά (tube rolling και κουραφέξαλα), τα βαριέμαι αφόρητα, αφού με αποστερούν από νέες μουσικές και αναγκάζομαι να ακούω τα χαιφαι-στανταράκια, γεγονός που μπορώ να ανεχθώ μόνον με νέο μηχάνημα και όχι με τις παραλλαγές του ...
Επειδή είμαι άσχετος με φωτογραφία, τις παρακάτω τις πείραξα λίγο για να είναι και καλά καλλιτεχνικές :
Το τελευταίο διάστημα είχα στο σπίτι τα akg 701 σετάκι με πακέτο musical fidelity x-can v2 & το εξωτερικό τροφοδοτικό X-PSU (τα γνωστά βαρελάκια)... το αποτέλεσμα ήταν για τα αυτιά μου απογοητευτικό, σκληρό και άγαρμπο άκουσμα, τουλάχιστον την κλασσική που ακούω εγώ, με κάπως συμπαθητική απόδοση σε κάποια ακραία ροκ ακούσματα ....
Πρώτο συμπέρασμα, το πόσο καλύτερα, μαλακότερα, ευφωνικότερα και διάφανα ακούστηκαν τα 701 με τον little dot ... ίσως τα ΜF να τονίζουν τα αρνητικά στοιχεία των 701 κρύβοντας παράλληλα τα σημεία υπεροχής τους... τι να πω ... μεγάλη διαφορά προς το καλύτερο με τον μικρό ντοτ ... ο τελευταίος πλέον εκτελεί και χρέη προ στο ντεσκτοπ σύστημα μου οδηγώντας τα τελικά στάδια ενός sony 1120 es (γεννηθέντος το 1966, πρώτος τρανζιστοράτος της Σόνυ και πρώτο μηχάνημα της σειράς ES έβερ, ο οποίος ήδη σχεδόν 50 χρόνια πριν είχε είσοδο power in όπως και pre out) που με την σειρά τους οδηγούν κάποια μικρά roister ...
Tα 650 παρελήφθησαν την Τετάρτη και για 3 24ωρα αφέθηκαν να στρώνουν με massive attack ... σήμερα επιτέλους συνάντησαν το ταίρι τους ... σήμα δίνει η emu 0404 με εξωτερικό τροφοδοτικό μπαταρίας, τάση απ' ευθείας από το dac-chip της και λαμπάτο μπαφεράκι με δικό του ξεχωριστό τροφοδοτικό ...
Δεν ξέρω αν τα ακουστικά χρειάζονται και άλλο στρώσιμο, πάντως προς το παρόν, εκτός του γεγονότος ότι είναι πολύ άβολα (καλόμαθα με τα 595) είναι ήδη εξαιρετικά στο άκουσμα τους ... ήχος Σενν, όπως μου αρέσει, ήπιος, συγχωρεί κακές ηχογραφήσεις, ομοιογενής, ισορροπημένος, με πολύ καλές δυναμικές αντιθέσεις και κάπως μαζεμένα άκρα, κυρίως ψηλά.... η αίσθηση του χώρου με μεγάλες ορχήστρες (πχ. Jourowski-LPO, Mahler 2nd) είναι εκπληκτική, τα μεγάλα έγχορδα βρυχώνται και νοιώθεις τις αποστάσεις τους ... η ψιλοβελονιά στους συνδυασμούς φωνών σε απαιτητικά έργα (πχ. Chung - Βιέννη, -Rossini Stabat mater ) ακούγεται απίστευτα, με διακριτά τα οριζόντια επίπεδα τοποθέτησης των μονωδών ... η απόδοση των φωνών εν γένει είναι εξαιρετική, με ιδιαίτερα εντυπωσιακή την αποτύπωση των μπάσων τραγουδιστών, χωρίς όμως να υπολείπονται οι τενόροι, όπως και οι γυναικείες (μέτζο και οι υψίφωνοι) ...
Απλούστερα ακούσματα, ποπ, ροκιές, μικρά σύνολα εγχόρδων ή τζαζ είναι βούτυρο στο ψωμί τους ... βέβαια προς το παρόν απλά δειγμάτισα κομμάτια που γνωρίζω πολύ καλά, αλλά ο ήχος σε κάθε περίπτωση είναι πολύ ψηλής ποιότητος ...
Μένει πλέον να πειραματισθώ λίγο με το gain του ενισχυτή (τον έχω -σύμφωνα με τις αρχικές οδηγίες του κατασκευαστή- στο 3, το μικρότερο σέτιν, αλλά πολλοί στο διαδίκτυο ορκίζονται στις χάρες της θέσης 4 ... επίσης απομένει να ακούσω και τις electroharmonix, αλλα δυστυχώς αυτά τα ψυχαναγκαστικά (tube rolling και κουραφέξαλα), τα βαριέμαι αφόρητα, αφού με αποστερούν από νέες μουσικές και αναγκάζομαι να ακούω τα χαιφαι-στανταράκια, γεγονός που μπορώ να ανεχθώ μόνον με νέο μηχάνημα και όχι με τις παραλλαγές του ...
Επειδή είμαι άσχετος με φωτογραφία, τις παρακάτω τις πείραξα λίγο για να είναι και καλά καλλιτεχνικές :
