Ο συνθέτης ή ο στιχουργός;

[Babis K.]

Υπάρχουν κάποιοι (πχ Λ.Παπαδόπουλος, Άκης Πάνου κλπ) που πιστεύουν οτι ο βασικός συντελεστής ενός τραγουδιού είναι ο στιχουργός.
Κάποιοι άλλοι, όπως ο Ζαμπέτας πχ, πιστεύουν οτι το τραγούδι ανήκει στον συνθέτη, και ίσως κάποιοι άλλοι να επιλέγουν και τον ερμηνευτή.
Εσείς τί πιστεύετε;
Ποιός είναι ο βασικότερος συντελεστής ενός τραγουδιού, ο συνθέτης ή ο στιχουργός;

 

[supersonic]

αυτός που γράφει την εισαγωγή.... (κατά Ζαμπέτα - και έχει απόλυτο δίκιο)



αν μιλάμε γιά τραγούδι και μάλιστα λαϊκό

στα χάλασα λίγο, αλλά τι να κάνουμε..Δεν τα φέρνει η ζωή πάντα όπως τα θέλουμε...:Banane0::ernaehrung004:

 

[Babis K.]

Απάντηση: Re: Ο συνθέτης ή ο στιχουργός;

αυτός που γράφει την εισαγωγή.... (κατά Ζαμπέτα - και έχει απόλυτο δίκιο)



αν μιλάμε γιά τραγούδι και μάλιστα λαϊκό

στα χάλασα λίγο, αλλά τι να κάνουμε..Δεν τα φέρνει η ζωή πάντα όπως τα θέλουμε...:Banane0::ernaehrung004:

Εμένα; Από που προκύπτει οτι μου τα χάλασες;
Εγώ το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας ακούω. Μήπως γνωρίζεις τον στιχουργό;

 

[Aggelos M.]

Δεν νομιζω οτι υπαρχει γενικος κανονας...
Ειναι τραγουδια που τα ακους κυριως για τον στιχο τους και αλλα που σε συνεπαιρνει η μουσικη τους.
Οταν δε συνυπαρχουν τα δυο παραπανω στοιχεια τοτε...:ernaehrung004:

 

[Babis K.]

Δεν νομιζω οτι υπαρχει γενικος κανονας...
Ειναι τραγουδια που τα ακους κυριως για τον στιχο τους και αλλα που σε συνεπαιρνει η μουσικη τους.
Οταν δε συνυπαρχουν τα δυο παραπανω στοιχεια τοτε...:ernaehrung004:

Πάλι γαύρικη απάντηση. Δεν αντέχεται το 50-50 λέμε....

 

[Ntinos P]

Σε τραγουδια που ειναι σε γλωσσα που δεν την γνωριζεις, τι σε συνεπαιρνει (ανεβαζει, φτιαχνει, ριχνει κοκ) ομως ?

 

[Skakinen]

Το τραγούδι είναι βασικά μουσική οπότε είναι προφανές ποιός είναι ο κυριότερος συντελεστής...

 

[send]

Κατά κανόνα, ο συνθέτης. Υπάρχουν περιπτώσεις που η δύναμη του τραγουδιού προέρχεται από τον στίχο, υπάρχουν και άλλες που είναι ξεκάθαρα ο ερμηνευτής που αναδεικνύει ένα σύνολο (μουσικής-στίχων) φαινομενικά αδιάφορο. Αλλά δεν είναι ο κανόνας.

 

[Aggelos M.]

Πάλι γαύρικη απάντηση. Δεν αντέχεται το 50-50 λέμε....

Ρε τι ειστε σεις... Δηλαδη οταν ακους Κατσιμιχαιους τι σε συναρπαζει? Η μουσικη? Ο στιχος?
Οταν ακους Θεοδωρακη με στιχους Ελυτη δεν ειναι και τα δυο?
Οταν ακους τον Σταυρο του Νοτου δεν υπερισχυει ο στιχος?

Τα παραπανω ισχυουν για μενα ρε Μπαμπη, δεν χρειαζεται να συμφωνουμε... Οπως με τον Βυντρα ενα πραγμα...

 

[send]

Re: Απάντηση: Ο συνθέτης ή ο στιχουργός;

Οταν ακους τον Σταυρο του Νοτου δεν υπερισχυει ο στιχος?

Κι όμως, και εκεί ίσα θα τα έλεγα τα μέρη... στίχων, μουσικής, και Κούτρα.
Αλλά αυτά που πιάνεις είναι όλως εξαιρετικά παραδείγματα. Βάλε Θεοδωράκη, Ελύτη και Μπιθικώτση. Πόσο συχνά συναντάς τέτοιους συνδυασμούς;

 

[Larry]

για μενα η συνθεση πανω απο ολα... πρωτα σε συναρπαζει η μουσικη και μετα ο στιχος

 

[Φίλιππος Φ.]

Re: Απάντηση: Ο συνθέτης ή ο στιχουργός;

Οταν ακους τον Σταυρο του Νοτου δεν υπερισχυει ο στιχος?

Όταν ακούς το "Σταυρό του Νότου" (και ΕΧΕΙΣ ήδη διαβάσει τα ποιήματα του Καββαδία), το πρώτο πράγμα που λες είναι "βρε τον ***** το Μικρούτσικο, με τί μουσική απίστευτη τα έντυσε !"

Και με το που μπαίνει η φωνή του Κούτρα "ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό", σε πιάνει ένα ρίγος, ο κόσμος γύρω σου παύει να υφίσταται και ταξιδεύεις με το νού σε άλλα μέρη μαγικά ...

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Τα καλά τραγούδια είναι κυρίως μουσική. Τα ΜΕΓΑΛΑ τραγούδια είναι μουσική ΚΑΙ στίχος. Κάποια τραγούδια υπάρχουν μόνο σε μία και μοναδική ΟΡΙΣΤΙΚΗ ερμηνεία, π.χ. ο Μπιθικώτσης τραγουδάει Άξιον Εστί, ο Κούτρας Σταυρό του Νότου, ο Nat King Cole Mona Lisa (για να μη μείνουμε μόνο στα ελληνικά).:grandpa:

 

[Γιώργος Κουν.]

Μπάμπη κοίτα να δείς σύμπτωση! Χθες βράδυ άκουγα τις "Εξι λαϊκές ζωγραφιές" του Χατζιδακι και έκανα παρόμοιες σκέψεις! Ειδικά στις συνθέσεις του Τσιτσάνη, μένω κάθε φορά με το στομα ανοιχτο πόσο "πλούσιες" και "πυκνές" ακούγονται στο πιάνο. Στέκονται αυτόνομα σαν σπουδαία μουσική.
Τα πρωτότυπα βέβαια είναι Μεγάλα Τραγούδια λογω ΚΑΙ του στίχου τους.
Συμφωνώ με τον Κώστα εκ Λαρίσης.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Πρώτα η Μουσική.
Αν τώρα δένει και μέ εξαίρετο στίχο έχουμε ευτυχή συγκυρία.

Και στην Ελληνικά αλλά και στην Ξενη Μουσική.
Χωρίς την μουσική τού Schubert τό Χειμωνιάτικο Ταξίδι θάταν απλά ωραία ποίηση .

 

[Νανόπουλος Γιάννης]

Ας καταθέσω και εγω την δική μου γνώμη.
Αρχικά θεωρώ ότι γιά να είμαστε μέσα στο θέμα που άνοιξε ο Μπάμπης θα πρέπει να επικεντρωθούμε όχι σε ορχηστρικά κομάτια τα οποία έτσι και αλλοιώς γιά εμένα δεν λέγονται τραγούδι.
Μιά πρόχειρη ανάλυση της λέξης τραγούδι, μας αποκαλύπτει ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει τραγούδι με την πλήρη ένοια της λέξης χωρίς φωνή, γιατί αυτή πρέπει να υπάρχει και ας είναι ένα απλό μουρμουρητό.

Απο εκεί και πέρα η ταπεινή μου άποψη είναι ότι ακόμη και οι καλύτεροι στίχοι και συνθέσεις δεν μπορούν να αναδειχθούν εαν δεν υπάρξει το σωστό πάντρεμα με τον ανάλογο ερμηνευτή.Προσέξετε....δεν μιλώ γιά άρτιες εκπαιδευμένες φωνές, αλά γιά σωστές ερμηνείες με την λογική ότι θα μπορέσουν να ενσωματωθούν ως ένα με την σύνθεση και τους στίχους.
Υπάρχουν άπειρα παραδείγματα απλά συμπαθητικών ερμηνευτών που όμως σε συγκεκριμένα τραγούδια απογειώνονται.

Επειδή τυχαίνει να φτειάχνω και εγω μερικούς στίχους και τραγούδια εδω και χρόνια, μπορώ να πω ότι προσωπικά δεν ακολουθώ κάποιον μπούσουλα.
Θεωρητικά το σωστό απο άποψη μουσικής είναι να υπάρχουν πρώτα οι στίχοι και πάνω τους να πατήσει η μουσική.
Εχω ακολουθήσει και αυτό και το αντίστροφο, και μπορώ να πω ότι το πρώτο που είναι θεωρητικά σωστό είναι και το ευκολότερο.

Υπάρχουν επίσης τραγούδια απίθανα που η μουσική απλά εκτελεί χρέη μουσικής γέφυρας και αυτό γιατί ο συνθέτης έτσι το θέλει.Ισως γιατί πρέπει να περάσουν μπροστά οι στίχοι και η ερμηνεία.Υπάρχουν επίσης και τραγούδια που η ερμηνεία είναι ελάχιστη, και πάλι έτσι γιατί ο συνθέτης θέλει.
Τραγούδι χωρίς συνθέτη και στιχουργό δεν μπορεί να υπάρξει.

Προσωπικά την μελοποίηση στίχων την θεωρώ ως την δυσκολότερη που όμως συνάμα, μπορεί να αποτελέσει και την καλιτεχνική απογείωση του συνθέτη.
Και εδω έχουμε πάμπολα παραδείγματα.

Αν πάντως σώνει και καλά θα έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στα δύο και γιά να μην χαλάσω το ερώτημα του φίλου μου Μπάμπη, θα έγερνα περισσότερο προς την σύνθεση.
Αυτη άλλωστε είναι που με εξιτάρει και με προκαλεί περισσότερο και στις δικές μου δημιουργίες.

 

[mdvq]

Προκρινω τον συνθετη αλλα νομιζω τεραστιο ρολο, παιζει η ενορχηστρωση.
Υπαρχουν τραγουδια που μια διαφορετικη ενορχηστρωση κυριολεκτικα τα απογειωνει.

 

[DomieMic65]

"Prima la musica poi le parole" (A. Salieri)

Εχει γραφτεί και όπερα για το θέμα....

Count Opizio contracts a new opera to be written to be ready in four days. The composer has already created the score, but the poet is suffering from writers block and resorts to trying to adapt previous verses he has written to the existing music. The composer and poet are interrupted when, Eleonora, the prima donna hired by the Count, enters and delivers a sample of her vocal artistry. Together with the Poet and the Maestro, she acts out a scene from Giuseppe Sarti’s Giulio Sabino that devolves into a grotesque parody. Eleonora exits, and the librettist and the composer again wrestle with the problems of the libretto for the new opera in which a lengthy dispute between the two men ensues. Tonina (whose character is a parody of opera buffa) enters and demands a role in the new opera. The composer and the librettist quickly concoct a vocal number for her. A quarrel then erupts between Eleonora and Tonina over which of them should sing the opera’s opening aria. The scene culminates in having both sing their arias simultaneously. The composer and the librettist are able to pacify the two ladies by agreeing to a juxtaposition of the seria and buffa styles, thereby putting a conciliatory end to their quarrel.

 

[DomieMic65]

Για μένα πάντως το "όλον"... δεν έχει νομίζω νόημα μια τέτοιου είδους ""διαμάχη""!!!!!!

 

[Tartufo]

Γιά μένα τόν σπουδαιότερο ρόλο παίζει η σύνθεση.
Όσο καλός και νά´ναι ο στίχος άν η σύνθεση είναι κακή τότε χάνεται όλη η δυναμική του.