Ναι, απλώς εξήγησε ότι όταν έχουμε την πολυκάναλη ηχογράφηση και τη δικάναλη στον ίδιο δίσκο που αφορά στο ίδιο έργο και άρα την ίδια εκτέλεση, αυτό αφορά στη μίξη που γίνεται. Δεν υπάρχουν δύο ξεχωριστές ηχογραφήσεις, με την έννοια ότι δεν γράφουν πρώτα στο ένα format και μετά στο άλλο.
Γιατί πολύ απλά η εκτέλεση θα είχε διαφορές εάν γινόταν έτσι.
Υπάρχουν και μικτές μέθοδοι. Μπορείς να γράψεις με τρόπο που από την ίδια εγγραφή (session) να προκύψουν δύο, τρεις ή και περισσότερες εκδόσεις εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους.
Θα σου δώσω παράδειγμα από ηχογραφήσεις που έχω πραγματοποιήσει ο ίδιος.
(Σημειώνω ότι έχω σχεδιάσει το set-up και τον εξοπλισμό μου έτσι, ώστε να μπορώ να ηχογραφώ μέχρι οκτώ όργανα και φωνές ταυτόχρονα).
Ηχογραφώ δύο μουσικούς.
2 όργανα + 2 φωνές.
Χρησιμοποιώ:
-2
κύρια μικρόφωνα σε διάταξη
στερεοφωνικής ηχογράφησης (2 tracks). Λαμβάνουν αυτούσια ολόκληρη την εκτέλεση και όλη την πληροφορία χώρου, τοποθέτησης, κλπ.
-Από 1 μικρόφωνο για κάθε όργανο και κάθε φωνή.
Σύνολο 4 μικρόφωνα (4 tracks).
Κάθε μικρόφωνο γράφεται σε δικό του κανάλι (track).
Σύνολο 6 κανάλια εγγραφής (2+4=6 tracks).
Με αυτό το ηχογραφημένο πρωτογενές υλικό στην κατοχή μου μπορώ κατά την μίξη και επεξεργασία (post production) να φτιάξω περισσότερες από μία
διαφορετικές μεταξύ τους παραγωγές που όμως θα προέρχονται όλες από την ίδια εκτέλεση. Ως εξής:
Α:1) Να χρησιμοποιήσω μόνο τη στερεοφωνική έγγραφή από τα 2 κύρια μικρόφωνα.
2) Παραλλαγή. Να χρησιμοποιήσω τη στερεοφωνική έγγραφή από τα 2 κύρια μικρόφωνα και να χρησιμοποιήσω στη μίξη τα υπόλοιπα tracks ως βοηθητικά, για να βελτιώσω τις χροιές και τα σώματα των οργάνων.
Αυτός -και στις 2 παραλλαγες- είναι θα λέγαμε ο φυσικός τρόπος ηχογράφησης.
Β: ) Να Να χρησιμοποιήσω μόνο τα 4 tracks των φωνών και οργάνων (χωρίς τα 2 κύρια μικρόφωνα). Να ρυθμίσω τις σχετικές εντάσεις ανάμεσα στις φωνές και στα όργανα και την τοποθέτηση τους στο χώρο όπως μου αρέσει προσθέτοντας και τεχνητό χώρο (reverb).
Αυτή είναι η πολυμικροφωνική ηχογράφηση.
Έίναι πιο συνηθισμένη για τα περισσότερα είδη μουσικής εκτός της κλασσικής, διότι βολεύει σε πολλές περιπτώσεις. Π.χ. μπορούμε εκ των υστέρων να προσθέσουμε κι' άλλες φωνές κι' άλλα όργανα, χωρίς να έχουμε όλους τους μουσικούς παρόντες.
Επίσης είναι ευκολότερη η επέκταση της πολυκαναλικής στην παραγωγή πολυκάναλων format (5.1, 7.2,... Dolby, DTS, κ.ά.)
Για να το βάλουμε σε πρακτική μορφή, αφήνοντας λίγο την κλασική απ' έξω και τις ζωντανές ηχογραφήσεις. Έχεις ηχογραφήσει έναν-έναν τους μουσικούς και τα όργανα όπως είπες. Απλοποιόντας το παράδειγμα ας πούμε ότι καθένα έχει το δικό του track. Στη συνέχεια παίρνεις όλα αυτά τα tracks και τα κάνεις μίξη σε stereo ή σε 5.1 (ή whatever) στα διαθέσιμα κανάλια της κάθε περίπτωσης.
Ναι, έτσι γίνεται. Με το προηγουμενο παράδειγμα έδειξα και τον τρόπο.
