Εμείς εδώ μπορεί να σχολιάζουμε, να γελάμε, να κάνουμε αστειάκια κλπ αλλά το τραγούδι είναι πολύ δύσκολη υπόθεση
Εάν κάνει κάποιος πέντε με έξι μαθήματα φωνητικής( ακόμα και τόσα αρκούν δηλαδή), θα διαπιστώσει πως το τραγούδι δεν είναι μια τόσο εύκολη υπόθεση όσο φαίνεται.
Πρόκειται περί συγκλονιστικής εμπειρίας, και το πιο συγκλονιστικό σε όλη αυτήν την διαδικασία είναι η διαπίστωση πως κάθε περιορισμός ή κάθε λάθος αν θέλετε, προέρχεται από την δικές μας αντιστάσεις. Για αυτό και στα σημεία που ονομάζονται “περάσματα” 9 στους δέκα βάζουν τα κλάματα! το γιατί συμβαίνει αυτό είναι μεγάλη κουβέντα αλλά έχει πολύ να κάνει και με το γεγονός πως η φωνή στον πολιτισμένο κόσμο έχασε αρκετές από τις ιδιότητες της! Πχ αν ζούσαμε στην φύση θα χρειαζόταν να επικοινωνήσουμε με τους άλλους και αν φωνάζαμε χρησιμοποιώντας λαιμό δεν θα μας άκουγε κανείς! Άρα ενστικτωδώς θα χρησιμοποιούσαμε το διάφραγμα!
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει κανείς είναι πως η φωνή ενός ανθρώπου μοιάζει με έναν σωλήνα! Αν κάτω είναι παχύς και πάνω στενός τότε δεν είναι σωλήνας αλλά κώνος! Αν κάτω είναι στενός στην μέση παχύς και πάνω πάλι στενός είναι αχλάδι! Κοκ…..
Σε ένα δεύτερο επίπεδο ο σωλήνας αυτός θα πρέπει να έχει και την ίδια υφή σε όλα του τα σημεία!
Η σωστή φωνή πρέπει να στηθεί κάπως έτσι και μετά όταν για ερμηνευτικούς λόγους θα χρειάζεται να αλλάξει σχήμα και υφή τότε φυσικά και θα γίνεται, αλλά το βασικό υλικό θα πρέπει να είναι ο σωλήνας. Εννοείται βέβαια πως ο προσεκτικός ακροατής είναι σχεδόν πάντα σε θέση να καταλαβαίνει πότε κάποιος για ερμηνευτικούς λόγους αλλάζει ηχόχρωμα και πότε απλά η φωνή του έχει ασυνέχεια!
Πολλές φορές κάποιος δημιουργός προτιμά μια πιο μικρών ικανοτήτων φωνή κυρίως γιατί όσοι γνωρίζουν ότι έχουν πολύ καλή φωνή άθελα τους επικεντρώνονται σε τεχνικά ζητήματα με αποτέλεσμα να χάνουν σε έκφραση!
Με βάση λοιπόν τα όσα ανέφερα, οι απίστευτες αντρικές φωνές τύπου τέλειος σωλήνας είναι του Καζαντζίδη, του Βογιατζή, δυστυχώς του Πάριου, του Παπακωσταντίνου, του Μάκη Χριστοδουλόπουλου και μπορώ να σκεφθώ πολλούς ακόμα…..
Ο φωνή του Νταλάρα δεν είναι σωλήνας αλλά στραβοχυμένο στυλό!
Χροιά αδιάφορη, ένρινος στις μεσαίες προς ψηλές νότες, και εντελώς βεβιασμένος στις ψηλές! Φτωχή ένταση επίσης πρέπει να επισημανθεί!
Το χειρότερο είναι πως δεν έχει καν επαφή με την φωνή του γιατί αν έχετε παρατηρήσει στα live είναι τίγκα στο λάθος. Ο σωστός ερμηνευτής ακούει την φωνή του ειδικά στα live και αν καταλάβει πως είναι σε άσχημη μέρα προσαρμόζεται αμέσως! Ο Νταλάρας δεν το κάνει ποτέ αυτό!
