O Aνδριανόπουλος στο μπλογκάκι του υμνεί τον Κωστόπουλο-Ιό πού μέσω τού ´παιδιού´τού Ανδριανόπουλου ,Τάκη Μίχα κυριολεκτικά βυσσοδομεί κατά τής Επανάστασης τού 21...
Οι τύποι έχουν πάθει κυριολεκτικά Ντελίριο γιά να αποδομήσουν πλήρως την σημασία τού 21......
Νεοφιλελέυθεροι και ψευτοαριστεροί πάνε πακέτο...Και φυσικά δείχνουν να θαυμάζουν τήν Οθωμανική Αυτοκρατορία εναντίον τής οποίας οι αρχικλέφτες Ελληνες ξεσηκώθηκαν...
Και χαρακτηρίζουν τον Κολοκοτρώνη Τρομοκράτη..
ΕΠΕΤΕΙΑΚΟΙ ΜΥΘΟΙ
Ένα σημείωμα του Τάκη Μίχα
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση προόσφατα για τους μύθους της εθνικής επετείου. με συμμετεχοντες τον δημοσιογράφο Τάσο Κωστόπουλο και τον πανεπιστημιακό Σπύρο Καράβα.
Επιστολές - ντοκουμέντα του Καποδίστρια, όπου ομολογούν ότι ούτε καν η νοτιότερη της θεσσαλικής γραμμής Ελλάδα υπήρξε ποτέ εθνικά συμπαγής, ανέγνωσε ο καθηγητής Καράβας.
Καταπέλτης όμως ήτανε βασικά ο Κωστόπουλος, με τεκμηριωμένη σε βιβλιογραφία επιχειρηματολογία για τον καθένα από τους εθνικούς μύθους ξεχωριστά.
Πρώτα κατέρριψε το μύθο της... "μακραίωνης αντίστασης", επισημαίνοντας όχι μόνο τη σποραδικότητα αλλά και τη ΜΗ εθνική συνειδητότητα των σκόρπιων τοπικών εξεγέρσεων που λάμβαναν χώρα ΠΡΙΝ από το 19ο αιώνα, ανατρέποντας έτσι την κυριαρχη αποψη που μιλάει "για επί αιώνες δοκιμαζόμενο και διαρκώς αγωνιζόμενο έθνος".
Υστερα μίλησε για τη ΜΙΚΤΗ εθνολογική σύνθεση των επαναστατών, επισημαίνοντας ότι ο ναύαρχος Κουντουριώτης συμμετείχε σε όλες τις συνεδριάσεις της εποχής... συνοδευόμενος από τον επίσημο μεταφραστή του, αφού δεν ήξερε να μιλάει παρά μόνο αρβανίτικα (όπως και το 30% των επαναστατών). Η εξόντωση της αρβανίτικης γλώσσας ξεκίνησε ΑΜΕΣΩΣ μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, με εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας από το 1830. Τα ελληνικά σώματα του οθωμανικού στρατού που τάχθηκαν με την αντεπανάσταση ήταν τα περίφημα "καπάκια", ενώ πολυάριθμοι μουσουλμάνοι με φιλελεύθερες ιδέες συντάσσονταν με τους επαναστάτες.
Η θρησκευτική ελευθερία ήταν απόλυτη στο οθωμανικό καθεστώς. Βεβαίως, διώξεις Ελλήνων από το οθωμανικό καθεστώς (και κρεμάλες) υπήρξαν πολλές, αλλά ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΕΣ ήταν ΚΑΤΟΠΙΝ ΥΠΟΔΕΙΞΕΩΝ των τοπικών ελληνικών αρχών, που έλυναν και έδεναν στις περιοχές τους. Έλεγαν δηλαδή οι προύχοντες στους Οθωμανούς "πιάστε τον τάδε, διότι είναι επικίνδυνο ταραχοποιό στοιχείο και απειλεί την εξουσία". Πάντοτε δηλαδή υπήρχε ΕΓΚΡΙΣΗ και ΠΡΟΤΡΟΠΗ εκ μέρους Ελλήνων ιθυνόντων.
Ο Κωστοπουλος υποστηριξε οτι ΚΙΝΗΤΡΑ πολλών συμμετεχόντων στην εξεγερση του 21 ήταν ιδιοτελή, και έφερε ως παράδειγμα τους κλέφτες και αρματολούς . Οι κλέφτες συγκρούονταν για ίδιον όφελος με την εξουσία, έβγαιναν για ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ στο βουνό, και αμέσως διαπραγματεύονταν με τους Οθωμανούς το "αρματολίκι"(αστυνομια). Στόχος τους δηλαδή ήταν να διοριστούν από τους Οθωμανούς στα χωριά και να γίνουν αρματολοί. Αν δεν τους κάνανε το χατίρι, αυτοί συνεχίζανε το "αντάρτικο" έως ότου η οθωμανικη εξουσία βαρεθεί και ...αποδεχτεί να τους διορίσει ως αστυνομικους . Τέτοιου είδους ιδιοτελή άτομα στρατολογήθηκαν ΚΑΤΑ ΚΟΡΟΝ από τους επαναστάτες (προφανώς και εξ ανάγκης, αφού ήξεραν τα όπλα, κλπ). Άλλη απόδειξη της ιδιοτέλειας (πέρα από τα λάφυρα και το πλιάτσικο στις μάχες) είναι και ο εντοπισμός, πειρατεία, σφαγή και ληστεία στο Κρητικό πέλαγος ενός πλοίου που μετέφερε κορυφαίο Αιγύπτιο μουσουλμάνο θρησκευτικό ηγέτη που πήγαινε στη Μέκκα με την οικογένεια του, φορτωμένος με πολύ πλούτο και χρυσά αφιερώματα. Οι επαναστάτες τους έσφαξαν όλους και άρπαξαν τη λεία, χωρίς να τους έχουν φταίξει σε τίποτε οι συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Παντως σε γενικες γραμμες οι επαναστάτες είχαν μια προτίμηση στο να σφάζουν κυρίως ΑΜΑΧΟΥΣ και ΦΤΩΧΟΥΣ Τούρκους, ενώ αντίθετα (απλώς) φυλάκιζαν και είχαν στα όπα - όπα τους ισχυρούς μπέηδες και προύχοντες, προκειμένου να τους ανταλλάξουν με αιχμαλώτους ή να ζητήσουν λύτρα από το σουλτάνο.
Εξήγησε με μεγάλη ΣΑΦΗΝΕΙΑ το γιατί ορίστηκε ως επέτειος η 25η Μαρτίου. Αυτό που ήθελε να αποφύγει ο ελληνικός εθνικισμός ήτανε το να βγει στο φως Η ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ εθνικής σύμπνοιας και συναντίληψης σχετικά με το αν πρέπει ή όχι να υπάρξει επανάσταση. Δηλαδή ο περίφημος μύθος της εθνικής ενότητας. Τέτοια ενότητα δεν υπήρξε, και ούτε ήταν δυνατό να υπάρξει, διότι απλούστατα οι διαφωνίες είχαν έντονο ταξικό στίγμα. Οι προεστοί των περισσότερων περιοχών ήταν αντίθετοι στην προοπτική της εξέγερσης, είτε για λόγους συμφέροντος είτε γιατί θεωρούσαν ότι είναι ανώριμες οι συνθήκες. Αυτές τις απαντήσεις δίνανε στους Φιλικούς και στον απεσταλμένο τους τον παπα- Φλέσσα ήδη από το Γενάρη του 2009. Όταν όμως ξέσπασαν εξεγέρσεις σε Μολδοβλαχία το Φλεβάρη, κάποιοι έλληνες "από τα κάτω" ξεκίνησαν μόνοι τους τις αυθόρμητες επιθέσεις εναντια στις οθωμανικές αρχές, με πρωτεργάτη το σχετικά άγνωστο Παναγιώτη Καρατζά. Καλαμάτα και Καλάβρυτα έπεσαν στις 21 και 24 Μαρτίου. Κανένα λάβαρο ΔΕΝ υψώθηκε στις 25 Μαρτίου, όπως αποδεικνύεται και από τα απομνημονεύματα του Π.Π. Γερμανού. Απλώς ευλογήθηκε η εξέγερση, που ομως είχε ΗΔΗ ξεκινήσει πολλές εβδομάδες πριν (με επιθυμία των "απο κάτω" και με δισταγμό των "από πάνω").
Από άποψη ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΕΩΝ και παραβιάσεων κάθε ηθικής και κάθε άγραφου δικαίου πολέμου, συγκλονιστική (εκτός από την Τριπολιτσά) υπήρξε η σφαγή Εβραίων στο Αγρίνιο, καθώς και η τοποθέτηση εκατοντάδων γυναικοπαίδων μουσουλμάνων σε πλωτή εξέδρα στο Ναυαρίνο όπου δια του "παιχνιδιού" της σκοποβολής εξοντώθηκαν όλοι τους . Υπάρχουν και στοιχεία για το μεθοδικό πνιγμό 600 αμάχων μέσα σε ποτάμι.
Πολλές φορές οι επαναστάτες διέπρατταν και αναίτιες σφαγές, με αποκλειστικό στόχο να ΠΟΛΩΣΟΥΝ το κλίμα και να δημιουργησουν τετελεσμένα κι εμπόλεμη ατμόσφαιρα. Σκοτώνοντας κάποιους Τούρκους χωροφύλακες π.χ. κόβονταν οι γέφυρες συνύπαρξης Ελλήνων και Τούρκων σε μια περιοχή, και έτσι εμπεδωνόταν το συγκρουσιακό κλίμα. Η τρομοκρατία που είχε εξαπολύσει ο Κολοκοτρώνης στην ύπαιθρο της Πελοπονήσου ήταν άνευ προηγούμενου, και συναγωνιζόταν σε αγριότητα τον οθωμανικό στρατό.
Οι χιλιάδες δύσμοιροι και αγράμματοι χωριανοί πολλών περιοχών που δεν είχαν ακόμη ενημερωθεί πλήρως ώστε μετά λόγου γνώσεως να κατασταλάξουν στο αν θα συμμετάσχουν ή όχι στο εγχείρημα, δηλαδή ήταν ΟΥΔΕΤΕΡΟΙ και αναποφάσιστοι, απειλήθηκαν ΚΑΙ από τις δύο πλευρές με μαχαίρι, φωτιά και τσεκούρι. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. "Αν δεν έρθετε μαζί μας , θα σας σφάξουμε όλους και θα σας κάψουμε τα χωράφια", έλεγε ο σουλτάνος, και ΤΟΝ ΙΔΙΟ εκβιασμό έκανε και ο Κολοκοτρώνης.
Επισης αναφερθηκε και στην εθελοντική αποχώρηση (μετανάστευση) ΧΙΛΙΑΔΩΝ Ελλήνων αμέσως ΜΕΤΑ την ίδρυση ελληνικού κράτους. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν συνηθισμένοι στον οθωμανικό τρόπο διαβίωσης, και αισθάνονταν άβολα με το να τεθούν ξαφνικά υπό μια διοικητική διάρθρωση Βαυαρών βασιλιάδων, με άλλη κουλτούρα, κλπ. Οπότε σηκώθηκαν κι έφυγαν και πήγαν στις οθωμανικές περιοχές.
Τέλος, αναφέρθηκε στην υπόθεση του Ζαλόγγου. Άλλος ένας εθνικός μύθος, κατασκευασμένος εκ των υστέρων. Ούτε χορός υπήρξε, ούτε αποκλειστική συμμετοχή γυναικών στο εγχείρημα. Ποιο ήταν το εγχείρημα ? Βασικά πέταξαν τα παιδιά στο γκρεμό για να μην τα πιάσουν οι διώκτες, και στη συνέχεια έδωσαν (άντρες και γυναίκες) απέλπιδα μάχη (χαμένη από χέρι) κανονικά "σώμα με σώμα".´
Παρατήρηση:To ουσιώδες στο άρθρο δέν είναι η αμφισβήτηση τού Κρυφού Σχολειού ή τού γιατί ορίστηκε η 25η Μαρτίου ως Ημέρα Εορτής,(γεγονότα όντως αμφισβητήσιμα)αλλά το μίσος πρός οτιδήποτε Εθνικοαπελευθερωτικό...
Ούτε ο Μέττερνιχ δέν θά έγραφε έτσι.
