Οι Τετρομαγμένοι.

[VAG.NIK]

10/04/2007

Τους καίει το βιβλίο της Ιστορίας
​

Επιστρατεύουν τον Καραμανλή για να ανακόψουν την κυβερνητική φθορά

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Σε κατάσταση πανικού βρίσκονται οι επιτελείς σε Μαξίμου και Ρηγίλλης από τις απώλειες που καταγράφει η κυβέρνηση στον «πόλεμο» για το βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού. Και για να μειωθεί η κυβερνητική φθορά, επιστρατεύουν εκ νέου τον Πρωθυπουργό, ο οποίος, ανταλλάσσοντας ευχές για το Πάσχα, συνέδεσε την Ανάσταση του Χριστού με την ελληνική Ιστορία.


Η Μαριέττα Γιαννάκου προανήγγειλε εκτεταμένες αλλαγές στο επίμαχο βιβλίο και ζήτησε «να μην ξανασυζητήσουμε γι' αυτό»

«Η μέρα της Ανάστασης είναι συνυφασμένη και με την Ιστορία του Ελληνισμού, ο οποίος μέσα από τον Γολγοθά κάθε εποχής κέρδιζε και κερδίζει τις μάχες. Η Ιστορία μας είναι οδηγός του Έθνους μας...», δήλωσε ο κ. Καραμανλής, κάνοντας φανερό πλέον ότι έχει σημάνει συναγερμός στο κυβερνητικό στρατόπεδο για το επίμαχο βιβλίο, το οποίο - όπως παραδέχονται επιτελικά στελέχη της Ν.Δ. - μεγεθύνει την κυβερνητική φθορά που προεκλήθη από το σκάνδαλο με τα γαλάζια ομόλογα.

Εξοργισμένοι οι συντηρητικοί

Κατά τις ίδιες πηγές, η ανάλυση των ποιοτικών στοιχείων από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνει ότι η διαρροή ψηφοφόρων της Ν.Δ. προς τον ΛΑΟΣ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αντίδραση που υπάρχει για το βιβλίο της Ιστορίας. Και, μάλιστα, αυτή η ομάδα ακραιφνών συντηρητικών ψηφοφόρων εμφανίζεται εξοργισμένη με την κυβέρνηση σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται εξαιρετικά δύσκολη η προσπάθεια για τον κομματικό «επαναπατρισμό» τους. Όπως λένε τα ίδια στελέχη, η εξέλιξη αυτή όχι μόνον μπορεί να αποβεί μοιραία για τη Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές, αλλά οδηγεί σε ναυάγιο τους σχεδιασμούς που κάνει η Ρηγίλλης για να μην είναι η επόμενη Βουλή πεντακομματική. Γιατί σε αυτή την περίπτωση, ακόμη και εάν η Ν.Δ. κερδίσει τις εκλογές, είναι ορατός ο κίνδυνος να μην εξασφαλίσει αυτοδυναμία.

«Ιστορική αλήθεια»

Έτσι, για τρίτη φορά μέσα σε δέκα ημέρες, ο Πρωθυπουργός έσπευσε να περάσει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση περιφρουρεί την «ιστορική αλήθεια» του έθνους και δεν επιδιώκει την παραχάραξη των ιστορικών γεγονότων. Είχε προηγηθεί η επίσκεψή του στο Μουσείο Μικρασιατικού Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου», στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά και η συνάντησή του με την υπουργό Παιδείας κ. Μαριέττα Γιαννάκου, η οποία προανήγγειλε εκτεταμένες αλλαγές στο επίμαχο βιβλίο και ζήτησε «να μην ξανασυζητήσουμε γι' αυτό».

Ζημιά

Η υπόθεση του βιβλίου, όπως διαμηνύουν στη Ρηγίλλης οι γαλάζιοι βουλευτές, έχει κάνει ακόμη πιο βαρύ το κλίμα στο κομματικό ακροατήριο της Ν.Δ. «Όσοι δεν φωνάζουν για τα ομόλογα, ζητούν να αποσυρθεί το βιβλίο της Ιστορίας», λέει χαρακτηριστικά βουλευτής από τη Βόρεια Ελλάδα και εκτιμά ότι «η κυβέρνηση κινδυνεύει να υποστεί ζημιά αντίστοιχη με εκείνη που κατέγραψε η κυβέρνηση Σημίτη για τις ταυτότητες».

Στην κυβέρνηση είχαν αρχικώς υποτιμήσει τη ζημιά που μπορούσε να προκληθεί από την υπόθεση του βιβλίου Ιστορίας, ενώ θεωρούσαν ότι οι απώλειες προς τον ΛΑΟΣ είχαν περιοριστεί στο ελάχιστο, καθώς ο σκληρός πυρήνας των συντηρητικών ψηφοφόρων είχε περιχαρακωθεί ύστερα από τη διαμάχη με τον ΣΥΝ για τους «κουκουλοφόρους» και τη σκληρή γραμμή Πολύδωρα απέναντι στις φοιτητικές κινητοποιήσεις.

Η εικόνα αυτή έχει πλέον ανατραπεί και σημαντικό ρόλο σ' αυτό, όπως λένε οι ίδιες πηγές, έπαιξε τελικώς η εμπλοκή της επίσημης Εκκλησίας στην αντιπαράθεση, αλλά και η έντονη αντίδραση πολλών βουλευτών της Ν.Δ., οι οποίοι ξιφουλκούσαν επί ημέρες στα τηλεοπτικά παράθυρα κατά του βιβλίου χωρίς η κυβέρνηση και το κόμμα να αντιδρούν.

ΤΑ ΝΕΑ

 

[send]

Ω, τι βαρύγδουπη "επιχειρηματολογία" τα άρθρα του κ. Αδριανόπουλου και της Αυγής. Προσέξτε πώς αμφότερα επιχειρούν την ταύτιση των διαφωνούντων με συγκεκριμένες ομάδες. Το μεν με τους "φασίστες" και τους "ακραίους εθνικιστές", το δε με τους κόλπους της Εκκλησίας και τους θέσαντες υπογραφή για το θέμα των ταυτοτήτων. Αυτά μάλιστα, είναι επιχειρήματα, δεν λέω. Την Ακαδημία Αθηνών ήθελα να 'ξερα, πού την εντάσσουν;

 

[VAG.NIK]

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟN ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα 04 Απριλίου 2007

Η Υπουργός Παιδείας Κα Μαριέττα Γιαννάκου μετά το τέλος της συνάντησής της με τον Πρωθυπουργό προέβη στις ακόλουθες δηλώσεις:

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Είχαμε μια γενική συζήτηση για τις εξελίξεις στα πράγματα της Εκπαίδευσης, για την εφαρμογή του προγράμματός μας, για τις νέες προοπτικές, για όλα τα θέματα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για το βιβλίο συζητήσατε; Υπάρχει κάτι νεότερο;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι είμαστε συντεταγμένη πολιτεία. Κι εγώ έχω διαφωνίες με αρκετά σημεία στο βιβλίο. Αλλά, ως συντεταγμένη πολιτεία, είναι δυνατόν να ξεφύγουμε από τους θεσμούς και τους κανόνες που υπάρχουν; Όπως σας έχω πει έχω δώσει τις παρατηρήσεις στη συγγραφική ομάδα. Η συγγραφική ομάδα θα κάνει το έργο της και θα φέρει, εν συνεχεία, την πρότασή της.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα δεν αλλάζει ...

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τι εννοείτε δεν αλλάζει;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η συγγραφική ομάδα δεν πρόκειται να το αλλάξει. Δεν πρέπει να αποσυρθεί το βιβλίο αυτό;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μα είναι δυνατόν να επέμβει κάποιος τρίτος σε βιβλίο κάποιου; Αυτό απαγορεύεται από τους νόμους. Η ίδια η συγγραφική ομάδα αναγνωρίζει ότι πρέπει να γίνουν κάποιες διορθώσεις. Έχει δικαίωμα να προσθέσει και σελίδες και, επομένως, δεν έχουμε πρόβλημα. Νομίζω ότι δεν πρέπει να ξανασυζητήσουμε μέχρις ότου λήξει αυτή η υπόθεση. Αλλά, επαναλαμβάνω, είμαστε συντεταγμένη πολιτεία.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Υπάρχει ένα θέμα τώρα με την ιστορία των ομολόγων. Κάποιοι υπουργοί μιλάνε για επιτροπή διαχείρισης κρίσεων. Τι απαντάτε;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τίποτα απολύτως. Δεν μπαίνω σ´ αυτά.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρέπει να γίνει κάτι για να εκτονωθεί το κλίμα;

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχω να σας πω κάτι. Δεν είναι θέμα κλίματος, αλλά θέμα ουσίας. Τέτοια φαινόμενα μπορεί να έχουμε κατά καιρούς. Σημασία έχει τι κάνει η κυβέρνηση, η οποία εκπροσωπεί τον λαό. Και η συγκεκριμένη κυβέρνηση δεν αφήνει τίποτα στο σκότος. Η ίδια βγάζει τα πάντα στην επιφάνεια. Και νομίζω ότι αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά με πολλές άλλες καταστάσεις.

 

[send]

Re: Απάντηση: Οι Τετρομαγμένοι.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχω πει πάρα πολλές φορές ότι είμαστε συντεταγμένη πολιτεία. Κι εγώ έχω διαφωνίες με αρκετά σημεία στο βιβλίο. Αλλά, ως συντεταγμένη πολιτεία, είναι δυνατόν να ξεφύγουμε από τους θεσμούς και τους κανόνες που υπάρχουν; Όπως σας έχω πει έχω δώσει τις παρατηρήσεις στη συγγραφική ομάδα. Η συγγραφική ομάδα θα κάνει το έργο της και θα φέρει, εν συνεχεία, την πρότασή της.

Μα ακριβώς, κατά το Σύνταγμα της συγκεκριμένης συντεταγμένης πολιτείας, η Κυβέρνηση η οποία έχει τη δεδηλωμένη εμπιστοσύνη της Βουλής την οποία εξέλεξε ο Ελληνικός Λαός, κάνει ακριβώς αυτό. Κυβερνά.

 

[VAG.NIK]

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ​

​

ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ του Χρήστου Κάτσικα

ΤΑ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

​

Ευθεία βολή κατά της συγκροτημένης σκέψης

Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει «μια ιστορία», αλλά οπτικές γωνίες προσέγγισης των ιστορικών γεγονότων, οι οποίες εξαρτώνται από την ιδεολογική στάση των συγγραφέων και των συνομιλητών με το παρελθόν. Έτσι η ματιά στην ιστορία δεν είναι αθώα και ουδέτερη όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι τεχνοκράτες καθώς καμία γνώση και καμία μέθοδος για την πρόσκτησή της, όσο τεχνοκρατική και να εμφανίζεται, δεν είναι ιδεολογικά στεγανή, ουδέτερη.
ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΧΩΡΙΣ «ΠΩΣ» ΚΑΙ «ΓΙΑΤΙ»
Το πρώτο πρόβλημα των νέων βιβλίων Ιστορίας, Δημοτικού και Γυμνασίου, συνδέεται με τη μεθοδολογία τους. Απουσιάζει ο συνεκτικός ιστός, η διήγηση, ενώ η συνολική αφήγηση σφαγιάζεται σε πληροφορίες, εικόνες, αριθμούς και πηγές. Απομένει η τμηματική πληροφορία, η αποσπασματική είδηση, το απομονωμένο γεγονός, χωρίς την ιστορική και κοινωνική του πλαισίωση. Το «πώς» και το «γιατί» έχουν εξαφανιστεί.
Tα νέα βιβλία Ιστορίας αποτελούν ένα απέραντο «σφάγιο κειμένων» με ορθολογική διάταξη, ωστόσο η πληροφορία υπερτερεί της συνολικής ματιάς και το επιμέρους δεν εντάσσεται στο ιστορικό σύνολο. Ο θρυμματισμός των γνώσεων είναι συντριπτικός ενώ η απόσπαση των πληροφοριών από το θεωρητικό τους θεμέλιο εντονότατη. Μπορούμε να μιλήσουμε για αποθέωση της αποσπασματικότητας, όπου σκόρπιες γνώσεις-πληροφορίες «ατάκτως ερειμένες» προσφέρονται προς «κατανάλωση», ένας σωστός τσελεμεντές, όπου χάνεται η σχέση αιτίας και αποτελέσματος καθώς και το νόημα της κάθε γνώσης.
Οι 140 σελίδες τους (όλα σε Δημοτικό και Γυμνάσιο έχουν περίπου 140 σελίδες) είναι σύνολο από τεμαχισμένη ύλη μιας, δυο ή τριών σελίδων. Δηλαδή από την ιστορική ροή, από τη διαδοχή γεγονότων που ακολουθούν τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος, ένα βλακώδες «τσιμπιδάκι» έχει τσιμπήσει ένα γεγονός εδώ, μία συνθήκη παραπέρα, ένα φαινόμενο ή έναν θεσμό πιο εκεί, χωρίς συνοχή, χωρίς συνέχεια, προχωρώντας με άλματα, αποκόβοντας τα αίτια από τα αιτιατά, διαχωρίζοντας τα πρόσωπα από τις ενέργειες, αποδεσμεύοντας την οικονομία από την πολιτική και τα γράμματα από την κοινωνική συγκυρία.
Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες η διδακτική διαδικασία υποφέρει αφάνταστα ενώ το ασύνδετο σύνολο γεγονότων έχει μια οικτρά μικρή διάρκεια ζωής στη μνήμη. Αυτό τελικά αποτελεί ευθεία βολή κατά της συγκροτημένης σκέψης των μαθητών.
ΜΝΗΜΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΛΟΒΟΤΟΜΗΣ
Το δεύτερο πρόβλημα αφορά στο περιεχόμενο των νέων βιβλίων Ιστορίας.
Aπό τα βιβλία απουσιάζουν τα ιστορικά πλαίσια, οι κοινωνικές συγκρούσεις εξοστρακίζονται και μαζί τους τα ιστορικά πλαίσια, ο ιστορικός χρόνος. Αν και γίνεται προσπάθεια να φανεί ότι παρουσιάζονται μόνο γεγονότα και όχι η ερμηνεία τους, αν και υπονοείται μια ψυχρή και αντικειμενική καταγραφή των γεγονότων, είναι πρωτοφανής η ιδεολογική μονομέρεια, μέσα ακριβώς από την δήθεν απουσία της α ή β ερμηνευτικής εκδοχής. Μπορούμε να μιλήσουμε, σύμφωνα με τον Ιστορικό Γιώργο Μαργαρίτη, για μεθοδική απαλοιφή ή στρέβλωση όλων σχεδόν των "επικίνδυνων" -για "υποκίνηση" και "αναβίωση παθών" όπως λέγανε παλιά- γεγονότων. Πρόκειται ουσιαστικά για μια περιήγηση στο παρελθόν μέσα από θέματα στα οποία απουσιάζει το «πώς» και το «γιατί», κάθε αναφορά στις κοινωνικές τάξεις και τους αγώνες τους.
ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΟΥΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟ !
Οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να ανεχθούν ούτε το σερβίρισμα της «νέας σκέψης» και την κοσμοπολίτικη «ιστορική σούπα» των σχεδιαστών του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ούτε τον κούφιο πατριωτισμό, την κενολογία, που απέναντι στην παγκοσμιοποίηση κηρύσσει το σοβινισμό και προκρίνει τη μυθολογία απέναντι στην επιστήμη.



www.alfavita.gr

 

[Σπύρος Σούρλας]

Προσωπικά εδώ και μιά δεκαετία(γιατί αυτά είναι φαινόμενα τής τελευταίας 11ετίας,ακριβέστερα)έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι όταν θέλω να μιλήσω για την κατοχική κυβέρνηση της Ελλάδας ,που συνεργάστηκε με τούς Ναζί,σε νεότερους απο μένα,για να μήν ανατρέχω στούς διάφορους Τσολάκογλου τής εποχής,τούς δίνω να διαβάζουν νεότερα κείμενα νεοταξιτών.Εχουν ακριβώς την ίδια λογική.
Ο Κυριος Κάτσικας ,πολύ σωστά χρησιμοποιεί τον όρο σωβινισμό αντι τού όρου εθνικισμός.
Ο εθνικισμός πρό τού Χίτλερ είχε θετικό πρόσημο.Αντιθέτως ο σωβινισμός αναφερόταν στην καρικατούρα υπερπατριωτών ,και νομίζω οτι προέρχεται απο το όνομα ενός Γάλλου ´υπερπατριώτη´,τού Νικολά Σωβέν ,στρατιώτη τού Ναπολέοντα,που εθεωρείτο γραφικός.Τέτοιους έχουμε και στην Ελλάδα και ανηκουν σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους,μην λέμε ονόματα τώρα.
Τα επιχειρήματα του Ανδριανόπουλου είναι ακριβώς όμοια με τού ´κακομοίρη´έλληνα ραγιά που θεωρεί ότι τίποτα καλό δεν συμβαίνει στην χώρα του και λατρεύει οτιδήποτε προέρχεται απο το εξωτερικό.
Να τον χαίρεται αυτός που τον έβαλε σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.Προφανώς για την μεγάλη του προσφορά στην πατρίδα .Τα λοιπά περί σκοταδιστών κ.λ.π.είναι η γνωστή κασσέτα που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές τών βομβαρδισμών τού Μπούς και τού Κλίντον και οι ιδεολογικά τρομοκράτες τών αντιτιθεμένων στο σχέδιο Ανάν και στην πολιτκή τού Ισραήλ κατά τών Παλαιστινίων.

 

[Γιάννης Χατζηγεωργίου]

Βρε Σπύρε, όταν ''βάφτιζες'' το νήμα, τον Ανδριανόπουλο σκεφτόσουν????

Έχω δει τετρομαγμένους και τετρομαγμένους αλλά τόσο πια....

And the pumpers go to .... Andreas Andrianopoulos.

Ούτε ο Κεμάλ δεν θα έγραφε τέτοια πράγματα!!!!!
Όμως, το θέατρο σκιών της πολιτικής σκηνής, όχι μόνο δεν φοβάται να τα γράψει....τα υπογράφει κιόλας!!!!!

Ευχαριστούμε κ. Ανδρέα, σας έχουμε υπογεγραμμένο :BDBDG54:

 

[VAG.NIK]

H alfavita.gr δημοσιεύει κείμενα για τα νέα βιβλία.
Oποιος συνάδελφος θέλει να δημοσιεύσει κριτική, σχόλια και παρατηρήσεις για τα νέα βιβλία μπορεί να στείλει το κείμενό του στη διεύθυνση: [EMAIL="[email protected]?subject=ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ"][email protected][/EMAIL]
​

[Περιεχόμενα κειμένων για τα νέα βιβλία]​

Οι πόλεμοι των εγχειριδίων
​

ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ

* Από το τέλος του 18ου αιώνα που το ιστορικό μάθημα εγκαθίσταται στο δυτικό σχολικό περιβάλλον μέχρι τις μέρες μας η σχολική Ιστορία ανανεώνεται μέσα από συγκρούσεις

Οι πόλεμοι των εγχειριδίων Ιστορίας είναι συχνό φαινόμενο στον σύγχρονο κόσμο, γεγονός που επιβεβαιώνει αφενός τον επίδικο χαρακτήρα του ιστορικού παρελθόντος και αφετέρου την προνομιακή θέση της εκπαίδευσης για την άσκηση πολιτικής. Οι πιο σκληροί από αυτούς διεξάγονται στο πρόσφορο αμερικανικό έδαφος των πολιτισμικών αντιφάσεων και του χριστιανικού φονταμενταλισμού, ενώ ο πιο συναρπαστικός βρίσκεται σε φάση ανακωχής στην Ιαπωνία η οποία διχάζεται για το πρόσφατο πολεμικό παρελθόν της και αναμοχλεύει τα μη δυτικότροπα πάθη της.

Παρά τις σημαντικές διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται στην προβληματική και εν τέλει στη φυσιογνωμία όλων αυτών των συγκρούσεων, είναι διακριτή η κοινή συνισταμένη τους. Πρόκειται στη μεγάλη πλειοψηφία τους για συγκρούσεις που αφορούν πρωτίστως τη διεκδίκηση της ιστορικής συλλογικής μνήμης ως καθοριστικής για τη διαμόρφωση της εθνικής αλλά και ως προς τα φύλα ταυτότητας. Είναι αντιπαραθέσεις στις οποίες μπορεί κανείς να διαβάσει κυρίαρχες αλλά και εναλλακτικές εκδοχές της πολιτειότητας καθώς και σύγχρονα ζητήματα κουλτούρας που διαπερνούν οριζόντια το πολιτικό σώμα και υπερβαίνουν τα κομματικά του σύνορα. Δεν είναι καθόλου σπάνιες, σε αυτές τις διαμάχες, οι ανομοιογενείς εκ πρώτης όψεως συμπαρατάξεις οι οποίες ωστόσο αποκτούν μια νέου τύπου πολιτική ομοιογένεια, υπερασπιζόμενες τα ίδια ιδεώδη. Συγκροτούνται σε μέτωπα διεκδικώντας, για διαφορετικούς λόγους, άλλοτε τον κόσμο που χάνεται ή έχει χαθεί, άλλοτε τον κόσμο που έρχεται για να τον αντικαταστήσει και άλλοτε έναν καλύτερο κόσμο.
Η σχολική ιστορία, χρεωμένη στην εθνική ταυτότητα χάρη στην οποία απέκτησε θέση στα αναλυτικά προγράμματα και αγωνιζόμενη έκτοτε να διαφύγει τον ασφυκτικό κλοιό της, γίνεται πολύ συχνά το θέρετρο αυτών των αντιπαραθέσεων που στην ουσία τους, όπως προείπαμε, αφορούν το παρόν και το μέλλον και όχι το παρελθόν ή τη γνώση για αυτό. Από τις διαμάχες αυτές, αν και, εκ πρώτης όψεως, μοιάζει ηττημένη η ιστορική εκπαίδευση ως προς το θετικά προσημειωμένο ζητούμενο της ανανέωσής της, έχουν προκύψει πολύ σημαντικές αλλαγές για τη φυσιογνωμία της σχολικής ιστορίας και την περί αυτήν συλλογική νοοτροπία. Αυτό μας δείχνει η ιστορία της ιστορικής εκπαίδευσης. Από το τέλος του 18ου αιώνα που το ιστορικό μάθημα εγκαθίσταται στο δυτικό σχολικό περιβάλλον μέχρι τις μέρες μας, η σχολική ιστορία ανανεώνεται μέσα από συγκρούσεις.
Αντίθετα παραμένει στάσιμη, να περιποιείται τις δόξες του παρελθόντος της, όταν την περιβάλλει αποδοχή, συναίνεση και σιωπή. Ισως διότι το πιο σημαντικό από όλα είναι ότι ανάλογες αντιπαραθέσεις επιτρέπουν στους ανθρώπους να στοχαστούν για τα αυτονόητα, να αναμετρηθούν με τα καινούργια και να τοποθετηθούν, να πάρουν θέση στα πράγματα, να επιλέξουν συμμάχους. Αυτός είναι ο ζωτικός χώρος της ιστορικής εκπαίδευσης, η ανάσα της. Οι εκπαιδευτικοί που αναμετριούνται με τα καινούργια. Τα παιδιά που παιδεύονται. Οι γονείς που ανησυχούν. Οι δημοσιογράφοι που θυμούνται την Ιστορία που κάνουμε στο σχολείο ή αυτοί που έκαναν όταν ήταν παιδιά. Οι βουλευτές που καταθέτουν επερωτήσεις, οι πολιτικοί που αναμετριούνται με την εκλογική πελατεία τους. Οι νέοι που συζητούν στο Διαδίκτυο. Αυτός ο δημόσιος χώρος επιτρέπει στη σχολική Ιστορία να ανανεώνεται, να μη μουχλιάζει στις σχολικές αίθουσες, να αναζητεί τρόπους για να συναντηθεί με τα παιδιά, να παραμένει ή να γίνεται ένα ζωντανό μάθημα.

Μόνο ως ζωντανό μάθημα μπορεί η σχολική Ιστορία να διασωθεί, να διατηρήσει τη θέση της στο σχολικό πρόγραμμα. Τώρα που τελειώνουν και για το σχολείο οι μεγάλες εθνικές αφηγήσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το περιεχόμενο και τις μεθόδους διδασκαλίας, που συναρτάται το «τι» μαθαίνω με το «πώς» το μαθαίνω, που αναζητούνται τρόποι για να συνεργαστούν τα διδακτικά αντικείμενα, που το σχολείο καλείται να ανοίξει στην κοινωνία και να δικτυωθεί με τους χώρους της, να εξοικειωθεί με τους πολλαπλούς τρόπους σύλληψης και αναπαράστασης του κόσμου και να προετοιμάσει τους μαθητές του και τις μαθήτριές του στις γλώσσες αυτού του κόσμου, η ιστορική εκπαίδευση δεν έχει άλλο δρόμο. Να επανασυνδεθεί, οφείλει, με τη γενέτειρά της, την ιστοριογραφία, να σεβαστεί τη γλώσσα της και να παρακολουθήσει για λογαριασμό του σχολείου τις αλλαγές της. Αυτό σημαίνει να αλλάξει περιεχόμενο, να συμπεριλάβει άλλες ιστορίες, άγνωστες μέχρι τώρα στην εκπαίδευση, να γίνει ιστορία. Να λάβει υπόψη τις εμπειρίες, τις μνήμες, τις αλήθειες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Να εγγραφεί στις συνολικές διαδικασίες ενός σχολείου που αλλάζει για να περιφρουρήσει, να διευρύνει και να εξελίξει το δικαίωμα στη γνώση.

Η πορεία αυτή δεν είναι μοναχική. Δεν περιχαρακώνεται σε εθνικά σύνορα και τελευταία δεν αφορά μόνο τον δυτικό κόσμο. Φιλοδοξεί να διατρέξει όχι μόνο τα σχολεία αλλά και τα μουσεία και τα εκπαιδευτικά τους προγράμματα, την παιδική ιστορική λογοτεχνία, τις δικτυακές εφαρμογές και γενικά τους χώρους που φιλοξενούν όχι μόνο τυπικές αλλά και άτυπες μορφές εκπαίδευσης. Οι αφετηρίες της είναι πολλές, ανησυχίες κοινωνικού αλλά και παιδαγωγικού χαρακτήρα. Προορισμός της, ο κοινωνικός άνθρωπος, ο κοινωνικά εγγράμματος πολίτης που μπορεί να διαβάζει τον κόσμο γύρω του, να σκέπτεται, να κρίνει και να επικοινωνεί. Για αυτούς τους λόγους η ιστορική εκπαίδευση είναι αναντικατάστατη.

Η κυρία Μαρία Ρεπούση είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας και Ιστορικής Εκπαίδευσης στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, επιστημονική υπεύθυνη για τη συγγραφή του βιβλίου Ιστορίας της Στ' Δημοτικού.

TO ΒΗΜΑ 28/01/07
[Περιεχόμενα κειμένων για τα νέα βιβλία]

 

[VAG.NIK]

H alfavita.gr δημοσιεύει κείμενα για τα νέα βιβλία.
Oποιος συνάδελφος θέλει να δημοσιεύσει κριτική, σχόλια και παρατηρήσεις για τα νέα βιβλία μπορεί να στείλει το κείμενό του στη διεύθυνση: [EMAIL="[email protected]?subject=ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ"][email protected][/EMAIL]

ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ Δημοτικού-Γυμνασίου
Κείμενα, Παρατηρήσεις, Κριτική


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ​

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΙΣΤΟΡΙΑΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Α´ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤ´ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ε´ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤ´ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΓΛΩΣΣΑΓΛΩΣΣΑ Ε ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΓΛΩΣΣΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΓΛΩΣΣΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
​

​

ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΑ ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ
ΚΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ
​

• Τα νέα σχολικά βιβλία και η αντιπαράθεση γύρω από αυτά, του Αλέκου Χατζηκώστα
• ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΚΑΙ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ : Κίνδυνοι και ευκαιρίες, Χρήστος Κάτσικας - Κώστας Θεριανός​
• Το νέο Πρόγραμμα Σπουδών και η σύγχυση γύρω από τη διαθεματικότητα, Γιώργος Γρόλλιος​
• Το περιβόητο «ΔΕΠΠΣ», του Μάριου Μιχαηλίδη​
• Ιδεολογικοί και πολιτικοί στόχοι των νέων αναλυτικών προγραμμάτων, Κουσαθανά Μαργαρίτα​
• «ΛΥΣΑΡΙΑ», του Μπάμπη ΝΟΥΤΣΟΥ​
• Αρχές, κατευθύνσεις και φούμαρα. Μια κριτική του λεγόμενου «Ενιαίου Πλαισίου Προγραμμάτων Σπουδών», του Μπάμπη Νούτσου​
• Νέα σχολικά εγχειρίδια στην πρωτοβάθμια. Η ανανέωση ως αγορά του επομένου προϊόντος, ΠΟΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΤΖΩΡΤΖΑΚΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ​
• Το ΝΑΤΟ προωθεί την ειρήνη! Ριζοσπάστης, 14/2/2007
  

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ​

• Λογοτεχνία και «διαθεματικότητα» στα σχολικά βιβλία του Γυμνασίου, της Αιμιλίας Καραλή

[αρχή της σελίδας]

ΙΣΤΟΡΙΑ​

• Πώς γράφεται η Ιστορία; Ησυχία! Κοιμάται... , ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ
• Οι πόλεμοι των εγχειριδίων, ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Α´ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ​

• Αρχαία Ιστορία Α' Γυμνασίου : Η ευτυχία τού να είσαι ...δούλος

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤ´ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ​

• Η εκστρατεία στη Μικρά Ασία και το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, του Αναστάση Γκίκα​
• Η Ιστορία της ΣΤ’ δημοτικού- Ο αντίλογος ενός εκπαιδευτικού στους επικριτές του βιβλίου, του Γιάννη Π. Τζήκα​
• Βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ´ Δημοτικού: η «ανάδειξη του ρόλου των γυναικών» και άλλες ιστορίες, της Μαρίας Δημητριάδου​
• Για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ´ Δημοτικού της Δώρας Μόσχου
• Yπόμνημα των ποντιακών οργανώσεων για το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ τάξης
• Μ’ αφορμή το βιβλίο Ιστορίας της 6ης δημοτικού. Η εκδίκηση των «αυτοχθόνων», του Βλάση Αγτζίδη
• Το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ´ Δημοτικού και η αντιπαράθεση εθνικισμού - κοσμοπολιτισμού, του Μάκη Μαϊλη
• «Το κοσμοπολίτικο παιδί», του Βασίλη Καραποστόλη
• ΒΙΒΛΙΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ- ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΙΤΙΑ ΔΙΧΑΣΜΟΥ, της Στέλλας Κωνσταντίνου
• Πατρίς - Θρησκεία - Ιστορία: οι αντιδράσεις για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού, του Στρατή Μπουρνάζου
• «Επίτευγμα» το ξαναγράψιμο της ιστορίας
• Έκαναν απεργία, ήρθε δικτατορία, Ριζοσπάστης 20/1/07
• ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ´ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ : Ένα έκτρωμα που διδάσκει υποταγή, Ριζοσπάστης, 4/2​
• Για το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ Δημοτικού, Η Αυγή,4/2​
• Γράψαμε την «ιστορία της αλήθειας» και όχι των εθνικών μύθων, Συνέντευξη της Μαρίας Ρεπούση στη Χαρά Καλημέρη, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 3-4/2/2007​
• Νομιμοποίηση των αντιδραστικών βιβλίων με ... αριστερό περίβλημα, Ριζοσπάστης 30/01/07​
• Νέο βιβλίο Ιστορίας Στ´ τάξης: Πρώτη ανάγνωση, (Παρέμβαση στην εκδήλωση του Παιδαγωγικού Ομίλου Θεσ/νίκης - 14/5/06), Μιχάλης Μπατίλας - Ηλίας Ν. Σμήλιος ​
• Η ανακατασκευή των σχολικών βιβλίων Ιστορίας: Ο ιμπρεσσιονισμός στη διδασκαλία, Γιώργος Μαργαρίτης, Καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, (από ομιλία σε εκδήλωση) ​
• Με κέρματα μαθαίνεται η Ιστορία; Ριζοσπάστης 6/2/07​
• Η ιστορική αλήθεια στην αγχόνη (Βιβλίο Ιστορίας ΣΤ' δημοτικού)​

[αρχή της σελίδας]

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Ε´ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ​

• Ιστορία Ε´ τάξης : Πρώτες σκέψεις – παρατηρήσεις, Σπύρος Παπακώστας

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ​

• Οι επικίνδυνες ακροβασίες των νέων βιβλίων Μαθηματικών του Γυμνασίου, του Γιώργου Ρίζου​
• Αριθμητική Δημοτικού. Ξεχάσαμε τη διαίρεση
• Μαθηματικά «αγκάθια»
• Τα Μαθηματικά της «νέας τάξης», Ριζοσπάστης 07/03/2007
• Τα μαθηματικά στον καιρό τού «πλήρωνε»! Ριζοσπάστης 25/01/07​
• Κριτική στα νέα βιβλία μαθηματικών του Δημοτικού Σχολείου, του Στέλιου Μαρίνη​
• Τα νέα βιβλία Μαθηματικών του Γυμνασίου, του Στέλιου Μαρίνη​
• Μαθηματικά…τσέπης, Ριζοσπάστης, 8/2/2007​
• ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ: Φτωχαδάκια και... λεφτάδες, Ριζοσπάστης, 13/2
  

ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤ´ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ​

• Πίσω από τους αριθμούς : Ιδέες, αξίες και πρότυπα, στο νέο βιβλίο μαθηματικών της Στ´ Δημοτικού, Του Δημήτρη Μαριόλη (μέλος του Παιδαγωγικού Ομίλου των Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων Π.Ε.)
• Τα μαθηματικά της Στ' Δημοτικού, Ριζοσπάστης 24/1/07

[αρχή της σελίδας]

ΓΛΩΣΣΑ​

• Εκμάθηση του αλφαβητικού συστήματος - Ανάγνωση και Γραφή (απομαγνητοφωνημένη εισήγηση του Αϊδίνη Αθανάσιου Επίκουρου Καθηγητή στο Π. Τ. Δ. Ε )
• Νέα βιβλία. Νέα προσέγγιση; Του Αγαθοκλη Χαραλαμπόπουλου
• Γλώσσα Ε και ΣΤ Δημοτικού, Τα νέα βιβλία – Κριτικές παρατηρήσεις σχετικές με τα περιεχόμενα της ύλης, του Γιάννη Π. Τζήκα
• Τα νέα βιβλία της Γλώσσας Ε και ΣΤ δημοτικού, (Μια απάντηση στη δημοσιογράφο κ. Σχινά), του Γιάννη Π. Τζήκα
• Σαλάτα Γλώσσα, Ριζοσπάστης, 18/01/07
• Τα νέα βιβλία της γλώσσας για το δημοτικό. Το φάντασμα της ύλης, του Σπύρου Α. Μοσχονά

[αρχή της σελίδας]

ΓΛΩΣΣΑ Ε ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ​

• ...σκέψεις για τη γλώσσα, με αφορμή το νέο βιβλίο της Ε´Δημοτικού , Σωτήρης Σκαρτσίλας​
• ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ: Απ' τ' αυτί και στην πολυεθνική, Ριζοσπάστης, 19/01/07​
• ΓΙΑ ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ (ΣΤ´ ΤΑΞΗ), Νίκος Σύφαντος

[αρχή της σελίδας]

ΓΛΩΣΣΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ​

• Νεοελληνική Γλώσσα Α´ Γυμνασίου. Ενα «πυκνό» βιβλίο​

ΓΛΩΣΣΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ​

• Νεοελληνική Γλώσσα - Γ´ Γυμνασίου. Πολλές οι παραπομπές​

[αρχή της σελίδας]​

 

[Σπύρος Σούρλας]

Βρε Σπύρε, όταν ''βάφτιζες'' το νήμα, τον Ανδριανόπουλο σκεφτόσουν????

Έχω δει τετρομαγμένους και τετρομαγμένους αλλά τόσο πια....

And the pumpers go to .... Andreas Andrianopoulos.

Ούτε ο Κεμάλ δεν θα έγραφε τέτοια πράγματα!!!!!
Όμως, το θέατρο σκιών της πολιτικής σκηνής, όχι μόνο δεν φοβάται να τα γράψει....τα υπογράφει κιόλας!!!!!

Ευχαριστούμε κ. Ανδρέα, σας έχουμε υπογεγραμμένο :BDBDG54:

Οχι και τετρομαγμένος ο Ανδριανόπουλος.Με τέτοιες πλάτες.
Το ´τετρομαγμένοι´προέρχεται απο φράση τών Πολιτικών Ημερολογίων τού Γιώργου Σεφέρη(Τετρομαγμένο Υπουργειο Εξωτερικών),όπου αναφέρεται σε συνεργάτες του Μεταξά,που διαφωνούσαν με το ΟΧΙ που είπε.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Βαγγέλη Νικολουδάκο ευχαριστώ για την συμβολή σου.Εδικά τα κείμενα που μάς παραπέμπεις στο post 509 είναι πολύτιμα ,ανεξαρτήτως απόψεων,για πιό ουσιαστική ενημέρωση

 

[Σπύρος Σούρλας]

θήνα, 12 Απριλίου 2007

Προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ
Αγαπητοί συνάδελφοι,

Απολύθηκα από την «Καθημερινή», όπως ήδη γνωρίζετε από επιστολή του εκπροσώπου μας στην εφημερίδα, το απόγευμα της Μ. Πέμπτης, 5 Απριλίου 2007. Οι λόγοι της απόλυσής μου είναι καθαρά πολιτικοί.

Το μεσημέρι της Μ. Δευτέρας, 2 Απριλίου, μου ζητήθηκε από τη διεύθυνση της εφημερίδας να υποβάλω παραίτηση λόγω ανυπόγραφου σχολίου της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Πριν», της οποίας είμαι διευθυντής, αναφερόμενου στη διασπορά ανθρώπων των Αμερικανών στα ΜΜΕ. Μου δηλώθηκε πως η ιδιοκτησία και η διεύθυνση της «Καθημερινής» θεώρησαν ότι το σχόλιο τους αφορά, αν και πουθενά σε αυτό δεν αναφερόταν το όνομα της «Καθημερινής», όπως άλλωστε δεν αναφερόταν κανένα όνομα εντύπου, καναλιού ή προσώπου. Επρόκειτο περί σχολίου καταγγελίας πολιτικού φαινομένου.

Γνωστοποίησα προφορικά και εγγράφως στην ιδιοκτησία και τη διεύθυνση της «Καθημερινής» τα εξής:

Πρώτον, εφόσον αυτοί δεν επιθυμούν τη συνέχιση της συνεργασίας μας, εγώ δεν έχω καμιά απολύτως πρόθεση να επιδιώξω τη συνέχισή της.

Δεύτερον, αρνούμαι κατηγορηματικά να υποβάλλω παραίτηση στη βάση της πολιτικής αιτιολογίας που μου ζητήθηκε, καθώς κάτι τέτοιο θα σηματοδοτούσε αποδοχή και νομιμοποίηση εκ μέρους μου μιας διαδικασίας την οποία θεωρώ πολιτικά απαράδεκτη.

Τρίτον, επειδή η ζητηθείσα παραίτηση ισοδυναμεί με απόλυση, πρέπει να με απολύσουν ευθέως, αναλαμβάνοντας και τις όποιες πολιτικές συνέπειες αυτής της επιλογής.

Τέταρτον, δεν έχω καμιά πρόθεση διεκδίκησης επαναπρόσληψης από τη στιγμή που διέρρηξαν τις σχέσεις μας.

Περί αυτών των θέσεων μου ενημέρωσα τον πρόεδρο και όσα μέλη του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ μπόρεσα το πρωί της Μ. Τρίτης. Σε επικοινωνία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με τον από τη Μ. Δευτέρα διευθυντή της «Καθημερινής», Αλέξη Παπαχελά, όπως γνωρίζετε, η οποία έλαβε χώρα το απόγευμα της Μ. Τρίτης, αυτός δήλωσε ότι δεν έχει γίνει καμία απόλυση, πράγμα τυπικά αληθές, αφού η απόλυσή μου είχε ημερομηνία της επόμενης ημέρας, 4 Απριλίου, και εμένα μου κοινοποιήθηκε τη μεθεπόμενη, 5 Απριλίου.

Η απόφασή μου να μη διεκδικήσω επαναπρόσληψη στην «Καθημερινή» είναι ειλημμένη. Πέρα όμως από την προσωπική μου στάση, έχω την άποψη ότι υφίσταται σοβαρό πολιτικό ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος στην περίπτωσή μου. Νομίζω ότι το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ πρέπει να καταδικάσει τον πολιτικό χαρακτήρα της απόλυσής μου και να λάβει όλα τα κατά την κρίση του αναγκαία μέτρα που θα αποτελέσουν φραγμό στην επέκταση απολύσεων συντακτών για πολιτικούς λόγους.

Αυτό, κατά την άποψή μου, έχει τεράστια σημασία για τον δημοσιογραφικό κλάδο και πάνω απ’ όλα για την ελευθεροτυπία και τη δυνατότητα έκφρασης και προβολής όλων των απόψεων. Σ αντίθετη περίπτωση, αν αφεθεί να περάσει ένα κλίμα πολιτικής τρομοκράτησης των δημοσιογράφων, η χειραγώγηση της ενημέρωσης θα προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις.

Ευελπιστώ στην ηθική αλληλεγγύη σας.

Με αξιοπρέπεια,
Γιώργος Δελαστίκ

Η Επιστολη τού Γιώργου Δελαστίκ στην Ε.Σ.Η.Ε.Α.
Με άλλα λογια:'Oι Γερμανοί Ξανάρχονται´.
Υ.Γ
Οι ´περίεργοι´ας ψάξουν να βρούν ποιοί εκκολαπτόμενοι τότε αστέρες εξέδοσαν το κατάπτυστο πολιτικά τεύχος τού περιοδικού ´ΚΛΙΚ´τήν περίοδο τών βομβαρισμών στην Γιουγκοσλαυία με κεντρικό τίτλο ´Do Not Stop the Bombing' και πώς έχει εκτιμηθεί απο τα κέντρα εξουσίας η ´ευγενής´εκεινη πράξη τους.............

 

[Lepton]

Μετά από αυτά, ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα να ακούσω τι έχει να πει ο κ. Καρκαγιάννης για τον υποβιβασμό του.

 

[Δημήτρης Ν.]

εγω πάλι καθόλου . Εδώ και καιρό έχω διακόψει την ανάγνωση της Καθημερινής , αν και αναγνώστης της από το 1978. Η μόνη φορά που το είχα κάνει κατά το παρελθόν ήταν επί Κοσκωτά . Αλλωστε πλέον παίρνουμε εφημερίδες για τις προσφορές τους . Μισή ντροπή δική τους και μισή δική μας .

 

[Σπύρος Σούρλας]

Σιγά μήν ζητήσει και συγνώμη ο Κύριος Καρκαγιάννης.Αυτός οφείλει να ζητήσει συγνώμη απο τον λαό τού Λιβάνου γιατι στην Καθημερινή το καλοκαίρι ο κύριος αυτός έδωσε ρεσιτάλ φιλοσιωνισμού ξεπερνώντας ακόμα και τον κυβερνητικό τύπο του Ισραήλ.Ετσι και αλλοιως συνταξιούχος είναι ο κύριος.Και στην περίπτωσή του..´τα στερνά τιμούν τα πρώτα´.

 

[Δημήτρης Ν.]

Σιγά μήν ζητήσει και συγνώμη ο Κύριος Καρκαγιάννης.Αυτός οφείλει να ζητήσει συγνώμη απο τον λαό τού Λιβάνου γιατι στην Καθημερινή το καλοκαίρι ο κύριος αυτός έδωσε ρεσιτάλ φιλοσιωνισμού ξεπερνώντας ακόμα και τον κυβερνητικό τύπο του Ισραήλ.Ετσι και αλλοιως συνταξιούχος είναι ο κύριος.Και στην περίπτωσή του..´τα στερνά τιμούν τα πρώτα´.

Ετσι ακριβώς . That was the turning point .

 

[Σπύρος Σούρλας]

Μετά από αυτά, ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα να ακούσω τι έχει να πει ο κ. Καρκαγιάννης για τον υποβιβασμό του.

Το πρόβλημα δεν είναι τι θά πεί ο Καρκαγιάννης αλλά τι γίνεται με την επίσημη πολιτική δίωξη-απόλυση τού Δελαστίκ.Αυτό είναι μείζον θέμα ,που αποδεικνύει οτι ο τύπος έχει πάψει εδώ και καιρό να είναι ανεξάρτητος.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Εφημερίδα ΠΑΡΟΝ(σ.35):'H Συνδικαλιστική οργάνωση ´Συσπείρωση´,που πρόσκειται στον ΣΥΝ,στο διοικητικό συμβούλιο τής Ε.Σ.Η.Ε.Α.ψήφισε εναντίον τής κήρυξης απεργίας στην ´Καθημερινή´για τίς πολιτικές διώξεις-απολύσεις τού Δελαστίκ και τής Μπουγάτσου.Αρα γε πού τούς ενόχλησε ο Δελαστίκ??'

Eύγε aristera tis proodou.Εάν είχε απολυθεί κανένας υμνητής τού Ουράνιου Τόξου θα είχε ξεσηκωθεί η Ελλάδα απο τίς καταγγελίες περί ´εθνικιστικού μένους´.Προφανώς οι ´ανανεωτές´εφαρμόζουν κατά γράμμα την λενινιστική αντίληψη περί ´πρωτοπορίας´.Αυτοί ξέρουν καλύτερα απ´όλους ,σιγά που θα ασχοληθούν με ´λαϊκές απόψεις´.Κλεισμένοι στα γραφεία νομίζουν ότι κυβερνάνε την χώρα.................

 

[Σπύρος Σούρλας]

CHAPTER XXXIX
CONCLUSION

THE outstanding facts in the preceding narrative are the following:

1. Smyrna was burned by the Turks, as the concluding, at present, act in a consistent policy that has been shaping Moslem history and expansion for centuries, and especially Turkish history since the coming to power of the Young Turks, as displayed in the “Turkifying” murders, tortures and persecutions in Macedonia that led to the First Balkan War (1912); the killing and driving from their homes of the Greeks of Asia Minor during the period just preceding the outbreak of the World War and the destruction of their flourishing villages, (as described by the Frenchman Manciet, writing of the scenes at Phocaea); the deportation of Greeks, men, women and children in the midwinter of 1916, from the Black Sea region, forcing them to walk in the inclement weather till many thousands perished (as mentioned by Dana K. Getchell, in his letter given above); the doing to death of between eight hundred thousand and a million Armenians in 1915-16; the burning of Smyrna and the massacre of thousands of its inhabitants in 1922.

2. Smyrna was burned by Turkish soldiers at a time when they were in full and complete possession of the city, and the fires were applied first in the Armenian quarter, in which the Turks had been plundering, murdering and raping for several days and where no Armenian was to be found, with the possible exception of such survivors as might be hiding in cellars.

3. Credible non-Greek or non-Armenian witnesses testified to the manner of the burning of Smyrna.

4. A Turkish soldier poured petroleum, or petroleum mixed with gasoline, in the street before the American consular building, causing the fire to be led up to and communicated to the building and endangering the lives of those within.

5. The burning of Smyrna and the massacre and abuse of its Christian inhabitants in the year of our Lord, 1922, was made possible through the mutual jealousies and conflicting commercial interests of certain Christian powers, and the actual aid, moral and material, furnished by some of them to the Turks.

6. The Turks committed their fearful acts against the Christians and humanity in general in the full conviction that they would meet with no opposition nor even criticism from the United States. They were led to this belief by a loud pro-Turk and anti-Christian propaganda carried on in the American press by certain concession hunters, and other interested writers.

7. No Gladstonian note of horror, protest or revulsion has as yet issued from any official American source, though the Turks have surpassed anything that Gladstone ever dreamed of.

8. The Turks can not regain the confidence and respect of the civilized world until they repent sincerely of their crimes and make all restitution in their power.

9. Concealing such deeds as have been recounted in these chapters or misrepresenting them with the purpose of obtaining material advantages or saving property, reveals a low state of morality, consistent with the spirit of this commercial age.

10. One of the many reasons why Mohammedanism is outstripping Christianity in the latter’s ancient birthplace and territory, and in general wherever the two religions meet face to face, is that Christ has been unworthily followed by the people who are sending out the missionaries.

11. Church people in America should become aware of the fact that American missionaries in Turkey can not convert Turks, nor conduct religious exercises at which Turks are present and that the schools in the Ottoman Empire are now being conducted on that basis; and that, if they should convert any Turks, the latter would be killed, and the missionaries and their buildings be in danger of attack.

But the chief lesson of these pages is the growing feebleness of Christianity—divided, insincere, permeated with materialism; undermined and befuddled, in much of its old sturdy and childlike credence, by modern scientific discovery.

Whoever has attended, as I have done at the city of Washington, a general meeting of missionaries, can not have failed to be impressed with the devotion, enthusiasm and spiritual fervor of those noble men and women who carry the beautiful doctrines of Christ to heathen lands. I saw them and heard them soon after my return from the Near East and the Smyrna horror, and I could scarcely refrain from rising to my feet and crying:

“Come borne and save us, before it is everlastingly too late!”

THE END

Aυτός είναι ο επίλογος τού βιβλίου τού αυτόπτη μάρτυρα Γενικού Προξένου τών Η.Π.Α. G.Horton(τίτλος τού βιβλίου:'The Blight of Asia').
Y.Γ.
Να μήν μεταφράζουμε τώρα,για ´συνωστισμό´στο λιμάνι μιλάει και ο Horton...........

 

[Lepton]

Το πρόβλημα δεν είναι τι θά πεί ο Καρκαγιάννης αλλά τι γίνεται με την επίσημη πολιτική δίωξη-απόλυση τού Δελαστίκ.Αυτό είναι μείζον θέμα ,που αποδεικνύει οτι ο τύπος έχει πάψει εδώ και καιρό να είναι ανεξάρτητος.

Προφανώς, Σπύρο. Απλώς, αν ο διευθυντής μίας από τις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας υποστηρίξει το μέρος της μαρμάγκας που έφαγε και τον ίδιο, ο τίτλος που έβαλες στο θέμα παίρνει... επικές διαστάσεις!