Τελικά τους Ελληνες τους συμπαθεί κανένας; Το'χω απορία βρε παιδί μου. Στο βορά έχουμε Αλβανία, Σκόπια, ένα μικρό άνοιγμα παραμένει από Βουλγαρία μεριά αλλά κι αυτό παίζεται στα νερά των ποταμών και των φραγμάτων, στην ανατολή έχουμε Τουρκία, στην δύση ΗΠΑ... μόνο ο νότος μας έχει μείνει, πάλι καλά που δεν έχουμε θέματα με την Αίγυπτο. Αν κι ο Μπερλουσκόνι την δεί ρωμαίος αυτοκράτορας την βάψαμε.
Οι Τετρομαγμένοι.
- Thread starter Σπύρος Σούρλας
- Start date
Λάκης
AVClub Fanatic
Eπιτέλους ένα θέμα στίς σημερινές Πανελλήνιες εξετάσεις,που αξίζει τον κόπο..
Απόσπασμα απο τις ´Δοκιμές´τού Γ.Σεφερη τ.2 εκδ.Ικαρος σσ.175-177.
Μετά απο χρόνια με θέματα πού δεν ξέφευγαν απο τετριμένες κοινότοπες ´πομφόλυγες´δόθηκε στα Παιδιά να εργαστούν σε ένα κείμενο κόσμημα τής Λογοτεχνίας μας..........
´Βρισκόμαστε σ’ ένα σταυροδρόμι· δεν ήμασταν ποτέ απομονωμένοι· μείναμε πάντα ανοιχτοί σ’ όλα τα ρεύματα − Ανατολή και Δύση· και τ’ αφομοιώναμε θαυμάσια τις ώρες που λειτουργούσαμε σαν εύρωστος οργανισμός. […] Συνταραζόμαστε κι εμείς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, από διαδοχικές κρίσεις, αποκαλυπτικές εφευρέσεις και φόβους, που δεν αφήνουν τον ανθρώπινο νου να ηρεμήσει − σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μπροστά σ’ αυτά, τι μας μένει για να βαστάξουμε αν απαρνηθούμε τον εαυτό μας; Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια1 μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές εμπειρίες· δεν έχω άλλο πειραματόζωο από εμένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοουμένου, αλλά η πίστη και η προσήλωσή μου σ’ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων2 ανθρώπων· στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν.
[…]
Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση, που την ακούμε κάποτε ψυχρά και μας φαίνεται υπόδικη3. Αλήθεια, υπάρχουν ροπές4 που νομίζουν πως η παράδοση μας στρέφει σε έργα παρωχημένα5 και ανθρώπους παρωχημένους· πως είναι πράγμα τελειωμένο και άχρηστο για τις σημερινές μας ανάγκες· πως δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτε τον σημερινό τεχνοκρατικό άνθρωπο που γνώρισε φριχτούς πολέμους και φριχτότερα στρατόπεδα συγκεντρώσεως· αυτόν τον άνθρωπο που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην κατάσταση του θηρίου και την κατάσταση του ανδροειδούς6. Η παράδοση είναι λοιπόν ένα περιττό βάρος που πρέπει να εξοβελιστεί7. Μου φαίνεται πως αυτές οι ροπές εκπορεύουνται από τη σύγχρονη απελπισία για την αξία του ανθρώπου. Είναι τα συμπτώματα ενός πανικού, που εν ονόματι του ανθρώπου τείνουν να κατακερματίσουν την ψυχή του ανθρώπου. Όμως τι απομένει αν βγάλουμε από τη μέση τον άνθρωπο; ´.
Τι σχέση έχουν αυτά τα κείμενα μέ τίς εκσυγχρονιστικές,αφασικές και ανούσιες κενολογίες,πού ´τρέφονται ´τά σημερινά Παιδιά..??
Βεβαια έχει ενδιαφέρον ότι δόθηκε ´λυσάρι´για τίς παρακάτω άγνωστες λέξεις,που μονον θλίψη προκαλεί...
Οι λέξεις ειναι οι παρακάτω.:
1. ψεγάδια: ελαττώματα
2. περασμένων: ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή
3. υπόδικη: υπόλογη, ένοχη
4. ροπές: απόψεις
5. παρωχημένα: ξεπερασμένα
6. του ανδροειδούς: του ανθρωπόμορφου
7. εξοβελιστεί: διωχτεί
Προφανώς οι Υπεύθυνοι τών Εξετάσεων έδοσαν το ´λυσάρι´για να αποφευχθεί το ρεζιλίκι να μήν γνωρίζουν οι μαθητές αυτές τίς πάναπλες λέξεις -υποτίθεται-για Μαθητές τής Στ.Λυκείου...
Παλιότερα είχε πέσει πολύ γέλιο όταν ορισμένοι ´φωταδιστές´θεώρησαν δύσκολες λέξεις τήν ´Αρωγή´και τήν ´Ευδοκίμηση´γράφοντας άρθρα επί άρθρων...
Το Υπουργείο κάλυψε την γύμνια τών μαθητών(δηλαδή τής Εκπαιδευσης),πού φυσικά έχουν ελάχιστη ευθύνη γιά το ότι δεν γνωρίζουν-πιθανώς-τίς 7 ´άγνωστες λέξεις´..
Πάντως το κείμενο αυτό είναι μιά αρχή...
Τολμάνε πάλι να θέτουν κείμενα-στολιδια,πού πρό ετών ελοιδωρούντο απο τούς αστείους ´αποδομητές´τών Μεγάλων μας Ποιητών...
Ομως το λυσάρι χαλάει την εικόνα...
Προφανώς ο Σεφέρης ανήκει σε εκείνους τούς εκλεκτούς πού εκφράζουν ελάχιστα μιά Χωρα πού παρακμάζει πολιτιστικά και πού θέλει να παράγει ´άλαλους´Πολίτες...
Εστω και έτσι πάντως το φετινό θέμα ήταν μιά ενδιαφέρουσα παρένθεση στην Αφασία.
Απόσπασμα απο τις ´Δοκιμές´τού Γ.Σεφερη τ.2 εκδ.Ικαρος σσ.175-177.
Μετά απο χρόνια με θέματα πού δεν ξέφευγαν απο τετριμένες κοινότοπες ´πομφόλυγες´δόθηκε στα Παιδιά να εργαστούν σε ένα κείμενο κόσμημα τής Λογοτεχνίας μας..........
´Βρισκόμαστε σ’ ένα σταυροδρόμι· δεν ήμασταν ποτέ απομονωμένοι· μείναμε πάντα ανοιχτοί σ’ όλα τα ρεύματα − Ανατολή και Δύση· και τ’ αφομοιώναμε θαυμάσια τις ώρες που λειτουργούσαμε σαν εύρωστος οργανισμός. […] Συνταραζόμαστε κι εμείς, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, από διαδοχικές κρίσεις, αποκαλυπτικές εφευρέσεις και φόβους, που δεν αφήνουν τον ανθρώπινο νου να ηρεμήσει − σαν την καλαμιά στον κάμπο. Μπροστά σ’ αυτά, τι μας μένει για να βαστάξουμε αν απαρνηθούμε τον εαυτό μας; Δε μένω τυφλός στα ψεγάδια1 μας, αλλά έχω την ιδιοτροπία να πιστεύω στον εαυτό μας. Σας παρακαλώ να με συγχωρήσετε που μνημονεύω εδώ προσωπικές εμπειρίες· δεν έχω άλλο πειραματόζωο από εμένα. Και η προσωπική μου εμπειρία μου δείχνει πως το πράγμα που με βοήθησε, περισσότερο από κάθε άλλο, δεν ήταν οι αφηρημένοι στοχασμοί ενός διανοουμένου, αλλά η πίστη και η προσήλωσή μου σ’ έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων2 ανθρώπων· στα έργα τους, στις φωνές τους, στο ρυθμό τους, στη δροσιά τους. Αυτός ο κόσμος, όλος μαζί, μου έδωσε το συναίσθημα πως δεν είμαι μια αδέσποτη μονάδα, ένα άχερο στ’ αλώνι. Μου έδωσε τη δύναμη να κρατηθώ ανάμεσα στους χαλασμούς που ήταν της μοίρας μου να ιδώ. Κι ακόμη, μ’ έκανε να νιώσω, όταν ξαναείδα το χώμα που με γέννησε, πως ο άνθρωπος έχει ρίζες, κι όταν τις κόψουν πονεί, βιολογικά, όπως όταν τον ακρωτηριάσουν.
[…]
Κι όλα τούτα θα μπορούσα να τα ονομάσω με τη λέξη παράδοση, που την ακούμε κάποτε ψυχρά και μας φαίνεται υπόδικη3. Αλήθεια, υπάρχουν ροπές4 που νομίζουν πως η παράδοση μας στρέφει σε έργα παρωχημένα5 και ανθρώπους παρωχημένους· πως είναι πράγμα τελειωμένο και άχρηστο για τις σημερινές μας ανάγκες· πως δεν μπορεί να βοηθήσει σε τίποτε τον σημερινό τεχνοκρατικό άνθρωπο που γνώρισε φριχτούς πολέμους και φριχτότερα στρατόπεδα συγκεντρώσεως· αυτόν τον άνθρωπο που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην κατάσταση του θηρίου και την κατάσταση του ανδροειδούς6. Η παράδοση είναι λοιπόν ένα περιττό βάρος που πρέπει να εξοβελιστεί7. Μου φαίνεται πως αυτές οι ροπές εκπορεύουνται από τη σύγχρονη απελπισία για την αξία του ανθρώπου. Είναι τα συμπτώματα ενός πανικού, που εν ονόματι του ανθρώπου τείνουν να κατακερματίσουν την ψυχή του ανθρώπου. Όμως τι απομένει αν βγάλουμε από τη μέση τον άνθρωπο; ´.
Τι σχέση έχουν αυτά τα κείμενα μέ τίς εκσυγχρονιστικές,αφασικές και ανούσιες κενολογίες,πού ´τρέφονται ´τά σημερινά Παιδιά..??
Βεβαια έχει ενδιαφέρον ότι δόθηκε ´λυσάρι´για τίς παρακάτω άγνωστες λέξεις,που μονον θλίψη προκαλεί...
Οι λέξεις ειναι οι παρακάτω.:
1. ψεγάδια: ελαττώματα
2. περασμένων: ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή
3. υπόδικη: υπόλογη, ένοχη
4. ροπές: απόψεις
5. παρωχημένα: ξεπερασμένα
6. του ανδροειδούς: του ανθρωπόμορφου
7. εξοβελιστεί: διωχτεί
Προφανώς οι Υπεύθυνοι τών Εξετάσεων έδοσαν το ´λυσάρι´για να αποφευχθεί το ρεζιλίκι να μήν γνωρίζουν οι μαθητές αυτές τίς πάναπλες λέξεις -υποτίθεται-για Μαθητές τής Στ.Λυκείου...
Παλιότερα είχε πέσει πολύ γέλιο όταν ορισμένοι ´φωταδιστές´θεώρησαν δύσκολες λέξεις τήν ´Αρωγή´και τήν ´Ευδοκίμηση´γράφοντας άρθρα επί άρθρων...
Το Υπουργείο κάλυψε την γύμνια τών μαθητών(δηλαδή τής Εκπαιδευσης),πού φυσικά έχουν ελάχιστη ευθύνη γιά το ότι δεν γνωρίζουν-πιθανώς-τίς 7 ´άγνωστες λέξεις´..
Πάντως το κείμενο αυτό είναι μιά αρχή...
Τολμάνε πάλι να θέτουν κείμενα-στολιδια,πού πρό ετών ελοιδωρούντο απο τούς αστείους ´αποδομητές´τών Μεγάλων μας Ποιητών...
Ομως το λυσάρι χαλάει την εικόνα...
Προφανώς ο Σεφέρης ανήκει σε εκείνους τούς εκλεκτούς πού εκφράζουν ελάχιστα μιά Χωρα πού παρακμάζει πολιτιστικά και πού θέλει να παράγει ´άλαλους´Πολίτες...
Εστω και έτσι πάντως το φετινό θέμα ήταν μιά ενδιαφέρουσα παρένθεση στην Αφασία.
Stergito
Μέλος Σωματείου
send
AVClub Fanatic
Βεβαίως! Με τις αιτιολογίες (επισήμως!)
α) Ότι στα ελληνικά σχολεία φοιτούν και αλλοδαποί μαθητές (σε τι γλώσσα διδάσκονται αυτοί?!)
β) Ότι κρίνεται η ικανότητα των μαθητών στην έκφραση και όχι η "γνώση και της τελευταίας λέξης του λεξικού" (sic)
("τελευταία λέξη" το ψεγάδι!)
α) Ότι στα ελληνικά σχολεία φοιτούν και αλλοδαποί μαθητές (σε τι γλώσσα διδάσκονται αυτοί?!)
β) Ότι κρίνεται η ικανότητα των μαθητών στην έκφραση και όχι η "γνώση και της τελευταίας λέξης του λεξικού" (sic)
("τελευταία λέξη" το ψεγάδι!)
Με πολλή επιείκεια, μόνο το "εξοβελίζομαι" θα φανταζόμουν ότι μπορεί να έφερνε δυσκολία σε κάποιους, αλλά και αυτό, όπως και τα υπόλοιπα, προκύπτει από τα συμφραζόμενα.
Πάντως δεν έτυχε να ξανασυναντήσω τη λέξη "περασμένος" με αυτή τη σημασία. Ήταν διαδεδομένη αυτή η χρήση παλαιότερα ή είναι σχήμα λόγου του Σεφέρη;
Πάντως δεν έτυχε να ξανασυναντήσω τη λέξη "περασμένος" με αυτή τη σημασία. Ήταν διαδεδομένη αυτή η χρήση παλαιότερα ή είναι σχήμα λόγου του Σεφέρη;
Δεν έχει να κάνει με το αν ήταν σε χρήση από τον Σεφέρη ή όχι.Έχει να κάνει με την απουσία επαφής των παδιών με τέτοιου είδους λεξιλόγιο.
Πιστέψτε με, το ζω κάθε μέρα.Ειδικά στα παιδιά 14-16 χρονών, μεταφράζοντας πολλές φορές από Αγγλικά στα Ελληνικά, με κοιτούν με απορία!
Οι μόνοι που σώζονται είναι αυτοί που διαβάζουν.Προσοχή!Όχι τα κακογραμμένα (σε πολλές περιπτώσεις) βιβλία του σχολείου,αλλά εξωσχολικά.Πολύ περισσότερο τα παιδιά μικρής ηλικίας.
Πιστέψτε με, το ζω κάθε μέρα.Ειδικά στα παιδιά 14-16 χρονών, μεταφράζοντας πολλές φορές από Αγγλικά στα Ελληνικά, με κοιτούν με απορία!
Οι μόνοι που σώζονται είναι αυτοί που διαβάζουν.Προσοχή!Όχι τα κακογραμμένα (σε πολλές περιπτώσεις) βιβλία του σχολείου,αλλά εξωσχολικά.Πολύ περισσότερο τα παιδιά μικρής ηλικίας.
Photis
Supreme Member
Νομίζω πως και ο δοκιμιακός λόγος του Σεφέρη ενείχε πολλά σημεία που λειτουργούσαν ποιητικά. Αυτή η χρήση της λέξης "περασμένος" είναι τρανό παράδειγμα.
Συμφωνώ!Ξέρεις όμως πόσοι μαθητές ξέρουν ποιός είναι ο Σεφέρης;Ας πούμε στους 100...
Photis
Supreme Member
Δεν με απασχολεί αυτό. Το να μην ξέρει ο 17χρονος μαθητής τον Σεφέρη είναι πρωτίστως κατάντια για τη γεννιά των 35άρηδων-40ρηδων οι οποίοι δεν του τον δίδαξαν, ή δεν του τον πρόβαλαν στη τηλεόραση και στα μέσα ενημέρωσης γενικότερα. Δεν φταίει ο 17χρονος που δεν τον ανακαλύπτει.
send
AVClub Fanatic
Δεν είναι θέμα γνώσης ή μη του Σεφέρη. Που κι εκεί τίθεται ζήτημα, η καλλιέργεια -πέραν των εγκυκλίων σπουδών- είναι προτίστως ιδιωτική υπόθεση του καθένα μας, και ναι και ο 17χρονος πιστεύω ότι έχει "ευθύνη" -σε εισαγωγικά υπό την έννοια ότι δεν είναι ακριβώς κατακριτέα η μη γνώση του Σεφέρη.
Σίγουρα όμως είναι και ο ίδιος υπαίτιος για την πεποίθησή του πως γνώση είναι μόνο ό,τι διδάσκεται.
Αλλά δεν είναι το θέμα ο Σεφέρης, εδώ δεν δίνεται η σημασία των λέξεων ως αποτέλεσμα ερμηνείας των τελευταίων από τη θέση τους στο κείμενο. Εδώ δίνεται ο λεξικογραφικός ορισμός λέξεων κοινότατων. Μα, "ψεγάδι"??????????
Σίγουρα όμως είναι και ο ίδιος υπαίτιος για την πεποίθησή του πως γνώση είναι μόνο ό,τι διδάσκεται.
Αλλά δεν είναι το θέμα ο Σεφέρης, εδώ δεν δίνεται η σημασία των λέξεων ως αποτέλεσμα ερμηνείας των τελευταίων από τη θέση τους στο κείμενο. Εδώ δίνεται ο λεξικογραφικός ορισμός λέξεων κοινότατων. Μα, "ψεγάδι"??????????
Photis
Supreme Member
Δεν το ήξερα αυτό το τελευταίο Τάσο. Νόμιζα ότι επρόκειτο για διευκρινήσεις πάνω στο συγκεκριμένο κείμενο.
send
AVClub Fanatic
Φώτη η μόνη περίπτωση που γίνεται ερμηνεία βάσει της θέσης της λέξης στο κείμενο, είναι στο "περασμένων", ότι ο συγγραφέας εννοεί τους πεθαμένους.
Χαίρω πολύ. Κοίτα το χωρίο που παρέθεσε ο Σπύρος παραπάνω: "...σε έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων" γράφει ο Σεφέρης. Ε τι θα μπορούσε να σημαίνει δηλαδή το "περασμένος"?
Τέτοιες εξηγήσεις μοιάζουν περισσότερο με τις εξαντλητικές αυτονόητου τύπου οδηγίες προϊόντων. Μην ψεκάζετε με το εντομοκτόνο το πρόσωπό σας -κίνδυνος δηλητηριάσεως. Όμως οι τελευταίες απευθύνονται και σε καθυστερημένους, οι εξετάσεις για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο όμως, όχι.
Χαίρω πολύ. Κοίτα το χωρίο που παρέθεσε ο Σπύρος παραπάνω: "...σε έναν κόσμο ζωντανών και περασμένων ανθρώπων" γράφει ο Σεφέρης. Ε τι θα μπορούσε να σημαίνει δηλαδή το "περασμένος"?
Τέτοιες εξηγήσεις μοιάζουν περισσότερο με τις εξαντλητικές αυτονόητου τύπου οδηγίες προϊόντων. Μην ψεκάζετε με το εντομοκτόνο το πρόσωπό σας -κίνδυνος δηλητηριάσεως. Όμως οι τελευταίες απευθύνονται και σε καθυστερημένους, οι εξετάσεις για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο όμως, όχι.
Γιατί η λέξη "παρωχημένων" είναι τέτοια που χρήζει ιδιαίτερης ερμηνίας; Το θέμα δεν είναι κατά πόσον γνωρίζουν τον συγγραφέα οι μαθητές, που άλλωστε μπορεί να μην τους εκφράζει η γραφή του. Το θέμα είναι κατά πόσον διδάσκονται οι μαθητές θεματολογία που θα τους αφυπνήσει και δεν θα τους αποκοιμίσει.
send
AVClub Fanatic
Όπως μου μετέφερε γνωστός μου φιλόλογος -και μάλιστα προ 10ετίας πρέπει να ήταν- ξεκίνησε να λέει στους μαθητές του (Λυκείου): "Ο Δάντης..." και τον κοιτούσαν με έκπληξη. "Όχι ο τραγουδιστής, ο παππούς του", αστειεύτηκε. Και τον πίστεψαν!
Απάντηση: Re: Οι Τετρομαγμένοι.
Παρωχημένος! Αλλά, ευτυχώς, και για αυτό υπάρχει διευκρίνιση.
Εν πάση περιπτώσει, ο 17χρονος έχει ευθύνη - αν και όχι αποκλειστική - για την ελλιπή καλλιέργειά του. Από την άλλη, δυστυχώς εγώ δεν βλέπω μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ των γενεών.
Παρωχημένος! Αλλά, ευτυχώς, και για αυτό υπάρχει διευκρίνιση.
Εν πάση περιπτώσει, ο 17χρονος έχει ευθύνη - αν και όχι αποκλειστική - για την ελλιπή καλλιέργειά του. Από την άλλη, δυστυχώς εγώ δεν βλέπω μεγάλη διαφοροποίηση μεταξύ των γενεών.
doros
AVClub Addicted Member
Πολύ ωραίο κείμενο, απαράδεκτη για μένα η επεξήγηση λέξεων, όπως και παλιότερα με την αρωγή και ευδοκίμηση (που αναφέρθηκε). Ακριβώς, όπως λέει και ο Lepton, τουλάχιστον με τα συμφραζόμενα, αν κάποια λέξη δεν την ήξερες, μπορούσες απόλυτα να καταλάβεις (κυριολεκτικά) τι θέλει να πει ο ποιητής! Ήμαρτον δηλαδή! Πως αλλιώς θα μάθεις να διαβάζεις το οτιδήποτε; Ακόμη και στα Αγγλικά -που είναι "ελαφρώς" πιο ξένη γλώσσα από τα Νέα Ελληνικά- σου λένε να διαβάζεις ολόκληρα τα κείμενα και να μην κολλάς στις λέξεις, να προσπαθείς να τις κατανοήσεις από τα συμφραζόμενα...
Οι σημασίες όλων των λέξεων που δόθηκαν έβγαιναν (πολύ ή λιγότερο) εύκολα από τα συμφραζόμενα. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι μαθητές δεν θα είχαν πρόβλημα, αν δεν τους δινόταν καμμία λέξη. Θεωρώ τη βοήθεια αυτή άκριτη και υπερβολική, ωστόσο όμως μαρτυρεί καθαρά τη (μάλλον δικαιολογημένη) έλλειψη εμπιστοσύνης των εισηγητών απέναντι στο εκπαιδευτικό σύστημα, και εν προκειμένω απέναντι στην ικανότητα των μαθητών να σκεφτούν κριτικά και να ερμηνεύσουν τις λέξεις από το γλωσσικό περιβάλλον.