Ολοι το ξέρουν...

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ολοι το ξέρουν...

Οκ then!!!!!

Ακουσα σημερα για τριτη φορα το Soft machine 7!!!!!!

:shot::ADFAD2:
Αδυνατώ:flute:

δηλαδή καλά που με άκουσες και πήρες το 7.
Αν έπαιρνες το 3.....:HTEHETH63:
 
- χωρίς την παραμικρή έστω ένδειξη προσπάθειας για ενορχηστρωτική ποικιλία
.

To λες αυτό, για έναν country rock δίσκο, στον οποίο επιστράτευσε ολόκληρη London Symphony Orchestra?
Οχι πως σώνει και καλά κάτι σημαίνει αυτό για το αποτέλεσμα, αλλά βρίσκω αταίριαστη τη συγκεκριμένη παρατήρηση. :ears:
 
Μητσε το 3 το εχω στον σκληρο απο την πρωτη φορα που το υμνησε ο Ντοκ και ειναι αδυνατον να ακουσω πανω απο 7-8 λεπτα!!!!

Να σας πω τι γινεται.......οταν δεν τα ακουσεις αυτα οταν πρεπει, τωρα στα γεραματα ειναι εως αδυνατον
Το ειχαμε συζητησει με τον Κουν διεξοδικα και εκει ειχαμε καταληξει.
Για πιο λογο να ζοριστω να ακουσω 150 φορες μια μουσικη που ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ και σε βαθος χρονου να μου αρεσει, οταν υπαρχουν χιλιαδες ακουσματα απο μουσικες που μου αρεσουν και δεν τα εχω ακουσει ακομα.
Για να πουλαω μουρη οτι ειμαι μεσα σε ολα και οτι μου αρεσουν τα δυσκολα ακουσματα (ενω ΔΕΝ το αισθανομαι)?????
 
Απάντηση: Re: Ολοι το ξέρουν...

Μητσε το 3 το εχω στον σκληρο απο την πρωτη φορα που το υμνησε ο Ντοκ και ειναι αδυνατον να ακουσω πανω απο 7-8 λεπτα!!!!

Να σας πω τι γινεται.......οταν δεν τα ακουσεις αυτα οταν πρεπει, τωρα στα γεραματα ειναι εως αδυνατον
Το ειχαμε συζητησει με τον Κουν διεξοδικα και εκει ειχαμε καταληξει.
Για πιο λογο να ζοριστω να ακουσω 150 φορες μια μουσικη που ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ και σε βαθος χρονου να μου αρεσει, οταν υπαρχουν χιλιαδες ακουσματα απο μουσικες που μου αρεσουν και δεν τα εχω ακουσει ακομα.
Για να πουλαω μουρη οτι ειμαι μεσα σε ολα και οτι μου αρεσουν τα δυσκολα ακουσματα (ενω ΔΕΝ το αισθανομαι)?????

Εγώ λέω πως άν κάτι πάει να σου πεί αλλά σε ζορίζει, μην το παρατάς έύκολα.
Αν δεν σου λέει απολύτως τίποτα, ξέχνα το!
Και μιλάω γενικά.
 
Δεν ξέρω αλλά όλο αυτή η υπερπροσφορά της δισκογραφίας του ποτέ δεν μου άρεσε.Σαν να αυτοακυρώνεται.Δημιουργεί μια ανισότητα που μόνο κακό κάνει στο σύνολο της δουλείας του.Γενικά δεν έχω σε εκτίμηση μουσικούς που κυκλοφορούν οτιδήποτε ηχογραφούν.Οι M.C. Εscher της μουσικής βιομηχανίας χωρίς την ανάλογη καλιτεχνική υπόσταση...
 
Τον καιρο που ημουν μαθητης και μαζευομασταν να ακουσουμε μουσικη, το Harvest υπηρχε υποχρεωτικα στα σπιτια οσων ειχαν μεγαλυτερα αδελφια. Για να το θυμαμαι ακομα πρεπει να μου ειχε κανει εντυπωση...

Τοτε δε μου αρεσε ιδιαιτερα αυτο το στυλ. Πολυ αργοτερα καταλαβα οτι στην καρριερα του ο Neil Young ειναι πολλα πραγματα, οχι ομως ταυτοχρονα.
Δεν υπαρχει αντιπροσωπευτικο δειγμα που να χαρακτηριζει την πορεια του γιατι ηταν παντα στο ψαξιμο. Απο την ακουστικη, τη "σκληρη", την acid folk και την ψυχεδελεια, περασε σχεδον στο "θορυβο" πολυ νωρις. Εχει σαρωσει ενα τεραστιο φασμα της ροκ μουσικης, παντα με ρισκο και απο οτι φαινεται συνειδητα. Προσωπικα μου αρεσουν οι καλλιτεχνες που πειραματιζονται και ας αποτυχαινουν, το προτιμω απο το να ακολουθουν την πεπατημενη.

Μην κανετε το λαθος και τον κατατασσετε σε sad- slowcore καταστασεις, καμμια σχεση. Οταν τον ειδα live γυρω στο 96 με τους Crazy Horse αυτο που ενιωσα ηταν να με διαπερνα ενα κυμα ηλεκτρισμου τεραστιας εντασης, εμπειρια σπανια. Ισως αυτη η στιγμη να εχει επηρρεασει την γνωμη μου, αλλα αυτο αποτελει big part of the game

Ανηκει στην κατηγορια των καλλιτεχνων που η προσεγγιση του απο μια ή δυο δουλιες του ειναι εντελως αδυνατη. Θα προτεινα για αρχη τη συλλογη Decade για να παρει κανεις μια καπως σφαιρικη γευση και αυτο μονο για την πρωτη του περιοδο.
 
είναι Μνημείο ο Neil Young.
έχει στο ενεργητικό του πάνω από 10 πολύ καλά άλμπουμ - με τα περισσότερα απ αυτά αριστουργηματικά κατά τη γνώμη μου (τουλάχιστον 6). πολλοί λίγους ξέρω που να μπορούν να καυχηθούν για κάτι παρόμοιο
 
... συμφωνώ ότι είναι τεράστιος .... ακούστε από την τρίτη ( ; ) φάση του το sleeps with angels .... (Ντοκ παιντί μου και συ παρακαλώ ) ... ο άνθρωπος μετά σχεδόν τριάντα χρόνια καριέρας κυκλοφόρησε τέτοιο αριστούργημα ....

must και όλα τα λάιβ του ....

... λυπάμαι Μήτσοι μου, αλλά συγκρίσεις με τον Τέυλορ επ' ουδενί είναι εφικτές... μιλάμε για μεγάλη διαφορά στα καλλιτεχνικά μεγέθη ...
 
δεν θέλω να σε πείσω Σπύρο μου, αλλά ούτε και να σε στεναχωρήσω...

Τεράστια διαφορά όντως...
(μόνο ...από άλλη κατεύθυνση...)
 
Καταπληκτική παρουσίαση Γιώργο, τα κειμενα σου έχουν μια ιδιαίτερη αμεσότητα που δεν τα χορταίνει κανείς.

Τον θεωρώ από τα ιερά τέρατα του ροκ,
αν και δεν είμαι γνώστης της τεράστιας δισκογραφίας και της πορέιας του τον θαυμάζω απεριόριστα. Ο μοναδικός "δεινόσαυρος" που αν είχα την ευκαιρία να τον δω live θα πέταγα τη σκούφια μου. Και το Lou Reed επίσης αλλά αυτόν το έιδα και δυό φορές.
 
[IΚάποιος να μαρτυρήσει τα αριστουργήματα;...

το 'After The Goldrush' και το 'Rust Never Sleeps' είναι το καλύτερά του με διαφορά στήθους.
Ακολουθούν 'Harvest', 'Time Fades Away', 'Tonight's The Night'. Eμένα μου αρέσει πάρα πολύ και το 'Journey Through The Past', διπλό, μέτριο, καταργημένο, έχει όμως μία κατακλυσμική live version του 'Words' που πιάνει ολόκληρη την 3η πλευρά, κάπου 16 λεπτά διάρκεια, αξίζει από μόνη της την αγορά του άλμπουμ ακόμα κι αν κόστιζε τα διπλάσια.
Μια πολύ καλή εισαγωγη είναι η συλλογή 'Decade'.

Aλλά αν 'ποτέ δεν σου μίλησε το ροκ', όπως γράφεις παραδίπλα, άφησέ τον καλύτερα. ;)
 
Καταπληκτική παρουσίαση Γιώργο, τα κειμενα σου έχουν μια ιδιαίτερη αμεσότητα που δεν τα χορταίνει κανείς.

Τον θεωρώ από τα ιερά τέρατα του ροκ,
αν και δεν είμαι γνώστης της τεράστιας δισκογραφίας και της πορέιας του τον θαυμάζω απεριόριστα. Ο μοναδικός "δεινόσαυρος" που αν είχα την ευκαιρία να τον δω live θα πέταγα τη σκούφια μου. Και το Lou Reed επίσης αλλά αυτόν το έιδα και δυό φορές.


Μα δέν ξέρεις Ηλία μου οτι έρχεται το καλοκαίρι στη Μαλακάσα;!!!!!:Banane0:
 
Ο N.Young ήταν για μένα, επι σειρά ετών το ''Southern Man'' απο το 4way street. To ''Cortez the killer'' απο το Zuma και το ''Down by the river'' απο τη
δισκάρα που μας παρουσίασες Γιώργο μου.
 
Δυο ακομα απο αυτα που δεν εχουν αναφερθει. Νομιζω πως πρεπει να τα ακουσετε.

Συναλια του 1978.
517nNpkpsEL._SS500_.jpg


Chrome Dreams II, του 2007. Απο τους πλεον αδικημενους δισκους του.
516UTkisHmL._SS400_.jpg