Περίμενα ότι θα ήταν πιο εύκολα κατανοητό, έχουν περάσει χρόνια βέβαια. Βασίζεται σ'αυτό το logo και το τροποποίησα για να δείξω ότι συμπαραστέκομαι και συμπάσχω με τον Χρήστο και σένα για τις απώλειές σας. Γι'αυτό έβαλα και τη Γλύκα (δική μου απώλεια) στο avatar μου.
Γενεαλογικά δεν ήταν πούμα, αλλά ως χαρακτήρας ήταν. Αγρίμι σκέτο! Ούτε εμείς δεν τολμούσαμε να την χαϊδέψουμε, για αγκαλιά ούτε λόγος. Την αγαπούσαμε όμως. Την τελευταία χρονιά της ζωής της (19η) παρουσίασε όγκο στην κοιλιακή χώρα κοντά στα στα πλευρά. Δεν έβγαλε χρόνο. Το συγκινητικό της υπόθεσης ήταν ότι όσο καταλάβαινε (γιατί καταλάβαινε) ότι το τέλος πλησίαζε, από μοναχική και ανεξάρτητη που ήταν πάντα, δεν ξεκολλούσε από πάνω μας. Συνεχώς ήθελε να βρίσκεται στα πόδια ή στην αγκαλιά κάποιου από εμάς. Εκεί που γινόταν κομμάτια η καρδιά μας, ήταν όταν (από ένα σημείο και μετά) δυσκολευόταν να ανεβεί στον καναπέ ή στο κρεβάτι. Κάποια στιγμή επειδή ήταν επιφανειακός ο όγκος, έκανε πληγή και εξωτερικά, την περιποιούμασταν με αντισηπτικά, Pulvo 47, την είχαμε με γάζες κλπ. Όταν άρχισε να μυρίζει έντονα η πληγή, σε συνδυασμό με το ότι είχε χάσει δυνάμεις, παραμελούσε την υγιεινή της, δεν έτρωγε κλπ, ο κτηνίατρος μας είπε ότι είχε έρθει η ώρα να την αποχαιρετίσουμε, όπως και έγινε.
Πάω να πάρω χαρτομάντηλο...
Απεραντη ομορφια.
Το Ωραιο και Αγαθο ως μυστηριο και επαφη προσωπικη. Πως ερχεται, ποια ειναι η πηγη της, πως αναγνωριζεται και ποιος ειναι ικανος να την αναγνωρισει, αυτος που την αναγνωριζει την γνωριζει ; Ποια η ιδιωτητα αυτης της σχεσης, ποια τα αποτυπωματα της και που ; Ειναι δυνατο το Ωραιο και Αγαθον να ειναι φθαρτο καθως η ουσια της αρμονιας του κοσμου ;
Μια δεσμη ερωτησεις σε αυτην την σχεση δυο ανομοιων πλασματων, δυο διαφορετικων και αλλομορφων ειδων, που οχι μονο δινουν εναυση για μια φιλοσοφικη και πνευματικη αναζητηση αλλα και γινονται αιτια για μια απο τις σημαντικες εμπνευσεις της δημιουργιας. Αρκει να δει καποιος τις σημαντικες μορφες του Πνευματος απο Μπωντλερ μεχρι Καζατζακη για να κατανοησει.
Η κλιση του τελειου οντος που ζει πληρως και απευθειας την υπαρξη της, σε αντιθεση με τον ανθρωπο του Λογου -της αποστασης και της διαλεκτικης, εν ολοκληρω εις αυτην, και που συναναστρεφεται τον Λογο μεσα στη λειτουργια του, απλα και συνηθισμενα...Direct και ασυμπλεχτα... το ον αυτο που κλινεται σε υπερθετικους βαθμους σε ασπρο, σε μαυρο, σε ασπρομαυρο.
Ειναι αυτο που ειναι ολοκληρωτικα για αυτο μεσα στον κοσμο, και ακομα περισσοτερο για μας και την ψυχη μας.
Ειναι ενα Δωρο. Και δυστυχως οπως ολα τα δωρα μπαινουν στην ζωη μας αλλα τιποτα δεν εγγυαται οτι παραμενουν ως το τελος ως τετοια.
Ομως εμας μας χαρισαν ζωη, και μας μεγαλωσαν σαν αθρωπους.
Κατι που ερχεται αρκετα κοντα με την αποψη των αγγελων.
Ο Αγγελος ειναι η Ιδεα, η γατα ειναι το αποτυπωμα το ποιο εγγυς της Ιδεας αυτης.
...Την τελευταία χρονιά της ζωής της (19η) παρουσίασε όγκο στην κοιλιακή χώρα κοντά στα στα πλευρά. Δεν έβγαλε χρόνο. Το συγκινητικό της υπόθεσης ήταν ότι όσο καταλάβαινε (γιατί καταλάβαινε) ότι το τέλος πλησίαζε, από μοναχική και ανεξάρτητη που ήταν πάντα, δεν ξεκολλούσε από πάνω μας. Συνεχώς ήθελε να βρίσκεται στα πόδια ή στην αγκαλιά κάποιου από εμάς. ...
Σπύρο σωστός γιά μένα ό συλλογισμός σου....αφού υπάρχουν καί άλλες γάτες μήπως όταν γεννήσουν νά έπαιρνες κάποιο μικρό?αλλά πότε είναι ό σωστός χρόνος καί έάν παίζει ρόλο έάν είναι κοντά ή μάνα καί ψάχνει τό μικρό,ίσως πρέπει νά συμβουλευτείς τόν κτηνίατρο.Εδώ πού μένω είναι γατογειτονιά καί μού άρέσει νά τίς παρατηρώ καί πολλές φορές βλέπω πώς κρύβουν τά μικρά τους γιά νά τά προστατεύσουν ειδικά άπό σκύλους πού έχουν αγέλες καί τίς κυνηγάνε στούς κάδους μέ σχέδιο καί πολλές φορές
έχουν μοιραίο τέλος,αλλά όλοι σχεδόν οί γείτονες εντοπίσαμε τό πρόβλημα καί ταίζουμε τά σκυλιά καί τίς γάτες οπότε μειώνονται τά άτυχή συμβάντα.Πάντως ίσως σέ κάποια φιλοζωίκή νά μπορούν νά σού δώσουνε κάποια λύση.Σού εύχομαι καλή τύχη.Πάντως είναι πανέμορφη ή γατούλα πού βλέπω.

Πάρτε μια γάτα ...Η πιο όμορφη στη γειτονιά μου.Αδέσποτη αλλά φιλικότατη..Την ταιζει μια γριούλα και σκέφτομαι να κάνω κονέ για να την πάρω σπίτι ... Οψομεθα..
View attachment 162487
Σπύρο η γάτα διαλέγει τον άνθρωπό της. Θα σ' επιλέξει από μόνη της. Εμάς πχ εμφανίστηκε στο σπίτι στο νησί αυτό το μωρούδι. Ήδη στειρωμένη γατούλα της εξοχής. Με το που μας βλέπει γουργουρίζει και ζυμώνει το πάτωμα λες και τη χαϊδεύουμε.
Επιτίθεται σε όλες τις υπόλοιπες γάτες που μας τρίβονται στα πόδια μας. Αν δεν είχαμε ήδη τη Μπρούκα στο σπίτι θα την παίρναμε χωρίς δεύτερη κουβέντα τη κοκκινούλα στο σπίτι.![]()
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.