Κάποια στιγμή όταν ξεκινούσε όλο αυτό, αρχές Μαρτίου, είχα διαβάσει κάτι πολύ εύστοχο: "Αν τα μέτρα πιάσουν τόπο και τη γλιτώσουμε, τότε η κυβέρνηση θα'ναι υπόλογη γιατί περιόρισε τις προσωπικές μας ελευθερίες και έθεσε σε κίνδυνο την οικονομία "χωρίς λόγο". Αν τα μέτρα δεν πιάσουν τόπο και αρχίσουμε να έχουμε ανεξέλεγκτους νεκρούς, τότε η κυβέρνηση θα'ναι υπόλογη γιατί δεν πήρε πολύ αυστηρότερα μέτρα" (κι ας κράζουμε τώρα για τις προσωπικές μας ελευθερίες).
Γιατί τα λέω αυτά; Διότι, δυστυχώς, αν οι ίδιοι δεν πάρουμε χαμπάρι ότι αυτή τη στιγμή είμαστε σε πόλεμο και τίποτα δεν είναι το ίδιο με χθες, τα μέτρα από μόνα τους δε θα κάνουν τίποτα.
Ωστόσο, υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στους εισαγόμενους με πτήσεις και τους πελάτες του ΣΜ, ειδικά σε μια χώρα που φαίνεται ότι έχει σταματήσει την εξάπλωση:
- Οι πρώτοι είναι σχεδόν βέβαιοι φορείς (έρχονται αφού έχουν περάσει από 2 έως 15 ώρες μέσα σε έναν κλειστό σωλήνα, σε απόσταση αναπνοής από τους δίπλα τους, και πριν απ'αυτόν ήταν σε ουρές σε αεροδρόμια δίπλα σε ανθρώπους απ'ολον τον κόσμο).
- Οι δεύτεροι είναι σχεδόν απίθανο να είναι φορείς (βάσει της εικόνας της ασθένειας στη χώρα). Φυσικά και πρέπει να τηρούνται τα πρωτόκολλα, αφού ποτέ δεν ξερεις από που θα έρθει, αλλά σιγά σιγά πιστεύω θα στρώσουν, ειδικά αν αρχίσουν να κόβονται και λίγα πρόστιμα.
Οπότε ναι, με ανησυχεί η χαλαρότητα στα ΣΜ, αλλά αν κάπου πρέπει να πέφτει κανονικός βούρδουλας, αυτό είναι στις πτήσεις, οπότε χαίρομαι όταν βλέπω πως υπάρχει σχέδιο. Το οποίο βέβαια ελπίζω να μην ξεχαστεί λόγω τουρισμού.
Φυσικά αυτό με επηρρεάζει κι εμένα, που αν αποφασίσω να έρθω τον Ιούλιο, θα χρειαστεί να μείνω ίσως και 15 μέρες μακριά από το σπίτι μου, μαντρωμένος μόνος μου σ'ενα ξενοδοχείο, απελπιστικά κοντά στους δικούς μου. Αλλά και πάλι χαίρομαι που ισχύει αυτό.
...
