Ουρλιαζοντας ψυθιριστα

ομολογώ πως είχα μαύρα μεσάνυχτα για το μεγαλείο αυτού του δίσκου (όπως και για πολλούς ακόμα)...

χθες τον πρωτακουσα,,σήμερα τον παρήγγειλα..

μάλλον ήρθε και έδεσε σε μια εποχή που έχω πολλά στο κεφάλι μου...

όπως και να χει ,ευχαριστώ για την γνωριμία

ps..το save the children νομίζω ότι είναι μάλλον η απόλυτη στιγμή ενός εξαιρετικού δίσκου...

μαζί με το inner city blues τα αγαπημένα μου..... για την ώρα
 
Απάντηση: Re: Ουρλιαζοντας ψυθιριστα

Αντε βγαλε ακρη τωρα:flipout::flipout:

Μαλλον θα χρειαστει ακροαση πρωτα ,οποτε ο κυριος που τον εχει ας φροντισει για τα δεοντα περικαλω!!!

Πικάπι έχεις Μιχαήλ; Γιατί είναι σε βινύλιο :grandpa:
 
Re: Απάντηση: Re: Ουρλιαζοντας ψυθιριστα

Πικάπι έχεις Μιχαήλ; Γιατί είναι σε βινύλιο :grandpa:

Τhorens td 160- sme 300 - ortofone mc15..
Το παιζει???:flipout::flipout:

{κανε ενα ασφαλειας ρε μανα μου!!και κασετες δεχομεθα (αληθεια εχω σε πληρη λειτουργια ενα πολυ καλο Teac 6030..πιο καλα απο cd παιζει με μεταλλου!!)}
 
Ένα κοινωνικοπολιτικό μανιφέστο, που αργότερα πολλοί καλλιτέχνες αποπειράθηκαν να πλησιάσουν, κανείς όμως δεν τα κατάφερε ποτέ.!
 
Ομολογώ ότι δεν είχα ακούσει όλο το album,αλλά μετά την παρουσίαση του superfly, έκανα και...απλά κόλλησα. Άνετα το συγκαταλέγω στα 10 albums που θα έπαιρνα μαζί μου σε ένα ερημονήσι.:)
Η παραγωγή γλυκιά, ζεστή, η φωνή βελούδινη, μες στο συναίσθημα και το μεγάλο κόλλημα (στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον) οι μπασσογραμμές.Ειδικά στο ομώνυμο καθώς και στο Inner city blues. Απλές κατά βάση αλλά απίστευτα εθιστικές. Κύριοι Jamerson και Babbitt, RESPECT.