Λοιπον ... αλλη εμπειρια ... απο την καθημερινοτητα (παντα) !
Καθε Τεταρτη ειχε λαικη στο χωριο (Πολυκαστρο).
Πηγαινω με την μανα μου 7:20 το πρωι (λιγο πριν ξεκινησει το σχολειο στις 8:00) και ψωνιζoυμε ενα γριβαδι.
Moλις τα ειχε φερει ψαρας απο την λιμνη της Δοιρανης. Ψαρουκλα ... 40 εκατοστα !!!!!! Πολυ πραμα, κτηνος.
Μου το δινει σε μια σακουλα και μου λεει να το αφησω σπιτι για να φυγω σχολειο, αμεσως μετα. Το παιρνω ...
και ξεκιναω για το σπιτι. Στα μισα της διαδρομης ... ΩΧ , ΛΑΧΤΑΡΑ :blink: το ψαρι ΣΑΛΕΥΕ μεσα στην σακουλα.
Βρε, αμαν !! Μου πεφτει απο τα χερακια. Το ξαναβουταω και ξαμολιεμαι τρεχοντας σπιτι. Εχω 10 λεπτα καιρο
... τι να κανω ? Γεμιζω την μπανιερα με νερο και το αμολαω μεσα. Φευγω ........
Γυρναω το μεσημερι σπιτι, μαζι με δυο πολυ κολλητα φιλαρακια μου. Τους ειχα τρελλανει με το κατορθωμα μου και
λυσσαξανε να μαθουν τι απεγινε το ψαρι. ΧΑΡΧΑΡΙΑΣ δηλαδη
, 40 εκατοστα κητος !!! Βρηκαμε την αδερφη μου να
το χαιδευει μεσα στην μπανιερα. Το γριβαδι ζουσε ακομα ! ΜΠΙΖΟΥ την βαφτισαμε γιατι της κρεμοταν κατι κατω απο την
κοιλιτσα της. Σαν κλωστουλα ... Με πλησιαζει ο πατερας μου και λεει "να ξερεις οτι το ψαρι δεν μπορει να αναπνευσει
με νερο βρυσης". "Γιατι, βρε πατερα ?" τον ρωταω. "Γιατι το νερο εχει χλωριο, πολυ χλωριο, οι λιμνες ΟΧΙ". Ειχε δικιο,
το ψαρι, με καθε αναπνοη εβγαζε τα ματια του εξω. Το λυπηθηκα. Το καραλυπηθηκα. Η αδελφη μου ΟΥΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ
να ακουσει. Το ψαρι θα ζησει , θελει δεν θελει, τελεσιγραφο, σουτ, σκασμος, παιρνουμε κεφαλια. :icon15: Ο Νικος, ο φιλος μου,
με σκουνταει ... "να του βρουμε κατι να φαει ...". Τι ομως ?
Χαχαχαχα, το πιστευετε η οχι, τις επομενες δυο μερες σκοτωναμε μυγες με το λαστιχακι (τις ζαλιζαμε) και τις πεταγαμε
στο ψαρι να τις φαει. Μερικες τις ετρωγε και καποιες αλλες τις ξερναγε. Το νερο μεσα στην μπανιερα αρχισε να βρωμαει.
Ηδη απο το βραδυ της δευτερης μερας ΔΕΝ μπορουσες να μπεις στην τουαλετα ουτε για αστειο. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΜΠΟΧΑ.
Την τριτη μερα (Παρασκευη ηταν) γυρναμε απ'το σχολειο, μαζι με την αδελφη μου και τι βλεπουμε !
.... Η Μπιζου τεμαχισμενη σε ΦΕΤΕΣ, σε πιατελα, πανω στο τραπεζι ! :blink:
ΧΑΜΟΣ ......
"Ποιος την εκοψε ? ... ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΕΚΟΨΕ ? ... Γιαγια ? ... Γιαγια ? ...." :furious3:
Αφαντη η γιαγια !!! Ερχεται η μανα μου και ανακοινωνει οτι η Μπιζου απεβιωσε το πρωι. Tην βρηκαν να επιπλεει ανασκελα.
Ξεκαθαρο σημαδι οτι ειχε πεθανει. Αλλα ... αντε να το δεχτουμε εμεις, οι αλληλεγγυοι.
roud: Σε λιγο καταφθανει και η γιαγια.
- "Γιαγια, γιατι εκοψες την Μπιζου ?"
- "... αφου το ψαρι ψοφισε. Τι να καναμε ?"
- "ΔΕΝ ειναι ψαρι ... η Μπιζου ειναι ..."
- "Οτι και αν ειναι, το αγορασαμε, θα το φαμε ..."
Της κανει νοημα η μανα μου να εκφορτισει την κατασταση αποχωρωντας. Ομως η γιαγια δεν μασησε
- "Δηλαδη τι να κανουμε, να κρυβομαστε επειδη βαλαμε ενα ψαρι στο τραπεζι ... τι κορακιστικα ειναι αυτα !"
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ. :icon15:
Πληρης διακοπη διμερων σχεσεων με την γιαγια (η οποια ζουσε μαζι μας). Και απο την αδελφη μου και απο μενα.
Μια ολοκληρη βδομαδα, κανεις μας δεν της μιλησε ουτε της απαντησε, oυτε καν την κοιταξε ....
- "Να σας κανω ενα ρυζογαλακι ?" ... Σιγη ασυρματου !
- "Να σας παω στα συγκρουμενα στο λουνα παρκ ?" ... Σιγη ασυρματου !
- "Φερτε μου λιγο την σκουπα απ'το μπαλκονι" ... Αποχωρηση διαμαρτυριας !
- "Παρτε αυτη την σακουλα να την κατεβασετε κατω" ... Αποχωρηση διαμαρτυριας ! Περιμεναμε νευμα απ'την μαμα !
- "Να σας κανω αυγοφετες της Κυριακη ?" ... Σιγη ασυρματου !
- "Ο πατερας σας θελει να σας μιλησει στο τηλεφωνο" ... φευγαμε και περιμεναμε νευμα απ'την μαμα !
Η γιαγια ... τρελλαθηκε !!! Δεν την αφησαμε ουτε να μας πλησιασει, ουτε να μας αγκαλιασει, ουτε να μας μιλησει.
Μια γιαγια που μας λατρευε ως αγγελακια. Που ημασταν η ζωη της ολη. Τιποτα ... τιμωρια ... εξορια ... Μακρονησος.
Να μαθει να κοβει σε φετες την ψαρουκλα μας, το καμαρι μας, την ΜΠΙΖΟΥ.
Την δευτερη βδομαδα η επικοινωνια αποκατασταθηκε ... τμηματικως και απροθυμως. Βαριες και ασηκωτες οι κουβεντες.
Η γιαγια ειχε καταραστει την ωρα και την στιγμη που εκοψε το ψαρι σε φετες. Το παλιοψαρο Oσο για το ψαρι ...
ΚΑΚΗΝ ΚΑΚΩΣ πηγε ... αφαγωτο !!! Ακομα και ο πατερας μου φοβηθηκε να το ακουμπησει. Ποιος ? Ο ατρομητος νταντυ.
Θα του γδερναμε το σκαλπ εν ριπη οφθαλμου ... παιζουν με τετοια πραματα ? ......
Συμπερασμα > ΠΟΤΕ δεν αφηνεις (ουτε για λεπτο) παιδι να συμπαθησει/δεθει με κατι που προκειται να φαγωθει.
Αλλιως .... οι ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ....
.... και δεν υπαρχει και κανεις να παρει το μερος σου !
Καθε Τεταρτη ειχε λαικη στο χωριο (Πολυκαστρο).
Πηγαινω με την μανα μου 7:20 το πρωι (λιγο πριν ξεκινησει το σχολειο στις 8:00) και ψωνιζoυμε ενα γριβαδι.
Moλις τα ειχε φερει ψαρας απο την λιμνη της Δοιρανης. Ψαρουκλα ... 40 εκατοστα !!!!!! Πολυ πραμα, κτηνος.
Μου το δινει σε μια σακουλα και μου λεει να το αφησω σπιτι για να φυγω σχολειο, αμεσως μετα. Το παιρνω ...
και ξεκιναω για το σπιτι. Στα μισα της διαδρομης ... ΩΧ , ΛΑΧΤΑΡΑ :blink: το ψαρι ΣΑΛΕΥΕ μεσα στην σακουλα.
Βρε, αμαν !! Μου πεφτει απο τα χερακια. Το ξαναβουταω και ξαμολιεμαι τρεχοντας σπιτι. Εχω 10 λεπτα καιρο
... τι να κανω ? Γεμιζω την μπανιερα με νερο και το αμολαω μεσα. Φευγω ........
Γυρναω το μεσημερι σπιτι, μαζι με δυο πολυ κολλητα φιλαρακια μου. Τους ειχα τρελλανει με το κατορθωμα μου και
λυσσαξανε να μαθουν τι απεγινε το ψαρι. ΧΑΡΧΑΡΙΑΣ δηλαδη
, 40 εκατοστα κητος !!! Βρηκαμε την αδερφη μου να το χαιδευει μεσα στην μπανιερα. Το γριβαδι ζουσε ακομα ! ΜΠΙΖΟΥ την βαφτισαμε γιατι της κρεμοταν κατι κατω απο την
κοιλιτσα της. Σαν κλωστουλα ... Με πλησιαζει ο πατερας μου και λεει "να ξερεις οτι το ψαρι δεν μπορει να αναπνευσει
με νερο βρυσης". "Γιατι, βρε πατερα ?" τον ρωταω. "Γιατι το νερο εχει χλωριο, πολυ χλωριο, οι λιμνες ΟΧΙ". Ειχε δικιο,
το ψαρι, με καθε αναπνοη εβγαζε τα ματια του εξω. Το λυπηθηκα. Το καραλυπηθηκα. Η αδελφη μου ΟΥΤΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ
να ακουσει. Το ψαρι θα ζησει , θελει δεν θελει, τελεσιγραφο, σουτ, σκασμος, παιρνουμε κεφαλια. :icon15: Ο Νικος, ο φιλος μου,
με σκουνταει ... "να του βρουμε κατι να φαει ...". Τι ομως ?
Χαχαχαχα, το πιστευετε η οχι, τις επομενες δυο μερες σκοτωναμε μυγες με το λαστιχακι (τις ζαλιζαμε) και τις πεταγαμε
στο ψαρι να τις φαει. Μερικες τις ετρωγε και καποιες αλλες τις ξερναγε. Το νερο μεσα στην μπανιερα αρχισε να βρωμαει.
Ηδη απο το βραδυ της δευτερης μερας ΔΕΝ μπορουσες να μπεις στην τουαλετα ουτε για αστειο. ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΜΠΟΧΑ.
Την τριτη μερα (Παρασκευη ηταν) γυρναμε απ'το σχολειο, μαζι με την αδελφη μου και τι βλεπουμε !
.... Η Μπιζου τεμαχισμενη σε ΦΕΤΕΣ, σε πιατελα, πανω στο τραπεζι ! :blink:
ΧΑΜΟΣ ......
"Ποιος την εκοψε ? ... ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΕΚΟΨΕ ? ... Γιαγια ? ... Γιαγια ? ...." :furious3:
Αφαντη η γιαγια !!! Ερχεται η μανα μου και ανακοινωνει οτι η Μπιζου απεβιωσε το πρωι. Tην βρηκαν να επιπλεει ανασκελα.
Ξεκαθαρο σημαδι οτι ειχε πεθανει. Αλλα ... αντε να το δεχτουμε εμεις, οι αλληλεγγυοι.
roud: Σε λιγο καταφθανει και η γιαγια.- "Γιαγια, γιατι εκοψες την Μπιζου ?"
- "... αφου το ψαρι ψοφισε. Τι να καναμε ?"
- "ΔΕΝ ειναι ψαρι ... η Μπιζου ειναι ..."
- "Οτι και αν ειναι, το αγορασαμε, θα το φαμε ..."
Της κανει νοημα η μανα μου να εκφορτισει την κατασταση αποχωρωντας. Ομως η γιαγια δεν μασησε
- "Δηλαδη τι να κανουμε, να κρυβομαστε επειδη βαλαμε ενα ψαρι στο τραπεζι ... τι κορακιστικα ειναι αυτα !"
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ. :icon15:
Πληρης διακοπη διμερων σχεσεων με την γιαγια (η οποια ζουσε μαζι μας). Και απο την αδελφη μου και απο μενα.
Μια ολοκληρη βδομαδα, κανεις μας δεν της μιλησε ουτε της απαντησε, oυτε καν την κοιταξε ....
- "Να σας κανω ενα ρυζογαλακι ?" ... Σιγη ασυρματου !
- "Να σας παω στα συγκρουμενα στο λουνα παρκ ?" ... Σιγη ασυρματου !
- "Φερτε μου λιγο την σκουπα απ'το μπαλκονι" ... Αποχωρηση διαμαρτυριας !
- "Παρτε αυτη την σακουλα να την κατεβασετε κατω" ... Αποχωρηση διαμαρτυριας ! Περιμεναμε νευμα απ'την μαμα !
- "Να σας κανω αυγοφετες της Κυριακη ?" ... Σιγη ασυρματου !
- "Ο πατερας σας θελει να σας μιλησει στο τηλεφωνο" ... φευγαμε και περιμεναμε νευμα απ'την μαμα !
Η γιαγια ... τρελλαθηκε !!! Δεν την αφησαμε ουτε να μας πλησιασει, ουτε να μας αγκαλιασει, ουτε να μας μιλησει.
Μια γιαγια που μας λατρευε ως αγγελακια. Που ημασταν η ζωη της ολη. Τιποτα ... τιμωρια ... εξορια ... Μακρονησος.
Να μαθει να κοβει σε φετες την ψαρουκλα μας, το καμαρι μας, την ΜΠΙΖΟΥ.
Την δευτερη βδομαδα η επικοινωνια αποκατασταθηκε ... τμηματικως και απροθυμως. Βαριες και ασηκωτες οι κουβεντες.
Η γιαγια ειχε καταραστει την ωρα και την στιγμη που εκοψε το ψαρι σε φετες. Το παλιοψαρο
Oσο για το ψαρι ... ΚΑΚΗΝ ΚΑΚΩΣ πηγε ... αφαγωτο !!! Ακομα και ο πατερας μου φοβηθηκε να το ακουμπησει. Ποιος ? Ο ατρομητος νταντυ.
Θα του γδερναμε το σκαλπ εν ριπη οφθαλμου ... παιζουν με τετοια πραματα ? ......
Συμπερασμα > ΠΟΤΕ δεν αφηνεις (ουτε για λεπτο) παιδι να συμπαθησει/δεθει με κατι που προκειται να φαγωθει.
Αλλιως .... οι ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ....
.... και δεν υπαρχει και κανεις να παρει το μερος σου !
Last edited:
))
