Παλιές Ενδιαφέρουσες Ταινίες

Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Αγαπητέ left76.
Παρεμβάσεις σαν τις δικές σου ενδυναμώνουν την πίστη μου σε αυτό που κάνω. Με πείθουν ότι δεν απευθύνομαι σε μια χούφτα ραμολιμέντα αλλά και σε αξιόλογούς νέους. Το είχα διαπιστώσει ήδη από τις παρέες των γιών μου, που ενώ από ένστικτο αγαπούσα τις παλαιές καλές ταινίες, ορισμένα παιδιά με τις καταπληκτικές τους γνώσεις για το θέμα με έκαναν να ασχοληθώ με αυτές συστηματικά.
Βέβαια δεν είναι πολλοί οι νέοι αυτοί, αλλά εδώ ισχύει το αρχαίο απόφθεγμα, ότι σημασία δεν έχει η ποσότητα αλλά η ποιότητα.
 
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Aγαπητε Oldman ως...oldman κι εγω, σε ευχαριστω που με γυριζεις πισω, πολυ πισω, σε ωραιες αναμνησεις απο εναν σινεμα που χαθηκε - δυστυχως!
 
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

La bête humaine (1938)

Το ανθρώπινο κτήνος

2d9sq4p.jpg

Από την εποχή που οι αδελφοί Λιμιέρ παρουσιάζουν το τραίνο να εισβάλει στο σταθμό Ciotat και ο κινηματογράφος να εισβάλει αμετάκλητα στη ζωή μας, . από την εποχή του πρώτου γουέστερν (Η Μεγάλη Ληστεία του Τραίνου), από την εποχή του «Στρατηγού» με τον Μπάστερ Κίτον και πολλών ακόμη άλλων επιτυχιών, το τραίνο ασκεί μία ξεχωριστή γοητεία στην νέα αυτή μορφή τέχνης. Η τεράστια δύναμη της ατμομηχανής, το σιδερένιο φίδι που διασχίζει αγέρωχο κοιλάδες, πεδιάδες και ερήμους, γοητεύει τους θεατές της νέας αυτής τέχνης.

10xerky.jpg

Από τον κανόνα δεν μπορούσε να εξαιρεθεί και η μεταφορά του έργου του Εμίλ Ζολά «Το Ανθρώπινο Κτήνος» στην οθόνη από τον σκηνοθέτη- μάγο Jean Renoir. Ο σκηνοθέτης αυτός, σαν ένας εικαστικός καλλιτέχνης, χειρίζεται τις αποχρώσεις του φωτισμού ακόμη και στα νυχτερινά πλάνα και μας μεταφέρει σε ένα Χυτσοκικό πεδίο. Δεν είναι υπερβολή να επαναλάβω αυτό που είπα και παλαιότερα ,ότι ο άνθρωπος αυτός δίδει τον εντύπωση ότι κατέβηκε από άλλο προηγμένο πλανήτη, για να διδάξει στους γήινους τον κινηματογράφο.
Κεντρικός ήρωας του έργου είναι ο Jacques Lantier (Jean Gabin), ένας μηχανοδηγός του τραίνου, που ως ήρωας αρχαίας Ελληνικής τραγωδίας από την οικογένεια των Ατρειδών, πιστεύει στην κληρονομικότητα και ότι αυτός θα πληρώσει για τα λάθη των μέθυσων προγόνων του που από το πολύ μεθύσι τους του μόλυναν το αίμα του με αποτέλεσμα να παθαίνει κρίσεις τρέλας που μπορούν να τον οδηγήσουν στο φόνο.

5kj23q.jpg

Για πολλούς αυτή είναι η καλλίτερη ερμηνεία στην καριέρα του Jean Gabin.

Το άλλο τραγικό πρόσωπο της ιστορίας είναι ο σταθμάρχης Roubaud (Fernand Ledoux), που η αρρωστημένη του ζήλια του τον κάνει να δολοφονήσει κάποιον που προέρχεται από το ερωτικό παρελθόν της γυναίκας του.
2nlab9e.jpg

Και φθάνουμε στην πέτρα του σκανδάλου, την σύζυγο του Roubaud και ερωμένη του Lantier. Είναι η Séverine (Simon Simore), η μοιραία γυναίκα σε αυτό το φιλμ-νουάρ. Δεν είναι όμως ο τύπος της fame fatal που συναντάμε συνήθως σε αυτά τα έργα, δηλαδή η έμπειρη και αισθησιακή γυναίκα που με την γοητεία της ξελογιάζει τους άνδρες και τους κάνει υποχείριό της, αλλά η φαινομενικά; αγνή και ταλαιπωρημένη παιδούλα που είναι θύμα των περιστάσεων και ψάχνει άνδρες που έλκονται από αυτό τον τύπο της γυναίκας για να τους κάνει να εξυπηρετήσουν τους άνομους σκοπούς της που φθάνουν μέχρι και το φόνο του συζύγου.

fehrph.jpg

Μια και δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD η ταινία αυτή, μετέφρασα τους υπότιτλους και θα τους βρείτε εδώ ή εδώ.

Υπόψη ότι αργότερα, το 1954, η ταινία ξαναγυρίστηκε από τους Αμερικανούς με τον τίτλο «Human Desire» και μάλιστα με σκηνοθέτη τον Fritz Lang!

5kmw60.jpg

Στο παράνομο ζευγάρι πρωταγωνιστούν ο Glenn Ford και η Gloria Grahame. Στο ρόλο του ζηλιάρη συζύγου ο Broderick Crawford. Το έργο όμως αυτό συγκρινόμενο με αυτό του Ρενουάρ είναι κατώτερο. Ο Glenn Ford είναι αποστασιοποιημένος και ψυχρός σε σχέση με τον Jean Gabin. Είναι δηλαδή εντελώς Αμερικανός, η δε Gloria Grahame αν και πιο σεξουαλική και περισσότερο κοντά στον τύπο της κλασικής fame fatal, δεν ικανοποιεί περισσότερο από την Simon Simore.
Πάντως Fritz Lang είναι αυτός και δεν μπορούμε να πετάξουμε το έργο του στα σκουπίδια. Μπορούμε να το θεωρήσουμε ως μία διαφορετική προσέγγιση του μυθιστορήματος του Εμίλ Ζολά.
 
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Θα ήθελα να κάνω μια μικρή διόρθωση στο όνομα της ηθοποιού, αφού προφανώς εκ παραδρομής ο συμφορουμίτης oldman το έγραψε αλλιώς, το οποίο είναι Simone Simon.
Oι λάτρεις των παλιών φιλμς θα την θυμούνται και από το θρυλικό "Cat people" του Jacques Tourner.
 
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

opsim said:
Θα ήθελα να κάνω μια μικρή διόρθωση στο όνομα της ηθοποιού, αφού προφανώς εκ παραδρομής ο συμφορουμίτης oldman το έγραψε αλλιώς, το οποίο είναι Simone Simon.
Oι λάτρεις των παλιών φιλμς θα την θυμούνται και από το θρυλικό "Cat people" του Jacques Tourner.
Click to expand...

Και αυτό λόγο της μεγάλης επιτυχίας που σημείωσε στην ταινία "Cat people" του Jacques Tourner.
Κάποια στιγμή θα τα πούμε και με αυτή την ταινία.
 
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Η αλλαγή ενός n με ένα r μπορεί να κρύβει και κάποια σκοπιμότητα.
Καθηγητής μας, όταν είχε την εντύπωση ότι ολόκληρη η τάξη κοιμάται με ανοικτά μάτια, πέταγε μια αρλούμπα για να δει αν υπήρχε κανένας που δεν κοιμότανε.
 
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Πάντως για το όνομα είχες δίκιο.
:SFGSFGSF::SFGSFGSF::SFGSFGSF:
 
Last edited:
Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Είδα 2 από τις ταινίες που έχουν προταθεί σε αυτό το νήμα. Η πρώτη ήταν το Le Kasse που να πω την αλήθεια δεν μου άρεσε γιατί το σενάριο είχε τρελές τρύπες συνεχώς. Η καταδίωξη με τα αυτοκίνητα στον Πειραιά ήταν απολαυστική, αλλά από εκεί και πέρα δεν νομίζω να μου αφήσει τίποτα αυτή η ταίνια.
Όμως είδα και το Θάνατο ενός Γραφειοκράτη. Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Η, γέλιο μέχρι δακρύων. Είχα να γελάσω έτσι από το Brutti, sporchi e cattivi. Δεν έχω λόγια...ήδη την έχω προτείνει σε αρκετούς φίλους.
 
Re: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Για την ταινία Le Casse εγώ θα έλεγα ότι είχε καταπληκτική μουσική, πολύ ταιριαστή με ταινίες εκείνης της εποχής, αλλά εκτός από την καταδίωξη είχε και ένα άλλο καταπληκτικό σημείο-διαφήμιση για την Ελληνική κουζίνα: Τη σκηνή στην ταβέρνα (ποια ταβέρνα να ήταν άραγε) όπου ο Sharif μπαίνει παίζοντας υποτίθεται άνετα, στην πραγματικότητα άγαρμπα το κομπολόι του, συναντάει τον Belmondo, δίνει πίσω τη μπριζόλα που είχε αρχίσει να τρώει, και παραγγέλνει σαν οικοδεσπότης μιας και υποδύεται τον Έλληνα "τα συνηθισμένα για δύο". Εκεί αρχίζει μια μίνι ξενάγηση στα άδυτα της κουζίνας όπου παρελαύνουν παπουτσάκια, μύδια, μουσακάς, ντολμαδάκια, και ταραμοσαλάτα που τελικά σερβίρονται στους δύο πρωταγωνιστές μαζί με ένα Camba νομίζω, κάπου φαίνονται και κάποια γεμιστά. Ακολουθούν ερωταποκρίσεις και επεξηγήσεις για τα φαγητά και η σκηνή τελειώνει με τον Sharif να φεύγει και να φωνάζει στο γκαρσόνι: "Είναι όλα δικά μου". Όσοι στην Ευρώπη είδαν την ταινία ακόμα και αν κατάλαβαν με τι έκτασης γαστριμαργική πανδαισία είχαν να κάνουν, ακόμα και αν κατάλαβαν τη σύσταση των φαγητών, το νόημα της τελευταίας φράσης του Sharif (c'est pour moi) αμφιβάλω αν την κατάλαβαν!
 
Re: Απάντηση: Παλιές ενδιαφέρουσες ταινίες

Γιώργος Κυριακαράκος said:
Είδα 2 από τις ταινίες που έχουν προταθεί σε αυτό το νήμα. Η πρώτη ήταν το Le Kasse που να πω την αλήθεια δεν μου άρεσε γιατί το σενάριο είχε τρελές τρύπες συνεχώς. Η καταδίωξη με τα αυτοκίνητα στον Πειραιά ήταν απολαυστική, αλλά από εκεί και πέρα δεν νομίζω να μου αφήσει τίποτα αυτή η ταίνια.
Όμως είδα και το Θάνατο ενός Γραφειοκράτη. Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Η, γέλιο μέχρι δακρύων. Είχα να γελάσω έτσι από το Brutti, sporchi e cattivi. Δεν έχω λόγια...ήδη την έχω προτείνει σε αρκετούς φίλους.
Click to expand...

Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι όλες οι ταινίες που παρουσιάζω εδώ είναι αριστουργήματα.
Με τον όρο «ενδιαφέρουσες» εννοώ όχι μόνο όσες χαρακτηρίζονται έτσι, αλλά και όσες μας άφησαν - ιδίως σε εμάς τους παλαιότερους - κάποια ανάμνηση, έστω και υπό τύπου χαβαλέ.
Η συγκεκριμένη ταινία (Le Kasse), άφησε ανάμνηση για το απίθανο αυτοκινητικό στους δρόμους του Πειραιά (του προφήτη Ηλία κυρίως) που μαζί με κάποιες άλλες ταινίες στις ανηφόρες και κατηφόρες του Σαν Φρατζίσκο, έγραψαν ιστορία στο σινεμά.
Θα συμφωνήσω με τον dimb σχετικά με τα της ελληνικής κουζίνας, Όταν παιζότανε η ταινία αυτή στη Γερμανία, εξερχόμενοι από το σινεμά οι Γερμανοί, ψάχνανε με αγωνία να βρουν Ελληνικό εστιατόριο!
Όσο για την Κουβανέζικη ταινία «Ο Θάνατος ενός Γραφειοκράτη», την είχα δει κανα δυο φορές μεταγλωττισμένη στα Γερμανικά σε εκεί φοιτητική λέσχη. Έπειτα από αρκετά χρόνια, στη Θεσσαλονίκη, ο συνφορμίτης μας simonb μου πρόσφερε μια κόπια της ταινίας αυτής που είχε αντιγράψει από την Βρετανική τηλεόραση, με καμένους Αγγλικούς υπότιτλους επάνω της. Αντέγραψα τα Αγγλικά, μετέφρασα στα Ελληνικά, βρήκα καινούργια καθαρή ταινία, την αυθεντική στα Ισπανικά, συμπλήρωσα και συγχρόνισα εκεί τους υπότιτλους και τους ανέβασα για να τους απολαύσετε.
Κάποιοι νεαροί ισχυρίστηκαν ότι το χιούμορ της ταινίας είναι παρατραβηγμένο και θυμίζει Χοντρό-Λιγνό! Τα καημένα τα παιδιά... Ακόμα δεν χρειάστηκε να βγουν και να παλέψουν με το τέρας της γραφειοκρατίας, για να διαπιστώσουν ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο κωμική (στην πραγματικότητα, πολύ τραγική) από ότι οι ταινίες Χοντρού-Λιγνού.
 
GEIA SAS PAIDIA...GIA THN TAINIA THE SHOUT (1978) POU VRISKETE MESA STIS 15 TROMOY POY DEN EIDAME POTE APO TO PERIODIKO CINEMA MHPWS EXEI KANENAS YPOTITLOYS..DN VRISKW K AP OTI DIAVAZW PROKEITE GIA MIA PARA POLU KALY TAINIA.....AN EXETE PANTWS STEILTE M..EYXARISTW
 
Around the World in Eighty Days (1956)​

Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Ημέρες​


2ujgpyg.jpg

Το ότι η ταινία «Around the World in Eighty Days» του 1956 ήταν η πρώτη ταινία γυρισμένη σε «TOD A O» αλλά στην χώρα μας δεν υπήρχε ακόμη κινηματογράφος με δυνατότητα προβολής ταινιών τέτοιας τεχνολογίας (ο Απόλλων δεν είχε αρχίσει ακόμη) δεν μας εμπόδισε να παρακολουθήσουμε αυτή την ταινία. Ο λόγος ήταν ότι οι ταινίες αυτές τυπώνονταν και σε κλασικό σχήμα cinemascope των 35mm και όταν τα δικαιώματα των κινηματογράφων με τον πρωτοποριακό εξοπλισμό έληγαν ακολουθούσαν οι κινηματογράφοι με τον συμβατικό εξοπλισμό. Οι τηλεοράσεις δε προτιμούσαν πάντοτε τα 35mm διότι με τον πρωτόγονο τρόπου που δούλευαν αυτό το μέγεθος τους βόλευε. Πρόβαλαν δηλαδή την ταινία σε μια οθόνη, απέναντι έστηναν μια κάμερα σε τρίποδο και γινόταν αυτόματα και το Pan and Scan!
Αλλά ας γυρίσουμε στα του έργου. Εμείς που γνωρίσαμε τον Ιούλιο Βερν από τα θρυλικά «Κλασικά Εικονογραφημένα», επιτυχημένο θωρούσαμε το έργο που το σενάριό του δεν απομακρυνόταν πολύ από το κείμενο του περιοδικού. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν απογοητευτήκαμε καθόλου. Ο David Niven στο ρόλο του Βικτοριανού αυστηρού τζέντλεμαν ήταν εξαιρετικός.

30ngohy.jpg

Ο υπηρέτης του ήταν διαφοροποιημένος προς το κωμικότερο, αλλά αυτό δεν ενόχλησε καθόλου. Τον καταπληκτικό Παρσπατού έπαιζε ο Λατινοαμερικανός ηθοποιός και ταυρομάχος Cantinflas.

15fp18x.jpg

Ο Cantinflas ήταν πασίγνωστος και δημοφιλέστατος στην πατρίδα του. Για να δεχθεί να συμμετάσχει στην ταινία, απέτισε το όνομά του να μπει σε περίοπτη θέση, πράγμα που έγινε αποδεκτό. Ξεφεύγοντας μάλιστα το σενάριο από το μυθιστόρημα, μας παρουσιάζει τον Πασπαρτού να συμμετέχει κατά λάθος σε ταυρομαχία στην Ισπανία, πράγμα που δεν ανταποκρίνεται στο μυθιστόρημα, προσδίδει όμως νότες κωμικού και ευθυμίας στην όλη υπόθεση. Εξαιρετική και η Shirley MacLaine σε μια από τις πρώτες κινηματογραφικές εμφανίσεις της στον ρόλο της Ινδής πριγκίπισσας Aouda, την οποία ο David Niven θα σώσει από την πυρά!
Στο έργο αυτό πρωτοεμφανίζεται η μόδα των guest star. Διάσημοι δηλαδή ηθοποιοί εμφανίζονται για λίγο χωρίς να λένε τίποτε. Παρακολουθούμε λοιπόν τον Φρεναντέλ, τον Φρανκ Σινάτρα, Την Μάρλεν Ντίτριχ και άλλους. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εισαγωγή όπου για να τονιστεί η προφητική φαντασία του Ιουλίου Βερν σε σχέση με την τότε πρόοδο, μας παρουσιάζεται μεγάλο μέρος της ταινίας του Μελιές: «Από τη γη στη Σελήνη». Πολλά γέλια προκαλεί η αφελής παρουσίαση για τον τρόπο που επέστρεψαν οι κοσμοναύτες στην γη!
Ο σκηνοθέτης Michael Anderson θεωρείτο από τα κακά παιδιά του Χόλυγουντ. Κατάφερε να πάρει όμως το Όσκαρ, υποσκελίζοντας σημαντικούς ανταγωνιστές, όπως τις ταινίες Ο Γίγας, Ο Βασιλιάς κι εγώ, Η Βίβλος(από το γνωστό μπεστ-σέλερ), κ.α.
Η ταινία βρίσκεται εύκολα τόσο για αγορά όσο και για ενοικίαση. Αν παρόλα αυτά κάποιος δυσκολεύεται να την βρει, οι υπότιτλοι είναι εδώ.
 
Το ότι δεν συμμετέχω πλέον ενεργά στο παρόν νήμα δεν σημαίνει ότι δεν ασχολούμαι πια με το χόμπι μου που είναι η μετάφραση υποτίτλων από «παλαιές και ενδιαφέρουσες ταινίες». Τους υπότιτλους αυτούς θα βρείτε στα γνωστά μέρη και στο e–mail μου θα μπορείτε να κάνετε όποια παρατήρηση έχετε. Αυτό κάνουν και ένα σωρό άλλοι μου δεν είναι ενεργά μέλη του κλαμπ. Στο opensubtitl μάλιστα θα βρείτε και διευκρινήσεις για ορισμένες ταινίες. Υπόσχομαι από δω και πέρα να είναι περισσότερες.
Για σας -bye-
 
ευχαριστώ πολύ oldman
έχω κάνει bookmark στo οπενσαμπτάιτλς και στα uploads σου για να κοιτάω τακτικά τι καλό μας ανεβάζεις...
 
Sweet Movie (1974)​

Του Dusan Makavejev
Μουσική: Μάνος Χατζηδάκης

Για ταινία σε ένα DVD, υπότιτλοι εδώ.
Για ταινία σε δύο DVD. υπότιτλοι εδώ.
 
Johnny Guitar 1954​

Το γουέστερν αυτό έμεινε γνωστότερο για το ομόνημο τραγούδι που περιέχει.
Ακούγεται μάλιστα και στην ταινία του Νικολαίδη:
Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα
Υπότιτλους θα βρείτε εδώ
 
Top Bottom