παρακαλώ τα σχόλιά σας για το κομμάτι αυτό

Oύφ.Χατζηνάσιος πάντως δεν είναι σίγουρα.
Μάλλον λόγω ´χρονίας κοπώσεως´έπαιξε το πρώτο κομματάκι που μάς έβαλε ο Skakinen,το πιό´ γλυκούλικο´
 
εννοείται ότι θέλουμε να μάθουμε και τους στατιστικούς λόγους , την συζήτηση με τον φίλο σου , το λόγο που μας ζήτησες τις μουσικές μας προτιμήσεις κ.ο.κ .Lock stock and barrell.
 
Αν και ο πιο αδαής σε αυτόν το χώρο, επειδή πολύ μ' άρεσε το συγκεκριμένο κομμάτι στο πιάνο, καταθέτω την άποψη μου:

Σαν πρώτο άκουσμα μου έφερε κάτι από σάουντρακ του "midnight express". Στη συνέχεια ομολογώ ότι αντιλήφθηκα ορισμένα απαλά αρπίσματα που θύμισαν γαλλικές μελωδίες, σε στυλ "Amelie". (Συγνώμη που δεν καταθέτω συνθέτες, δημιουργούς ή εκτελεστές αλλά πάσχω από "heavy midnight"). Προς το τέλος μου δημιουργήθηκε η αίσθηση αυτοσχεδιασμού.

Αφού, μόλις τώρα, άκουσα και το φινάλε του "κομματιού" έχασα κάθε ιδέα που είχα στο μυαλό μου....

Πολύ θα ήθελα να μάθω τι κρύβεται πίσω από αυτό...
(Ελπίζω, όχι ο Χατζηνάσιος...)
 
Εάν δέν έχει υπάρξει κάποιος σοβαρός λόγος που δεν έχει δοθεί ,παρά τα αντιθετως γραφέντα,απάντηση στήν ερώτηση που μάς ζητήθηκε να σχολιάσουμε,είμαι υποχρεωμένος να δηλώσω οτι λυπάμαι που συμμετείχα.
Εάν όντως προέκυψε κάτι σοβαρό είναι προφανές ότι αποσύρω τήν ´λύπη ´μου.
 
Δυστυχώς ο δαίμων του Κυβερνοχώρου (βλέπε πρόβλημα σύνδεσης με τον διαδικτυακό πάροχό μου την Παρασκευή το μεσημέρι και ενώ σε λίγη ώρα θα αναχωρούσα για Σ/Κ) με έκανε να φανώ ασυνεπής με το διορία που είχα θέσει. Η ασυνέπεια είναι κάτι που με ενοχλεί ιδιαίτερα στους άλλους , πολύ περισσότερο όμως στον εαυτό μου.
Ζητώ συγνώμη από όλους τους φίλους.
Τουλάχιστον είχα χρόνο να προετοιμάσω μια πιο αναλυτική απάντηση έστω κι αν δεν είχα σύνδεση για να την ''ανεβάσω''.

Στο προκείμενο τώρα:
έχω την εντύπωση ότι ο Σπύρος (Σούρλας) και ο Δημήτρης (Ντοκατζής) υποπτεύθηκαν τον καλλιτέχνη μετά από το δεύτερο (αντιπροσωπευτικό για όσους γνωρίζοντες) απόσπασμα που παρέθεσα. Οι διατυπώσεις τους ήταν αρκούντως αποκαλυπτικές για να είναι τυχαίες :''Μάλλον λόγω ''χρονίας κοπώσεως'' έπαιξε το πρώτο κομματάκι'' και ''Αν η φωνούλα που ακούστηκε παίζει ρόλο , δεν έχω τα σόλο του'' αντίστοιχα.
Εύγε και στους δύο εκτός αν είναι τόσο σατανικά συμπτωματικές οι δηλώσεις τους!
Ανοίγω παρένθεση:
Αν όχι πάλι δεν έχω σόλο πιάνο δίσκους.
Δεν έχεις σόλο πιάνο δίσκους;
Άβυσσος η ψυχή του μουσικόφιλου ανθρώπου!!! (αστειεύομαι...)
Κλείνει η παρένθεση.

Εύσημα βέβαια δικαιούται πρώτος απ'όλους ο φίλος Busoni ο οποίος με την ιδιότητά του ως μουσικού (αν δεν απατώμαι) αντιλήφθηκε και τεχνικές λεπτομέρειες άσχετα αν έδωσε την ψήφο του στον Brad Mehldau.

Μα σε ολόκληρο forum βρε παιδιά δεν υπάρχει άλλος τόσο fan του Keith Jarrett;

Το κομμάτι λοιπόν είναι το Encore (3ο και τελευταίο κομμάτι) από το solo κοντσέρτο του Keith Jarrett στο Τόκυο το 1976 το οποίο περιλαμβάνεται στο 6πλό CD Sun Bear Concerts από την ECM.
Τα κοντσέρτα αυτά δόθηκαν μέσα σε δύο εβδομάδες περίπου το Νοέβριο του 1976 σε 5 πόλεις της Ιαπωνίας: Kyoto, Osaka, Nagoya, Tokyo και Sapporo και ενώ αρχικά δεν υπήρχε πρόθεση να εκδοθούν στο σύνολό τους, κατόπιν ωρίμου σκέψης (ευτυχώς) οι Keith Jarrett και Manfred Eicher αποφάσισαν να τα εκδόσουν σε 10πλό LP αρχικά και σε 6πλό CD αργότερα.
Υπενθυμίζω ότι στα κοντσέρτα αυτά ο Jarrett παίζει τελείως αυτοσχεδιαστικά και σύμφωνα με δήλωσή του όσο πιο άδειο είναι το μυαλό του από πριν τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα.
Τα κοντσέρτα αυτά συνήθως μοιράζονται σε δύο κομμάτια των 35-40 λεπτών έκαστο εκτός από τα δύο τελευταία (Radiance το 2002 και Carnegie Hall το 2005) όπου τα κομμάτια είναι περισσότερα και μικρότερης διάρκειας και το κοντσέρτο της Λωζάννης με έναν αυτοσχεδιασμό 64 λεπτών (!).
Στους αυτοσχεδιασμούς αυτούς βρίσκει κανείς να συνυπάρχουν τα πιο ετερόκλητα στοιχεία , από τον Bach και τον Shostakovich μέχρι και τα blues, το gospel,την pop, λυρικές στιγμές αλλά και συχνά χαωτικοί ατονικοί jazz αυτοσχεδιασμοί.
Δεν είναι εύκολα ακούσματα και απαιτούν πολλαπλές ακροάσεις αλλά το αποτέλεσμα ανταμείβει.

Για όσους γνωρίζουν τον Keith Jarrett από το γνωστό trio του και κάνουν συνειρμούς για το τι θ'ακούσουν στα solo του , θα δανειστώ κάποια σχόλια του Κώστα Λυμπερόπουλου που εκφράζει πολύ εύστοχα και εύγλωττα (ως συνήθως) τη σχέση: ''Ο Jarret σόλο είναι πολύ διαφορετικός απ ότι στα τρίο. Αλλοτε είναι καθαρή επίδειξη. Αλλοτε καθαρτήρια άσκηση με σκοπό να πετάξει από τη μουσική του κάθε είδους εξαρτήσεις από τα μελωδικά και αρμονικά της υποστηρίγματα. Αλλοτε σκέτο μελόδραμα και άλλοτε μανιέρα. Κι άλλοτε πάλι έχεις την εντύπωση πως ακριβώς γι αυτούς τους μαραθώνιους αυτοσχεδιασμούς του κρατάει την πιο Καθαρή μουσική του, την πιο ιδιαίτερη και ξεχωριστή, αυτή που είναι τόσο προσωπική που θά’λεγες πως δεν αντέχει την έκθεση σε διάλογο με άλλους μουσικούς. ''
Παρακάτω είναι οι σχολιασμοί του Κώστα Λυμπερόπουλου για το Radiance και το Carnegie Hall Concert ,(Κώστα δεν θα λέγαμε όχι για σχόλια και για τα άλλα solo):
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=5455
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=11117


Παραθέτω συνοπτικά τη λίστα με τα solo κοντσέρτα του Keith Jarrett:

-Solo Concerts: Bremen and Lausanne 1973
-The Koln Concert 1975
-Sun Bear Concerts 1976 (Kyoto,Osaka,Nagoya,Tokyo,Sapporo της Ιαπωνίας)
-Concerts 1981 (στο Bregenz της Αυστρίας)
-Paris Concert 1988
-Vienna Concert 1991
-La Scala 1995
-Radiance 2002 (Tokyo,Osaka της Ιαπωνίας)
-The Carnegie Hall Concert 2005

Όσοι ενδιαφέρεστε να εντρυφήσετε στο μουσικό σύμπαν της αυτοσχεδιαστικής μουσικής του Keith Jarrett ξεκινήστε με την Κολωνία και από εκεί και πέρα οτιδήποτε (τρώγοντας έρχεται η όρεξη).
Ειδικά για τους φίλους του πιάνου κλασσικού ή jazz πρόκειται για ένα μουσικό σύμπαν που αξίζει να το εξερευνήσουν διεξοδικά .
 
H αλήθεια είναι οτι μάς ´ξεχρέωσες´με το σημερινό σου σχόλιο.Οπότε είναι προφανές οτι ´αποσύρω την λύπη μου´.:ernaehrung004:
Δές τώρα τι γίνεται.
Εχω πάνω απο 25 δίσκους τού Κeith,αλλά όχι τού Tokyo.
Kαι όλους τούς solo δίσκους πλήν αυτού.:bang:
Οντως το δεύτερο κομμάτι που μάς παρέθεσες ήταν για μένα,αλλά και για τον Ντόκ,απ´οτι φάνηκε,αρκετά αποκαλυπτικό.
Το πρώτο όμως μού φανηκε εντελώς γλυκερό για Keith.Επεσα στην περίπτωση ´μελόδραμα´που γράφει και ο Λύμπε:flipout: :flipout:
Προσωπικά λατρευω την Scala απο τα solo(για την Κολωνία δεν εκφέρω γνώμη γιατί την έχω μάθει απ´έξω πιά).
Tα Radiance και το τελευταιο απο το Carnegie είναι εξαιρετικά.
Ευχαριστώ Skakinen
 
Σπύρο το 6πλό Sun Bear Concerts προστέθηκε τελευταίο στη δισκοθήκη μου αφού είχα όλα τα υπόλοιπα solo του Keith Jarrett.
Πίστεψέ με , αξίζει και το τελευταίο από τα 80 σχεδόν ευρώ που κοστίζει!

Το πρώτο όμως μού φανηκε εντελώς γλυκερό για Keith.Επεσα στην περίπτωση ´μελόδραμα´που γράφει και ο Λύμπε:flipout: :flipout:

Σωστά σου φάνηκε γλυκερό.
Ίσως ήταν εξαντλημένος ψυχικά και σωματικά για κάτι πιο περίπλοκο.
Μην ξεχνάς ότι μιλάμε για κλείσιμο συναυλίας.
;)
 
Last edited:
Δές όμως πώς μπορείς να την πατήσεις ακόμα και μέ οικείους καλλιτέχνες.Εννοώ εμένα που τον είπα και λίγο Χατζηνάσιο(οχι οτι ειναι προσβλητικό,μια χαρά πιανίστας ήταν ο Χατζηνάσιος για τα κυβικά του).Oυουπς.:7SFGSFG:
Θα τα ψάξω και τα Sunbear σίγουρα και with a little help from my friends.;)
 
Δηλαδή ο Mehldau είναι...αναψυκτικό; :flipout:
Mετά από Σαββατοκύριακο στην εξοχή, με ελάχιστη μουσική, είπα να ξεκινησω με Norah Jones :ears:
 
Απάντηση: Re: παρακαλώ τα σχόλιά σας για το κομμάτι αυτό

Δηλαδή ο Mehldau είναι...αναψυκτικό; :flipout:
Mετά από Σαββατοκύριακο στην εξοχή, με ελάχιστη μουσική, είπα να ξεκινησω με Norah Jones :ears:

Απλά αδυνατούσα να ακουσω κλασσική σήμερα πλήν Prokofiev:flipout: :flipout:
 
Επειδή δεν έχω ευρυζωνική σύνδεση (ακόμη) δεν αποπειράθηκα να ακούσω τα δύο πρώτα links.
Αλλά στο τρίτο link που άνοιξα, το θέμα στα πρώτα 20 δευτερόλεπτα και το τίμπρο του πιάνου "φωνάζουν" Κολωνία era... :idea: