Δυστυχώς ο δαίμων του Κυβερνοχώρου (βλέπε πρόβλημα σύνδεσης με τον διαδικτυακό πάροχό μου την Παρασκευή το μεσημέρι και ενώ σε λίγη ώρα θα αναχωρούσα για Σ/Κ) με έκανε να φανώ ασυνεπής με το διορία που είχα θέσει. Η ασυνέπεια είναι κάτι που με ενοχλεί ιδιαίτερα στους άλλους , πολύ περισσότερο όμως στον εαυτό μου.
Ζητώ συγνώμη από όλους τους φίλους.
Τουλάχιστον είχα χρόνο να προετοιμάσω μια πιο αναλυτική απάντηση έστω κι αν δεν είχα σύνδεση για να την ''ανεβάσω''.
Στο προκείμενο τώρα:
έχω την εντύπωση ότι ο Σπύρος (Σούρλας) και ο Δημήτρης (Ντοκατζής) υποπτεύθηκαν τον καλλιτέχνη μετά από το δεύτερο (αντιπροσωπευτικό για όσους γνωρίζοντες) απόσπασμα που παρέθεσα. Οι διατυπώσεις τους ήταν αρκούντως αποκαλυπτικές για να είναι τυχαίες :''Μάλλον λόγω ''χρονίας κοπώσεως'' έπαιξε το πρώτο κομματάκι'' και ''Αν η φωνούλα που ακούστηκε παίζει ρόλο , δεν έχω τα σόλο του'' αντίστοιχα.
Εύγε και στους δύο εκτός αν είναι τόσο σατανικά συμπτωματικές οι δηλώσεις τους!
Ανοίγω παρένθεση:
Αν όχι πάλι δεν έχω σόλο πιάνο δίσκους.
Δεν έχεις σόλο πιάνο δίσκους;
Άβυσσος η ψυχή του μουσικόφιλου ανθρώπου!!! (αστειεύομαι...)
Κλείνει η παρένθεση.
Εύσημα βέβαια δικαιούται πρώτος απ'όλους ο φίλος Busoni ο οποίος με την ιδιότητά του ως μουσικού (αν δεν απατώμαι) αντιλήφθηκε και τεχνικές λεπτομέρειες άσχετα αν έδωσε την ψήφο του στον Brad Mehldau.
Μα σε ολόκληρο forum βρε παιδιά δεν υπάρχει άλλος τόσο fan του Keith Jarrett;
Το κομμάτι λοιπόν είναι το Encore (3ο και τελευταίο κομμάτι) από το solo κοντσέρτο του Keith Jarrett στο Τόκυο το 1976 το οποίο περιλαμβάνεται στο 6πλό CD Sun Bear Concerts από την ECM.
Τα κοντσέρτα αυτά δόθηκαν μέσα σε δύο εβδομάδες περίπου το Νοέβριο του 1976 σε 5 πόλεις της Ιαπωνίας: Kyoto, Osaka, Nagoya, Tokyo και Sapporo και ενώ αρχικά δεν υπήρχε πρόθεση να εκδοθούν στο σύνολό τους, κατόπιν ωρίμου σκέψης (ευτυχώς) οι Keith Jarrett και Manfred Eicher αποφάσισαν να τα εκδόσουν σε 10πλό LP αρχικά και σε 6πλό CD αργότερα.
Υπενθυμίζω ότι στα κοντσέρτα αυτά ο Jarrett παίζει τελείως αυτοσχεδιαστικά και σύμφωνα με δήλωσή του όσο πιο άδειο είναι το μυαλό του από πριν τόσο καλύτερο το αποτέλεσμα.
Τα κοντσέρτα αυτά συνήθως μοιράζονται σε δύο κομμάτια των 35-40 λεπτών έκαστο εκτός από τα δύο τελευταία (Radiance το 2002 και Carnegie Hall το 2005) όπου τα κομμάτια είναι περισσότερα και μικρότερης διάρκειας και το κοντσέρτο της Λωζάννης με έναν αυτοσχεδιασμό 64 λεπτών (!).
Στους αυτοσχεδιασμούς αυτούς βρίσκει κανείς να συνυπάρχουν τα πιο ετερόκλητα στοιχεία , από τον Bach και τον Shostakovich μέχρι και τα blues, το gospel,την pop, λυρικές στιγμές αλλά και συχνά χαωτικοί ατονικοί jazz αυτοσχεδιασμοί.
Δεν είναι εύκολα ακούσματα και απαιτούν πολλαπλές ακροάσεις αλλά το αποτέλεσμα ανταμείβει.
Για όσους γνωρίζουν τον Keith Jarrett από το γνωστό trio του και κάνουν συνειρμούς για το τι θ'ακούσουν στα solo του , θα δανειστώ κάποια σχόλια του Κώστα Λυμπερόπουλου που εκφράζει πολύ εύστοχα και εύγλωττα (ως συνήθως) τη σχέση: ''Ο Jarret σόλο είναι πολύ διαφορετικός απ ότι στα τρίο. Αλλοτε είναι καθαρή επίδειξη. Αλλοτε καθαρτήρια άσκηση με σκοπό να πετάξει από τη μουσική του κάθε είδους εξαρτήσεις από τα μελωδικά και αρμονικά της υποστηρίγματα. Αλλοτε σκέτο μελόδραμα και άλλοτε μανιέρα. Κι άλλοτε πάλι έχεις την εντύπωση πως ακριβώς γι αυτούς τους μαραθώνιους αυτοσχεδιασμούς του κρατάει την πιο Καθαρή μουσική του, την πιο ιδιαίτερη και ξεχωριστή, αυτή που είναι τόσο προσωπική που θά’λεγες πως δεν αντέχει την έκθεση σε διάλογο με άλλους μουσικούς. ''
Παρακάτω είναι οι σχολιασμοί του Κώστα Λυμπερόπουλου για το Radiance και το Carnegie Hall Concert ,(Κώστα δεν θα λέγαμε όχι για σχόλια και για τα άλλα solo):
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=5455
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=11117
Παραθέτω συνοπτικά τη λίστα με τα solo κοντσέρτα του Keith Jarrett:
-Solo Concerts: Bremen and Lausanne 1973
-The Koln Concert 1975
-Sun Bear Concerts 1976 (Kyoto,Osaka,Nagoya,Tokyo,Sapporo της Ιαπωνίας)
-Concerts 1981 (στο Bregenz της Αυστρίας)
-Paris Concert 1988
-Vienna Concert 1991
-La Scala 1995
-Radiance 2002 (Tokyo,Osaka της Ιαπωνίας)
-The Carnegie Hall Concert 2005
Όσοι ενδιαφέρεστε να εντρυφήσετε στο μουσικό σύμπαν της αυτοσχεδιαστικής μουσικής του Keith Jarrett ξεκινήστε με την Κολωνία και από εκεί και πέρα οτιδήποτε (τρώγοντας έρχεται η όρεξη).
Ειδικά για τους φίλους του πιάνου κλασσικού ή jazz πρόκειται για ένα μουσικό σύμπαν που αξίζει να το εξερευνήσουν διεξοδικά .