Re: Moυσεία
Ο Νιονιος ποτε δεν ηταν Ροκ. Τουλαχιστον εκεινη την εποχη για να εισαι ροκ επρεπε και ενα καποιο image, καποια Rock Attitude βλεπε ενα καποιο exhibitionisme.
Αυτος δεν ειχε τιποτα απο αυτα, εδειχνε σαν ενας κρυφος ποιητης που ειχε αποδρασει απο καποιο δημοσιουπαλληλικο γραφειο, η σαν καποιος περιπλανομενος Ελληνας "διανοουμενος" σε αναζητηση ενος κινηματογραφιστη.
Ενω δεν ειχε αυτα τα "φυσικα" ατου για Ροκ, ειχε κατι αλλο που δεν ειχε κανεις ετσι οπως το εννιωθα εγω ηδη απο οταν ημουν παιδι και εφερε ο πατερας το "δεκα χρονια κομματια".
Μας εκανε να σκεφτομαστε και να ονειρευομαστε ενα αλλο κοσμο, περα απο τα μπουζουκια και τους αλλους "εντεχνους" γαργαρισμους... Ενα αλλο πνευμα διαχυετω στο σαλονι, κατι αλλο προμυνηετω που κανενας Μικης και κανενας ΜΑνος δεν το εκαναν.
Εκει υποψιαζομασταν ηδη το Ροκ, χωρις να ειναι ο Νιονιος Ροκ....Ηταν ενας Αγγελος εξαγγελος κι αυτος.
Οταν εγιναν οι Ολυμπιακοι στην Αθηνα, ειδαμε την εναρκτηριο γιορτη με φιλους "του εξωτερικου" μαζι στο σπιτι. Αλλοι το ειδαν στην τηλεοραση τους Σε καποια φαση βλεπουν τον νιονιο στην σκηνη.
Να πω οτι εμειναν με το στομα ανοιχτο ; Ποιος ειναι αυτος ο Dionysios με ρωταγαν....
Τελικα ο Νιονιος εκτος απο εξαγγελος ειναι και ενας σατυρος...ενας κομμωδος...ηταν στριμωγμενος και περιορισμενος...και οσο περναγε ο καιρος περνουσε και η μουσικη του, περνουσε και η σκεψη του stαtion to stαtion, μεχρι που ο "ασχημοπαπαγαλος" εγινε η προσωποποιηση του Διονυσιακου στοιχειου. Και αυτο εν συνειδηση.
Αυτο με εκαναν να καταλαβω οι ιδιοι οι ξενοι φιλοι μου που αρχισαν να τον ψαχνουν.
Τον Μικη τον ψαχναν τουριστικα...στα σουβενιρ. Τον Διονυση τον
εννιωσαν Διονυσιακα. Μυστικιστικα...
Τεραστειο θεμα για τεραστεια πραγματα. Τα καλυτερα τραγουδια του Διονυση δεν ειναι αυτα τα γνωστα και λιγο παρωδικα του στυλ Συννεφουλα, Ο Ντιρλαντα, Ο Καραγκιοζης... οχι τα αλλα ειναι
Και ενα επιπλεον...τελικα ο Νιονιος εγινε ΚΑΙ πραγματικος διανοουμενος. Αναμενωμενο γιατι ειναι ανθρωπος του μυητικου δρομου.
