Σύγκλιση, ευκρίνεια, ομοιομορφία, χρώμα...
Kι εγώ νομίζω ότι μέχρι εκεί μπορούμε να φτάσουμε...ίσως και λιγότερο.
Συγκλιση
Δεδομένες σκηνές, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πατερνς και να δείξουν το πρόβλημα. Ευκολο για το φωτογράφο. Δύσκολο λόγω συμπίεσης (τονίζει το φαινόμενο ή όχι?)
Η συμπίεση τόσο σε αριθμό πίξελ οσο και σε μέγεθος αρχείου, είναι στο χέρι μας να είναι μικρή. Απλά θα χρειαστεί κροπ στην περιοχή που ενδιαφέρει.
Το φαινόμενο τονίζεται μάλλον περισσότερο λόγω resampling/shaprening (π.χ. με αλγόριθμους σαν το lanczos) παρά λόγω συμπίεσης jpeg. Το κακό είναι οτι όλες οι μηχανές οταν αποθηκεύουν σε jpeg εφαρμόζουν denoise, sharpen κλπ.
Ευκρίνεια
Επίσης μπορείς να την ξεχωρίσεις.Δεχόμαστε οτι η φωτογραφική μηχανή εύκολα μενει σταθερή κατα τη λήψη. Νομίζω άλλοι παράγοντες (φωτεινότητα, WB κτλ) δεν επηρεάζουν. Η συμπίεση πάντως χειροτερεύει την εικόνα (τουλάχιστον σε όσες συμπιέζω εγώ, ίσως ένα καλό πρόγραμμα επξεργασίας αφήνει αναλοίωτη τη βασική εικόνα, αλλά πάλι.... μιλάμε για συμπίεση.... ) Δεν ξέρω αν το crop δίνει καλύτερο μέτρο σύγκρισης.
Νομίζω οτι η σωστή συλληψη της φωτεινότητας είναι κρίσιμος παράγοντας. Εννοώ ότι θα πρέπει ο χρόνος έκθεσης θα πρέπει να έιναι τέτοιος ώστε οριακά να μην καίγεται το "λευκότερο λευκό" που μπορεί να δώσει ο προβολέας.
Ετσι μπορείς να συλλάβεις όλες τις διαβαθμίσεις φωτεινότητας και κυρίως τις σκοτεινές που είναι αυτό που πονάει στα σκρηνσοτς. Ετσι επίσης εξασφαλίζεις το λιγότερο θόρυβο στα σκοτεινά άρα χρειάζεται λιγότερο denoise
Ομοιομορφία
Εδώ νομίζω δυσκολεύουν τα πραγματα, θα πρεπει να εστιασει η μηχανή
ακριβώς στο ίδιο σημείο της εικόνας μας, αλλοιώς θα έχουμε λάθος φωτομέτρηση.
Με μανουαλ φόκους σε περιοχή με κοντραστ δεν νομίζω να υπάρχει πρόβλημα εστίασης. Αρκετή απόσταση απο το πανί και σχετικά κλειστό διάφραγμα ώστε να είναι μεγάλο το βάθος πεδίου βοηθούν σε κάθε περίπτωση.
Επίσης η ικανότητα του φακού της μηχανής να μη δημιουργεί βινιέτα ή άλλο παρόμοιο πρόβλημα θα πρεπει να μας είναι γνωστή και με δεδομένο ότι έχουμε και διαφορά φωτεινότητας στους προβολείς που συγκρίνουμε το πρόβλημα μπορεί να μεγενθυθεί/αμβλυνθεί.
Το κάδρο μας θα πρέπει να είναι αρκετά μεγαλύτερο απο το "θέμα" ώστε κροπάρουμε τα άκρα που συνήθως είναι προβληματικά.
Χρώμα
Κορεσμένα, ξεπλυμένα, φυσικά, πλαστικά.... Πάλι η μηχανή παίζει το ρόλο της νομίζω και το πως διαχειρίζεται το επιλεγμενο της mode (standard, vivid, natural) την ένταση των χρωμάτων που καλείται να αποτυπώσει.
Πάντα με δεδομένο ότι υπάρχει διαφορά στην ένταση των χρωμάτων στην οθόνη, πως τη διαχειρίζεται η φωτογραφική μηχανή αυτή τη διαφορά? Την εξισώνει? Την εντείνει? Πως αντιδρά σε κάθε της Mode?
Αν η μηχανή δίνει raw αρχείο ... νο προμπλεμ. Αν όχι δοκιμάζουμε natural. Στην fuji 6500 καλύτερη χρωαμτική αξιοπιστία παίρνω στο portrait mode.
Mαύρο-Άσπρο
Δύσκολο, πρέπει η εστίαση να είναι ακριβώς στο ίδιο σημείο ωστε να έχουμε ίδια φωτομέτρηση. Χρησιμοποιώντας Locked ταχύτητα και διάφραγμα ίσως έχουμε πιο αξιόπιστα αποτελέσματα, αλλοιώς το κρασάρισμα ή το κάψιμο είναι παραπάνω από σίγουρο.
Επίσης το WB της μηχανής δεν ξέρω αν θα πρέπει να είναι στο αυτόματο ή να κλειδώνει κι αυτό με κάποια κάρτα. Πως αντιδρά δεχόμενο διαφορετική φωτεινότητα και ένταση χρωμάτων οταν είναι στο αυτόματο?
W/B custom με κάρτα (ή μήπως είναι καλύτερα πάνω στο πανί) προβάλλοντας λευκό, ή αλλιώς προεπιλεγμένο το αναφοράς. Με το αυτόματο γίνονται συχνά λάθη.
Παλιά ιστορία...
http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=7066
Δε βλέπω να βγαίνει άκρη... :antlers:
