ΠΟΙΑ CAMERA ΕΧΕΙΣ?

Manolis Coupe

New member
22 April 2008
41
ΠΟΙΑ CAMERA ΕΧΕΙΣ?



Ο τίτλος είναι παραπλανητικός επίτηδες, δεν πρόκειται να σας ρωτήσω με τι camera φωτογραφίζεται.

Σήμερα περισσότερο από ποτε η κάμερες έχουνε εξελιχτεί σε πολλή προχωρημένα τεχνολογικά εργαλεία (κάποιοι βεβαια ακόμα παραπονιούνται).
Όμως κάθε έμπειρος φωτογράφος ξέρει ότι ο φωτογράφος ο ίδιος δημιουργεί σπουδαίες εικόνες και όχι ο εξοπλισμός.
Και με ένα μολύβι στα χερια μονο είμαι σίγουρος ότι ο Rembrandt η Van Gogh θα έκαναν σπουδαία ζωγραφική.
Τα στοιχεια που υπογραμμίζουν μια σημαντική δουλειά είναι το όραμα, η έμπευση, ίσος το ταλέντο (δεν έχει βγει ακόμα δικαστική απόφαση για το ταλέντο) κτλ.
Όλα αυτά, είναι λίγο πολλή κοινή γνώση παρόλο αυτά όμως πολλοί κύριος νέοι φωτογράφοι πιστεύουνε πως ο καλύτερος εξοπλισμός συνεπάγεται καλές εικόνες.
Πολλοί που έχουνε δει την δουλειά μου σε έκθεσης σχολίασαν “εκπληκτικές εικόνες, πρέπει να έχεις καλή μηχανή”. Πίσω από αυτό το σχόλιο βρίσκετε κρυμμένη η πιστη ότι εάν είχανε και αυτοί παρόμοιο εξοπλισμό οι εικόνες τους θα ήτανε το ίδιο πετυχημένες.
Ένα άλλο παράδειγμα που θα σας δώσω είναι όταν φωτογραφίζω σε μακρινές και σχετικά απομονωμένες περιοχές και συναντάω κάποιον άλλον φωτογράφο,
η συζήτηση είναι αναπόφεκτη όσο και ευπρόσδεκτη. Το πρώτο πράγμα που θα με ρωτήσουνε ορισμένοι φωτογράφοι είναι τι φωτογράφιζα? Ποιο θέμα? Τους προσκαλώ λοιπόν να κοιτάξουνε το κάδρο μου στο viewfinder της μηχανής.
Σε αυτές τις περίπτωσης το πρώτο σχόλιο είναι ποσο καλή πρέπει να είναι η μηχανή μου και πως πρέπει μια τόσο καλή μηχανή να βγάζει εκπληκτικές εικόνες.
Ευτυχώς συναντάω και φωτογράφους που προβληματίζονται με θέματα ποu θεωρώ αγγίζουνε ποιο πολλή την ίδια την δημιουργία τις εικόνας. Και ξαχνικα μπορεί μια τέτοια συζήτηση να ανοίξει τις πόρτες και να μιλάμε για ώρες ίσος και να κανονίσουμε και κοινή φωτογράφιση την επομενη μέρα.
Δεν θα σταθώ εδώ και να σας πω κάτι μελό όπως που βρίσκετε πραγματικά η ψυχή τις φωτογραφίασ, αλλα σίγουρα δεν είναι εσωκλεισμένη στο κουτί της μηχανής.

Το μυστήριο τις φωτογραφίας δεν θα το λύση ο καλός εξοπλισμός, ίσος όμως αυτή η εμμονη και η ταύτιση με τα εργαλεία να αλλοιώνει τον πρωταρχική ανάγκη που μας οδηγεί στο να θέλουμε να φωτογραφίσουμε.
Εάν λοιπόν πάσχετε από “camera anxiety disorder” μπορείτε να απαλλάξετε τον εαυτό σας από αυτό το μεγάλος βάρος γνωρίζοντας απλός ότι η μηχανή που έχετε τώρα είναι αρκετή για καλές εικόνες.

Όταν ο εξοπλισμός είναι εκεί για να ολοκληρώνει το ήδη υπάρχον όραμα που έχετε τότε αλλάζουν οι παράμετροι. Πχ εγώ χειρίζομαι πολλή τους wide angle φακούς γιατί ταιριάζουνε στο vision που έχω για το άγριο τοπίο. Ο φακός απλά με βοηθάει να ολοκληρώσω αυτό το όραμα μου.

Τέλος για να μην δώσω την εντύπωση ότι περνώ κάποιον υψηλά ηθικό νομο στο θέμα αυτό
Να παραδεχτώ ότι έχουνε περάσει από τα χερια μου περισσότερες κάμερες, φακοί, φίλτρα από όσα θα ήθελα να παραδεχτώ, ίσος αρκετά ώστε να ανοίξω ένα μικρό μαγαζάκι.
Αλλα νεότερος έχω περάσει και ξηρασίες με πολλή εξοπλισμό στα χερια, μεγάλες περιόδους που δεν φωτογράφιζα απόλυτος τίποτα.
Σήμερα όταν οι δυσκολίες έρχονται να με βρούνε χαίρομαι διότι ξέρω ότι μέσα από αυτές τις ίδιες τι δυσκολίες θα βρω κάποια καινούργια δημιουργική πηγή.
Δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη να δω προς Canon η Nikon μεριά να βρω ανακοίνωσης νέου εξοπλισμού, είναι μια καλή αίσθηση να έχει κανεις.
Μάλιστα χωρίς αυτές τις στεγνές δημιουργικές στιγμές δεν νομίζω ότι είναι εύκολο να ποχώρηση το έργο ενός οποιουδήποτε δημιουργού, αλλα αυτή είναι άλλη συζήτηση για άλλη φορα.

Μανόλης
 
Ποσο δικιο εχεις και ποσο πολύ ταυτιζομαι μ αυτά που γραφεις. Ισως γιατι παραδοθηκα κι εγω κατά καιρους στο hype της καινουργιας τεχνολογιας (φακων, μηχανων κλπ)μονο και μονο για να καταλαβω ότι τελικα χανουμε το νοημα όταν μπλεκουμε σ αυτόν τον παραλογισμο των μετρησεων.

Σημερα πια εχοντας πληρωσει το τιμημα μου και εχοντας καμποσoυς φακους στην συλλογη μου μπορω να πω μετα βεβαιοτητας ότι δεν γνωριζω ποιος είναι πιο μαλακος στα ακρα ουτε ποιος εχει λιγοτερες χρωματικες εκτροπες. Ναι τα διαβασα καποια στιγμη αλλα δεν τα θυμαμαι γιατι απλως δεν ψαχνω να τα βρω στις φωτογραφιες.

Και παραδεχομαι ότι περναω διαφορα sites πριν προβω σε μια αγορα ακομα και τωρα, όπως παραδεχομαι ότι θα ημουν το ιδιο ευχαριστημενος αν ο Nikon μου wide angle δεν ηταν Nikon αλλα …tokina ή sigma. Αν καταφερω και πιασω το φως που θελω, την κινηση που θελω, στην συνθεση που θελω, η μαρκα του φακου δεν θα απασχολησει ποτε.κανενα.

Δυστυχως παντου σημερα γινεται περισσοτερη κουβεντα για την μαρκα και τον εξοπλισμο και πολύ λιγοτερη για την ιδια την φωτογραφια. Σημεια των καιρων ισως.

Κλεινοντας καποια quotes που εχω φροντισει να τα βλεπω συνεχεια μπροστα μου.

Jack Dykinga: "Cameras and lenses are simply tools to place our unique vision on film. Concentrate on equipment and you'll take technically good photographs. Concentrate on seeing the light's magic colors and your images will stir the soul."

Εrnest Haas: The camera does not make a bit of a difference. All of them can record what you are seeing. But YOU HAVE TO SEE…
 
Ευχαριστούμε για το πολύ ενδιαφέρον σχόλιο Μανώλη!
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με αυτό που περιγράφεις. Η εμπειρία που είναι σίγουρα πολύ μικρή αλλά πιστεύω ακράδαντα οτι μία καλή φωτογραφία δεν εξαρτάται απο το μέσον με το οποίο παράχθηκε.
Σίγουρα όσο καλύτερο το μέσον, τόσο μεγαλύτερες ευκολίες έχει ο γνώστης για να πετύχει αυτό που ήδη έχει στο μυαλό του.
Αλλά μια μέτρια φωτογραφία απο μία Point&Shoot θα είναι εξίσου μέτρια και απο μία Hasselblad.
Και ανάποδα βεβαίως.
Επίσης χαιρόμαστε που σε έχουμε πάλι μαζί μας! Και στα ελληνικά! χεχε
 
Η πιο καλή φωτογραφική μηχανή είναι αυτή που δεν σου απαγορεύει να κάνεις αυτό που έχεις στο μυαλό σου, σαν εικόνα.

Νιώθω την φωτογραφία σαν ταξίδι. Μαζεύεις εμπειρίες, γνωρίζεις ανθρώπους, κατασταλάζεις στο δικό σου ύφος, ανεξάρτητα από το μέσο που χρησιμοποιείς.
Ίσως αυτά έχουν την αξία να το πραγματοποιήσεις.Βρίσκοντας μιά ωραία τοποθεσία, ένα ωραίο κάδρο,μια καλή στιγμή...

Ελπίζω να διατηρηθώ(-θούμε) έτσι
 
θα συμφωνησω εν μερη μαζι σας.
νομιζω οτι η σχεση φωτογραφου-εξοπλισμου δεν ειναι αμφιδρομη.
ο κακος φωτογραφος δεν θα βγαλει εκπληκτικες φωτογραφιες με καλο εξοπλισμο(αν στερειται δημιουργικοτητας πρωτοτυπιας και φαντασιας) αλλα ο φωτογραφος που στερειται εξοπλισμου(πιστευω) σιγουρα περιοριζεται στο αποτελεσμα που μπορει βγαλει.
δεν ειναι λιγες οι φορες που φανταστικα κατι δεν μπορεσα να το αποτυπωσω λογω ελλειψης εξοπλισμου.
 
Το διάβασα το "άρθρο" 2-3 φορές.....
Να πω την αλήθεια, συμφωνώ και εγώ εν μέρει.....

Θεωρώ ότι το να "δεις" μια καλή φωτογραφία, όντως δεν παίζει απολύτως κανένα νόημα με τί εξοπλισμό θα την τραβήξεις..... ΟΜΩΣ θεωρώ ότι ο καλός εξοπλισμός θα σε κάνει να "βλέπεις" περισσότερες ΚΑΛΕΣ φωτογραφίες (και να τις αποτυπώνεις στις μνήμες, τώρα πια).... και αυτό νομίζω ενισχύεται περισσότερο στη φωτογραφία τοπίου, στο είδος που σου αρέσεις να "τραβάς"..... π.χ. δεν ξέρουμε αν ο Peter Lik θα μπορούσε να τραβήξει τις ΙΔΙΕΣ φωτογραφίες αν δεν είχε την κάμερα και ΚΥΡΙΩΣ τους φακούς που έχει.... σίγουρα θα ήταν πάλι εκπληκτικές φωτογραφίες, σίγουρα πάλι θα ήταν μεγάλος φωτογράφος τοπίου...αλλά δεν ξέρουμε αν θα έβγαζε τις ΙΔΙΕΣ φωτογραφίες, έτσι όπως τις είχε τώρα (με τον συγκεκριμένο εξοπλισμό) στο μυαλό του....

Οπότε, για να καταλήξω, είναι απολύτως σωστά αυτά που λες ΑΛΛΑ αφού κάποιος έχει και τον κατάλληλο εξοπλισμό..... ΠΡΟΦΑΝΩΣ και το απαιτούμενο όλων αυτών είναι να έχει το ΜΑΤΙ.....

Σημ: κ. Καλομοίρη, μου είχε αρέσει αρκετά η συνέντευξή σου σε περιοδικό του χώρου πριν από περίπου 1 χρόνο...... αλλά μου δημιουργήθηκε η εξής απορία, που αν θέλεις μου απαντάς (είτε στον ανοιχτό forum, είτε με PM).... Πώς μπορείς και συνδυάζεις βιοποριστικά αυτά τα συχνά φωτογραφικά ταξίδια με την normal life και την οικογένεια? (Δεν γνωρίζω αν ζεις από αυτό επαγγελματικά ή όχι.... οπότε μην με παρεξηγήσεις....)

Φιλικά και με πολύ χαρά που σε διάβασα,
Νίκος
 
Σημ: κ. Καλομοίρη, μου είχε αρέσει αρκετά η συνέντευξή σου σε περιοδικό του χώρου πριν από περίπου 1 χρόνο...... αλλά μου δημιουργήθηκε η εξής απορία, που αν θέλεις μου απαντάς (είτε στον ανοιχτό forum, είτε με PM).... Πώς μπορείς και συνδυάζεις βιοποριστικά αυτά τα συχνά φωτογραφικά ταξίδια με την normal life και την οικογένεια? (Δεν γνωρίζω αν ζεις από αυτό επαγγελματικά ή όχι.... οπότε μην με παρεξηγήσεις....)

Φιλικά και με πολύ χαρά που σε διάβασα,
Νίκος

Άνοιξες το κουτί τις πανδώρας με αυτή την ερώτηση αλλα θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος (ψέματα δεν θα προσπαθήσω).

Κάθε επάγγελμα έχει + και -, αυτό δεν είναι μυστικό. Θα "παραδρομισο" λίγο αλλα τελικός θα προσπαθήσω να απαντήσω στις ερώτησης σου.
Εξ αποστάσεως πολλοί λένε μακάρι να ταξίδευα συνεχώς όπως το κάνω εγώ. Μόλις όμως πάρουνε μια γεύση τι σημαίνει να είσαι landscape photographer(πχ σε ένα advanced workshop) μερικοί λένε ouf ευτυχώς που δουλεύω σε γραφείο. Landscape photography δεν είναι για το γούστο όλων, παρόλο που μπορεί να νομίζουν ότι θα τους άρεσε να το κάνουν.
Oi ποιο πολλοί θέλουνε μια ζεστη γωνια να καθίσουνε και να βρεθούνε διπλα σε άλλους ανθρώπους όταν δουλεύουνε και σπίτι με την οικογένεια τους μετά και παρέα με τους φίλους (και γιατί όχι?)και ας μην το ξέρουνε η το παραδέχονται στον ίδιο τους τον εαυτό αλλα αυτό είναι που του αρέσει.
Εάν δεν βρεθώ στην βροχή, στα βουνά, στου λόφους στην άκρη του ωκεανού αρχίζω να ρημάζω και η οικογένεια μου όχι μονο το ξέρει αυτό αλλα ευτυχώς το δέχεται.
Εγώ σκέφτομαι τους ναυτικούς μήνες ολόκληρους στη "θελλασα" αυτοί τι να πούνε?
Εγώ πηγαίνω έρχομαι και άμα χρειάζεται για κάποιο οικογενειακό λόγο να ακυρώσω ένα ταξίδι γίνετε εύκολα και το έχω κάνει.
Μου αρέσει υπερβολικά να έχω αντίβαρα στην ζωή για προσωπική ισορροπία: με φίλους/ χωρίς φίλους, οικογένεια/ έλλειψη οικογενειας, άνετο κρεβάτι/τέντα στο πάτωμα κτλ.
Μου λίπη η γυναικα μου αυτό είναι σίγουρο αλλα έτσι η επιστροφή μου αποκτά μοναδικό χαρακτήρα και με φορτίζει σε κάθε ταξίδι. Μου αρέσει να φεύγω και να γυρνάω πίσω και φυσικά το ενδιάμεσο. Και πιστεύω οι ανθρώποι στην δύση γενικός ομιλούμενος δεν περνάνε αρκετό χρόνο με τον εαυτό τους. Ανακαλύπτεις πολλές σκέψης όταν περπατάς μονος στην φύση και μετά επιστρέφεις και μοιράζεσαι.
Σήμερα βλέπω τους νέους και θέλουνε συνεχώς να δέχονται stimulation, μιλάνε με φίλους και ακούνε και μουσική ταυτόχρονα με ακουστικά (ειδικά στην γαλλία μεγάλη μόδα) n βλέπουνε τηλεόραση και μιλάνε και στο κινητό. Μοιάζει σαν ο μοντέρνος άνθρωπος να ψάχνει συνεχώς λύσης για να μην βαριετέ, δεν αντέχουνε να βρεθούνε στην ησυχία τις ίδιας τους τις ύπαρξης? Στην αγρια φύση δεν έχεις πολλές επιλογές βρίσκεσαι μακριά από όλα αυτές τις παρεμβολές (το αντίβαρο που έλεγα πριν)
Η οικογένεια μου ξέρει ότι είναι σημαντικό για εμενα να βρίσκομαι στην φύση και μοιράζομαι μαζί τους όχι μονο ταξιδιωτικές ιστορίες αλλα ποιο σημαντικό ακόμα την ουσία τον εμπειριών όσο βεβαια αυτές είναι δυνατόν να μεταφραστούν σε λόγο (προτιμώ εικόνες)

Τώρα το βιοποριστικό και βαρετό μέρος τις δουλειάς μου.
Θα σου πω μερικά ανέκδοτα, όταν σπούδαζα στην αμερική φωτογραφία οι δάσκαλοι είχανε ονομάσει την landscape φωτογραφία το φιλί του θανάτου (kiss of death).
Όχι ότι είχαμε μαθητές που θέλανε να γίνουνε landscape photographers οι ποιο πολλοί θέλανε να φωτογραφίζουνε ωραίες γυναίκες, αλλα μπας και του έμπαινε κανενός η φανών ιδέα που οι δάσκαλοι θεωρούσανε ως bad business decision.
Μας λέγανε καλύτερα lab assistant παρα landscape photographer εάν θέλετε να βγάλατε το προς το ζέιν.
Ένας γνωστός μου landscape φωτογράφος είχε κάποτε γράψει ότι εάν στον πέμπτο χρόνο που ασχολείστε με το είδος είστε στο μηδέν οικονομικά ισοσκελίζοντας τα έξοδα με τα έσοδα πάτε πολλή καλά.
Με αλλα λόγια μην το δοκιμάσετε στο σπίτι σας.
Πέραν τις πλακας να σου ότι χρειάζεται αρκετή diversification (όπως λένε οι stock brokers).
Δημοσίευση σε ότι media μπορείς να φανταστείς (ημερολόγια βιβλία περιοδικα cd posters κτλ) stock, workshops, έκθεσης και πώλησης τυπωμάτων κτλ
Εάν όλα αυτά τα κάνει ο φωτογράφος και μπορεί να έχει ένα network πελατών σε μεγάλη εμβέλεια από asia μέχρι αμερική τότε ίσος έχει μια πιθανότητα να κερδίσει χρήματα.
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα πίσω από τις εικόνες.
Τελικός ο landscape φωτογράφος κάνει πολλά πράγματα που δεν θα έπρεπε να κάνει διότι τον φέρνουν μακριά από αυτό που δεν είναι άλλο από το να φωτογραφίζει.
Αλλα τι να κάνουμε έτσι έχουνε τα πράγματα.

Η συμβουλή μου είναι εάν κάποιος έχει χρήματα από πίσω ας ασχοληθεί, εάν δεν έχει οικογένεια να υποστήριξη ας ασχοληθεί, αλλιώς καλύτερα να παραμείνει hobby.

Να πω ακόμα ότι εκτος από landscape φωτογραφία πολλοί landscapers κάνουνε και παρεμφερείς θεματολογία διαφορων τύπον, φωτογραφίσεις sport, παιδιών, portraits κτλ
Στην περίπτωση μου έχω περισσότερη επιτυχία με μέτριες εικόνες παρα με αυτές που θεωρώ ποιο δυνατές.
Σίγουρα οι "καλυετερες" εικόνες τραβάνε τους πελάτες και μετά σου λένε το έχετε αυτό σε μεσημεριανό με blue λευκα συννεφάκια?
Από την άλλη οι γραφίστες θέλουνε εικόνες με γραφικό χαρακτήρα και μεγάλα κενά χορού ώστε να μπορούν να κάνουνε τις παρεμβάσεις τους.

Αυτά και αλλα πολλά αλλοιώνουν την θεματολογία και την σκέψη του φωτογράφοu..

Okay τώρα πρέπει να σταματήσω, ελπίζω να σου έδωσα ολοκληρωμένη εικόνα Niko.