Ποιά είναι η θέση σας για τον "Αγαπημένο"?

Status
Not open for further replies.
18 June 2006
15,906
Αθήνα-Κέντρο
Σκεφτόμουν εδώ και καιρό παρακολουθώντας από την μία το "Now Playing" και τις παρουσιάσεις δίσκων κα από την άλλη μια μίνι συζήτηση πριβέ με εκλεκτό μέλος της Κατηγορίας ,να ανοίξω αυτό το θρεντ/poll για τον Mozart. Τον Amadeus όπως τον αποκάλεσαν οι Ιταλοί.

Ποιά είναι η γνώμη σας γι αυτόν τον συνθέτη ?Το παιδί θαύμα που ξεκίνησε να γράφει σχεδόν από τα 5 του,τον μουσικό που άφησε πίσω του πάνω από 600 έργα πριν "φύγει" στα 35 του,ίσως το πολυπληθέστερο βάσει της ηλικίας του?Τον άνθρωπο που ενέπνευσε μύθους,θρύλους και ταινίες για τη ζωή και το έργο του..

Τί είναι για σας ο Μότσαρτ? Σας ακουμπάει η μουσική του ή τον προσπερνάτε?
Νοιώθετε δέος και συγκίνηση κάθε φορά που ακούτε ή αναγνωρίζετε ένα έργο του ή σας αφήνει αδιάφορους?
Είναι στην κορυφή της λίστας με τους αγαπημένους σας συνθέτες ή δεν ανήκει στο είδος που σας συνεπαίρνει ?

Εν ολίγοις σας αρέσει ο Wolfgang Amadeus Mozart ή όχι?
Δεν ζητάω τα πώς και τα γιατί ,ούτε ανάλυση de profundis.
Νομίζω είναι απλά τα πράγματα.

Θα ήταν χαρά μου να τοποθετηθούν τα περισσότερα μέλη της κατηγορίας (και όχι μόνο).Εκτός απ τους γνωστούς classic maniacs θα εκτιμούσα την γνώμη και των.."άλλων" που δηλώνουν διστακτικά οτι δεν άπτονται της κλασσικής ή δεν την κατέχουν.Ολες οι τοποθετήσεις είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτες.
Οσο περισσότεροι γράψουν την γνώμη τους για τον μεγάλο αυτό συνθέτη τόσο καλύτερα,πιστέψτε με (έχω τους λόγους μου !!)
Εγώ θα τοποθετηθώ τελευταίος.

Ας αρχίσουμε λοιπόν..
 
Ε δεν είναι και Βάγκνερ !!!

Θα μπορούσα να μην γράψω τίποτα άλλο , αφού θεωρώ ότι η παραπάνω φράση τα λέει όλα . Ομως μιά δυο κουβέντες ακόμα ίσως χρειάζονται .

Ανήκω λοιπόν Δημήτρη μου , στην δεύτερη κατηγορία , των "άλλων" , αυτών που , όπως λες και εσύ δεν άπτονται της κλασικής . Για μένα λοιπόν , κατ' αρχήν υπάρχει ο Βάγκνερ . Εν τω συνόλω του . Ολες του οι όπερες ( και δεν είμαι φαν της όπερας ) . Μετά υπάρχει ο Μπαχ . Οχι όμως το σύνολο του έργου του ( δεν μπορώ τα ρέκβιεμ και τα ορατόρια ).

Από κει και μετά ,υπάρχουν διάφοροι συνθέτες τους οποίους ακούω ευχάριστα , ενίοτε και με προσήλωση , χωρίς να αποτελούν τμήμα της ζωής μου . Ο Μότσαρτ είναι ένας από αυτούς . Ορισμένα κονσέρτα για φλάουτο , οι συμφωνίες του ( κατά προτίμηση με όργανα εποχής - γνωστό το κόλλημα μου ) . Δεν θα κάτσω σπίτι να ακούσω κάποια από τις όπερες του .

Τα ανωτέρω είναι η απολύτως προσωπική μου εκτίμηση , η οποία δεν έχει καμμία σχέση με την σπουδαιότητα του ως συνθέτη .. Μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτόν . ( Η ζωή μου θα ήταν άδεια όμως αν δεν είχα τα άπαντα του Βάγκνερ -if you know what I mean)
;)
 
Αχ Δημήτριε, πάνω που ήμουν έτοιμος να πάω για φαγητό νάτο το ενδιαφέρον θέμα. Το φαγητό μπορεί να περιμένει λοιπόν.
Βάζω να παίζει το σχετικώς αγαπητό μου κοντσέρτο για πιάνο 20 (ρε ελάσ.)για να μπω στο κλίμα και να πω δυό λόγια.

Ο Mozart λοιπόν.
Ποτέ δεν με άγγιξε πραγματικά η μουσική του ούτε για μια μικρή περίοδο. Ποτέ δεν πέρασα φάση Mozart όπως έχω περάσει με Wagner, Beethoven ,Chopin ,Liszt ,Brahms ,Rachmaninov ,Bach ,Mahler ,Stravinsky κλπ. Μέχρι και μίνι φάση Orff και Medtner έχω περάσει , ποτέ όμως Mozart!

Θα έβαζα να ακούσω Mozart σαν συνοδεία κάνοντας κάτι άλλο ποτέ όμως για να καθήσω και να αφοσιωθώ στη μουσική του.
Από τις συμφωνίες του ποτέ δεν έχω ψιθυρίσει ή ''ακούσει'' νοερά κάποια όπως έχω κάνει με πάρα πολλά έργα πολύ λιγότερο σημαντικών θεωρούμενων συνθετών.
Από τα κοντσέρτα για πιάνο τα περισσότερα τα ακούω θα έλεγα με σχετική αδιαφορία (μικρή εξαίρεση αυτό που ακούω τώρα ή το 21). Από όπερες δεν το συζητάμε διότι πρώτον δεν είμαι θιασώτης της όπερας (o Wagner σώζει κάπως την κατάσταση) αλλά και να μου άρεσε η όπερα θα πήγαινα μάλλον σε κάτι πιο μεσογειακό ,εκτός του Ριχάρδου.
Κάποια divertimenti , μενουέτα σονάτες κλπ μπορεί να τα βάλω πχ όταν παίζω με τα παιδιά απλώς για να υπάρχει μια ευχάριστη και τίποτα περισσότερο υπόκρουση.

Για να μη μακρηγορώ τέλος πάντων , όπως έγραψε και ο προλαλήσας Δημήτριος Ν.,θα μπορούσα κάλλιστα να φανταστώ τη ζωή μου ως μουσικόφιλου και χωρίς την ύπαρξη του Mozart.

Υ.Γ.
2 στα 2 αρνητικά Δημήτρη ,κακή αρχή (αστειεύομαι)
;)
 
Μέσα στίς πολλές παρερμηνείες πού έχουν συμβεί και στήν λεγόμενη κλασσική μουσική ειναι και η ρετσινιά τού ´χαρουμενου´Μozart..
Ο Μοzart αφού αφομοίωσε την τέχνη τής μουσικής τής εποχής του προχώρησε κατ´ευθείαν στον πυρήνα.
Υιοθέτησε ιδιώματα ασυμβίβαστα και αντίθετα μεταξύ τους...
Η Μουσική του έχει έναν τεράστιο πλούτο από διαφορετικές όψεις,εκφραστικές και συναισθηματικές:Τρυφερότητα,χάρη,βία,ορμή,σκληρότητα,αφέλεια λαϊκότητα,ονειροπόληση και απελπισία.
Επεξεργάστηκε με μοναδικό τρόπο ποικιλόμορφα ιδιώματα,πραγματοποίησε εκπληκτικές συνθετικές διαδικασίες .
Πραγματική ιδιοφυϊα,πού προχώρησε την Μεγάλη Μουσική..Με ακολουθεί πολλές ώρες και μέρες τής ζωής μου..
Υπάρχει τhread τού Λύμπε περί Mozart,πού έχει εμπλουτιστεί αρκετά,όπως και αρκετές παρουσιάσεις τού Δαμιανού γιά όπερες και κοντσέρτα..Αξίζει να διαβαστούν όσα έχουν γραφεί γιά το κοντσέρτο γιά πιάνο Νο 24.Και μονον αυτό να συνέθετε αρκεί...
 
Σπύρο το θυμάμαι πολύ καλά το θρεντ-αφιέρωμα του Λύμπε ,στο οποίο είχα συμετάσχει φυσικά και εγώ.Οπως και τις παρουσιάσεις του Δαμιανού.

εδώ ζητάω την άποψη.Σας αρέσει ο Μότσαρτ,είναι ο αγαπημένος σας ή όχι ?

Δύο στα δύο αρνητικά λοιπόν,μία διπλωματική παραπομπή σε αφιερώματα και μιά υπέροχη περιγραφή του εως τώρα..:operator:

Υ.Γ. Για το 24 Σπύρο συμφωνώ όπως και για το 27 ,λατρεμένα μου (προδίδομαι) κονσέρτα ever..(μαζί με τα 21,20 & 9 )

Για να συνεχίσουμε..:guitarist:
 
Έχω τοποθετηθεί μέσα από τα κατά καιρούς γραπτά μου. Λεπτομέρειες στο index της υποκατηγορίας παρουσιάσεις δίσκων - αφιερώματα.

Τόσο δύσκολο σου είναι βρε Δαμιανέ να απαντήσεις ?

Στο κάτω κάτω παρουσιάσεις -αφιερώματα έχουν γίνει για όλους σχεδόν τους μεγάλους συνθέτες στην Κατηγορία.

Εδώ είναι συγκεκριμένη ερώτηση.
Αμα δεν θες ή βαριέσαι να απαντήσεις δικαίωμά σου.
Μη με παραπέμπεις όμως στο index γιατί μου κάνει απαξιωτικό και υπεροπτικό..
 
Μέσα στίς πολλές παρερμηνείες πού έχουν συμβεί και στήν λεγόμενη κλασσική μουσική ειναι και η ρετσινιά τού ´χαρουμενου´Μozart..
Ο Μοzart αφού αφομοίωσε την τέχνη τής μουσικής τής εποχής του προχώρησε κατ´ευθείαν στον πυρήνα.
Υιοθέτησε ιδιώματα ασυμβίβαστα και αντίθετα μεταξύ τους...
Η Μουσική του έχει έναν τεράστιο πλούτο από διαφορετικές όψεις,εκφραστικές και συναισθηματικές:Τρυφερότητα,χάρη,βία,ορμή,σκληρότητα,αφέλεια λαϊκότητα,ονειροπόληση και απελπισία.
Επεξεργάστηκε με μοναδικό τρόπο ποικιλόμορφα ιδιώματα,πραγματοποίησε εκπληκτικές συνθετικές διαδικασίες .
Πραγματική ιδιοφυϊα,πού προχώρησε την Μεγάλη Μουσική..Με ακολουθεί πολλές ώρες και μέρες τής ζωής μου..
Υπάρχει τhread τού Λύμπε περί Mozart,πού έχει εμπλουτιστεί αρκετά,όπως και αρκετές παρουσιάσεις τού Δαμιανού γιά όπερες και κοντσέρτα..Αξίζει να διαβαστούν όσα έχουν γραφεί γιά το κοντσέρτο γιά πιάνο Νο 24.Και μονον αυτό να συνέθετε αρκεί...

Συμφωνώ , απο τους αγαπημένους. Ότι έχω ακούσει δικό του μου άρεσε.
Χωρίς να έχω την πείρα και τα ακούσματα τον προηγούμενων .Και χωρίς να μπαίνω σε συγκρίσεις του με άλλους συνθέτες.
 
Δεν λέγεται Αγαπημένος αλλά Θεόφιλος: Johannes Chrysostomus Wolfangus Theophilus Mozart. Αυτό το Theophilus, στη γερμανική του μορφή είναι Gottlieb και στη γαλλική Amadeus, Amade.

Συγχώρεσέ με Κύριε, όταν επικαλούμαι το όνομά Σου επί ματαίω.
 
Το λατινικό Amadeus είναι όντως ο αγαπητός του Θεού.

Κι εγώ επίσης νόμισα ότι επρόκειτο για χαρακτηρισμό του Δημήτρη και απόρησα διότι αν και έλεγε ότι θα τοποθετηθεί τελευταίος , ουσιαστικά με τον χαρακτηρισμό έπαιρνε θέση ξεκάθαρη.
Εκτός αν όντως με τη λέξη Αγαπημένος εκφράζει τα αισθήματά του και δεν μεταφράζει το Amadeus.
:smile:
 
είναι "Αυτός που αγαπάει το Θεό".
τουλάχιστον κατά τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο ("Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος", τόμος VI).

Δεν επιμένω.
Ο Κανελλόπουλος προφανώς έχει δίκιο.
Κι εδώ μάλλον έχουμε "Αυτόν που αγαπάει το Mozart" (Δημήτρης)
:smile:
 
Last edited:
Τόσο δύσκολο σου είναι βρε Δαμιανέ να απαντήσεις ?

Στο κάτω κάτω παρουσιάσεις -αφιερώματα έχουν γίνει για όλους σχεδόν τους μεγάλους συνθέτες στην Κατηγορία.

Εδώ είναι συγκεκριμένη ερώτηση.
Αμα δεν θες ή βαριέσαι να απαντήσεις δικαίωμά σου.
Μη με παραπέμπεις όμως στο index γιατί μου κάνει απαξιωτικό και υπεροπτικό..

Δημήτρη λυπάμαι αν σε ενόχλησε η απάντηση μου. Ζήτησες όμως μια σύντομη, απλή άποψη. Αφού λοιπόν έχω κάνει αφιερώματα σε έργα του Μότσαρτ, η άποψη είναι προφανής. :cool:

Για να το διατυπώσω αλλιώς με ένα παράδειγμα, φαντάσου να με ρωτούσε κανείς από 'δω μέσα αν μου αρέσει ο Σοστακόβιτς! :rolleyes:
 
Είναι περίπου ιεροσυλία να ερωτώμεθα περί της προτιμήσεως μας στον Αμαντέ. Ιδίως όταν είναι σχεδόν αδύνατο, για κάποιον που δεν πολυενδιαφέρεται για την κλασσική, να έχει ακούσει το σύνολο του έργου του. Ας πούμε, για τους Pink Floyd, για τους οποίους ο Ντοκ άνοιξε ένα ωραίο νήμα, θεωρείται αυτονόητο ότι οι συμμετέχοντες έχουν επαφή με το σύνολο του (πεπερασμένου) έργου τους.

Υπάρχει γνωστή ρήση στον χώρο των μουσικόφιλων, ότι ''... τέσσερις είναι οι μεγαλύτεροι συνθέτες : Ο Μπαχ, Ο Μότσαρτ, Ο Μπετόβεν και ο αγαπημένος μας .... '', ήτοι οι τρεις πρώτοι δεν υπόκεινται στην φθοροποιό μέγγενη της υποκειμενικής κρίσεως.


Τεσπα, για εμένα η παρουσία του στον πλανήτη, αποτέλεσε μία εκ των ελαχίστων στιγμών φωτοβολίας του ανθρωπίνου είδους και υπάρχουν έργα του που συνθέμελα με συγκλονίζουν.

Φιλιά
 
Re: Απάντηση: Ποιά είναι η θέση σας για τον "Αγαπημένο"?

Έχω τοποθετηθεί μέσα από τα κατά καιρούς γραπτά μου. Λεπτομέρειες στο index της υποκατηγορίας παρουσιάσεις δίσκων - αφιερώματα.

υπεκφεύγεις....

θέλουμε μιά gesamtmeinung....-bye-
 
Πιστεύω ότι τα μουσικά έργα του Mozart χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:

Το Requiem και τα άλλα.

Θεωρώ ότι η αναμονή του ίδιου του του θανάτου ήταν η μόνη κατάσταση που τον έκανε να αποκαλυφθεί πλήρως μουσικά. Μιας και το θέμα όμως δεν είναι η ανάλυση αλλά το συμπέρασμα, προχωρώ σε αυτό λέγοντας:

Ελάχιστα μουσικά έργα απολαμβάνω όσο το Requiem. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα άλλα.
 
Συμμερίζομαι πλήρως την παραπάνω άποψη.

Αν και για τα λοιπά έργα, από τα οποία μικρό τμήμα έχω μόνο ακούσει (μεγάλο για τα δεδομένα οποιουδήποτε άλλου συνθέτη, μικρό όμως για τα δεδομένα του Μότσαρτ), μπορώ να πω ότι ακόμη και εάν τελικώς καταλήγω να προτιμώ άλλα για ακρόαση έναντι αυτών, εξακολουθούν να μου δίνουν την εικόνα μιας μεγαλοφυΐας, μπορώ να πω της απόλυτης μουσικής μεγαλοφυΐας. Το ταλέντο του ήταν απλώς ασύλληπτο.

Πάντως το Ρέκβιεμ ήδη από την εισαγωγή του, μετά από 100δες ακροάσεις, καταφέρνει ακόμη να μου σηκώνει την τρίχα.

Αλήθεια, καμία πρόταση για εκτελέσεις του, υπάρχει στην κατηγορία;
 
Ο Μozart είναι ένας από τους 2 συνθέτες που κατά καιρούς επιστρέφω, ένα μουσικό λιμάνι μαζί με τον Bach. Τον είχα προσεγγίσει μικρός με τις συμφωνίες και τις σονάτες για πιάνο. Πρόσφατα, ξεκινησα ν'ακούω όπερα
πάλι με τα έργα του Mozart.

Για μένα ο Mozart είναι μια πιο ''ανθρώπινη'' εξέλιξη του κλασσικής φόρμας, κάτι που ενώ διατηρεί την ισορροπία και την τελειότητα, που βρίσκει κανείς πχ σε συμφωνίες του Haydn, είναι κοντινό και οικείο σ' εμάς και αυτά που αισθανόμαστε. Ο πόνος, η χαρά, ο ενθουσιασμός, εκφράζονται έκδηλα, ίσως και ασυγκράτητα για την εποχή, στα έργα του.

Αγαπημένα έργα για μένα: Συμφωνίες 25 και 38, Κοντσέρτα για πιάνο 9, 20 και 23, Requiem(...με Giulini :grinning-smiley-043 ), Όπερες, "O Mαγεμένος Αυλός", "Oι γάμοι του Φίγκαρο".
 
Το μόνο θέμα με τον Μότσαρτ ήταν ότι δεν είχαμε την τύχη να ακούσουμε την ωρίμανση του. Έφυγε στη διαδικασία.
 
Status
Not open for further replies.