Ποια η γνωμη σας για το κροπαρισμα στις φωτογραφιες?

mstr

mstr

Supreme Member
23 July 2009
4,393
Ηθελα να σας ρωτησω ποια ειναι η γνωμη σας για το κροπαρισμα στις φωτογραφιες.

Εγω προσωπικα αν δω οτι μια φωτο μου θελει κροπαρισμα για να τη βελτιωσω,καπως το βλεπω οτι δεν πετυχε η συγκεκριμενη φωτογραφια.(εκτος και αν το κροπαρισμα ειναι μικρης φυσεως η για να ισιωσεις καποιο οριζοντα κτλ.)

Δεν ειναι το θεμα οτι χαλαει η αναλυση και η ποιοτητα(που και αυτο ειναι ενα ζητημα πολλες φορες βεβαια,αναλογα τη μηχανη,τη ληψη,το ποσο κροπ κανεις,πως θα αξιοποιησεις τη φωτο κτλ),αλλα οτι καπως απετυχες εκεινη τη στιγμη να αποτυπωσεις σωστα αυτο που ειδες και ηθελες να βγαλεις.


Ποια η αποψη σας πανω σε αυτο το θεμα?

Επισης,ξερετε αν μεγαλοι και γνωστοι φωτογραφοι του παρελθοντος η τωρινοι,συνηθιζανε καποιες φορες να κροπαρουν τις φωτογραφιες τους?
 
mstr said:
Επισης,ξερετε αν μεγαλοι και γνωστοι φωτογραφοι του παρελθοντος η τωρινοι,συνηθιζανε καποιες φορες να κροπαρουν τις φωτογραφιες τους?
Click to expand...
Στο αφιέρωμα πάντως του dpgr στον Andre Kertesz (7η φωτο - "Η Elizabeth και εγώ") υπάρχει ένα παράδειγμα "άγριου" crop... Φαντάζομαι και άλλοι το χρησιμοποιούσαν.
 
Με τις νεες μηχανες με τα πολλα megapixels (η δικια μου canon 7d εχει 18 Mpixels) μπορεις ανετα να κροπαρεις τις φωτο χωρις να χανεις τιποτα σε αναλυση και ποιοτητα.
Απλα αντι να εχεις 18 mpixels αναλυση εχεις μια των 10-12-14 που μπορει ανετα να τυπωθει και να προβληθει σε οποιοδηποτε μεσο.
 
Στην φωτογραφία, το αποτέλεσμα μετράει.
Το πως κατέληξες σε αυτό, τι φιλμ, μηχανη, φακούς, τεχνικές, κροπ, μοντάζ, photoshop, εκτύπωση και ότι μπορείς να φανταστείς δεν έχει απολύτως καμία σημασία αν το αποτέλεσμα σε ικανοποιεί. Αν δεν, εφάρμοσε ένα η όλα απο τα παραπάνω μεχρι να το κάνει.

Είναι και ήταν όλα αυτά εργαλεία που ο φωτογράφος χρησιμοποιεί για να πετύχει αυτό που θέλει. Όπως όταν βλέπεις τις καρυάτιδες δεν σε νοιάζει με τι εργαλεία σκαλέυτηκαν.
Όλα τα άλλα είναι για εσωτερική κατανάλωση.
 
ΙΜΗΟ αμα πρεπει να γινει, πρεπει να γινει!:)
Εγω cropαρω αρκετα, μερικες φορες και για να πετυχω καδρα με διαφορετικο ratio (πχ τετραγωνο η κατι κοντα στο κινηματογραφικο)
 
εγώ κροπάρω σπάνια και πάντα σε μικρό βαθμό...δεν μου έχει τύχει ποτέ να χρειαστώ heavy crop.
 
To crop είναι χρησιμότατο εργαλέιο και πολύ εύκολο σήμερα στην ψηφιακή εποχή. Μπορεί να αναδείξει μια φωτογραφία.
Το παράδειγμα του Κερτεζ που λέει πιο πάνω ο petesoulis είναι χαρακτηριστικό.
Προσπαθώ όμως να κάνω το καλύτερο δυνατό την ώρα της λήψης χωρίς να ποντάρω στο κροπάρισμα. Τις περισσότερες φορές (αλλά όχι πάντα) αν γίνει λάθος στη λήψη δε σώζεται με κανένα κροπάρισμα.
 
Πολλές φορές είναι απαραίτητο , ειδικά σε φωτογραφίες δρόμου , κτιρίων κ.λ.π. Αποτελεί κι αυτό μια τεχνική όπως όλες οι άλλες ... το ζουμάρισμα ας πούμε είναι μια διαφορετική εκδοχή κροπαρίσματος.
 
Last edited:
αν τα μεγα-εικονοστοιχεία (sic!) φτάνουν, δεν βλέπω τον λόγο να μην πέσει και βαρύ crop.
 
Εγώ προσωπικά το έχω χρησιμοποιήσει αρκετές φορές. Είτε γιατί τελικά μου ταιριάζει καλύτερα αλλιώς το κάδρο είτε γιατί εκ των υστέρων είδα ότι είχα συμπεριλάβει και κάτι που δε μου αρέσει. Αν υπάρχει περιθώριο δε βρίσκω το λόγο να μην το κάνουμε. Μερικές φορές τραβάω και κάτι που ξέρω σίγουρα ότι θα το κροπάρω μετά (βλέπε τη μπεμπούλα μου...).
 
Και εγώ κροπάρω για δύο κυρίως λόγους.

Όταν υπάρχει μέσα στο κάδρο κάτι που δεν είχα αντιληφθεί λόγω απειρίας και μπορώ να το αφαιρέσω, και όταν θέλω να αλλάξω τη γεωμετρία του κάδρου.
 
Προσωπικά πιστεύω ότι το θέμα δεν είναι παρά καθαρά "φιλοσοφικό", καθόλου τεχνικό. Προσωπικά δεν έχω κροπάρει ποτέ και για κανέναν λόγο.

Αντιλαμβάνομαι τη φωτογραφία (τη φωτογραφική τέχνη) ως έναν συνδυασμό αντίληψης χώρου και χρόνου. Η όποια μεταβολή των δύο αυτών παραμέτρων απλά μετατρέπει μια φωτογραφία σε μια ... άλλη φωτογραφία.

Θεωρώ ότι η φωτογραφία δρόμου, πρέπει να παράγεται στο δρόμο με ότι συνεπάγεται αυτό από περιορισμούς χωρικούς και χρονικούς. Είμαι "υποχρεωμένος" σαν φωτογράφος να χρησιμοποιώ και να εκμεταλεύομαι τον εξοπλισμό μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να παράγω το επιθυμητό αποτέλεσμα με την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση. Για μένα το κροπάρισμα ισοδυναμεί με την κατάργηση της έννοιας του στιγμιοτύπου και τη μεταβολή της φωτογραφίας σε γενικά "έργο τέχνης".
Φυσικά αν πρόκειται για φωτογραφία στούντιο, ή οποιασδήποτε άλλης μορφής πλην "δρόμου" δεν θα είχα κανένα πρόβλημα.
Είμαι βαθιά "Μπρεσονικός" στο θέμα φωτογραφία.
 
Νομίζω ότι το σωστό καδράρισμα είναι ένας από τους πρώτους τομείς της φωτογραφίας που πρέπει να μαθαίνει ένας νέος φωτογράφος.

Θεωρώ ότι είναι ζωτικής σημασίας γιατί τελικά εκπαιδεύει το μάτι και του μαθαίνει κατά μια έννοια να «βλέπει» τη φωτογραφία ανάμεσα στα αμέτρητα ερεθίσματα που δεχόμαστε στο μεγάλο μας οπτικό πεδίο.

Προσωπικά χωρίζω το κροπάρισμα γενικά σε 2 κατηγορίες.

Το διορθωτικό και το δημιουργικό και εφαρμόζω και τα δύο.

Το πρώτο έχει να κάνει με τον τρόπο που βγάζουμε τις φωτογραφίες μας ο οποίος σε πολλές περιπτώσεις είναι άκρως αγχωτικός. Εκεί λοιπόν επεμβαίνει η τεχνολογία και μας επιτρέπει να εφαρμόσουμε μικρές διορθώσεις είτε αυτές λέγονται crop, είτε straighten είτε είτε είτε…Όσο λιγότερο επεμβαίνουμε τόσο το καλύτερο κατά τη γνώμη μου.

Το δεύτερο κομμάτι έχει να κάνει με την καλλιτεχνική πλευρά του θέματος. Έρχεται και αυτό σε δεύτερο χρόνο, όταν πλέον κάθεσαι στην οθόνη του υπολογιστή, συχνά με διαφορετική διάθεση από αυτή που είχες όταν έβγαζες τις φωτογραφίες και βλέπεις «την μεγάλη εικόνα». Εκεί δεν πρέπει να υπάρχει περιορισμός και είναι στο χέρι του καλλιτέχνη (πλέον) αλλά και στις δυνατότητες του εξοπλισμού του να βγάλει άπειρα πράγματα είτε από το κάτι, είτε πολλές φορές από το τίποτα.

Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ακόμα και τρομερά διάσημοι ζωγράφοι αλλάξανε αρκετές φορές έναν πίνακά τους πριν φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα όπως μετέπειτα αποδείχθηκε από «ακτινογραφίες» στα έργα τους.
 
Κατά κανόνα δεν κροπάρω. Εάν εξαιρέσουμε κάποια μικροδιόρθωση στον ορίζοντα που μπορεί να χρειαστεί πού και πού (μάτι είναι αυτό όχι αλφάδι).
Υπάρχουν βέβαια φορές που από τη στιγμή της λήψης έχω σκοπό να κροπάρω, καθώς στη σύνθεση της φωτογραφίας έχω τον περιορισμό του 3:2 κάδρου το οποίο σε κάνει να περιλαμβάνεις στο κάδρο -εν γνώσει σου- και στοιχεία που δεν θα ήθελες. Τέτοιου είδους κροπάρισμα δεν είναι σπάνιο, και δυστυχώς η αδιαφορά του Έλληνα για το τοπίο -αστικό και φυσικό- σε αναγκάζει μερικές φορές σε τέτοιου είδους κροπαρίσματα, κάνοντας το κάδρο σου τετράγωνο ή 4/3 ώστε να αποκλείσεις στοιχεία που εξ αρχής δεν ήθελες.

Κατά τα λοιπά, θεωρώ ότι η καλύτερη προσέγγιση είναι εκείνης της στιγμής της λήψης. Όχι δογματικά, αλλά στην πράξη έτσι μου βγαίνει σχεδόν πάντα. Τώρα και εάν κάνω κανένα κροπ, δεν θα έχω και ηθικούς ενδοιασμούς...
 
Tο κροπάρισμα, καλώς ή κακώς εφαρμοζοταν ανέκαθεν και είχε διάφορες "μορφές"
Οταν ο φωτοφράφος δούλευε για περιοδικά, τότε το 6χ7 ήταν απαραίτητο, για να μην πώ υποχρεωτικό, γιατί γέμιζε το σαλόνι περιοδικού (δηλαδή δισέλιδο σε ανάπτυξη)
Στη δισκογραφία τώρα και στην φωτογράφιση είτε των καλλιτεχνών είτε των θεμάτων που θα έμπαιναν στο εξώφυλλο.....6χ6, για να καλύπτει πλήρως την επιφάνεια του δισκόφυλλου που ειναι 31χ31 εκατοστά. Βλέπετε οι γραφίστες της εποχής βαριούνταν ελαφρώς να κροπάρουν εκείνοι.
Για 35mm φιλμ ούτε λόγος βέβαια, βαριά αμαρτία σε θεωρούσαν παρακατιανό!!....
Κληρονομιά αυτής της νοοτροπίας είναι και οι διαστάσεις των χαρτιών εκτύπωσης που σε καμμία περίπτωση (πλήν του αστείου 10χ15) δεν αυμπίπτουν με τις πραγματικές διαστάσεις του καρέ των 35mm και πάντα κόβουν-κροπάρουν δηλαδή- το θέμα.
Στά εργαστήρια έπρεπε να κάνεις ειδική συμφωνία ωστε να ανοίξουν λίγο τις μάσκες στα printers για να τυπώσουν 13χ20.
Τρελλά πράγματα, το καρέ των 35mm, το πιο διαδεδομένο δηλαδή, έπρεπε να τυπωθεί κομμένο. Γι αυτό το λόγο έπρεπε να έχουμε κατα νού αυτό και να προσέχουμε κατα τη λήψη, να αφήνουμε χώρο δεξια και αριστερά του κάδρου, υπολογίζοντας ότι αυτό θα τυπωθεί σε διάσταση 13χ18, 20χ25, 30χ40......
Μεγάλη ιστορία παιδιά, κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνουμε μια τέτοια συζήτηση, όρεξη νά χετε να ακούτε.

Προσωπικά τώρα δεν κροπάρω. Προσέχω το καδρο μου απο την αρχή, να ειναι σωστό, ισορροπημένο. Το crop το εφαρμόζω μόνο σε "ατυχήματα", όπως ανέφερε πιο πάνω ο Τάσος.
 
Last edited:
Καλά, η σημαντικότερη φάση της φωτογραφίας φυσικά είναι στη διαδικασία της λήψης, εκεί πρέπει να φτιάξεις το κάδρο σου.
Όταν αυτό είναι δυνατό, φωτογραφία φύσης πχ, το κροπ τι να το κάνεις. Στη φωτογραφία δρόμου όμως, σπορ ή οτιδήποτε άλλο δεν έχεις όσο χρόνο θα θελες, εκεί τι γίνεται; Βοηθάει το κροπ;
 
Top Bottom