Ποιά πιστεύετε πως θα είναι η τύχη των δίσκων μας όταν ...

Νότης

Νότης

AVClub Enthusiast
14 October 2009
755
Αιγάλεω
Το ζήτημα με απασχολεί. Τα παιδιά μου με ρωτάνε πόσο κοστίζουν όλοι ο δίσκοι και κάνουν τους υπολογισμούς τους!:drool1:
Συλλέγω από το 1971-72. Όλο και κάτι υπάρχει που να αξίζει - μουσικώς και οικονομικώς - και δεν θα ήθελα να βρεθούν στις κουβέρτες της πλατείας Αβησσυνίας στο Μοναστηράκι. Μήπως να αφήσω μιά μουσική διαθήκη; Να χαρίσω; να τους πάρω μαζί μου; Ακούω τις δικές σας σκέψεις - αν έχετε.
 
και ναταν μονο οι δισκοι;
ενα σωρο αλλα μαζευουμε στο συντομο περασμα μας.
Εγω τουλαχιστον θα αφησω λεπτομερές σημείωμα τουλαχιστον να ξερουν τι να ζητησουν.
 
Αν προλάβω, θα ρωτήσω τα παιδιά μου αν τους θέλουν. Αν δεν τους θέλουν, που είναι το πιθανότερο, θα τους πουλήσω όλους μαζί και θα τους δώσω τα λεφτά. Αν δεν προλάβω, έχω αφήσει οδηγίες να πουλήσουν όλη θ συλλογή μονοκοπανιά σε κάποιον έμπορο.
 
Ένα μέρος της δισκοθήκης μου είναι ενός φίλου που έφυγε πολύ νέος. Ο οποίος είχε το συνήθειο στο εσώφυλλο να σημειώνει το όνομα του δίσκου και την ημερομηνία αγοράς. Και είναι πολύ γλυκό το συναίσθημα να πιάνεις να βάλεις ένα ξεχασμένο δίσκο και να έρχονται στο νου σου εικόνες.

Δεν θα ήθελα η δικιά μου δισκοθήκη να διαλυθεί και να πάει σε άσχετα χέρια. Παιδιά δεν έχω, αλλά έχω ανιψάκια και ένα από αυτά το έχει κολλήσει το μικρόβιο. Με βάζει και στην πρίζα. Ρε θείο, δεν έχεις το τάδε, αν είναι δυνατόν, με απογοητεύεις... Και τσιμπάω και αν το βρω το τάδε που έψαξε το παίρνω για πάρτη του :)

Κι αυτό νομίζω ότι είναι ο δρόμος. Να κολλήσεις το μικρόβιο σε κάποιο από τα παιδιά σου/ανίψια σου/παιδιά φίλων/κάτι. Κι από κει και πέρα, καλοτάξιδη να ναι :)
 
Καλά με τα βινύλια! Με τα CD τί κάνουν οι επίγονοι; ........ "σκιάχτρα" γιά τα περιστέρια;

Προφανώς αστειεύομαι κι' εγώ....
 
Παίδες, διαβάζω για σημειώματα, οδηγίες κλπ. Καλά όλ'αυτά αλλά ισχύουν μόνο όταν ξέρουμε ότι πλησιάζει η ώρα να εκμετρήσουμε το ζην και προετοιμαστούμε αναλόγως. Σε περίπτωση ξαφνικής αποχώρησης, τι γίνεται; Ξέρουμε αν θα ζούμε σε μια εβδομάδα ή ένα μήνα;

Εγώ δεν έχω βινύλια αλλά (κάμποσα) cd και επειδή κανένας από τους υπόλοιπους της οικογένειας δεν ακούει αυτά που ακούω εγώ, κάποια στιγμή αναρωτήθηκα πού θα καταλήξουν. Πλέον δεν με απασχολεί.
 
273486-Arkas-ta+pire+mazi+tou.jpg
 
Διονυση καλο ειναι μετα απο μια ηλικια να εχουμε το νου μας.
Εγω προβληματιζομαι αρκετα και για δισκους και μηχανηματα και μουσικα οργανα αλλα και για πνευματικη περιουσία
 
Παλιά ανησυχούσα κι εγώ, τώρα πλέον, έχοντας δει ούτε κι εγώ ξέρω πόσα νοικοκυριά να καταλήγουν στα σκουπίδια, γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτά, δεν έχω ψευδαισθήσεις: Η συλλογή των δίσκων μου και το στερεοφωνικό έχουν αξία μόνο για μένα και για κανέναν άλλον.
 
Μπορουμε να θεωρουμε τους εαυτους μας οτι εχουν καποια επηρροη και καποια ευθυνη σε οσον αφορα τους γυρω του, αλλα οταν "ειμαστε εδω".
Οταν δεν ειμαστε, δεν υπαρχει καμμια, ουτε δυναμη ουτε θεληση, ουτε τιποτα. Δεν μπορει να νιωθει καποιος ευθυνες η ακομα και ενοχες, για τα εν απουσια του. Δυστυχως τα πραγματα στις κοινωνιες μας πανε προς το γενικο φαστ φουντ...(σαν εικονα ο ορος). Γενικευμενη Ελειψη ενδιαφεροντος για τα πιο ουσιαστικα.
Ευτυχως δεν ειναι ολοι ετσι και υπαρχει παντα ενα Γαλατικο χωριο και στις γεννιες που ερχονται.
Εξ αλλου ξεχωριζουν απο τις επιλογες τους και τις κατευθυνσεις τους πολυ γρηγορα.
Αυτοι θα ενδιαφερθουν. Αν τους βρειτε ερχεστε σε επαφη μαζι τους και βλεπετε. Αλλα μην αγχονομαστε γιατι θα μας στειλει μια ωρα αρχητερα.
Δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα γιαυτο. Ουτε καν να εξασφαλισουμε οτι τα ιδια τα παιδια μας και οι κοινωνια τους θα ζησουν η θα επιζησουν.

Μια θλιβερη στοϊκοτητα ; Ισως μαζι με ολα τ´αλλα.
 
Σοφές και αρκετά εμπεριστατομένες απαντήσεις. Υπάρχει άραγε κάποιο πολιτιστικό ίδρυμα που να ενδιαφέρεται για μουσικές συλλογές; Τουλάχιστον να πάνε εκεί οι ελληνικοί δίσκοι. Για τα βιβλία έχω σκεφτεί για κάνα ακριτικό νησί, που μάλλον θα πιάσουν τόπο (ογκομετρικό και πνευματικό:worshippy:) :angel:
 
Αν αποφασίσει ο γιός μου να πουλήσει την συλλογή με τα "μέταλλα" ελπίζω
να μην ακούσει:
-Αυτά άκουγε ο πατέρας σου? Ωχ..που να βρίσκεται τώρα!!:devil-smiley-029:
 
Ήδη έχω δωρίσει στο πανεπιστήμιο επιστημονικά περιοδικά που ήμουν συνδρομητής.

Εκείνο που με ενδιαφέρει είναι κάποια πράγματα που είναι όντως vintage ή collector's items, να γνωρίζουν οι μετά από μένα πόσο και τι θα διεκδικήσουν, στην περίπτωση που θα αποφασίσουν να τα δώσουν
 
ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ said:
Παλιά ανησυχούσα κι εγώ, τώρα πλέον, έχοντας δει ούτε κι εγώ ξέρω πόσα νοικοκυριά να καταλήγουν στα σκουπίδια, γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται για αυτά, δεν έχω ψευδαισθήσεις: Η συλλογή των δίσκων μου και το στερεοφωνικό έχουν αξία μόνο για μένα και για κανέναν άλλον.
Click to expand...


Ετσι ακριβως.


Εχοντας χασει εναν πολυ στενο μου φιλο πριν μια εβδομαδα που ηταν τρελλος συλλεκτης οτι βλακειων μαζευω και εγω αλλα πολλων αλλων εκει κατεληξα. Οτι αυτα τα "αποκτηματα" ειναι για να δωσουν σε μας μονο χαρα και σε κανεναν αλλον.

Απλα δικαιολογουμαστε στον εαυτο μας οτι θα "Αφησουμε" κατι μοναδικο.
 
Πριν από κάποια χρόνια έκανα την εκκαθάριση στα πράγματα του πατέρα μου.
Με μεγάλη δυσκολία κατάφερα να πετάξω κάποια πράγματα που θεωρούσα άχρηστα και όσο ακόμα ζούσε. Κάποια τα άφησα για αργότερα.
Το ενδιαφέρον είναι ότι διαπίστωσα ότι στα τελευταία του χρόνια κάποια πράγματα τα είχε ο ίδιος δρομολογήσει προς φίλους που ήξερε ότι θα τα εκτιμήσουν.

Η όλη διαδικασία (έστω σ αυτή την πρώτη φάση) ήταν μεγάλο μάθημα και έκτοτε έχω αρχίσει και κάνω τον προγραμματισμό μου.

Πάντως τους δίσκους του πατέρα μου τους έχω όλους, καθώς και του θείου μου.
 
Απάντηση: Re: Ποιά πιστεύετε πως θα είναι η τύχη των δίσκων μας όταν ...

Kosh said:
Ετσι ακριβως.
.... Οτι αυτα τα "αποκτηματα" ειναι για να δωσουν σε μας μονο χαρα και σε κανεναν αλλον.

Απλα δικαιολογουμαστε στον εαυτο μας οτι θα "Αφησουμε" κατι μοναδικο.
Click to expand...

Σωστός.
 
Όσο έγραφα τα παραπάνω ήμουνα στη δουλειά. Κυριακάτικη βάρδια και μεσημέρι, άρα έπεσε λίγη δουλειά. Στο διπλανό γραφείο φίλη και συνάδελφος δακτυλογραφούσε μια λίστα με βιβλία που άφησε ο αδερφός της, προσπαθώντας να βάλει μια τάξη για να τα πουλήσει και να βγάλει κάνα φράγκο. Η βιβλιοθήκη του αδερφού είχε δύο πολύ ξεχωριστές κατευθύνσεις: στρατιωτική ιστορία (βιβλία για τα πάντσερ, τις ειδικές δυνάμεις, τους αλεξιπτωτιστές κλπ.) και ερωτικά κόμικς, κυρίως σαδομαζοχιστικά. Τα τελευταία δεν ξέρει πως να τα ξεφορτωθεί, γιατί αρνείται ακόμη και να τα πουλήσει μέσω ίντερνετ με το όνομα της, ούτε καν στο φάκελο ως αποστολέας.
 
Τι μακάβριο θέμα που συζητάμε.

Προσωπικά με νοιάζουν αυτά που απέκτησα,με απώλειες,με χαρές,με συγκίνηση.

Παιδιά δεν έχω (ούτε γατιά πλέον),συγγενείς ..γιοκ, ε, ας τα πάρει η αδελφή μου ή ο κολλητός μου.

Η μπορεί να τα αφήσω στο AVClub..:)
 
Top Bottom