Συμφωνώ με το "μέτρια", θα διαφωνήσω με το "εξαιρετικός" για τον Χόπκινς. Δεν είδα καμμία ομοιότητα με το μεγάλο σκηνοθέτη, ποτέ δε μας έκανε να ξεχάσουμε ότι βλέπουμε τον Άντονυ Χόπκινς. Στο καπάκι είδα από τα "extras" του Ψυχώ ένα φιλμάκι όπου εμφανίζεται για 3-4 λεπτά ο ίδιος ο Χιτς και το επιβεβαίωσα: Ο Χόπκινς δεν κατάφερε να αποδώσει ούτε την έκφραση του Χίτσκοκ, ούτε τη γλώσσα του σώματός του, μόνο την ομιλία του. Η ταινία βλέπεται ευχάριστα χάρη στην Έλεν Μίρεν, η οποία έχει πιό εύκολη δουλειά (άλλωστε ποιός ξέρει τη γυναίκα του Χίτσκοκ

, στη Σκάρλετ Γιόχανσον και στους πανέξυπνους διαλόγους του ζευγαριού. Πρόσθετη αδυναμία της ταινίας είναι το γεγονός ότι πουθενά δεν αναφέρεται η κόρη του, η οποία τότε ήταν ηθοποιός και έπαιξε μάλιστα και στο Ψυχώ.
Και αφού είδα που είδα το τρέιλερ, ξαναείδαμε στο καπάκι οικογενειακά το θέμα της ταινίας (για όποιον δε γνωρίζει, δεν πρόκειται για βιογραφία του Χίτσκοκ αλλά για μιά ημιφανταστική εξιστόρηση των γυρισμάτων του "Ψυχώ".
Όσες φορές και να τη δω δεν τη βαριέμαι, αριστούργημα από τα λίγα.