Ποιό βιβλίο διαβάσαμε?

[Sonic]

Origin του Dan Brown.

Μέχρι τώρα, καλύτερο από τα δύο προηγούμενα (Inferno και Lost Symbol).

 

[qwerty1gr]

Το τελειωσες? Τωρα το διαβαζω! Καλο φαινεται αλλα ειμαι στο μισο

 

[Sonic]

Καλό ε;
Κι εγώ κάπου στη μέση είμαι και έχω πέσει με τα μούτρα να το προλάβω μέσα στα χίλια μύρια άλλα πράγματα, γενικώς.

 

[Cicadelic Ranger]

Απο τα προηγουμενα του, μονο το lost symbol μ'αρεσε και ειναι αυτο που "στεκεται" απο αποψη ορθοτητας. Τα αλλα, παρα τις δηθεν ιστορικες σοβαροφανειες, ηταν τελειως φευγα.

Αμα ειναι σαν το τριτο, και δεν λεει αλανταλλων, θα το διαβασω.

 

[pathfinder]

Έχει διαβάσει κανείς το 100 ώρες με τον Φιντέλ του Ιγνατίου ραμονες? Μου το πρότεινε ένας φίλος και θα ήθελα και την άποψη σας...

 

[Sonic]

Απο τα προηγουμενα του, μονο το lost symbol μ'αρεσε και ειναι αυτο που "στεκεται" απο αποψη ορθοτητας. Τα αλλα, παρα τις δηθεν ιστορικες σοβαροφανειες, ηταν τελειως φευγα.

Αμα ειναι σαν το τριτο, και δεν λεει αλανταλλων, θα το διαβασω.

Το συγκεκριμένο δεν στηρίζεται, απ' ότι είδα έως τώρα, σε ιδιαίτερες ιστορικές αναφορές και γεγονότα - όχι, δηλαδή, κάτι σε Da Vinci (που κάποια σημεία μπορούσαν πράγματι να βγάλουν και "Πάπα γκαστρωμένο" για χάρη της πλοκής του μυθιστορήματος ), οπότε θα μπορούσες να ρίξεις μια ματιά σε κάποιο δείγμα.
Σημειωτεόν ότι η μέθοδός του, το σεναριακό ύφος-δομή, τρόπος που προχωράει την πλοκή και τα γεγονότα είναι ο γνωστός.
Το βλέπω να έχει ποιο στυλ και νεύρο από τα δύο προηγούμενα, εξετάζοντάς το ως μυθιστόρημα.

 

[arta-mou]

Το Origin διαβάζω και εγώ να δούμε επιτέλους ποιο είναι το μυστικό που θα καταστρέψει όλες τις θρησκείες. Πάντως το προηγούμενο βιβλίο του Brown ήταν σκέτη διαφήμιση για την Κωνσταντινούπολη και την Αγία Σοφία και το θέμα του υπερπληθυσμού της γης πολύ ενδιαφέρον.

 

[Cicadelic Ranger]

Ε θα το παρω και γω. Το αρχιζω το ΠαρασκευοΣαββατοΚυριακο.

 

[takis]

Μετριο και αυτο και απο ενα σημειο και μετα προβλεψιμο
Δυσκολα θα ξανα αγορασω βιβλιο του

 

[Stellios papa]

Eλενη Γλυκατζη Αρβελερ
ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙς ΑΛΛΟΘΙ

δεν περιμενα στις μερες μας να κυκλοφορει τοσο χαζο βιβλιο απο μια πρυτανη της Σορβονης
σαν ν απευθυνεται σε μικρα παιδια

σημερα ειχαμε ντοματες γεμιστες αλλα εμενα μ αρεσου οι μελιτζανες
εγω ειμαι αριστερη αυτος δεν ειναι
δεν ψηφισα ποτε στην ΕΛΛΑΔΑ αλλα εχω ελληνικη ταυτοτητα
ειμαι Γαλλιδα οπως και τα παιδια μου στην ελλαδα ερχομαι μονο για δουλειες και διακοπες

και αλλες τετοιες παπαριες

 

[chrisssb]

 

[koupa]

Διάβασα τα 2 βιβλία του Michael Crichton. Jurassic Park και The Lost World. Σαν βιβλία είναι κλασικά Bell's. Δηλαδή κάτι ανάμεσα σε Hobbit και Harry Potter. Εύπεπτα και με καλή περιγραφή του κόσμου. Αναλυτικότερα τα 2 βιβλία σε σχέση με τις ταινίες έχουν το εξής ποσοστό. Η πρώτη είναι κατά 70% πιστή ενώ η δεύτερη κατά 40%. Και τα 2 βιβλία είναι καλύτερα από τις ταινίες με πολύ περισσότερη δράση. Ομολογώ πως δεν το περίμενα έτσι. Αλλά οι ταινίες κερδίζουν στην ατμόσφαιρα μόνο και μόνο λόγω του Spielberg.

 

[paulmarinis]

καιρο εχω να γραψω εδω...απο τελευταια που διαβασα...

kazuo ishiguro the unconsoled

πολυ καλο, αν και λιγο δυσκολο στο διαβαζμα , αυτονου διαβασα και το remains of the day , και το never let me go , ολα πολυ καλα.

joseph heller - good as gold

πολυ καλος και αυτος, οπως και something happened

ian mcewan - atonement

πολυ καλος, διαβαζεται και ευκολα, διαβασα και δικο του αμστερδαμ , αλλα προτιμω αυτο πιο πολυ

julian barnes - the sense of an ending

διαβασα 2-3 αυτοθνου, αυτο εδω μαρεσε πιο πολυ

andrei platonov - chevengur

απο τα πιο ωραια βιβλια που εχω διαβασει, αν και δεν ξερω πως θα ειναι σε μεταφραση

 

[Νότης]

Με ένα εξώφυλλο - από τις εκδόσεις γράμματα - που ξεγελάει, ο Σινκλαίρ σφηγείται αριστουργηματκά την ζωή μιάς οικογένειας μεταναστών από την Λιθουανία, στο Σικάγο των αρχών του 20ου αιώνα. Ίσως η λέξη ζούγκλα, να μην εκφράζει πλήρως τις εικόνες στα σφαγεία και την άθλια ζωή των εργατών. Βιβλίο αμιγώς πολιτικό, χωρίς πολιτικολογίες, καθιστά τον Α. Σινκλαίρ κορυφαίο συγγραφέα της εποχής του, αγκαλιά με τον Τζακ Λόντον. Ένα κόσμημα στα παγκόσμια γράμματα και με μετάφραση από την ανυπέρβλητη Τζένη Μαστοράκη. Ανήκει σίγουρα στα 20 συγκλονιστηκότερα βιβλία που έχω διαβάσει.

 

[spcav]

Το σπίτι των φωνών

Το πρωτο του συγκεκριμενου που διαβάζω και πραγματικά με κερδισε.

Υπεροχη πλοκή και αφήγηση και μια σκοτεινη ατμόσφαιρα.

Το σπίτι των φωνών, ΝΤΟΝΑΤΟ ΚΑΡΡΙΖΙ

CARRISI DONATOΜτφρ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑΠΑΤΑΚΗΣ 2022Σελ. 392, τιμή εκδότη €17.70

bookpress.gr

 

[Νικος Πετειναρακης]

Θα σας ταξιδέψει σε εποχές που ο άνθρωπος μεγαλουργούσε ακόμα σε τρομερά αντίξοες συνθήκες διαθέτοντας πρωτόγονο εξοπλισμό αλλά τιτάνια αντοχή και καρτερία.
Endurance λοιπόν, αληθινή ιστορία χωρίς μυθοπλασίες και φτιασιδώματα.

 

[Kosh]

Σε κοντρα τεμπο με τον τιτλο του νηματος το δημοσιευμα μαλλον οριζει πιο βιβλιο δεν θα διαβασουμε (γιατι δεν θα γραφτει τελικα )

Ο Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν ομολογεί με 13 χρόνια καθυστέρηση ότι μπορεί να μην τελειώσει ποτέ το Game of Thrones

Βιβλίο - Με 13 χρόνια καθυστέρηση, ο Τζορτζ Ρ.Ρ. Μάρτιν παραδέχεται ότι μπορεί να μην τελειώσει ποτέ το βιβλίο «Άνεμοι του Χειμώνα», συνέχεια της σειράς Game of Thrones

www.athensvoice.gr

 

[Haagenti]

Η λεζάντα για τη φωτογραφία θα μπορούσε να είναι : Τι διάβασε ο ανθρωπάκος και αποφάσισε να φτιάξει μουσική.

 

[mstr]

Χρόνια Πολλά.

Είναι κάποιος εδώ που να διαβάζει βιβλία με θέμα την τέχνη? Εννοώ κυρίως για ζωγράφους, κινήματα και περιόδους της τέχνης, μουσεία και πινακοθήκες και άλλα παρεμφερή.

Τα τελευταία χρόνια διαβάζω αρκετά βίβλια με τέτοια θεματολογία. Υπάρχει κάποιο νήμα σχετικό εδώ στην κατηγορία πολιτισμού? Σκέφτομαι να ανοίξω ένα, απλά να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που ασχολούνται, για να υπάρξει η επιθυμητή ανταλλαγή απόψεων και γνώσεων.

 

[Kosh]

Τομ Ρόμπινς: Πέθανε στα 92 του χρόνια ο «πιο επικίνδυνος συγγραφέας του κόσμου»

Ένας από τους 100 καλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα σύμφωνα με το περιοδικό Writer’s Digest, «έφυγε» στα 92 του χρόνια.

www.cnn.gr

Ένας από τους 100 καλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα σύμφωνα με το περιοδικό Writer’s Digest, «έφυγε» στα 92 του χρόνια.

Ο θρυλικός συγγραφέας Τομ Ρόμπινς, γνωστός για το ανατρεπτικό ύφος του και την ψυχεδελική γραφή του, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών. Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε ο γιος του, Φλίτγουντ, στους New York Times, χωρίς να αναφέρεται η αιτία του θανάτου.
Ο Ρόμπινς υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, με τα έργα του να χαρακτηρίζονται από χιούμορ, φιλοσοφία και αχαλίνωτη φαντασία.


Τα βιβλία του, όπως «Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν» και «Ο Τρυποκάρυδος», έχουν αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στην παγκόσμια λογοτεχνία, προσφέροντας στον αναγνώστη ταξίδια σε κόσμους όπου η λογική υποκλίνεται στη μαγεία του παράδοξου και της φαντασίας.

«Ήταν περιτριγυρισμένος από την οικογένειά του και τα αγαπημένα του κατοικίδια. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύσκολων τελευταίων ωρών, ήταν γενναίος, αστείος και τρυφερός», έγραψε η κόρη του, Αλέξα Ρόμπινς, επισημαίνοντας το ήθος και τη δύναμη του πατέρα της μέχρι το τέλος. «Ζήτησε να τον θυμούνται διαβάζοντας τα βιβλία του», πρόσθεσε.

Ο Τομ Ρόμπινς γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου 1932 στο Μπλόουινγκ Ροκ της Βόρειας Καρολίνας και ξεκίνησε την καριέρα του ως αρθρογράφος σε εφημερίδα του Σιάτλ. Στη συνέχεια, αφοσιώθηκε στη συγγραφή, με τα βιβλία του να σημειώνουν τεράστια εμπορική επιτυχία και να μεταφράζονται σε δεκάδες γλώσσες.
Tom Robbins discusses "The Mystery"...

Το «Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν» μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 1993 από τον Γκας Βαν Σαντ, με την Ούμα Θέρμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ τα έργα του όπως «Ο Τρυποκάρυδος», «Χορός των εφτά πέπλων» και το ιδιαίτερο «Το άρωμα του ονείρου» συνέχισαν να κερδίζουν τις καρδιές των αναγνωστών.


Ο Ρόμπινς συχνά δήλωνε ότι είχε μεγάλη δυσκολία στην επιλογή των λέξεων και αγαπούσε να «υπενθυμίζει στον αναγνώστη και στον συγγραφέα ότι η γλώσσα δεν είναι το γλάσο, είναι η τούρτα», αναδεικνύοντας τη σημασία της γλώσσας ως μέσο έκφρασης και εννοιολογικής βάσης των έργων του.

Η φήμη του επεκτάθηκε πέρα από τα σύνορα της Αμερικής, και μάλιστα ένας Ιταλός κριτικός τον είχε χαρακτηρίσει ως τον «πιο επικίνδυνο συγγραφέα στον κόσμο». Η θέση του στη λογοτεχνία του 20ου αιώνα είναι αδιαμφισβήτητη, με το περιοδικό Writer’s Digest να τον κατατάσσει στους 100 καλύτερους συγγραφείς της εποχής του.
Ακόμα και μετά το θάνατό του, η κληρονομιά του Τομ Ρόμπινς παραμένει ζωντανή, και τα βιβλία του συνεχίζουν να εμπνέουν και να προκαλούν σκέψεις στους αναγνώστες του κόσμου.