Πολλά (rock) νέα και ΤΡΕΛΕΣ επανασυνδέσεις!!

...βέβαια όταν λέω ο καλύτερος, εννοώ κάτι σαν "πρώτος μεταξύ ίσων": η 2η πλευρά του White Album (The Beatles) και η 2η του Abbey Road, στις οποίες επιστρέφω συνέχεια, είναι έργα του παλινδρομημένου παλίμπαιδα (Macca) που επίσης αγαπώ.
 
Τελικά άλλος ένας μύθος καταρρίπτεται . Αυτός της μουσικής που υποτίθεται ότι ενώνει , ως κοινό χόμπυ . Ο Σούρλας δεν αντέχουν εμένα όταν κακολογώ τον Μάλερ , εγώ δεν μπορώ να αντέξω τον Γιώργο όταν κακολογεί το "A Passion Play" , ο Παναγιωτίδης δεν αντέχει εμένα όταν κακολογώ το "Pet Sounds" , o Φραγκίσκος δεν αντέχει τον Γιώργο κλπ όταν κακολογούν τους Ντηπ Περπλ κ.ο.κ.

Υποθέτω διότι όλοι κάνουμε το ίδιο λάθος . Ενώ η μουσική προορίζεται για την προσωπική ευχαρίστηση εκάσου ημών , εν τούτοις είτε θέλουμε να της προσδώσουμε κι ένα επι πλέον χαρακτήρα ( κοινωνικό , πολιτικό , κ.ο.κ ) είτε της προσθέτουμε ένα ειδικό βάρος σπουδαιότητος και σημαντικότητος , το οποίο όμως είναι άκρως υποκειμενικό . Το περίεργο είναι ότι σπανίως αντιδρούμε έτσι σε άλλους τομείς π.χ κανένας δεν θα σε ψέξει γιατί σ' αρέσει η χ γυναίκα , ή ο ψ πίνακας . Μόνο στο χάϊ εντ υπάρχει η σχετική αντιστοιχία , για να καταρριφθεί άλλος ένας μύθος , οτι δεν έχει σχέση με την μουσική :flipout:
 
Δύο σημεία.
Το πρώτο απευθύνεται στον Chief.Στο post 182 αναφέρεις οτι 'το συγκεκριμένο μουσικό είδος έχει χάσει στην κατηγορία έδαφος´.Θα ήθελα ,εάν έχεις την καλωσύνη ,να μου ανφέρεις για ποιό μουσικό είδος μιλάς και πώς βγάζεις ένα τέτοιο συμπέρασμα.
Δευτερον :Moυ είναι εντελώς αδιάφορο εάν αρέσει ή δεν αρέσει ο Mahler o Santana και πάει λέγοντας.
Το μόνον που μπορώ να ζητήσω είναι στοιχειώδη επίγνωση των ορίων και σεβασμό σε αυτό που γράφει ο οποιοσδήποτε.Αλλο η μουσική διαφωνία που επιδέχεται και πειράγματα και άλλο η δια τού γραπτού λόγου απαξίωση.
Θεωρώ οτι δεν είναι δυνατόν να γράφει κάποιος για διασκευή τού κοντσέρτου του Αρανχουέζ που τού άρεσε πολύ και το σχόλιο να είναι τού τύπου ´σιγά με το ΑΡΑΧΝΕΖ´.
Αυτό ξεπερνά κάθε όριο εγγύτητας και καλών σχέσεων.Οπως επίσης οτι εδώ μέσα σπανίως ισχύει το ´Ο Λουμίδης στούς καφέδες του´
Αρα το θέμα δεν είναι ο Mahler και ο κάθε Mahler.,ούτε ο SantanaΕίναι η στοιχειωδώς ευγενική αντιμετώπιση τού κόπου τού κάθε συμφορουμίτη.
Εκεί Ντόκ είναι το θέμα και επ´αυτού έχεις σημαντική συμβολή.Και επ´αυτού δεν διάβασα την παραμικρή αυτοκριτική.
Στόχος τού σχολίου αυτού είναι να κλείνουν σιγά-σιγά οι διαφορές και όχι να διευρυνθούν.Ακριβώς επειδή αρκετοί και έχουμε γνωριστεί και έχουμε πιεί και 5 κρασιά μαζί.
 
Re: Απάντηση: Πολλά (rock) νέα και ΤΡΕΛΕΣ επανασυνδέσεις!!

Δημήτριος Ντοκατζής said:
Τελικά άλλος ένας μύθος καταρρίπτεται . Αυτός της μουσικής που υποτίθεται ότι ενώνει , ως κοινό χόμπυ . Ο Σούρλας δεν αντέχουν εμένα όταν κακολογώ τον Μάλερ , εγώ δεν μπορώ να αντέξω τον Γιώργο όταν κακολογεί το "A Passion Play" , ο Παναγιωτίδης δεν αντέχει εμένα όταν κακολογώ το "Pet Sounds" , o Φραγκίσκος δεν αντέχει τον Γιώργο κλπ όταν κακολογούν τους Ντηπ Περπλ κ.ο.κ.

Υποθέτω διότι όλοι κάνουμε το ίδιο λάθος . Ενώ η μουσική προορίζεται για την προσωπική ευχαρίστηση εκάσου ημών , εν τούτοις είτε θέλουμε να της προσδώσουμε κι ένα επι πλέον χαρακτήρα ( κοινωνικό , πολιτικό , κ.ο.κ ) είτε της προσθέτουμε ένα ειδικό βάρος σπουδαιότητος και σημαντικότητος , το οποίο όμως είναι άκρως υποκειμενικό . Το περίεργο είναι ότι σπανίως αντιδρούμε έτσι σε άλλους τομείς π.χ κανένας δεν θα σε ψέξει γιατί σ' αρέσει η χ γυναίκα , ή ο ψ πίνακας . Μόνο στο χάϊ εντ υπάρχει η σχετική αντιστοιχία , για να καταρριφθεί άλλος ένας μύθος , οτι δεν έχει σχέση με την μουσική :flipout:
Click to expand...

Οπότε, ανάλογα με τις διαθέσεις, ή θα κοιτάμε να μη βάζει ο ένας στον άλλον αυτά που απεχθάνεται, ή αν έχουμε όρεξη για καυγά, θα βάζουμε αυτά που απεχθάνονται οι άλλοι και θα προσπαθούμε να τους πείσουμε να τους αρέσουν κιόλας!
Συμπέρασμα: Αν οργανώσουμε καμιά μάζωξη οι της μουσικής, ή θ' ακούμε μόνο Beatles, ή θα το κάνουμε Αφγανιστάν, Ιράκ και Σεράγεβο μαζί!

Υ.Γ. Μα πότε είπα εγώ κακό για τους Beatles (τους οποίους λατρεύω); Γενικά μιλούσα!
Εκτός κι αν ο Στέλιος τους δείχνει σαν εξαίρεση, αλλά η εξαίρεση δυστυχώς δεν αναιρεί τον κανόνα: τον επιβεβαιώνει.
 
Re: Απάντηση: Πολλά (rock) νέα και ΤΡΕΛΕΣ επανασυνδέσεις!!

Σπύρος Σούρλας said:
Πράγματι ,που έλεγε και κάποιος μακαρίτης πιά πολιτικός,´ωτα μη ακουόντων´......36 ωρες αργότερα.
Click to expand...

θα ήθελα Σπύρο το avclub να είναι το κύριο μέλημα στη ζωή μου, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και άλλες υποχρεώσεις. Εχω δύο μόνο χέρια, ένα πληκτρολόγιο και είμαι επιφορτισμένος με τη διαχείριση, από την οποία ξέρω ότι έχεις αυξημένες απαιτήσεις ούτως ή άλλως.
Αν ήξερα ότι βιάζεσαι τόσο πολύ γιά μιά απάντηση μπορείς πάντα να μου στείλεις ένα πμ ή να με πάρεις τηλέφωνο να τα πούμε, άλλωστε νομίζω ότι είμαστε φίλοι.:ernaehrung004:

Η γνώμη μου είναι ότι αν θεωρήσουμε ότι η κλασική βγήκε κερδισμένη μέσα στην κατηγορία με την οικειοθελή τάση αποχής όσων δεν έχουν τα εχέγγυα γιά να καταθέσουν την άποψή τους γιά το ποιός δίσκος τους άρεσε ή άκουσαν πρόσφατα, αυτό δυστυχώς παρατηρώ ότι δεν είναι χωρίς κόστος.

Η συνειδητή αυτή αποχή - απομάκρυνση πιστεύω ότι κάνει κακό διότι η συμμετοχή πλέον είναι μικρότερη από όσο πριν από δύο ή παραπάνω μήνες.

Γιά να περιορίσω το θέμα σε ένα προσωπικό παράδειγμα θα πω ότι η δισκοθήκη μου αποτελείται κατά ένα ποσοστό της τάξης του 15-20% από κλασική μουσική. (σαν ποσοστό λίγο, αλλά ουσιαστικά αρκετοί τίτλοι). Πολλοί από τους δίσκους αυτούς αποτελούν επιλογές ζωής που στέκονται ισάξια (μη γελάς, έχω επίγνωση της λέξης) δίπλα στο ψωμοτύρι μου που είναι η τζαζ και η ροκ, καλώς ή κακώς. Η κλασική έστω και απο ράδιο είναι η πιό εύκολη λύση ακρόασης στο γραφείο, καθώς δεν αποσπά την προσοχή μου. Ετσι θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ίσως να ακούω περισσότερο κλασική, μιά και όταν γυρνάω σπίτι δεν μένει χρόνος.
Γιά αρκετά από αυτά που αγαπάω στην κλασική ήθελα πάντα να κάνω ένα αφιέρωμα γιά να παρουσιάσω το πως τα βλέπω εγώ και τι σημαίνουν γιά μένα. Πλέον δεν μπορώ να το κάνω. Επίσης τα περισσότερα κείμενα της κλασικής πλέον δεν τα ανοίγω. Ξέρω ότι δεν θα έχουν το δυνητικό ενδιαφέρον της ανταλλαγής απόψεων και ότι θα κινδυνεύουν να καταλήξουν αλλού.
Στο πνεύμα αυτό με δεδομένη την δική μου έλλειψη ενδιαφέροντος θεωρώ ότι η κλασική έχει χάσει τουλάχιστον έναν θαμώνα γιά να κερδίσει σε επίπεδο.

μπορεί να κάνω και λάθος.

Όλα τα παραπάνω στα λέω με συναίσθηση του σοβαρού του θέματος, αν και είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεις ότι το βλέπω όπως όλα με τη ίδια βαρύτητα, όπως και εγώ ξέρω καλά τι σημαίνει η κλασική γιά σένα αλλά και άλλους εδώ.
Δεν θα ήθελα να ξεκινήσουμε κάποια νέα αντιπαράθεση, ιδίως γιά πράγματα που αγαπάμε. Αν θέλεις μου στέλνεις και πμ.:smile:
 
Δ. Παναγιωτίδης said:
Τώρα γιά Tull.
Θεωρώ το passion play μακράν το καλύτερό τους άλμπουμ και όποιος δεν το έχει καταλάβει δεν το έχει ακούσει αρκετά.

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ....:firstprize:

Απλά θεωρώ ότι είμαστε παρέα.
Και σαν παρέα, όσοι γνωριστήκαμε (και παραγνωριστήκαμε μου φαίνεται) έχουμε δικαίωμα να παίζουμε και σφαλιάρες.:slapface:

:
Click to expand...

Σφαλιαρες δεν θελω να παιξουμε -bye- αλλα πες μου σε παρακαλω κατι βρε Δημητρη...
Θεωρεις δηλαδη ,με βαση τη κοκκινη υπογραμμηση, οτι εγω που θεωρω το Ακουαλονγκ καλυτερο δεν το εχω ακουσει αρκετα.
Δηλ δεν σου περασε ουτε μια στιγμη απο το μυαλο, οτι ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ρε αδερφε οσο το αλλο??????!!!!!!!

Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω πιο πολυ με Ντοκ για το υπεροχο που ειπε:
Ας διαβαζουμε απλα αυτα που γραφει ο αλλος και ας μην το ζοριζουμε πιο πολυ.:grinning-smiley-043
 
Last edited:
εννοώ, απλά, Μιχάλη ότι όπως και εγώ στην αρχή απογοητεύτηκα με το δίσκο αυτό και τον θεώρησα χειρότερο από άλλους τους, ίσως έτσι και εσύ ή και άλλοι μετά από επισταμένη ακρόαση βρείτε αυτό που βρήκα και εγώ και το δείτε διαφορετικά.
 
Τωρα εισαι ο καλος Δημητρης που ξερω.:aktion033:
Αυτες οι, απαραιτητες κατ εμε, διευκρινησεις σωζουν απο πολλες ασκοπες κουβεντες.
Μακαρι να φτασουμε στο σημειο που η παρεα δεν θα τις χρειαζεται.

Και για να ειμαι ειλικρινης ουτε και γω τις χρειαζομουνα, γιατι εχω καταλαβει το πνευμα σου, απλα το εγραψα για να .....τονισω το αυτονοητο!!!!
Αλλο το μαμημενο το πληκτρολογιο και αλλο το.....καταφατσα!!!!:grandpa:
 
Καταρχας οταν κρινετε το rock κρινεται εκτος απο τη συνθεση και το performance. Στην κλασσικη κρινεται πιο πολυ η συνθεση, καθοτι δεν υπαρχει αυθεντικο performance. Ειναι σαν να ακους το johnny be good απο το Johny Βαβουρα. Απο τη μια εχουμε συνθεσεις και απο την αλλη πραγμα που σαλευει.
 
Εγώ λέω να κάνουμε δημοψήφισμα : " Να λέμε την γνώμη μας , η οποία μπορεί να περιλαμβάνει και χοντράδες κατά την έκφραση της ( βαρετός ο Μάλερ , ογκόλιθος ανοησίας το Passion Play ) ή να διαβάζουμε τα κείμενα ( αν θέλουμε βέβαια ) και να λέμε "Ευχαριστούμε πολύ ....( Σπύρο , Γιάννη , Κώστα κ.ο.κ ) ;
 
Δημητρη,
Μαζι με το δημοψηφισμα δεν βαζουμε μεσα και τον παραγοντα "επιθυμια σχολιασμου των γραπτων μου α)Ναι β) Οχι":flipout:
Δεν θα ειχε καποια χρησιμοτητα???
 
εγω λεω πως αν στις περιπτωσεις που δε μας αρεσει κατι κανουμε μια αντιστοιχη αντιπροταση, τοτε δε θα υπαρχει προβλημα. Π.χ. "ειναι μαπα το "ρεβολβερ". παρε το "ραμπερ σόουλ" να βρεις την υγεια σου".
 
mdvq said:
Δημητρη,
Μαζι με το δημοψηφισμα δεν βαζουμε μεσα και τον παραγοντα "επιθυμια σχολιασμου των γραπτων μου α)Ναι β) Οχι":flipout:
Δεν θα ειχε καποια χρησιμοτητα???
Click to expand...

δες μερικά από τα τελευταία μου αφιερώματα, καταλήγουν:

εκτροπές επιβάλλονται ή σχολιάστε ελεύθερα ή θάψτε ελεύθερα...:firstprize:
 
Πως να το κάνουμε...

Είμαι σίγουρος ότι αρκετοί από εδώ δεν δίνουν δυάρα τσακιστή γιά τον Carlos (ένας είν ο Carlos), έλα μου όμως που εμένα μ αρέσει....

Τι θα κάνω?
θα σας τον κάνω ρόφημα ? (μην πω το άλλο)
μάλλον όχι.

Ενα αφιερωματάκι σε δόσεις όμως...-bye-
 
Mερικές σκόρπιες σκέψεις.

Αυτό που μας έχει κάνει λίγο νευρικούς είναι ο τρόπος αντιμετώπισης κάποιων θεμάτων της κατηγορίας.
Έχω ξαναπεί πως η οικειότητα που έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας, λόγω φιλίας, καποιες φορές ακυρώνει όχι απλά αξιόλογα κείμενα αλλά ακόμη και συγκλονιστικά.
Πολλές φορές απαξιώνουμε είδη μουσικής, έργα καλλιτεχνών, που παρουσιάζονται στην κατηγορία με αριστουργηματικό τρόπο, αβασάνιστα.
Σε αυτό διαφωνώ κάθετα.
Εάν κάποιος παρουσιάσει το έργο και τις ημέρες της Άντελας Δημητρίου με βιωματικό τρόπο, όχι μόνο δεν θα του την πω, αλλά μάλλον θα τον αγαπήσω.
Ομολογώ πως θα γούσταρα μία γκόμενα κλαίγοντας να μου λέει " και ποια θυσία έχει κάνει αυτή για σένα'' από το να μου βάλει τις τέσσερεις εποχές.

Άποψη.

Δεν μπορεί κανείς σε αυτόν τον πλανήτη να μου την πει για τη μουσική που ακούω και για τα αγαπημένα μου τραγούδια. Δεν μπορεί να με προσβάλει, δεν μπορεί να με θίξει. ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΕΧΩ, ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΧΩ, ΤΟΣΟ ΜΟΥ ΚΟΒΕΙ. Ε ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ; ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ.
Δεν με ενοχλεί καμμία άποψη, ακόμη και οι αστήριχτες, δεν το παίζω μυξοπαρθένα.
Aυτό που δεν θα επιτρέψω σε κανέναν είναι να μου ακυρώσει τα συναισθήματα μου, τα βιώματα μου, τα κλάματα μου, τις ερωτικές μου αγωνίες, τους χορούς μου, τις τεκίλες μου, όλες δηλαδή τις καταστάσεις που τις συνοδεύω με τις μουσικές μου. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ εδώ μέσα σε καμμία από τις αντιπαραθέσεις που έχουν δημιουργηθεί και από κανέναν.

Σαν απλό μέλος, σας ευχαριστώ για τον άψογο και ευγενικό τρόπο που τσακωνόμαστε. ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΩΝΤΑΝΟΙ.

Το πάθος δημιουργεί εντάσεις. Η επιφάνεια, μπουρμπουλήθρες.

Εχουν μαζευτεί στην κατηγορία πολύ ισχυρές προσωπικότητες. Θαυμάζω πολλούς από εσάς. Τις απόψεις σας, γουστάρω να τις διαβάζω και ας μη συμφωνώ με τις περισσότερες. Το να μπαίνει ο άλλος στα μουσικά χωράφια του άλλου το θεωρώ θεμιτό. Σιγά, έχει κανείς καμμία αποκλειστικότητα;
Αλλά έχω τη γνώμη ότι αυτό πρέπει να γίνεται με σεβασμό και κυρίως χωρίς ακυρώσεις. Δεν είμαστε μόνο οι κολλητοί εδώ. Διαβάζει κόσμος.
Και βέβαια κανείς δεν είναι παντογνώστης.

Οι ισχυρές προσωπικότητες συμβαδίζουν πολλές φορές με την απολυτότητα.
Και βέβαια δεν μπορεί κάποιος να την αποφύγει γιατί όταν κάτι σου αρέσει πολύ , το έχεις ψάξει, το έχεις βιώσει, ε, τι να σου πει ο Μανωλάκος για αυτό.
Απλά μία αντίθετη άποψη δεν ακυρώνει ζωές γεμάτες μουσική.

Πρέπει να αποδεχόμαστε και τις αντίθετες απόψεις ,όταν είναι τεκμηριωμένες, χωρίς εκδικητικές εμμονές. Εγώ λέω και τις ανούσιες. Το τι είναι ουσιαστικό για τον καθένα διαφέρει. Δεν έχουμε όλοι τις ίδιες δυνατότητες ,την ίδια αντιληπτικότητα. Εδώ μπαίνει η ευγένεια του πιο έμπειρου ακροατή. Και η ανοχή του. Εκτός αν και αυτός βλέπει μέχρι τα δύο μέτρα. Οπότε τη σύγκρουση δεν την γλιτώνουμε.

Έχω πει μέσα μου αρκετές φορές ''τι να μας πει και αυτός ο άσχετος με το είδος τώρα'' ή '' οι άνθρωποι είναι σπηλαιολόγοι με αυτά που ακούνε''.
Το ίδιο έχετε κάνει και εσείς , είμαι σίγουρος.
Όμως αυτή την ελευθερία έκφρασης, ακόμη και της βλακείας , δεν την αλλάζω με τίποτα στον κόσμο.
Και ας λέω ότι θέλω από μέσα μου.

Κανένα είδος δεν έχει μείνει πίσω. Η κατηγορία κάνει κύκλους. Εγώ λέω σημαντικούς. Αισθάνομαι πλούσιος που συμμετέχω και που σας ξέρω.
Μαλώνουμε συγκλονιστικά.
Συνεχίζουμε.

Και μετά από αυτό το μανιφέστο (ψιλοχάλια βέβαια), να πω πως οι Jethro tull είναι αφόρητα ανούσιοι και πως οι Bauhaus είναι μία από τις σημαντικότερες μπάντες ever.

Υ.Γ. Γ. Πολυχρονίδη μόνο από το avatar είσαι μέσα στην καρδιά μου.
 
Last edited:
Top Bottom