MOUKIOUROUFIS KOSTAS
Banned
- 27 June 2006
- 7,771
O Νικολάκης πάντως θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα, βλέποντας άλλους συνομήλικούς του. Μιλάμε μουσικά.. για τα μουστάκια είπαμε, φταίει η φάρμα στο.. Λονδίνο!
Η "ανάστασή" του τα τελευταία 2-3 χρόνια έγκειται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος το "έχει" με τα χίλια.
Κι εξηγώ: αφού ταλαιπωρήθηκε στα μονοπάτια της αγάπης, της οικογένειας, της θρησκείας, του όλοι για όλους, του "αχ βαχ τι καλός που είναι ο Χριστούλης και ό,τι δημιούργησε και διακύρηξε", που προφανώς ήταν η μόνη του διέξοδος μετά από τη κάθοδο στη κόλαση, τον αυτοβασανισμό και την αθλιότητα του βούρκου που κυλίστηκε, ήρθε η ώρα να επιστρέψει στο παρελθόν (έστω συνθετικά). Έλα όμως που πλέον ο Νικολάκης μας είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος από εκείνον που ξέραμε..
Κι επειδή ακριβώς το "έχει" στο φτερό, αποφάσισε μετά τις επικρίσεις που ακούστηκαν, να μιμηθεί τον εαυτό του. Εν μέρει το πέτυχε. Αλλά μιλάμε για μίμηση και όχι δημιουργία. Οι βρωμιές του πλέον είναι αδιέξοδες.. ανολοκλήρωτες. Αυτή την αίσθηση παίρνω.
Στον Λυκαβηττό τον περασμένο Σεπτέμβριο είχα την ευκαιρία να είμαι πρώτη πρώτη σειρά και να αποτυπώνω κάθε δευτερόλεπτο στα πάντα. Η συναυλία ήταν καταπληκτική πραγματικά. Επειδή όμως τον ξέρω καλά τι σόι μυαλά κουβαλάει κι επειδή έχω μάθει να τον "διαβάζω" κάπως σε κάθε αντίδραση, μπορώ να πω με ευκολία ότι ο άνθρωπος μας δουλεύει κανονικά, δεν μας εξαπατά όμως. O λόγος: το "έχει"... και έστω γι αυτό τα συγχωρείς όλα.
Με το Abattoir Blues την έπεσε χοντρά στον ντορβά με τα ομόλογα. Κατάλαβε κανείς πόσο διακριτικά???
Η "ανάστασή" του τα τελευταία 2-3 χρόνια έγκειται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος το "έχει" με τα χίλια.
Κι εξηγώ: αφού ταλαιπωρήθηκε στα μονοπάτια της αγάπης, της οικογένειας, της θρησκείας, του όλοι για όλους, του "αχ βαχ τι καλός που είναι ο Χριστούλης και ό,τι δημιούργησε και διακύρηξε", που προφανώς ήταν η μόνη του διέξοδος μετά από τη κάθοδο στη κόλαση, τον αυτοβασανισμό και την αθλιότητα του βούρκου που κυλίστηκε, ήρθε η ώρα να επιστρέψει στο παρελθόν (έστω συνθετικά). Έλα όμως που πλέον ο Νικολάκης μας είναι ένας διαφορετικός άνθρωπος από εκείνον που ξέραμε..
Κι επειδή ακριβώς το "έχει" στο φτερό, αποφάσισε μετά τις επικρίσεις που ακούστηκαν, να μιμηθεί τον εαυτό του. Εν μέρει το πέτυχε. Αλλά μιλάμε για μίμηση και όχι δημιουργία. Οι βρωμιές του πλέον είναι αδιέξοδες.. ανολοκλήρωτες. Αυτή την αίσθηση παίρνω.
Στον Λυκαβηττό τον περασμένο Σεπτέμβριο είχα την ευκαιρία να είμαι πρώτη πρώτη σειρά και να αποτυπώνω κάθε δευτερόλεπτο στα πάντα. Η συναυλία ήταν καταπληκτική πραγματικά. Επειδή όμως τον ξέρω καλά τι σόι μυαλά κουβαλάει κι επειδή έχω μάθει να τον "διαβάζω" κάπως σε κάθε αντίδραση, μπορώ να πω με ευκολία ότι ο άνθρωπος μας δουλεύει κανονικά, δεν μας εξαπατά όμως. O λόγος: το "έχει"... και έστω γι αυτό τα συγχωρείς όλα.
Με το Abattoir Blues την έπεσε χοντρά στον ντορβά με τα ομόλογα. Κατάλαβε κανείς πόσο διακριτικά???
