Πολλά πράγματα προσφέρονται στο ελεύθερο εμπόριο, αλλά το κράτος βάζει ενίοτε περιορισμούς. Όλοι μπορούν να αγοράσουν αυτοκίνητο, αλλά το κράτος θέλει δίπλωμα για να σε αφήσει να το οδηγήσεις. Kαι για άλλα μηχανήματα, π.χ. για γκρέιντερ ζητάει πρόσθετο δίπλωμα. Έτσι θα μπορούσε και θα έπρεπε να υπάρχει περιορισμός από την Τράπεζα της Ελλάδος, όχι στο ποιος θα πάρει δάνειο σε ξένο νόμισμα (όπως ίσως φάνηκε από το αρχικό ποστ μου) αλλά στο τι είδους προϊόντα θα προσφέρονται σε ξένο νόμισμα. Όχι καταναλωτικά για παράδειγμα ή στεγαστικά, αλλά γιατί όχι επαγγελματικά ή επιχειρηματικά. Μια επιχείρηση μπορεί (ή θα έπρεπε να μπορεί) να εκτιμήσει τους κινδύνους και τα οφέλη από ένα δάνειο σε ελβετικό φράγκο. Όχι η κυρά Μαρία του φούρναρη. Πάντως συμφωνώ ότι το κράτος δεν έχει καμιά δουλειά να αποζημιώσει όσους έπαθαν ζημιά από δάνειο σε ξ.ν. Στο κάτω κάτω της γραφής δε μοιράστηκαν και το κέρδος όταν η ισοτιμία ήταν ευνοϊκή.