Που πάει η Ε.Ε.;;;

99%

BD_H0poCMAA84q9.jpg:large


χαχχαχααχαχχαχαχα!!! Ε ρε τι έχει να γίνει.....
 
http://pitsirikos.net/2013/02/viva-italia/


Viva Italia!


Της πουτάνας έγινε στην Ιταλία, αφού ο σοφός ιταλικός λαός ψήφισε έτσι ώστε να μην μπορεί να κυβερνήσει κανείς και να υπάρχει γλυκιά αναρχία. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ πήρε τον πούλο, αφού ο Μάριο Μόντι –που η ίδια έπεισε να κατέβει στις εκλογές- τον ήπιε κανονικά και πάει για απόσυρση.

Ο Μπερλουσκόνι δεν αρέσει στην Άνγκελα Μέρκελ και αυτός ήταν ένας καλός λόγος για να τον ψηφίσουν πολλοί Ιταλοί, αφού μπορεί ο Μπερλουσκόνι να είναι σιχαμερός αλλά η Άνγκελα Μέρκελ είναι εντελώς για τον πούτσο, οπότε το μόνο που κατάφερε είναι να αναστήσει τον Μπερλουσκόνι.

Οι αγορές, η γερμανική κυβέρνηση και άλλοι Ευρωπαίοι σαχλαμάρες ήθελαν μια κυβέρνηση συνασπισμού του Μπερσάνι με τον Μόντι αλλά ο Μπερσάνι δεν τραβάει, μια και όλοι έχουν πάρει χαμπάρι πως αυτοί οι σοσιαλδημοκράτες του κώλου είναι ό,τι πιο ξεπουλημένο και αηδιαστικό υπάρχει και πρέπει να τους καθαρίσουμε όλους για να ξεβρομίσει επιτέλους ο πλανήτης.

Θριαμβευτής των ιταλικών εκλογών είναι ο Μπέπε Γκρίλο που κατέβηκε στις εκλογές με αίτημα την έξοδο από το ευρώ, γιατί οι Ιταλοί δεν είναι ραγιάδες σαν τους Έλληνες να νομίζουν πως το ευρώ είναι δημοκρατία και πολιτισμός, και να κάνουν σαν σκλαβάκια ό,τι τους λέει ο κάθε Σόιμπλε.

Τα ξένα ΜΜΕ δεν ξέρουν πού να κατατάξουν τον Μπέπε Γκρίλο γιατί δεν είναι ξεπουλημένος –ακόμα- σαν τους υπόλοιπους και αυτό είναι ένα πρόβλημα γιατί όλοι θέλουν να σου φορέσουν μια ταμπέλα και να ξέρουν πόσα θέλεις για να σε αγοράσουν.

Τα ελληνικά ΜΜΕ περιγράφουν τον Μπέπε Γκρίλο σαν κάποιον που είναι μεταξύ του Λάκη Λαζόπουλου και του Τζίμη Πανούση –λες και είναι κακό ή πάρα πολύ εύκολο να είσαι ο Λαζόπουλος ή ο Πανούσης, ενώ είναι καλό να είσαι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης- αλλά ξεχνούν πως οι Ιταλοί ψήφισαν για διαμαρτυρία έναν κωμικό, ενώ οι Ελληναράδες ψήφισαν για διαμαρτυρία τη Χρυσή Αυγή που είναι, βέβαια, πολύ πιο αστεία από τον Μπέπε Γκρίλο αλλά είναι και ό,τι πιο συστημικό υπάρχει στη χώρα αυτή τη στιγμή.

Εν τω μεταξύ, πολλοί Έλληνες κάνουν κριτική στους Ιταλούς για τον τρόπο που ψήφισαν, ξεχνώντας πως οι Έλληνες έκαναν ξανά κυβέρνηση τα δυο κόμματα που χρεοκόπησαν την Ελλάδα, οπότε δεν τους παίρνει να λένε τίποτα για τους άλλους λαούς και καλά θα κάνουν να βγάλουν τον σκασμό και να τρώνε ήσυχα τα πίτουρά τους. Κότες!

(Αν ψήφιζα στην Ιταλία, μάλλον θα ψήφιζα τον Μπέπε Γκρίλο –που είναι και συνάδελφος μπλόγκερ- αλλά μπορεί να ψήφιζα και τον Μπερλουσκόνι. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Μπερλουσκόνι πως θα τα κάνει μπουρδέλο όλα.)
 
Αυτοί οι Ιταλοί είναι αχάριστοι και τομάρια,
ο Μοντι έκανε τα πάντα να τους σώσει και να "μεταρυθμίσει" τη χώρα και αυτοί τον έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια.
Και στεναχώρησαν και τις αγορές....
Ε, με τέτοιο λαό πως να πει μπροστά η ευρώπη?
 
Απάντηση: Re: Που πάει η Ε.Ε.;;;

Αυτοί οι Ιταλοί είναι αχάριστοι και τομάρια,
ο Μοντι έκανε τα πάντα να τους σώσει και να "μεταρυθμίσει" τη χώρα και αυτοί τον έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια.
Και στεναχώρησαν και τις αγορές....
Ε, με τέτοιο λαό πως να πει μπροστά η ευρώπη?

Πας μη Έλλην βάρβαρος,αλλά όχι μακάκας,συμπληρώνω
Γεά σου Νεοέλληνα!!
 
O ''συστημικός'' Κρούγκμαν είναι πολυ πιό σοβαρός στις αναλύσεις του,απο τους τσάτσους του συστήματος στο Ελλάντα..

Και θέτει ζητήματα λογω της Ευρωπαϊκης πολιτικής..

Κατά τα άλλα το φαινόμενο Γκρίλο ,πιθανώς να μην έχει μεγάλη διάρκεια,μιάς και εκφράζει ενα μείγμα ''δεξιού'' και ''αριστερού'' ''αντισυστημισμού..

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=500100
 
Οικονομικό σκάνδαλο στη Γερμανία
Γερμανοί εισαγγελείς δήλωσαν ότι ερευνούν δύο εταιρείες με έδρα το Αμβούργο και τη Φρανκφούρτη με την υποψία της συμμετοχής σε πυραμίδα απάτης πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Περίπου 1.200 ερευνητές αναζήτησαν χώρους στα ομόσπονδα κράτη της Έσσης, της Βαυαρίας και του Αμβούργου και έξι ύποπτοι συνελήφθησαν, είπε ο εισαγγελέας, συμπληρώνοντας ότι περίπου 50 άνθρωποι είναι υπό έρευνα.

Η εισαγγελία αρνήθηκε να ονομάσει τις επιχειρήσεις ή τα άτομα που εμπλέκονται.
 
.Κι επειδή στην Ελλάδα της μερκελοπληξίας η είδηση πέρασε μάλλον στα ψιλά, υπενθυμίζω και το εξής: Η πρώην πρωθυπουργός της Βάδης-Βυρτενβέργης και νυν ομοσπονδιακή υπουργός Παιδείας, Ανέτ Σαβάν, κουνούσε το δάχτυλο στους Γερμανούς φοιτητές με αντικείμενο την εντατικοποίηση των σπουδών, την "κουλτούρα" του ανταγωνισμού, την "αποδοτικότητα" και άλλα τέτοια. Πριν από λίγες μέρες, βρέθηκε με τη γίδα στην πλάτη: Είχε ΛΟΓΟΚΛΕΨΕΙ στυγνά στη διατριβή της! Έθος των Γερμανών δεξιών, αφού δεν είναι ένας δεν είναι δύο, αλλά φτάνουν μάλλον ήδη τους πέντε, μεταξύ των οποίων ο πρώην υπ. Άμυνας zu Gutenberg, η φιλελεύθερη μεγαλοστελέχα Cornelia Piper και ο κυρ-Χατζημαρκάκης, ο λατρεμένος του μάρκετινγκ της ενοχοποίησης των εργαζομένων! Αντιλαμβάνεστε για τι αξιακό και πολιτικό ποιόν μιλάμε!

Kαι ο Πρόεδρος της Γερμανίας χωμένος μεχρις τα μπούνια,στην μάσα ήταν..
 
Last edited:
Deja vu με όσα συμβαίνουν στην Ιταλία.
Υπάρχει ο κίνδυνος της ακυβερνησίας, η διενέργεια νέων εκλογών θα ήταν καταστροφή, γίνονται εκκλήσεις για συνεννόηση και κυβέρνηση εθνικής ενότητας και, φυσικά, θα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.
 
Deja vu με όσα συμβαίνουν στην Ιταλία.
Υπάρχει ο κίνδυνος της ακυβερνησίας, η διενέργεια νέων εκλογών θα ήταν καταστροφή, γίνονται εκκλήσεις για συνεννόηση και κυβέρνηση εθνικής ενότητας και, φυσικά, θα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Δηλαδή υπάρχει κίνδυνος να βγουν από το ευρώ!!!:flipout:
 
Απάντηση: Re: Που πάει η Ε.Ε.;;;

Deja vu με όσα συμβαίνουν στην Ιταλία.
Υπάρχει ο κίνδυνος της ακυβερνησίας, η διενέργεια νέων εκλογών θα ήταν καταστροφή, γίνονται εκκλήσεις για συνεννόηση και κυβέρνηση εθνικής ενότητας και, φυσικά, θα πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις της.

Ηδη οι αγορες ανησυχουν.....
 
Re: Απάντηση: Re: Που πάει η Ε.Ε.;;;

Ηδη οι αγορες ανησυχουν.....

Και πού να υπήρχε κανάς ΣΥΡΙΖΑ τι θα γινόταν...
Το αντίπαλο δέος είναι ο Λαζόπουλος της γείτονος ενώ ο Μπερσανί φαντάζει τόσο ριζοσπάστης όσο ο ΓΑΠ.
 
Re: Απάντηση: Re: Που πάει η Ε.Ε.;;;

Και πού να υπήρχε κανάς ΣΥΡΙΖΑ τι θα γινόταν...
Το αντίπαλο δέος είναι ο Λαζόπουλος της γείτονος ενώ ο Μπερσανί φαντάζει τόσο ριζοσπάστης όσο ο ΓΑΠ.

τι δεν είναι ριζοσπάστης ο ΓΑΠ;
 
Oι Ιταλοι ψηφισαν Βιαια Κατα Ευρω,ΕΕ,Γερμανιας


Παρόλο που τελικά αποτελέσματα δεν υπήρχαν την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, το πολιτικό μήνυμα που έστειλαν οι Ιταλοί ψηφοφόροι σε όλους τους λαούς των χωρών της Ευρωζώνης και της ΕΕ ήταν σαφέστατο. Η Ιταλία σχίστηκε στα δύο και η πλειοψηφία των Ιταλών στράφηκαν με την ψήφο τους εναντίον της πολιτικής λιτότητας που ασκεί η ΕΕ κατ' απαίτηση του Βερολίνου.

Ο ίδιος άλλωστε ο αντιπρόεδρος του γερμανόφιλου Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέτα δεν περίμενε τα τελικά αποτελέσματα για να βγει στο τρίτο κρατικό κανάλι της ιταλικής τηλεόρασης και να δηλώσει ευθέως: «Ενα αποτέλεσμα με τον Μπερλουσκόνι γύρω στο 30% και τον Γκρίλο γύρω στο 25% σημαίνει ότι το 55% των Ιταλών ψηφοφόρων ψήφισε με βίαιο τρόπο εναντίον της Ευρώπης, του ευρώ και της Γερμανίας». Ετσι είναι. Το κυρίαρχο στοιχείο των ιταλικών εκλογών είναι η αντιγερμανική ψήφος, η ψήφος κατά του ευρώ - και αυτή η στάση προέρχεται από έναν λαό κατεξοχήν ευρώφιλο σε υπέρμετρο βαθμό, από έναν λαό επίσης που ποτέ δεν μισούσε τη Γερμανία. Και όμως, ήταν αρκετή η υιοθέτηση από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι μιας δημαγωγικής αλλά ανοιχτά εκφραζόμενης αντιγερμανικής γραμμής και αμέσως το δεξιό κόμμα του εκτινάχθηκε σε δημοτικότητα μεταξύ των δεξιών ψηφοφόρων.

Από την άλλη πλευρά, στο κεντροαριστερό στρατόπεδο, τα αισθήματα μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων αυτής της ιδεολογικής και πολιτικής κατεύθυνσης εναντίον της Γερμανίας και του ευρώ εκδηλώθηκαν με εκρηκτικό τρόπο. Το κυριολεκτικά ανύπαρκτο στις προηγούμενες εκλογές κόμμα του ηθοποιού Μπέπε Γκρίλο από το μηδέν εκτινάχθηκε κατευθείαν στο... 25%! Απίστευτο! Καμία, απολύτως καμία δημοσιευθείσα δημοσκόπηση δεν έδινε στον Γκρίλο τους δύο τελευταίους προεκλογικούς μήνες τέτοιο ποσοστό. Δεξιοί, κεντρώοι και αριστεροί ψηφοφόροι που απορρίπτουν αναφανδόν την πολιτική που ακολουθεί η ΕΕ κατ' εντολήν της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ βρήκαν τρόπο πολιτικής έκφρασης μέσω του Μπερλουσκόνι και του Γκρίλο. Οι κεντρώοι και αριστεροί ψηφοφόροι αντιγερμανικών αισθημάτων κατόρθωσαν μάλιστα να «δραπετεύσουν» πολιτικά μέσω του Γκρίλο από το αδιέξοδο που τους απειλούσε, καθώς τόσο το Δημοκρατικό Κόμμα του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι όσο και το κεντρώο κόμμα του Μάριο Μόντι ήταν και τα δύο πλήρως γερμανόδουλα. Διεκδίκησαν την ψήφο των Ιταλών εμφανιζόμενα ενώπιόν τους ως πειθήνια όργανα του Βερολίνου, πράγμα πολιτικά ολέθριο για την Κεντροαριστερά.
Ετσι επέτρεψαν σε ένα τόσο χυδαίο από κάθε άποψη άτομο σαν τον Μπερλουσκόνι να ενσαρκώσει την εθνική αξιοπρέπεια των Ιταλών και την αντίστασή τους απέναντι στις ηγεμονιστικές βλέψεις του Βερολίνου. Ευτυχώς που βρέθηκε ο Μπέπε Γκρίλο που έδωσε διέξοδο στους κεντροαριστερούς ψηφοφόρους. Είναι επίσης εξόφθαλμο ότι αν ο Μπερσάνι και το Δημοκρατικό Κόμμα είχαν εναρμονιστεί με το λαϊκό αίσθημα και τηρούσαν επικριτική στάση απέναντι στη Γερμανία, το κόμμα του Μπέπε Γκρίλο δεν αποκλείεται καθόλου να μην είχε καν ιδρυθεί ή να είχε συρρικνωθεί στα όρια της πολιτικής ανυπαρξίας. Δυστυχώς όμως οι Ιταλοί πολιτικοί της Αριστεράς (ούτε λόγος για εκείνους της Κεντροαριστεράς) ήταν ανέκαθεν τόσο δεξιοί στην πολιτική που ακολουθούσαν ώστε δεκαετίες ολόκληρες τώρα υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό κενό στο αριστερό άκρο του ιταλικού πολιτικού φάσματος.

Πλήρης πολιτικής σημασίας είναι επίσης η εκλογική συντριβή του Μάριο Μόντι, του τόσο πολυδιαφημισμένου τεχνοκράτη τραπεζίτη και ανθρώπου αφοσιωμένου στους Γερμανούς. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές ο Μόντι «χαροπάλευε» για το αν θα παραμείνει σε... μονοψήφιο ποσοστό ή αν θα κατορθώσει να ξεπεράσει με την ψυχή στο στόμα το όριο του 10%. Είναι προφανές ότι οι Ιταλοί καθόλου δεν εντυπωσιάστηκαν από τις κυβερνητικές επιδόσεις του Μόντι και καθόλου δεν εκτίμησαν τη βαρβαρότητα της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής του.

Το ίδιο άλλωστε συνέβη και παρ' ημίν με τον Λουκά Παπαδήμο, για τον οποίον απολύτως κανένας Ελληνας δεν ξεστόμισε καλή κουβέντα από τότε που αυτός ο τραπεζίτης κυβέρνηση την Ελλάδα.

Δεν είχε οριστικοποιηθεί όταν γραφόταν αυτό το άρθρο αν το κυριολεκτικά ληστρικό εκλογικό σύστημα της Ιταλίας, που έδινε την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών της Βουλής στον Μπερσάνι με το ένα τρίτο των ψήφων, θα έδινε την πλειοψηφία των εδρών της Γερουσίας στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι, οδηγώντας τη χώρα σε ακυβερνησία και ίσως σε νέες εκλογές. Ιδωμεν...

http://iskra.gr/index.php?option=co...kloges-italy&catid=72:dr-ekdilosis&Itemid=279