asvestos1157
AVClub Addicted Member
Re: Απάντηση: Που πάει η Ε.Ε.;;;
Δηλαδή δεν θα γίνουν φτηνότερα και τα ΚΙΑ για τους αγοραστές;
Που πάει η Ε.Ε.;;;
- Thread starter o-Zone
- Start date
andre74
Banned
- 13 September 2008
- 5,733
Με τους έξτρα φόρους δε συμφωνώ. Αλλά το θέμα της είδησης είναι πως ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΛΟΙ τους φόρους. Αυτοί που θα εμπορευθούν-αγοράσουν ΚΙΑ θα επιβαρυνθούν με τα π.χ. 800 ευρώ (αναλόγως της τιμής εργοστασιακου τιμολογίου) του παρανόμως επιβληθέντα φόρου. Αυτοί που εμπορεύονται-αγοράζουν Mercedes & BMW με κομπίνα γλύτωναν τα π.χ. 10000 ευρώ (που αντιστοιχούν στην πραγματική εργοστασιακή αξία) του παρανόμως επιβληθέντα φόρου. Και το πρόστιμο συνεχίζει να καταβάλεται...
asvestos1157
AVClub Addicted Member
Νικος Πετειναρακης
AVClub Fanatic
Έρευνα για τι κίνημα των αγανακτισμένων απο το...LSE.
Πέρα απο τη δική μου θεώρηση ότι αυτό το "κίνημα" ήταν που απέτρεψε τα χειρότερα για τους μνημονιακούς πρωτοστάτες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο,έχει πλάκα.Σα να δημοσιεύει μελέτη το TEZA για τις κατσαρίδες..
http://www.cretalive.gr/greece/view/ereuna-gia-tous-aganaktismenous-poia-htan-h-tautothta-tous-kai-giati-ejafan/130893
Πέρα απο τη δική μου θεώρηση ότι αυτό το "κίνημα" ήταν που απέτρεψε τα χειρότερα για τους μνημονιακούς πρωτοστάτες σε Ευρωπαϊκό επίπεδο,έχει πλάκα.Σα να δημοσιεύει μελέτη το TEZA για τις κατσαρίδες..
http://www.cretalive.gr/greece/view/ereuna-gia-tous-aganaktismenous-poia-htan-h-tautothta-tous-kai-giati-ejafan/130893
Πώς αντέδρασαν οι υπάλληλοι σε εργοστάσιο στην Γαλλία όταν έμαθαν ότι η διεύθυνση σχεδιάζει να το κλείσει και να το μεταφέρει στην Πολωνία
«Το είδος τσαγιού που φτιάχνουμε σε αυτό το εργοστάσιο υπάρχει στην αγορά από τα τέλη του 19ου αιώνα», λέει ο Ολιβιέ Λεμπερκιέ, εκπρόσωπος του γαλλικού συνδικαλιστικού φορέα CGT στο εργοστάσιο Fralib, το οποίο εδρεύει στην περιοχή του Γκεμενό κοντά στην Μασσαλία.
«Παρ' όλα αυτά», συνεχίζει ο Ολιβιέ, «από τότε που η ιδιοκτήτρια εταιρεία του εργοστασίου, η Unilever, αποφάσισε να κλείσει τη συγκεκριμένη μονάδα και να μεταφέρει την παραγωγή στην Πολωνία, όλοι εμείς, οι εργάτες, πολεμήσαμε και πολεμάμε ακόμη για να κρατήσουμε τις δουλειές μας, κάνοντας κατάληψη στο εργοστάσιο, το οποίο λειτουργούμε μόνοι μας».
Εν μέσω εκτεταμένου οικονομικού αναβρασμού και κρίσης στην Ευρώπη, η ιστορία του Ολιβιέ είναι μοναδική: η ιστορική γαλλική φίρμα τσαγιών από βότανα με την επωνυμία Elephant κατεγράφη για πρώτη φορά στα μητρώα το 1896. Λιγότερο από έναν αιώνα αργότερα, το 1972, η φίρμα εξαγοράζεται από την πολυεθνική εταιρεία καταναλωτικών αγαθών Unilever, η οποία το 2010 αποφάσισε να μεταφέρει την παραγωγή στην φτηνή σε εργατικά χέρια Πολωνία.
Φαίνεται, όμως, πως οι ιθύνοντες υπολόγιζαν χωρίς τους εργαζομένους...
Τον Σεπτέμβριο του 2010 οι 182 εργαζόμενοι του εργοστασίου αποφάσισαν να κινητοποιηθούν για να αντιμετωπίσουν τη μεταφορά των εγκαταστάσεων στην Πολωνία. Η πολυεθνική εταιρία πήρε την απόφαση αυτή για να «διασώσει την απασχόληση», σύμφωνα με την ανακοίνωση της διεύθυνσης, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε τη στιγμή που η εταιρεία παρουσίαζε τεράστια κερδοφορία, η οποία έφθανε τα 4 δισ. ευρώ.
Από τις 28 Σεπτεμβρίου του 2010 μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι δεν σταμάτησαν να αγωνίζονται, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες και τις συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος τους και σε βάρος του συνδικάτου. Μάλιστα, το 2011 το Εφετείο της Προβάνς με απόφασή του ακύρωσε το πρόγραμμα της επιχείρησης, που το είχε μάλιστα χαρακτηρίσει «σαν πρόγραμμα για τη διάσωση της απασχόλησης».
Η απόφαση του εφετείου αναφέρει ότι είναι «ένα πρόγραμμα που διαπνέεται από την ψυχρή οικονομική λογική». Μια λογική εντελώς παράλογη για τους εργαζόμενους, που τους πετάει μετά από δυο δεκαετίες και πάνω εργασίας στο περιθώριο.
Οι εργαζόμενοι και το συνδικάτο τους δίνουν από το 2010 μάχη σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο νομικό – δικαστικό.
Ταυτόχρονα επεξεργάστηκαν ένα εναλλακτικό σχέδιο, σε συνεργασία με την ομοσπονδία του αγροτο-διατροφικού τομέα της CGT, για τη διατήρηση και την ενίσχυση της λειτουργίας του εργοστασίου.
Με το πρόγραμμα αυτό επιδιώκουν να δώσουν απαντήσεις σε τέσσερα βασικά ζητήματα: τη δυνατότητα λειτουργίας, την εξασφάλιση της πρώτης ύλης, τη διασφάλιση της εργασίας, τη δυνατότητα χρηματοδότησης και τη διάθεση των προϊόντων.
Ένα ιδιαίτερο ζήτημα ήταν η νομική μορφή αυτής της επιχείρησης, στην περίπτωση που η πολυεθνική Unilever επιμένει στην απόφασή της να την κλείσει. Η πιο πρόσφορη θεωρείται «η συνεργατική εταιρεία γενικού ενδιαφέροντος» με τη συμμετοχή και τοπικών συλλογικοτήτων.
Οι εργαζόμενοι, βέβαια, γνωρίζουν ότι δεν έχουν πετύχει ακόμη το στόχο τους και ότι έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους ακόμα.
Ωστόσο, προσπαθούν...
Πηγές: Dazed & Confused, Η Εποχή
http://www.iefimerida.gr/node/136593#ixzz2onPm9ZA6
«Το είδος τσαγιού που φτιάχνουμε σε αυτό το εργοστάσιο υπάρχει στην αγορά από τα τέλη του 19ου αιώνα», λέει ο Ολιβιέ Λεμπερκιέ, εκπρόσωπος του γαλλικού συνδικαλιστικού φορέα CGT στο εργοστάσιο Fralib, το οποίο εδρεύει στην περιοχή του Γκεμενό κοντά στην Μασσαλία.
«Παρ' όλα αυτά», συνεχίζει ο Ολιβιέ, «από τότε που η ιδιοκτήτρια εταιρεία του εργοστασίου, η Unilever, αποφάσισε να κλείσει τη συγκεκριμένη μονάδα και να μεταφέρει την παραγωγή στην Πολωνία, όλοι εμείς, οι εργάτες, πολεμήσαμε και πολεμάμε ακόμη για να κρατήσουμε τις δουλειές μας, κάνοντας κατάληψη στο εργοστάσιο, το οποίο λειτουργούμε μόνοι μας».
Εν μέσω εκτεταμένου οικονομικού αναβρασμού και κρίσης στην Ευρώπη, η ιστορία του Ολιβιέ είναι μοναδική: η ιστορική γαλλική φίρμα τσαγιών από βότανα με την επωνυμία Elephant κατεγράφη για πρώτη φορά στα μητρώα το 1896. Λιγότερο από έναν αιώνα αργότερα, το 1972, η φίρμα εξαγοράζεται από την πολυεθνική εταιρεία καταναλωτικών αγαθών Unilever, η οποία το 2010 αποφάσισε να μεταφέρει την παραγωγή στην φτηνή σε εργατικά χέρια Πολωνία.
Φαίνεται, όμως, πως οι ιθύνοντες υπολόγιζαν χωρίς τους εργαζομένους...
Τον Σεπτέμβριο του 2010 οι 182 εργαζόμενοι του εργοστασίου αποφάσισαν να κινητοποιηθούν για να αντιμετωπίσουν τη μεταφορά των εγκαταστάσεων στην Πολωνία. Η πολυεθνική εταιρία πήρε την απόφαση αυτή για να «διασώσει την απασχόληση», σύμφωνα με την ανακοίνωση της διεύθυνσης, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η απόφαση αυτή πάρθηκε τη στιγμή που η εταιρεία παρουσίαζε τεράστια κερδοφορία, η οποία έφθανε τα 4 δισ. ευρώ.
Από τις 28 Σεπτεμβρίου του 2010 μέχρι σήμερα οι εργαζόμενοι δεν σταμάτησαν να αγωνίζονται, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες και τις συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος τους και σε βάρος του συνδικάτου. Μάλιστα, το 2011 το Εφετείο της Προβάνς με απόφασή του ακύρωσε το πρόγραμμα της επιχείρησης, που το είχε μάλιστα χαρακτηρίσει «σαν πρόγραμμα για τη διάσωση της απασχόλησης».
Η απόφαση του εφετείου αναφέρει ότι είναι «ένα πρόγραμμα που διαπνέεται από την ψυχρή οικονομική λογική». Μια λογική εντελώς παράλογη για τους εργαζόμενους, που τους πετάει μετά από δυο δεκαετίες και πάνω εργασίας στο περιθώριο.
Οι εργαζόμενοι και το συνδικάτο τους δίνουν από το 2010 μάχη σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και στο νομικό – δικαστικό.
Ταυτόχρονα επεξεργάστηκαν ένα εναλλακτικό σχέδιο, σε συνεργασία με την ομοσπονδία του αγροτο-διατροφικού τομέα της CGT, για τη διατήρηση και την ενίσχυση της λειτουργίας του εργοστασίου.
Με το πρόγραμμα αυτό επιδιώκουν να δώσουν απαντήσεις σε τέσσερα βασικά ζητήματα: τη δυνατότητα λειτουργίας, την εξασφάλιση της πρώτης ύλης, τη διασφάλιση της εργασίας, τη δυνατότητα χρηματοδότησης και τη διάθεση των προϊόντων.
Ένα ιδιαίτερο ζήτημα ήταν η νομική μορφή αυτής της επιχείρησης, στην περίπτωση που η πολυεθνική Unilever επιμένει στην απόφασή της να την κλείσει. Η πιο πρόσφορη θεωρείται «η συνεργατική εταιρεία γενικού ενδιαφέροντος» με τη συμμετοχή και τοπικών συλλογικοτήτων.
Οι εργαζόμενοι, βέβαια, γνωρίζουν ότι δεν έχουν πετύχει ακόμη το στόχο τους και ότι έχουν πολύ δρόμο μπροστά τους ακόμα.
Ωστόσο, προσπαθούν...
Πηγές: Dazed & Confused, Η Εποχή
http://www.iefimerida.gr/node/136593#ixzz2onPm9ZA6
Ρεκόρ πτωχεύσεων στο Βέλγιο το 2013
Οι πτωχεύσεις στο Βέλγιο σημείωσαν νέο ιστορικό υψηλό το 2013, καθώς έκλεισαν 12.306 επιχειρήσεις και χάθηκαν 27.912 θέσεις εργασίας, γεγονός που μαρτυρά το πόσο εύθραυστη είναι η ανάκαμψη στη χώρα αυτή, υποστηρίζει μια έρευνα που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
- See more at: http://left.gr/news/rekor-ptoheyseon-sto-velgio-2013#sthash.DcmwpQRQ.dpuf
Οι πτωχεύσεις στο Βέλγιο σημείωσαν νέο ιστορικό υψηλό το 2013, καθώς έκλεισαν 12.306 επιχειρήσεις και χάθηκαν 27.912 θέσεις εργασίας, γεγονός που μαρτυρά το πόσο εύθραυστη είναι η ανάκαμψη στη χώρα αυτή, υποστηρίζει μια έρευνα που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
- See more at: http://left.gr/news/rekor-ptoheyseon-sto-velgio-2013#sthash.DcmwpQRQ.dpuf
Kosh
AVClub Fanatic
Δεύτερη μέρα του 2014 και συνεχίζεται το κύμα μεταναστών από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία προς τη Μεγάλη Βρετανία. Στο μεταξύ οι εξελίξεις προκαλούν πονοκέφαλο στον πρωθυπουργό Κάμερον, ιδιαίτερα εν όψει των ευρωεκλογών.
Από τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς άρχισαν να προσγειώνονται στα αεροδρόμια της Βρετανίας τα πρώτα αεροπλάνα από Ρουμανία και Βουλγαρία κατάμεστα με πολίτες σε αναζήτηση εργασίας, λίγες μόλις ώρες μετά την άρση της απαγόρευσης ελεύθερης μετακίνησης μεταναστών από τις εν λόγω χώρες.
Η μετανάστευση από Ρουμανία και Βουλγαρία εξελίχθηκε σε εφιάλτη για την κυβέρνηση Κάμερον εν όψει των ευρωεκλογών, στις οποίες το κόμμα Ανεξαρτησίας του Νάιτζελ Φάρατζ αναμένεται να δρέψει τους καρπούς της αντιευρωπαικής του υστερίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η αφιξη των πρώτων Ρουμάνων και Βούλγαρων μεταναστών κινητοποίησε τα μέσα ενημέρωσης που απέστειλαν δεκάδες ρεπόρτερ στα αεροδρόμια αλλά και ορισμένους βουλευτές που για καθαρά ιδιοτελείς λόγους βρέθηκαν στην αίθουσα αφίξεων και ρωτούσαν τους πρώτους επιβάτες τον λόγο της μετάβασης τους στη χώρα.
Αντιμεταναστευτική υστερία
Συμφωνα με μελέτη του συντηρητικού Ινστιτούτου Migration Watch, η Βρετανία αναμένεται να δεχθεί 50.000 ρουμάνους και βούλγαρους μετανάστες το χρόνο. Εκτίμηση που πριν επιβεβαιωθεί προκάλεσε πανικό στην κυβέρνηση, η οποία έσπευσε να αλλάξει το πλαίσιο της επιδοματικής πολιτικής για τους νέους μετανάστες από την ΕΕ. Με τους νέους κανονισμούς, αυτοί θα πρέπει να περιμένουν τρεις μήνες έως ότου γίνουν δικαιούχοι επιδομάτων. Από τον Μάιο θα κληθούν να πληρώνουν για να νοσηλευτούν στα νοσοκομεία.
Η αντιμεταναστευτική υστερία που προωθεί κυρίως ο συντηρητικός Τύπος, βρίσκει κάθετα αντίθετους τους εργοδότες, οι οποίοι προχώρησαν σε διαφήμιση 5.000 θέσεων εργασίας σε τοπικά μέσα στο Βουκουρέστι και τη Σόφια, ενώ το περιοδικό Εconomist σε άρθρο γνώμης καλωσορίζει τους νέους μετανάστες, υπογραμμίζοντας πως η συμβολή τους στην οικονομική ανάπτυξη της Μ. Βρετανίας είναι πολλαπλάσια από το κόστος που προκαλούν στον κρατικό προυπολογισμό.
«Μπορεί τώρα να μην είστε ιδιαίτερα ευπρόσδεκτοι, αλλά πολύ σύντομα οι Βρετανοί θα συνειδοποιήσουν πως η παρουσία σας είναι εξαιρετικά θετική. Έχουμε την πιο ευέλικτη αγορά εργασίας και μια ανοιχτή και ανεκτική στη διαφορετικότητα κοινωνία» αναφέρει ο Εconomist
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=553769
Από τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς άρχισαν να προσγειώνονται στα αεροδρόμια της Βρετανίας τα πρώτα αεροπλάνα από Ρουμανία και Βουλγαρία κατάμεστα με πολίτες σε αναζήτηση εργασίας, λίγες μόλις ώρες μετά την άρση της απαγόρευσης ελεύθερης μετακίνησης μεταναστών από τις εν λόγω χώρες.
Η μετανάστευση από Ρουμανία και Βουλγαρία εξελίχθηκε σε εφιάλτη για την κυβέρνηση Κάμερον εν όψει των ευρωεκλογών, στις οποίες το κόμμα Ανεξαρτησίας του Νάιτζελ Φάρατζ αναμένεται να δρέψει τους καρπούς της αντιευρωπαικής του υστερίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η αφιξη των πρώτων Ρουμάνων και Βούλγαρων μεταναστών κινητοποίησε τα μέσα ενημέρωσης που απέστειλαν δεκάδες ρεπόρτερ στα αεροδρόμια αλλά και ορισμένους βουλευτές που για καθαρά ιδιοτελείς λόγους βρέθηκαν στην αίθουσα αφίξεων και ρωτούσαν τους πρώτους επιβάτες τον λόγο της μετάβασης τους στη χώρα.
Αντιμεταναστευτική υστερία
Συμφωνα με μελέτη του συντηρητικού Ινστιτούτου Migration Watch, η Βρετανία αναμένεται να δεχθεί 50.000 ρουμάνους και βούλγαρους μετανάστες το χρόνο. Εκτίμηση που πριν επιβεβαιωθεί προκάλεσε πανικό στην κυβέρνηση, η οποία έσπευσε να αλλάξει το πλαίσιο της επιδοματικής πολιτικής για τους νέους μετανάστες από την ΕΕ. Με τους νέους κανονισμούς, αυτοί θα πρέπει να περιμένουν τρεις μήνες έως ότου γίνουν δικαιούχοι επιδομάτων. Από τον Μάιο θα κληθούν να πληρώνουν για να νοσηλευτούν στα νοσοκομεία.
Η αντιμεταναστευτική υστερία που προωθεί κυρίως ο συντηρητικός Τύπος, βρίσκει κάθετα αντίθετους τους εργοδότες, οι οποίοι προχώρησαν σε διαφήμιση 5.000 θέσεων εργασίας σε τοπικά μέσα στο Βουκουρέστι και τη Σόφια, ενώ το περιοδικό Εconomist σε άρθρο γνώμης καλωσορίζει τους νέους μετανάστες, υπογραμμίζοντας πως η συμβολή τους στην οικονομική ανάπτυξη της Μ. Βρετανίας είναι πολλαπλάσια από το κόστος που προκαλούν στον κρατικό προυπολογισμό.
«Μπορεί τώρα να μην είστε ιδιαίτερα ευπρόσδεκτοι, αλλά πολύ σύντομα οι Βρετανοί θα συνειδοποιήσουν πως η παρουσία σας είναι εξαιρετικά θετική. Έχουμε την πιο ευέλικτη αγορά εργασίας και μια ανοιχτή και ανεκτική στη διαφορετικότητα κοινωνία» αναφέρει ο Εconomist
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=553769
Το μεγάλο λάθος της Βρετανίας είναι πως δίνει επιδόματα από την πρώτη μέρα, χωρίς προϋποθέσεις, ενσημα κλπ. Έτσι υπαρχουν οικογένειες που ζουν σχεδόν αποκλειστικά από κρατικές παροχές. Αν δεν κάνω λάθος αυτό προσπάθησε να αλλάξει ο Κάμερον ?
Kosh
AVClub Fanatic
Aυτο παει να καθυστερησει ο Καμερον για να μην γινει αιτια ελξης κι αλλων μεταναστων.
Σε μια χωρα που εχει δωσει μαθηματα σε ολον τον πλανητη για το πως απορροφας τους μεταναστες και τους θετεις κατω απο την μηχανη που εσυ εχεις ορισει πως δουλευει.
Σε μια χωρα που εχει δωσει μαθηματα σε ολον τον πλανητη για το πως απορροφας τους μεταναστες και τους θετεις κατω απο την μηχανη που εσυ εχεις ορισει πως δουλευει.
asvestos1157
AVClub Addicted Member
Kosh
AVClub Fanatic
Το χρέος των νοικοκυριών στη Σουηδία πλησιάζει ένα κρίσιμο όριο πέραν του οποίου υπάρχει κίνδυνος να περιοριστεί η αποτελεσματικότητα οποιασδήποτε οικονομικής πολιτικής εφαρμόσει η Στοκχόλμη, εκτίμησε σήμερα ο πρόεδρος της κεντρικής τράπεζας της χώρας Στέφαν Ιγκβές.
Το χρέος αυτό, το οποίο τροφοδοτείται ιδίως από τις ιδιαίτερα αυξημένες τιμές των ακινήτων, φτάνει σήμερα το 170% του ετησίου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, με τα υψηλότερα επίπεδα στις πιο μεγάλες πόλεις. Το κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα της Σουηδίας προβλέπει ότι αυτό θα φτάσει το 178% το 2016.
«Δεν πρέπει να ξεπεράσει το 180%, αλλά πλέον να αρχίσει να υποχωρεί σταδιακά, για πολλά χρόνια», είπε ο Ιγκβές, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Dagens Nyheter.
«Εάν δεν συμβεί αυτό θα καταλήξουμε σε αυτό που αποκαλώ μια κυριαρχία του χρέους, κάτι το οποίο σημαίνει ότι η οικονομική πολιτική θα χρειαστεί να στραφεί πλήρως στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί το χρέος αυτό και δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα άλλα σημαντικά ζητήματα» που μπορεί να ανακύψουν, πρόσθεσε ο ίδιος.
Ο επικεφαλής της Τράπεζας της Σουηδίας προσπαθεί εδώ και μήνες να επιστήσει την προσοχή στο πρόβλημα αυτό κι έχει καλέσει να οργανωθεί ένας ευρύς εθνικός διάλογος, ιδίως σε ό,τι αφορά την αγορά των ακινήτων, καθώς ο ρυθμός της κατασκευής νέων οικημάτων στις μεγάλες πόλεις είναι ιδιαίτερα αργός.
Σε μια χώρα όπου το ποσοστό της ανεργίας παραμένει σχετικά χαμηλό σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη και όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι ιδιοκτήτες ακινήτων, τα νοικοκυριά συνεχίζουν να συσσωρεύουν χρέος για να αγοράσουν τα ακίνητά τους, χάρη στα ιστορικά χαμηλά επιτόκια.
Με τον τρέχοντα ρυθμό της ανάπτυξής του το χρέος των σουηδικών νοικοκυριών προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα υπερβεί το συμβολικό φράγμα των 3 τρισεκ. κορόνων (338 δισεκ. ευρώ) πριν από τα μέσα του 2014.
Το χρέος αυτό, το οποίο τροφοδοτείται ιδίως από τις ιδιαίτερα αυξημένες τιμές των ακινήτων, φτάνει σήμερα το 170% του ετησίου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, με τα υψηλότερα επίπεδα στις πιο μεγάλες πόλεις. Το κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα της Σουηδίας προβλέπει ότι αυτό θα φτάσει το 178% το 2016.
«Δεν πρέπει να ξεπεράσει το 180%, αλλά πλέον να αρχίσει να υποχωρεί σταδιακά, για πολλά χρόνια», είπε ο Ιγκβές, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Dagens Nyheter.
«Εάν δεν συμβεί αυτό θα καταλήξουμε σε αυτό που αποκαλώ μια κυριαρχία του χρέους, κάτι το οποίο σημαίνει ότι η οικονομική πολιτική θα χρειαστεί να στραφεί πλήρως στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί το χρέος αυτό και δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα άλλα σημαντικά ζητήματα» που μπορεί να ανακύψουν, πρόσθεσε ο ίδιος.
Ο επικεφαλής της Τράπεζας της Σουηδίας προσπαθεί εδώ και μήνες να επιστήσει την προσοχή στο πρόβλημα αυτό κι έχει καλέσει να οργανωθεί ένας ευρύς εθνικός διάλογος, ιδίως σε ό,τι αφορά την αγορά των ακινήτων, καθώς ο ρυθμός της κατασκευής νέων οικημάτων στις μεγάλες πόλεις είναι ιδιαίτερα αργός.
Σε μια χώρα όπου το ποσοστό της ανεργίας παραμένει σχετικά χαμηλό σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη και όπου η πλειονότητα των κατοίκων είναι ιδιοκτήτες ακινήτων, τα νοικοκυριά συνεχίζουν να συσσωρεύουν χρέος για να αγοράσουν τα ακίνητά τους, χάρη στα ιστορικά χαμηλά επιτόκια.
Με τον τρέχοντα ρυθμό της ανάπτυξής του το χρέος των σουηδικών νοικοκυριών προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα υπερβεί το συμβολικό φράγμα των 3 τρισεκ. κορόνων (338 δισεκ. ευρώ) πριν από τα μέσα του 2014.
Συνθήκη – λαιμητόμος για την εθνική κυριαρχία, του Π. Παπακωνσταντίνου
Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των πολυεθνικών η επωαζόμενη συμφωνία για μια γιγαντιαία κοινή αγορά ΗΠΑ και ΕΕ.
«Ο πανικός εξαπλώνεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λες και κάποιο κουνάβι εισέβαλε στο κλουβί με τα κουνέλια. Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας μεγάλης κοινής αγοράς, που θα ενσωματώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα σχέδιο που εξελισσόταν θαυμάσια, χωρίς κανείς να πάρει είδηση, ήρθε ξαφνικά στο φως της ημέρας. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι λαοί διερωτώνται γιατί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί κανείς δεν ζητάει τη γνώμη τους; Ποιους να εξυπηρετεί, άραγε, αυτή η ιστορία»;
Με αυτά τα λόγια ξεκινούσε πρόσφατη ανάλυση του Τορτζ Μονμπάιοτ στη βρετανική εφημερίδα Guardian. Πέτρα του σκανδάλου, η Διατλαντική Εμπορική Επενδυτική Σχέση (TTIP), την οποία διαπραγματεύονται, υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, από τον περασμένο Ιούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η κυβέρνηση Ομπάμα. Η μυστικότητα αφορά, ωστόσο, μόνο τους λαούς και τα κοινοβούλια των ενδιαφερομένων χωρών και όχι τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, στα μέτρα των οποίων είναι κομμένη και ραμμένη η «ιστορική» συμφωνία. Όπως έγινε γνωστό από ρεπορτάζ έγκυρων εφημερίδων ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, στις διαπραγματευτικές ομάδες της Αμερικής συμμετέχουν κάπου 600 εκπρόσωποι εταιρειών. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Εταιρειών, η Κομισιόν διοργάνωσε για την επωαζόμενη συμφωνία οκτώ συσκέψεις με οργανώσεις πολιτών και… 119 συσκέψεις με στελέχη και «λομπίστες» μεγάλων επιχειρήσεων- στη δεύτερη περίπτωση, πίσω από κλειστές πόρτες.
Δεν είναι δύσκολο να ερμηνεύσει κανείς τη μυστικοπάθεια των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ελίτ. Όποιος έχει καεί με το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Μεταξύ 1995 και 1997, οι μεγάλες δυνάμεις εργάζονταν πυρετωδώς, και πάλι σε πλήρη μυστικότητα, για τη διαμόρφωση μιας παρόμοιας συμφωνίας, εκείνη τη φορά υπό την αιγίδα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Ωστόσο, η λεγόμενη «Πολυμερής Συμφωνία Επενδύσεων» (ΜΙΑ) απεβίωσε προτού δει το φως της ημέρας. «Η ΜΙΑ είναι σαν τον Δράκουλα: πεθαίνει όταν εκτίθεται στον ήλιο», είχε δηλώσει σαρκαστικά η προοδευτική κοινωνιολόγος Σούζαν Τζορτζ.
Ευτυχώς για όλους μας- ή έστω για σχεδόν όλους. Το σχέδιο της εν λόγω συνθήκης- ένα «Μανιφέστο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού», όπως το είχε χαρακτηρίσει η γαλλική επιθεώρηση Le Monde Diplomatique- προέβλεπε μια τόσο ισοπεδωτική επιβολή του ελεύθερου εμπορίου, που έθετε κυριολεκτικά στην παρανομία κάθε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και πολιτιστικό φραγμό, μαζί με κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας. Αν περνούσε η ΜΙΑ, οποιαδήποτε πολυεθνική θα μπορούσε να σύρει σε διεθνή δικαστήρια οποιαδήποτε εθνική κυβέρνηση, αξιώνοντας γενναίες αποζημιώσεις για κάθε είδους μέτρα προτίμησης εθνικών (ή ευρωπαϊκών) προϊόντων και επιχειρήσεων, ενίσχυσης της εργατικής νομοθεσίας υπέρ των μισθωτών, προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
Με άλλα λόγια, η ΜΙΑ θα έβγαζε εκτός νόμου όχι μόνο τον Μαρξ, αλλά και αυτόν τον… Κέινς! Το πιο εξοργιστικό σημείο του σχεδίου συνθήκης ήταν εκείνο που προέβλεπε την αποζημίωση ξένων εταιρειών από κυβερνήσεις χωρών στις οποίες σημειώνονται «κοινωνικές αναταραχές» και «συγκρούσεις»- δηλαδή, οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να αποζημιώνουν τις πολυεθνικές ακόμη και για τις απώλειες κερδών λόγω απεργιών! Τελικά, οι οξύτατες αντιδράσεις της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών- σε συνδυασμό, είναι αλήθεια, με τις ανησυχίες της Γαλλίας για την επαπειλούμενη ισοπέδωση της πολιτιστικής και της αμυντικής της βιομηχανίας, αλλά και του ισχυρού αγροτικού της τομέα- οδήγησαν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Λιονέλ Ζοσπέν να εγκαταλείψει τη συμφωνία, δίνοντάς της την χαριστική βολή, τον Οκτώβριο του 1998.
Πέντε χρόνια αργότερα, η εκκολαπτόμενη συμφωνία μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί, ουσιαστικά, νεκρανάσταση της διαβόητης ΜΙΑ. Το μόνο ουσιαστικό στοιχείο που έχει αλλάξει είναι η πολύ περισσότερο συστηματική, προπαγανδιστική εκστρατεία των εμπνευστών της ώστε να πεισθεί η κοινή γνώμη για τα υποτιθέμενα ωφέλη και να αποτραπούν απρόοπτα τύπου 1998. Στα τέλη Νοεμβρίου, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Εταιρειών αποκάλυψε εσωτερικό έγγραφο της Κομισιόν, το οποίο έθετε τις βάσεις για μια «αποφασιστική, επικοινωνιακή επιχείρηση» με στόχο «τον χειρισμό των επενδυτών, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της κοινής γνώμης» αναφορικά με την αντιμετώπιση της νέας συμφωνίας, ΤΤΙΡ.
Το κεντρικό μήνυμα των ελίτ είναι ότι, με την κατάργηση ή συρρίκνωση των προστατευτικών φραγμών, η διατλαντική ζώνη ελευθέρου εμπορίου θα δημιουργήσει 400.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι το 2015, θα ελαφρύνει, λόγω μειωμένων τιμών, κάθε νοικοκυριό κατά 545 ευρώ το χρόνο κατά μέσον όρο και θα αποφέρει ετήσια ωφέλη της τάξης των 160 δισ δολαρίων για την Ευρωπαϊκή Ένωση και των 128 δισεκατομμυρίων για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ισχυρισμοί αυτοι αμφισβητούνται ζωηρά, καθώς οι προστατευτικοί δασμοί μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης είναι έτσι κι αλλοιώς πολύ χαμηλοί, με εξαίρεση συγκεκριμένους τομείς οικονομικής δραστηριότητας και επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας. Άλλωστε και ο Μπιλ Κλίντον είχε υποσχεθεί στους Αμερικανούς ότι η συμφωνία ελευθέρου εμπορίου με το Μεξικό και τον Καναδά, η γνωστή NAFTA, θα δημιουργούσε 200.000 θέσεις εργασίας, ενώ στην πράξη κατέστρεψε 680.000.
Σε αντίθεση με τα φανταστικά οφέλη, το τίμημα από την επικύρωση και την εφαρμογή της συμφωνίας θα είναι πολύ χειροπιαστό για τους λαούς τόσο της Ευρώπης, όσο και της Αμερικής. Επιχειρήσεις και κλάδοι στρατηγικής σημασίας θα εκτεθούν στον ανελέητο ανταγωνισμό. Η ελευθερία στη χρήση του Ίντερνετ θα υπονομευθεί από την εφαρμογή Δρακόντειων ρυθμίσεων στο όνομα της «καταπολέμησης της πειρατείας», ενώ για τον ίδιο λόγο θα γίνει πιο δύσκολη η προμήθεια φτηνών γενώσιμων για την αντιμετώπιση του AIDS και άλλων ασθενειών. Οι Αμερικανοί θα κατακλύσουν τις ευρωπαϊκές αγορές με «τροφές Φρανκενστάιν», καθώς θα αρθούν οι περιορισμοί για την εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ενώ οι Ευρωπαίοι θα παρασύρουν τους Αμερικανούς στον δικό τους, κατώτερο παρονομαστή, αναφορικά με τη ρύθμιση του τραπεζικού συστήματος, δίνοντας νέα ώθηση στην κερδοσκοπία, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην κρίση του 2008.
Το κυριότερο, η TTIP διατηρεί τη βασική φιλοσοφία της ΜΙΑ, δίνοντας τη δυνατότητα στις πολυεθνικές να σύρουν σε διεθνή δικαστήρια εθνικές κυβερνήσεις για οτιδήποτε τους κατέβει- νόμους που αυξάνουν τα ημερομίσθια, περιορίζουν το χρόνο εργασίας και ενισχύουν τις συλλογικές συμβάσεις, ρήτρες προστασίας του περιβάλλοντος, υψηλά στάνταρντ υγειονομικών ελέγχων, αποζημιώσεις για απεργίες και πάει λέγοντας. Μια εταιρεία χρυσού η οποία- λέμε τώρα- επενδύει στη Χαλκιδική θα μπορεί να προσαγάγει σε διεθνές δικαστήριο την αυριανή κυβέρνηση της Ελλάδας, αν αυτή της απαγορεύσει να επεκτείνει τις δραστηριότητές της, ώστε προστατεύσει το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων.
Η κυβέρνηση Σαμαρά επωμίζεται τεράστιες ευθύνες καθώς η τελική διαπραγμάτευση και επικύρωση της επίμαχης συνθήκης προβλέπεται να πραγματοποιηθεί στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας. Το ελάχιστο που απαιτείται είναι η πλήρης ενημέρωση της κοινής γνώμης και η εξονυχιστική συζήτηση του προβλήματος στο ελληνικό κοινοβούλιο, που θα κληθεί να επικυρώσει τη συνθήκη. Θεωρούμε αυτονόητο ότι η αντιπολίτευση θα κάνει το παν για να αναπτυχθεί ένα πραγματικό κίνημα εναντίον της ολέθριας αυτής συνθήκης, η οποία απειλεί να δέσει τα χέρια της οποιασδήποτε αυριανής κυβέρνησης για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, καταδικάζοντάς την να ακολουθεί παθητικά τον αυτόματο πιλότο των πολυεθνικών συμφερόντων.
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/...-tin-ethniki-kyriarxia-toy-p-papakonstantinoy
Κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των πολυεθνικών η επωαζόμενη συμφωνία για μια γιγαντιαία κοινή αγορά ΗΠΑ και ΕΕ.
«Ο πανικός εξαπλώνεται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, λες και κάποιο κουνάβι εισέβαλε στο κλουβί με τα κουνέλια. Το σχέδιο για τη δημιουργία μιας μεγάλης κοινής αγοράς, που θα ενσωματώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένα σχέδιο που εξελισσόταν θαυμάσια, χωρίς κανείς να πάρει είδηση, ήρθε ξαφνικά στο φως της ημέρας. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι λαοί διερωτώνται γιατί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί κανείς δεν ζητάει τη γνώμη τους; Ποιους να εξυπηρετεί, άραγε, αυτή η ιστορία»;
Με αυτά τα λόγια ξεκινούσε πρόσφατη ανάλυση του Τορτζ Μονμπάιοτ στη βρετανική εφημερίδα Guardian. Πέτρα του σκανδάλου, η Διατλαντική Εμπορική Επενδυτική Σχέση (TTIP), την οποία διαπραγματεύονται, υπό συνθήκες άκρας μυστικότητας, από τον περασμένο Ιούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η κυβέρνηση Ομπάμα. Η μυστικότητα αφορά, ωστόσο, μόνο τους λαούς και τα κοινοβούλια των ενδιαφερομένων χωρών και όχι τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, στα μέτρα των οποίων είναι κομμένη και ραμμένη η «ιστορική» συμφωνία. Όπως έγινε γνωστό από ρεπορτάζ έγκυρων εφημερίδων ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, στις διαπραγματευτικές ομάδες της Αμερικής συμμετέχουν κάπου 600 εκπρόσωποι εταιρειών. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Εταιρειών, η Κομισιόν διοργάνωσε για την επωαζόμενη συμφωνία οκτώ συσκέψεις με οργανώσεις πολιτών και… 119 συσκέψεις με στελέχη και «λομπίστες» μεγάλων επιχειρήσεων- στη δεύτερη περίπτωση, πίσω από κλειστές πόρτες.
Δεν είναι δύσκολο να ερμηνεύσει κανείς τη μυστικοπάθεια των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ελίτ. Όποιος έχει καεί με το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Μεταξύ 1995 και 1997, οι μεγάλες δυνάμεις εργάζονταν πυρετωδώς, και πάλι σε πλήρη μυστικότητα, για τη διαμόρφωση μιας παρόμοιας συμφωνίας, εκείνη τη φορά υπό την αιγίδα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Ωστόσο, η λεγόμενη «Πολυμερής Συμφωνία Επενδύσεων» (ΜΙΑ) απεβίωσε προτού δει το φως της ημέρας. «Η ΜΙΑ είναι σαν τον Δράκουλα: πεθαίνει όταν εκτίθεται στον ήλιο», είχε δηλώσει σαρκαστικά η προοδευτική κοινωνιολόγος Σούζαν Τζορτζ.
Ευτυχώς για όλους μας- ή έστω για σχεδόν όλους. Το σχέδιο της εν λόγω συνθήκης- ένα «Μανιφέστο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού», όπως το είχε χαρακτηρίσει η γαλλική επιθεώρηση Le Monde Diplomatique- προέβλεπε μια τόσο ισοπεδωτική επιβολή του ελεύθερου εμπορίου, που έθετε κυριολεκτικά στην παρανομία κάθε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και πολιτιστικό φραγμό, μαζί με κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας. Αν περνούσε η ΜΙΑ, οποιαδήποτε πολυεθνική θα μπορούσε να σύρει σε διεθνή δικαστήρια οποιαδήποτε εθνική κυβέρνηση, αξιώνοντας γενναίες αποζημιώσεις για κάθε είδους μέτρα προτίμησης εθνικών (ή ευρωπαϊκών) προϊόντων και επιχειρήσεων, ενίσχυσης της εργατικής νομοθεσίας υπέρ των μισθωτών, προστασίας της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος.
Με άλλα λόγια, η ΜΙΑ θα έβγαζε εκτός νόμου όχι μόνο τον Μαρξ, αλλά και αυτόν τον… Κέινς! Το πιο εξοργιστικό σημείο του σχεδίου συνθήκης ήταν εκείνο που προέβλεπε την αποζημίωση ξένων εταιρειών από κυβερνήσεις χωρών στις οποίες σημειώνονται «κοινωνικές αναταραχές» και «συγκρούσεις»- δηλαδή, οι κυβερνήσεις θα έπρεπε να αποζημιώνουν τις πολυεθνικές ακόμη και για τις απώλειες κερδών λόγω απεργιών! Τελικά, οι οξύτατες αντιδράσεις της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πολιτών- σε συνδυασμό, είναι αλήθεια, με τις ανησυχίες της Γαλλίας για την επαπειλούμενη ισοπέδωση της πολιτιστικής και της αμυντικής της βιομηχανίας, αλλά και του ισχυρού αγροτικού της τομέα- οδήγησαν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση του Λιονέλ Ζοσπέν να εγκαταλείψει τη συμφωνία, δίνοντάς της την χαριστική βολή, τον Οκτώβριο του 1998.
Πέντε χρόνια αργότερα, η εκκολαπτόμενη συμφωνία μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί, ουσιαστικά, νεκρανάσταση της διαβόητης ΜΙΑ. Το μόνο ουσιαστικό στοιχείο που έχει αλλάξει είναι η πολύ περισσότερο συστηματική, προπαγανδιστική εκστρατεία των εμπνευστών της ώστε να πεισθεί η κοινή γνώμη για τα υποτιθέμενα ωφέλη και να αποτραπούν απρόοπτα τύπου 1998. Στα τέλη Νοεμβρίου, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Εταιρειών αποκάλυψε εσωτερικό έγγραφο της Κομισιόν, το οποίο έθετε τις βάσεις για μια «αποφασιστική, επικοινωνιακή επιχείρηση» με στόχο «τον χειρισμό των επενδυτών, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της κοινής γνώμης» αναφορικά με την αντιμετώπιση της νέας συμφωνίας, ΤΤΙΡ.
Το κεντρικό μήνυμα των ελίτ είναι ότι, με την κατάργηση ή συρρίκνωση των προστατευτικών φραγμών, η διατλαντική ζώνη ελευθέρου εμπορίου θα δημιουργήσει 400.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι το 2015, θα ελαφρύνει, λόγω μειωμένων τιμών, κάθε νοικοκυριό κατά 545 ευρώ το χρόνο κατά μέσον όρο και θα αποφέρει ετήσια ωφέλη της τάξης των 160 δισ δολαρίων για την Ευρωπαϊκή Ένωση και των 128 δισεκατομμυρίων για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ισχυρισμοί αυτοι αμφισβητούνται ζωηρά, καθώς οι προστατευτικοί δασμοί μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης είναι έτσι κι αλλοιώς πολύ χαμηλοί, με εξαίρεση συγκεκριμένους τομείς οικονομικής δραστηριότητας και επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας. Άλλωστε και ο Μπιλ Κλίντον είχε υποσχεθεί στους Αμερικανούς ότι η συμφωνία ελευθέρου εμπορίου με το Μεξικό και τον Καναδά, η γνωστή NAFTA, θα δημιουργούσε 200.000 θέσεις εργασίας, ενώ στην πράξη κατέστρεψε 680.000.
Σε αντίθεση με τα φανταστικά οφέλη, το τίμημα από την επικύρωση και την εφαρμογή της συμφωνίας θα είναι πολύ χειροπιαστό για τους λαούς τόσο της Ευρώπης, όσο και της Αμερικής. Επιχειρήσεις και κλάδοι στρατηγικής σημασίας θα εκτεθούν στον ανελέητο ανταγωνισμό. Η ελευθερία στη χρήση του Ίντερνετ θα υπονομευθεί από την εφαρμογή Δρακόντειων ρυθμίσεων στο όνομα της «καταπολέμησης της πειρατείας», ενώ για τον ίδιο λόγο θα γίνει πιο δύσκολη η προμήθεια φτηνών γενώσιμων για την αντιμετώπιση του AIDS και άλλων ασθενειών. Οι Αμερικανοί θα κατακλύσουν τις ευρωπαϊκές αγορές με «τροφές Φρανκενστάιν», καθώς θα αρθούν οι περιορισμοί για την εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων τροφίμων, ενώ οι Ευρωπαίοι θα παρασύρουν τους Αμερικανούς στον δικό τους, κατώτερο παρονομαστή, αναφορικά με τη ρύθμιση του τραπεζικού συστήματος, δίνοντας νέα ώθηση στην κερδοσκοπία, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην κρίση του 2008.
Το κυριότερο, η TTIP διατηρεί τη βασική φιλοσοφία της ΜΙΑ, δίνοντας τη δυνατότητα στις πολυεθνικές να σύρουν σε διεθνή δικαστήρια εθνικές κυβερνήσεις για οτιδήποτε τους κατέβει- νόμους που αυξάνουν τα ημερομίσθια, περιορίζουν το χρόνο εργασίας και ενισχύουν τις συλλογικές συμβάσεις, ρήτρες προστασίας του περιβάλλοντος, υψηλά στάνταρντ υγειονομικών ελέγχων, αποζημιώσεις για απεργίες και πάει λέγοντας. Μια εταιρεία χρυσού η οποία- λέμε τώρα- επενδύει στη Χαλκιδική θα μπορεί να προσαγάγει σε διεθνές δικαστήριο την αυριανή κυβέρνηση της Ελλάδας, αν αυτή της απαγορεύσει να επεκτείνει τις δραστηριότητές της, ώστε προστατεύσει το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων.
Η κυβέρνηση Σαμαρά επωμίζεται τεράστιες ευθύνες καθώς η τελική διαπραγμάτευση και επικύρωση της επίμαχης συνθήκης προβλέπεται να πραγματοποιηθεί στη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας. Το ελάχιστο που απαιτείται είναι η πλήρης ενημέρωση της κοινής γνώμης και η εξονυχιστική συζήτηση του προβλήματος στο ελληνικό κοινοβούλιο, που θα κληθεί να επικυρώσει τη συνθήκη. Θεωρούμε αυτονόητο ότι η αντιπολίτευση θα κάνει το παν για να αναπτυχθεί ένα πραγματικό κίνημα εναντίον της ολέθριας αυτής συνθήκης, η οποία απειλεί να δέσει τα χέρια της οποιασδήποτε αυριανής κυβέρνησης για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, καταδικάζοντάς την να ακολουθεί παθητικά τον αυτόματο πιλότο των πολυεθνικών συμφερόντων.
http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/...-tin-ethniki-kyriarxia-toy-p-papakonstantinoy
Marina Ginesta, 17χρονη αντιφασίστρια - σύμβολο του Ισπανικού Εμφυλίου. Πέθανε σήμερα σε ηλικία 94 ετών.
more peers
AVClub Fanatic
Ούτε εγώ την ήξερα. Στα 17 της μπορούσε να κάνει άλλα πράγματα.
Ήταν ένα από τα σύμβολα του αγώνα τους απ´ότι έμαθα..
Ήταν ένα από τα σύμβολα του αγώνα τους απ´ότι έμαθα..
more peers
AVClub Fanatic
Δημήτρη, πρόχειρα που κοίταξα στο δίκτυο η μακαρίτισσα ήταν σύμβολο για τους Ισπανούς αντιφασίστες.
Αν κατάλαβα καλά κάποιο λιμάνι έχει πάρει το όνομά της στην Βαρκελώνη.
Καμιά φορά χρειάζεται και μια φωτογραφία για να σε θυμούνται. Πραγματικά πολύ δυνατή φωτογραφία.
Έτσι όπως γίναμε απο τις φωτογραφίες έχουμε να περιμένουμε.
Τι να πεις.................
Αν κατάλαβα καλά κάποιο λιμάνι έχει πάρει το όνομά της στην Βαρκελώνη.
Καμιά φορά χρειάζεται και μια φωτογραφία για να σε θυμούνται. Πραγματικά πολύ δυνατή φωτογραφία.
Έτσι όπως γίναμε απο τις φωτογραφίες έχουμε να περιμένουμε.
Τι να πεις.................
more peers
AVClub Fanatic
Και ξέρεις πιο είναι το χειρότερο, όσο το σκέφτομαι...
Μπορεί να δεις αύριο και καμιά τιμητική κηδεία απο τα άλλα φασισταριά τους Ισπανούς ή τους Γάλλους όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια.....
Να ζούνε άραγε οι σύντροφοί της και να παρακαλουθούν με καμια τραγιάσκα παράμερα...
Και επικήδειους και κόντρα λόγους...
και μεθαύριο θα πάνε να καταγράψουν τους άνεργους...
Θέστα φιλαράκι... δε βγαίνει άκρη...
:ernaehrung004:
Μπορεί να δεις αύριο και καμιά τιμητική κηδεία απο τα άλλα φασισταριά τους Ισπανούς ή τους Γάλλους όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια.....
Να ζούνε άραγε οι σύντροφοί της και να παρακαλουθούν με καμια τραγιάσκα παράμερα...
Και επικήδειους και κόντρα λόγους...
και μεθαύριο θα πάνε να καταγράψουν τους άνεργους...
Θέστα φιλαράκι... δε βγαίνει άκρη...
:ernaehrung004:
Η «ψήφος τιμωρίας» ανεβάζει την Ακροδεξιά
Αν οι ευρωεκλογές διεξάγονταν αύριο, το ακροδεξιό Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) του Νάιτζελ Φάρατζ θα έπαιρνε τη δεύτερη θέση με ποσοστό 26%. Θα άφηνε πίσω τους Συντηρητικούς κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες ενώ θα τον χώριζαν μόλις 6 από τους Εργατικούς. Οσο για τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, που συγκυβερνούν, δεν θα εξέλεγαν κανέναν βουλευτή καθώς μετά βίας θα έπαιρναν 9%. Αυτό δείχνει πρόσφατη δημοσκόπηση του «YouGov» για λογαριασμό της εφημερίδας «Sun», που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
http://www.efsyn.gr/?p=166758
Αν οι ευρωεκλογές διεξάγονταν αύριο, το ακροδεξιό Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP) του Νάιτζελ Φάρατζ θα έπαιρνε τη δεύτερη θέση με ποσοστό 26%. Θα άφηνε πίσω τους Συντηρητικούς κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες ενώ θα τον χώριζαν μόλις 6 από τους Εργατικούς. Οσο για τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες, που συγκυβερνούν, δεν θα εξέλεγαν κανέναν βουλευτή καθώς μετά βίας θα έπαιρναν 9%. Αυτό δείχνει πρόσφατη δημοσκόπηση του «YouGov» για λογαριασμό της εφημερίδας «Sun», που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα.
http://www.efsyn.gr/?p=166758
Τουλάχιστον 2 οι νεκροί διαδηλωτές στο Κίεβο
Ο θάνατος ενός 20χρονου από πυροβόλο όπλο έχει επιβεβαιωθεί, την ώρα που διαδηλωτές κάνουν λόγο για θανάσιμο τραυματισμό 36χρονου που έπεσε από ύψος. Σύμφωνα με το Associated Press, πληροφορίες θέλουν ένα ακόμη διαδηλωτή νεκρό, και αυτός από σφαίρες πυροβόλου
http://www.thepressproject.gr/article/55000/Toulaxiston-2-oi-nekroi-diadilotes-sto-Kiebo
Ο θάνατος ενός 20χρονου από πυροβόλο όπλο έχει επιβεβαιωθεί, την ώρα που διαδηλωτές κάνουν λόγο για θανάσιμο τραυματισμό 36χρονου που έπεσε από ύψος. Σύμφωνα με το Associated Press, πληροφορίες θέλουν ένα ακόμη διαδηλωτή νεκρό, και αυτός από σφαίρες πυροβόλου
http://www.thepressproject.gr/article/55000/Toulaxiston-2-oi-nekroi-diadilotes-sto-Kiebo