Προβλήματα της σύγχρονης (Ελληνικής) κοινωνίας

[mstr]

Ενα σημαντικο προβλημα στην Ελλαδα σημερα ειναι σιγουρα η κριση και η ανεργια,οι δυσκολιες να τα βγαλουμε περα κτλ.Το ζω και γω σα νεος σε ενα βαθμο αυτο το πραγμα,την περιοδο που γραφω εδω τωρα.

Πιστευω ομως,οτι ακομα και αν ως δια μαγειας εξαφανιζονταν ολα τα παραπανω προβληματα,εχουμε πολλα αλλα θεματα,που σχετιζονται με την ψυχολογια μας,τη συμπεριφορα μας στην κοινωνια,το πως ζουμε σημερα κτλπ.
Σιγουρα και η οικονομικη κατασταση και τα συναφη προβληματα παιζουν ρολο για καποιες ασχημες συμπεριφορες και νευρα που μπορει να μας βγαινουν και εξω στην κοινωνια,αλλα ακομη και αν δεν υπηρχε το προβλημα αυτο της κρισης,βλεπουμε καθημερινα οτι υπαρχουν πολλα θεματα που θα πρεπει να μας ταρακουνισουν και να μην τα προσπερναμε.Ισως μερικα να τα χειροτερευει η κριση,η ανεργια και η ανασφαλεια,ομως σε γενικες γραμμες πολλα αλλα δε πιστευω οτι εχουν πολυ σχεση με αυτο.

Ειναι πραγματα που με απασχολουν και τα σκεφτομαι γενικα,και δε κρυβω οτι επηρεαστηκα και απο το ασχημο συμβαν του θανατου του νεαρου Βαγγελη,που οπως φαινεται ηταν ενα ηρεμο παιδι το οποιο λογω των υπερβολικων πειραγματων και κοροιδιας εδωσε τελος στη ζωη του. (κανεις δε μπορει να ξερει βεβαια με σιγουρια τι εγινε).

Παρακατω,θα θιξω μερικα θεματα που παρατηρω και γυρω μου,και απο τον ιδιο μου τον εαυτο,στην Ελλαδα σημερα.Ελπιζω να γινει το παρον νημα αφορμη για ηρεμες συζητησεις,αποψεις,ισως καποιες γνωμες αντιμετωπισης καποιων πραγματων,και πιστευω οτι μεσω της συζητησης θα εκφραστουν ενδιαφεροντα πραγματα και συμπερασματα,οχι μονο για την Ελλαδα,αλλα και παγκοσμιως (γι'αυτο εβαλα και την παρενθεση στον τιτλο του νηματος)



1) Συγχρονος τροπος ζωης,υλικα αγαθα και ανθρωπινη ψυχολογια μεσα στο κοινωνικο συνολο.

Προσωπικα πιστευω οτι τα υλικα αγαθα αυτα καθ'αυτα δεν ειναι κατι κακο.Τα περισσοτερα ειναι αναγκαια,αλλα πολυ,αλλα λιγοτερο,αναλογα και τις περιστασεις.Επισης δειχνουν τη δημιουργικοτητα,την τεχνη,το μυαλο του ανθρωπου να δημιουργει πραγματα που καλυτερευουν τη ζωη του και τον βοηθουν,τον διασκεδαζουν,τον εκφραζουν σε καλλιτεχνικο/δημιουργικο επιπεδο κτλ.
Ομως,παρατηρωντας την κοινωνια μας,βλεπουμε πως τα υλικα αγαθα πολλες φορες ισως ειναι η αιτια να γινομαστε πολυ εγωιστες,και μεσω αυτων να προσπαθουμε να δειξουμε οτι ειμαστε κατι,ενω δε θα επρεπε να το κυνηγαμε τοσο προς αυτη τη κατευθυνση.
Ειναι ωραιο να εισαι καθαρος,ομορφος,περιποιημενος,να φορας ωραια ρουχα και αξεσουαρ που να σε εκφραζουν σαν ανθρωπο,να εχεις ενα ωραιο χωρο να μενεις,ενα αυτοκινητο που να σου δινει στιγμες απολαυσης και χαλαρωσης οδηγοντας το και απολαμβανοντας το πολιτισμο που εχουμε δημιουργησει.Ομως νιωθω πως ειναι αναγκαιο να σκεφτουμε και μεχρι που ειναι καλο και ποσο ειναι καλο να δινουμε σημασια σε αυτα,σε σχεση και με τη ζωη μας,τις σχεσεις μας με τους αλλους.Νιωθω οτι εχουμε σημερα απο λιγο εως αρκετα παραπανω απ'το κανονικο διαφορα συμπλεγματα και προσπαθουμε με λαθος τροπους να φανουμε παραπανω απ'τους συνανθρωπους μας,και μεγαλο ρολο ισως παιζει και αυτος ο καταναλωτισμος.
Σιγουρα δεν ειναι κακα τα υλικα αγαθα,μας προσφερουν κατι,απο διευκολυνση εως και δημιουργικη χαρα,αλλα θα πρεπει να προσπαθουμε να θυμομαστε πως η ζωη ειναι και η συμπεριφορα μας,οι καλες και καθαρες σχεσεις,η αγαπη και η ισορροπια,η ηρεμια στη ζωη μας και η τιμιοτητα οσο μπορουμε στις συναναστροφες μας,η καλη επαφη με τους ανθρωπους και τη φυση επισης.
Το αγχος,τα ψυχολογικα προβληματα,τις προβληματικες σχεσεις και συμπεριφορες,μερικες που αναφερω και παρακατω,θα πρεπει ολα αυτα να τα αναζητησουμε και στο συγχρονο τροπο ζωης μας,οπως ζουμε σημερα,ή οπως καποιοι παγκοσμια εχουν επιλεξει για μας να ζουμε ετσι.

Αν τα βαλουμε κατω θα δουμε πως ισως χρειαζομαστε λιγοτερα υλικα αγαθα και καταναλωση,και περισσοτερη καλη διαθεση και διαπροσωπικες σχεσεις,υγεια και χρονο για τους ανθρωπους μας και αυτα που αγαπαμε να κανουμε για να ειμαστε χαρουμενοι και ευτυχισμενοι.

2)Μολυνση του περιβαλλοντος,φυσικου και αστικου. Ειναι ενα αλλο προβλημα μεγαλο,το οποιο διογκωνεται και απο τον παραπανω τροπο ζωης βεβαια.
Εκτος βεβαια της επιβαρυνσης του περιβαλλοντος λογω του συγχρονου τροπου ζωης,στην Ελλαδα παρατηρουμε οτι μολυνουμε και τις πολεις και την υπαιθρο με σκουπιδια,ενω μπορουμε να κανουμε λιγη υπομονη να τα πεταξουμε καπου. Αυτο πιστευω ειναι συνδυασμος παιδειας και ατιμωρησιας.Ακομη και παιδεια να εχει καποιος,εχω παρατηρησει οτι οι ανθρωποι τεινουμε να επιλεγουμε τις ευκολες λυσεις αν δεν υπαρχει κατι να μας αναγκασει να το κανουμε οπως πρεπει ή αν δε βρεθουμε στην αναγκη να παλεψουμε για κατι.

3)Επιβαρυνση της υγειας μας,σωματικη και ψυχολογικη.Γενικο προβλημα βεβαια,οχι μονο στην Ελλαδα.Εμεις ειμαστε και καλυτερα απο αλλες χωρες.
Ο συγχρονος τροπος ζωης επιβαρυνει την υγεια μας.Εκτος των χημικων που μπαινουν στο σωμα μας (καθαριστικα,ειδη προσωπικης φροντιδας,προχειρα φαγητα,ανθυγιεινα μαγειρεμενα φαγητα,φυτοφαρμακα,αλλοιωσεις πλαστικων σε μπουκαλια ακομη και νερου κτλ),καυσαερια,θορυβος,ανθυγιεινη εργασια,επικινδυνες ουσιες σε ρουχα,προιοντα,αγχος,ψυχολογικη πιεση και προβληματα...

4)Οδικη συμπεριφορα.Αλλο ενα μεγαλο προβλημα στην Ελλαδα,το οποιο πιστευω οφειλεται και αυτο στην ατιμωρησια και στη παιδεια συνδυαστικα.Και οι γονεις μας με τον τροπο που οδηγουσαν μας περασαν αυτο το στυλ οδηγησης,ενω η μειωμενη αστυνομευση και τα λιγα προστιμα για τα παραλογα που συμβαινουν στους δρομους εχει ως αποτελεσμα αυτα που συμβαινουν εξω.Τα αποτελεσματα ειναι πολλες αδικοχαμενες ζωες,εκνευρισμος χωρις λογο,επικινδυνες συνθηκες οδηγησης κτλ.
Να αναφερω εδω πως εβλεπα σε καποια βιντεο σε αλλες χωρες ειναι πολυ χειροτερες οι κυκλοφοριακες συνθηκες και η οδηγηση,αλλα δε θα πρεπει να επαναπαυομαστε και να λεμε οτι ειμαστε καλα εδω λογω της συγκρισης με αυτες τις χωρες.

5)Φαινομενα εκφοβισμων,φασαριων χωρις αιτια κτλ. Ολος ο κοσμος στενοχωρηθηκε με τον θανατο του παιδιου χθες. Ενα σημαντικο προβλημα ειναι και αυτο.Να παιζεις με την ψυχολογια του αλλου,ειτε αυτο ειναι συμμαθητης,ειτε συντροφος,ειτε εργαζομενος ειτε οτιδηποτε αλλο.Καθε ανθρωπος ειναι ξεχωριστος και δε πρεπει να παιζουμε με τη ψυχη του.
Επισης επειδη ζω στη Κρητη,εχω βρεθει παρον αλλα εχω δει και ακουσει και αλλα,για περιπτωσεις οπου για ψυλλου πηδημα (για παραδειγμα καποιος σκουντηξε καποιον σε ενα μπαρ κατα λαθος ή καποιος εκανε παρατηρηση στο δρομο σε καποιον),εχει πεσει αγριο ξυλο,με αποτελεσμα τραυματισμους και ενταση χωρις αιτια,ακομη και θανατους απο χτυπηματα.

6)Ναρκωτικα.Αλλο ενα μεγαλο προβλημα που καταστρεφει πολυ κοσμο σημερα.

7)Αδεσποτα ζωα.Σε γενικες γραμμες αγαπω προσωπικα τα αδεσποτα ζωα,και μου εχουν τυχει καποιες ομορφες στιγμες οπου αδεσποτα σκυλια με πλησιασαν γιατι ηθελαν συντροφια και ηταν πολυ γλυκο συναισθημα.Ομως πραγματικα πιστευω οτι δε πρεπει να υπαρχουν αδεσποτα ζωα γιατι μπορει να αποβουν επικινδυνα και να επιτεθουν σε κοσμο χωρις λογο,ή να τα πειραξε αλλος και αλλος να την πληρωσει,ή απλα επειδη ειναι ζωα και τα ενστικτα τους ειναι διαφορετικα.

8)Μια καποια ελλειψη καλαισθησιας και πραγματικης αισθησης της αληθινης ποιοτητας.Εκφρασμενη αυτη η ελλειψη σε πολλα πραγματα.Στη συμπεριφορα μας,στους τροπους μας,στην οδηγηση μας,στον τροπο που διασκεδαζουμε,στην αντιμετωπιση καταστασεων.Στα σκουπιδια που πεταμε κατω.Στον νεο κοσμο που ακουει μουσικη τσιτα με τις ψειρες,τσιτα στο αμαξι,τσιτα τα ηχεια στο κλαμπακια.Πιανομαστε με το παραμικρο ετοιμοι για καυγα,μια ελλειψη ισορροπημενης και ηρεμης στασης στη ζωη.Δεν ειναι ολοι ετσι και ολοι εχουμε τις αδυναμιες μας.Θα ηθελα ομως μια καποια διαφορετικη κατασταση να εβλεπα στην Ελλαδα,και σιγουρα,δε βγαζω τον εαυτο μου εξω,συνυπευθυνοι σε πολλα ειμαστε ολοι.

Ανεφερα παραπανω καποιες σκεψεις μου που πιστευω οτι ολοι μας εχουμε κανει.
Ελπιζω να μη δημιουργησα αρνητισμο και κακη ψυχολογια με αυτα που γραφω.Η ζωη ειναι ομορφη ουτως ή αλλως με τα καλα και τα ασχημα της,και οι ομορφες και ευτυχισμενες στιγμες ειναι και αυτες στο προγραμμα και πρεπει να ειναι και πολλες για να κανουν ομορφη τη ζωη μας.
Ισως ειναι αφορμη λοιπον για καποιες επικοδομητικες αποψεις και γνωμες,ενω μεσω της συζητησης μπορει να εμβαθυνουμε στο θεμα και να ερθουμε σε ενδιαφεροντα συμπερασματα,γιατι ειναι για παραδειγμα ο κοσμος οπως ειναι σημερα,γιατι καποιοι λαοι και ανθρωποι ζουμε πλουσιοπαροχα,ενω αλλοι δεν εχουν ουτε νερο να πιουν,γιατι σκοτωνονται σε πολεμους αδικα ανθρωποι,τι ευθυνη εχουμε καθε ανθρωπος ξεχωριστα πανω στον πλανητη.
Θελω να πω οτι ενω αρχικα ηθελα να θιξω καποια προβληματα της Ελληνικης κοινωνιας περαν της κρισης οπου σηζητιουνται ευρεως τα τελευταια χρονια,θα ειχε ενδιαφερον και τελικα να διαβαζαμε καποιες αποψεις και για την παγκοσμια κατασταση,γιατι ολοι ειμαστε ανθρωποι πανω στη γη με παρομοια χαρακτηριστικα,καθενας εχει ξεχωριστες δυνατοτητες και αδυναμιες.Ακομη και το θεμα της Ελληνικης κρισης που ειναι το νουμερο 1 προβλημα που συζηταμε σημερα,αν εξετασει καποιος παγκοσμια ιστορικα τον πολιτισμο και τη συμπεριφορα του ανθρωπου οχι μονο του Ελληνα,αλλα και καθε λαου στη γη,απο ψυχολογικης-κοινωνικης αποψης,θα βρεθουν καποιες απαντησεις περα απο καποιες κλασσικες αποψεις που μπορει να εχουμε σημερα.

 

[chrisssb]

Τι εννοείς?

Spoiler

 

[mstr]

Τι εννοείς?

Spoiler

Να τα ξαναπω μια φορα

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Αρχικα εγραψα αυτο το μικρο κειμενακι στο facebook,με αφορμη τα ασχημα γεγονοτα,με το παιδι που εφυγε,και μετα σκεφτηκα να ανοιξω και το θεμα εδω.

"Ο θανατος του παιδιου αυτου ειναι μια ακομη αφορμη να μας ταρακουνησει,και να μας θυμισει οτι υπαρχουν αρκετα προβληματα εξω στην κοινωνια.Τα ΜΜΕ και γενικα ο κοσμος,δινουμε ισως τη μεγαλυτερη βαση στα οικονομικα,την κριση και την ανεργια.Εννοειται οτι αυτα ειναι σοβαρα προβληματα,και ειναι και ενα αγχος που εχω και γω αυτη τη περιοδο,και σιγουρα ως ενα βαθμο φταινε και αυτα σε καποια ασχημη συμπεριφορα και νευρα που μπορει να μας βγαινουν.Αλλα ακομη και αν πατουσε καποιος ενα κουμπι και λυνοντουσαν αυτα ως δια μαγειας σε μια στιγμη,υπαρχουν πολλα θεματα που σχετιζονται με τη συμπεριφορα μας στον κοσμο που ζουμε,την ψυχολογια μας,τα οποια δε πιστευω οτι τα προκαλει ολα η ανεργια και η κριση. Θα πρεπει σε πρωτη φαση να προσπαθησουμε να καταλαβουμε οτι πρεπει να σεβομαστε τους αλλους,και να το περναμε και στα παιδια μας,αφου εχουμε οργανωθει ετσι σε κοινωνιες,και δεν ειμαστε ζωα. Η περιπτωση σαν του Βαγγελη ειναι ενα προβλημα,υπαρχουν ομως και πολλα αλλα που η συμπεριφορα μας θα μπορουσε να ειναι αρκετα καλυτερη και πιο σωστη.(πχ οδηγικη συμπεριφορα,μολυνση του περιβαλλοντος και των πολεων,σε συναναστροφες μας με αλλους,στις σχεσεις μας,στη δουλεια μας,στις παρεες,και πολλα αλλα). Δεν ειναι τοσο δυσκολο πια να σεβομαστε οσο μπορουμε προσωπα και καταστασεις."

Εχω μια αποψη οτι περαν της κρισης (και η πλακα ειναι οτι τη στιγμη που μιλαμε ξαναβιωνω την ανεργια και την ανασφαλεια),εχουμε και αλλα προβληματα που η κριση φταιει απο λιγο εως καθολου ισως,προβληματα συμπεριφορας και τροπου ζωης,τα οποια μας κρατουν μακρια απο την αληθινη ηρεμια και χαρα πολλες φορες.

 

[BIOS]

Καλό θέμα - αν δεν γυρίσει κι αυτό σε σκουξίματα για φασίστες, συριζαίους, χρυσαυγίτες, νενέκους, πατριδοκάπηλους, ρατσιστές.

Αποψή μου είναι, οτι στην Ελλάδα, εκεί που κυρίως πάσχουμε τα τελευταία χρόνια, και ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα σε βάθος χρόνου για την χώρα, είναι στις αξίες και στα ιδανικά (απο δανεικά είμαστε κομπλέ) - με την εκπαιδευτική έννοια των όρων, όπως.τους διδαχτήκαμε απο παιδιά.
Εχουμε κρίση αξιών - όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται αυτό. Αξιών κάθε μορφής, υποκειμενικές και αντικειμενικές. Απο το πχ. απλό μουσικό ή γενικά αισθητικό κριτήριο, μέχρι τον προσδιορισμό της ποιότητας ζωής.

 

[mstr]

Και εγω θα ηθελα το θεμα να μεινει σε πολιτισμενα πλαισια,χωρις εντασεις και εκνευρισμους.Αν σε κατι διαφωνουμε,μπορουμε παντα να το εκφρασουμε με ηρεμο και οχι επιθετικο τροπο

Επισης για να βλεπουμε βεβαια και τη θετικη πλευρα των πραγματων,η Ελλαδα ειναι μια ομορφη χωρα,με ωραια μερη,καλο κλιμα,σαν ανθρωποι δε μας λειπει ουτε εξυπναδα ουτε ειμαστε χειροτεροι απο κανεναν,καθε λαος και καθε ανθρωπος ειναι ξεχωριστος.Σε γενικες γραμμες ειμαστε πιστευω σε ενα καλο επιπεδο μιας τυπικα πολιτισμενης χωρας,σε ολα.Δεν ασχολουμαι τοσο πολυ με τα πολιτικα και τα οικονομικα,και δε ξερω αν καταρρευσει τελειως σα χωρα και αν θελουν να μας αποδυναμωσουν εντελως σα λαο αλλες χωρες κτλ.

Αυτο που ξερω ειναι οτι εχουμε πολλα θετικα,απλα πρεπει να δουλευουμε λιγο το θεμα της συμπεριφορας μας,και να ειμαστε λιγο πιο ισορροπημενοι,σε ολες τις εκφανσεις της ζωης.Αυτο σα γενικη ιδεα,θα ειναι ενδιαφερουσες πιστευω και οι οποιες συζητησεις πανω και σε πιο συγκεκριμενα θεματα.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Επισης ενα ακομη προβλημα,που θυμηθηκα.

Επικινδυνα εθιμα.

Τα εθιμα και οι παραδοσεις του καθε λαου ειναι κατι ομορφο,αλλα οταν αυτα γινονται επικινδυνα και κοστιζουν ζωες,καλο θα ειναι να μην υπαρχουν.
Τωρα που ερχεται το Πασχα,το εθιμο με τα δυναμιτακια ειναι επικινδυνο,εχουν σημειωθει σοβαροι τραυματισμοι ή ακομη και θανατοι.Δε θυμαμαι και σε ποια περιοχη παιζουν ρουκετοπολεμο,και αν θυμαμαι καλα εχουν χασει τη ζωη τους ανθρωποι.Δε βλεπω το λογο τετοια "εθιμα" να συνεχιζονται και να μην εχουν καταπολεμηθει απο το κρατος.
Επισης εδω στην Κρητη δε συμφωνω με το εθιμο των πυροβολισμων,διοτι μπορει να υπαρξει σοβαρο ατυχημα.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Αποψή μου είναι, οτι στην Ελλάδα, εκεί που κυρίως πάσχουμε τα τελευταία χρόνια, και ίσως το σοβαρότερο πρόβλημα σε βάθος χρόνου για την χώρα, είναι στις αξίες και στα ιδανικά (απο δανεικά είμαστε κομπλέ) - με την εκπαιδευτική έννοια των όρων, όπως.τους διδαχτήκαμε απο παιδιά.
Εχουμε κρίση αξιών - όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται αυτό. Αξιών κάθε μορφής, υποκειμενικές και αντικειμενικές. Απο το πχ. απλό μουσικό ή γενικά αισθητικό κριτήριο, μέχρι τον προσδιορισμό της ποιότητας ζωής.

Γιατι πιστευεις ομως οτι υπαρχει αυτη η κριση αξιων,ιδανικων και συμπεριφορας? Ειμαστε λιγο πιο ευαλωτοι σα λαος στον συγρονο τροπο ζωης,ο οποιος βοηθα στο να γινουμε εγωιστες και υλιστες,και να χασουμε καπου την ουσια? Δεν εχω βγει και εξω σε αλλη χωρα να δω πως ζει ο κοσμος. Πως ειναι η συμπεριφορα του,η ψυχολογια του μεσα στο συγχρονο καταναλωτικο τροπο ζωης.Πως επηρεαζει το καθε ατομο η οικονομικη του θεση και κατ'επεκταση τη συμπεριφορα του μετα την αποκτηση αγαθων κτλ,σε σχεση με τους αλλους και τις διαπροσωπικες επαφες του.

 

[Cicadelic Ranger]

Συμφωνώ μαζί σου στον γενικό προβληματισμό σου περί σύγχρονης κοινωνίας, και επειδή βλέπω οτι λές οτι εισαι νέος σου εύχομαι δυναμη και κουράγιο.
Αλλά μάλλον τα έχεις και τα 2 τολμώντας να βάλεις επι τάπητος χρόνιους, αλλα και νεότερους αταβισμους, και κοινονιωπάθειες.

 

[Νικος Πετειναρακης]

Συμφωνώ σε όλα,εμείς οι Κρήτες έχουμε και λίγο παραπάνω ευαισθησία σήμερα λόγω της θυσίας του παλικαριού στο βωμό του "καπεταναίικου" που μαστίζει το νησί...Αν επιτρέπεται,ποιά είναι η δουλειά σου;Επειδή αναφέρεις την ανασφάλεια της ανεργίας σε ρωτώ,αν θες απαντάς βέβαια..

 

[mstr]

Εχω σπουδασει Τει Πολιτικων Δομικων Εργων. Ενα εξαμηνο πρακτικη και μετα 8μηνη εργασια σε ενα γραφειο μακρια απο την πολη μου ειναι η εμπειρια μου σε αυτο,μικρη...
Περισυ φυλακας στο μουσειο,7μηνο εποχιακο,ηρθε σαν δωρο θεου η δουλεια αυτη που ηταν ηρεμη,κοσμος,ωραιο περιβαλλον,και το κοριτσι που ειμαι τωρα μαζι το γνωρισα εκει,συναδελφος.
Πριν το μουσειο πολυ ψαξιμο και ειχα ξεκινησει (ειχα παει μια φορα) σε ενα rent a car,αλλα με πηραν απο το μουσειο οτι ημουν μεσα και το προτιμησα.
Και ανα διαστηματα πιο πριν,και σαν φοιτητης ακομη πιο πριν,εκανα διαφορες δουλειες για ενα χαρτζιλικι κτλ.

Τωρα παλι ψαξιμο,απ'οτι φαινεται θα αρχισω σε ενα rent a car τον αλλο μηνα.Δεν απογοητευομαι (ακομη) πολυ που δεν εχει κατσει σταθεροτητα σε αυτον τον τομεα.Αφενος αυτο που τελειωσα δε το πολυηθελα ποτε (οριστε ακομη ενα προβλημα,να σπουδαζεις κατι που δε σου αρεσει τοσο,η λαθος επαγγελματικη πορεια),και αφετερου στις διαφορετικες δουλειες που πηγα εζησα καταστασεις και εμπειριες διαφορετικες,ενδιαφερουσες,ομορφες,τα θυμαμαι και νιωθω μια απιστευτη νοσταλγια και ενα ομορφο συναισθημα. Βεβαια υπαρχει το αγχακι αυτο,και ψαχνομαι γενικα γιατι μ'αρεσει η ιδεα να κατασταλλαξω καποια στιγμη και να κανω την οικογενεια μου,και στα 32 τωρα νιωθω λιγο οριακα οτι θα επρεπε να ειχα κανει τα κουμαντα μου.
Αλλα οπως ειπα στις διαφορες δουλειες,και μεσα σε αυτες και λογω αυτων,γνωρισα ατομα,κοπελες,ωραια πραγματα,εμπειριες...που μου εχουν στιγματισει ομορφα τη ζωη.Ακομη και τα λιγοτερα καλα ή και τα ασχημα που ετυχαν (ευτυχως τιποτα πολυ ασχημο),κατι σου δινουν,κατι σου μαθαινουν.

 

[Maestro]

Γιάννη μια και είμαστε συνομήλικοι, να σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αν και -θεωρητικά- ακολούθησα τον "προβλεπέ" δρόμο που επιτάσσει η ελληνική κοινωνία, και τελείωσα μια απ'τις πλέον περιζήτητες σχολές στην Ελλάδα, συνέχισα σε μεταπτυχιακό, και τώρα συνεχίζω στην άλλη άκρη του κόσμου σε διδακτορικό επίπεδο, από τα 17 μου μέχρι και πριν 2 χρόνια που έφυγα απ'την Ελλάδα φρόντισα να δουλέψω σε τελείως ετερόκλητα πράγματα, άλλες φορές σχετικά με το αντικείμενο μου, και άλλες, τις περισσότερες, τελείως άσχετα. Χαρακτηριστικά θα σου αναφέρω ότι μια από τις δουλειές που έκανα ήταν και οδηγός. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέω στους συμφοιτητές μου στο Πολυτεχνείο ότι είμαι εκεί για χαβαλέ, για να μάθω κάτι που με ενδιαφέρει και να το μάθω καλά, αλλά δεν έχω ιδέα αν θέλω να το ακολουθήσω για πάντα.

Σ'αυτό το διάστημα, γνώρισα εκατοντάδες (κυριολεκτώντας) ανθρώπους, αρκετές κοπέλες, και (πολύ λιγότερους) φίλους που θα μείνουν για πάντα, από τελείως ετερόκλητα περιβάλλοντα, μορφωμένους, αμόρφωτους, ματσωμένους και μπατίρηδες, Ευρωπαίους, Ασιάτες, κλπ.. Μεταξύ αυτών, εδώ στην άκρη του κόσμου, που ήρθα χωρίς να το πολυσκεφτώ, επειδή μου τη βάρεσε ένα πρωί που τσακώθηκα σε μια πολεοδομία, μέσα σε όλα γνώρισα και την -μάλλον- γυναίκα της ζωής μου. Από σύμπτωση, και σε μια φάση όπου ετοιμαζόμουν να σηκωθώ να φύγω κι από εδώ, γιατί δε μου άρεσε πολύ το κλίμα. Και δεν είναι "παπούτσι απ'τον τόπο μου", όπως επιτάσσει η ελληνική κοινωνία.

Γιατί τα λέω όλα αυτά; Keep walking. Η ζωή είναι πολύ μικρή, και έχω την εντύπωση ότι το πιο συναρπαστικό κομμάτι της είναι αυτή η αναζήτηση για την προσωπική μας νιρβάνα. Φυσικά και πρέπει να κατασταλάξουμε κάπου, γιατί η ζωή έχει φάσεις, και η επόμενη φάση για μένα (και μάλλον και για σένα) είναι η οικογένεια. Αλλά δεν υπάρχουν συνταγές σε όλα αυτά. Συνάδελφος εδώ κάνει διδακτορικό μαζί μου, ρίχνουμε κι οι δυο 20ωρα ωράρια καθημερινά, παίρνουμε κι οι δύο τον ίδιο αστείο μισθό (πιο πολύ πες το φοιτητικό επίδομα), αλλά αυτός περιμένει παιδάκι σε ένα μήνα. Σιγά μην κάτσει να σκάσει και να αγχωθεί, θα το κάνει. Όπως κι εγώ θα το'κανα αν τύχαινε. Μια χαρά λοιπόν οικογενειάρχης μπορεί να'σαι αν αλλάζεις δουλειές κάθε 5 μήνες, και τι έγινε;

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι τελικά είμαι εντός θέματος, αυτού του θέματος που άνοιξες. Έχουμε πολλά στεγανά σαν κοινωνία. Διότι είμαστε παραδοσιακή κοινωνία. Είναι καλό αυτό, αλλά τελικά μάλλον όλη αυτή η παράδοση (καλή και κακή) μας "καλουπώνει" σε μια ζωή που επέλεξαν οι άλλοι για εμάς, μας γεμίζει με τρόμο σε πράγματα που δε θα'πρεπε να φοβόμαστε, ή με πλασματική ικανοποίηση για πράγματα που τελικά δε μας λένε τίποτα (πχ καριέρα "στο αντικείμενό μας", κλπ).

Παραλλήρημα, με συγχωρείτε, αλλά μερικές φορές έχει ενδιαφέρον το να βάζεις στη σειρά μερικές σκέψεις σου.

 

[mstr]

Φιλε Maestro (συγγνωμη δε θυμαμαι το ονομα σου αν μου το εχεις πει ποτε),αν και δεν εχω φυγει εξω (ποιος ξερει αν το κανω καποτε και αυτο),διαβασα με ενδιαφερον αυτα που γραφεις
Και σιγουρα παρομοιες σκεψεις καθως και ισως σαν πορεια ζωης αισθανθηκα τωρα που διαβαζα αυτα που γραφεις.
Καλη μας τυχη λοιπον,αν οχι με σταθερη δουλεια (που θα ηταν θεμιτο),τουλαχιστον με καλη τυχη,ορεξη,υγεια,καλους ανθρωπους διπλα μας,ομορφες καταστασεις και με μια οικογενεια οταν ερθει η ωρα.
Εισαι πολιτικος μηχανικος? Που εχεις μεταναστευσει?
Οπως και να χει καλει τυχη οπως και να πηγαινει η ζωη σου και σενα.
Τωρα για τα στερεοτυπα...Μας σπουδασαν οι γονεις μας για καλο,να εχουμε μια σταθερη δουλεια και μελλον...ισως ηταν μεσα και καποιοα κομπλεξ πανω σε αυτο το θεμα,οτι του αλλου τα παιδια σπουδασαν,γιατι οχι και εμεις,τι θα γινεις,σκουπιδιαρης και κατι τετοια...Τωρα σπουδασαμε ισως παρα πολλοι,ηρθε η κριση...θα μπορουσαμε να εχουμε και αλλη οπτικη σχετικα με τα επαγγελματικα,δεν ειναι αναγκη να σπουδαζουν ολοι για να προχωρησουν στη ζωη και στις δουλειες.
Καλη υγεια να εχουμε και θα τον βρουμε το δρομο μας

 

[Γιώργος.Χ]

Γιάννη μια και είμαστε συνομήλικοι, να σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Αν και -θεωρητικά- ακολούθησα τον "προβλεπέ" δρόμο που επιτάσσει η ελληνική κοινωνία, και τελείωσα μια απ'τις πλέον περιζήτητες σχολές στην Ελλάδα, συνέχισα σε μεταπτυχιακό, και τώρα συνεχίζω στην άλλη άκρη του κόσμου σε διδακτορικό επίπεδο, από τα 17 μου μέχρι και πριν 2 χρόνια που έφυγα απ'την Ελλάδα φρόντισα να δουλέψω σε τελείως ετερόκλητα πράγματα, άλλες φορές σχετικά με το αντικείμενο μου, και άλλες, τις περισσότερες, τελείως άσχετα. Χαρακτηριστικά θα σου αναφέρω ότι μια από τις δουλειές που έκανα ήταν και οδηγός. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέω στους συμφοιτητές μου στο Πολυτεχνείο ότι είμαι εκεί για χαβαλέ, για να μάθω κάτι που με ενδιαφέρει και να το μάθω καλά, αλλά δεν έχω ιδέα αν θέλω να το ακολουθήσω για πάντα.

...
...
...
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Keep walking. Η ζωή είναι πολύ μικρή, και έχω την εντύπωση ότι το πιο συναρπαστικό κομμάτι της είναι αυτή η αναζήτηση για την προσωπική μας νιρβάνα. Φυσικά και πρέπει να κατασταλάξουμε κάπου, γιατί η ζωή έχει φάσεις, και η επόμενη φάση για μένα (και μάλλον και για σένα) είναι η οικογένεια. Αλλά δεν υπάρχουν συνταγές σε όλα αυτά. Συνάδελφος εδώ κάνει διδακτορικό μαζί μου, ρίχνουμε κι οι δυο 20ωρα ωράρια καθημερινά, παίρνουμε κι οι δύο τον ίδιο αστείο μισθό (πιο πολύ πες το φοιτητικό επίδομα), αλλά αυτός περιμένει παιδάκι σε ένα μήνα. Σιγά μην κάτσει να σκάσει και να αγχωθεί, θα το κάνει. Όπως κι εγώ θα το'κανα αν τύχαινε. Μια χαρά λοιπόν οικογενειάρχης μπορεί να'σαι αν αλλάζεις δουλειές κάθε 5 μήνες, και τι έγινε;

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Διότι τελικά είμαι εντός θέματος, αυτού του θέματος που άνοιξες. Έχουμε πολλά στεγανά σαν κοινωνία. Διότι είμαστε παραδοσιακή κοινωνία. Είναι καλό αυτό, αλλά τελικά μάλλον όλη αυτή η παράδοση (καλή και κακή) μας "καλουπώνει" σε μια ζωή που επέλεξαν οι άλλοι για εμάς, μας γεμίζει με τρόμο σε πράγματα που δε θα'πρεπε να φοβόμαστε, ή με πλασματική ικανοποίηση για πράγματα που τελικά δε μας λένε τίποτα (πχ καριέρα "στο αντικείμενό μας", κλπ).

Παραλλήρημα, με συγχωρείτε, αλλά μερικές φορές έχει ενδιαφέρον το να βάζεις στη σειρά μερικές σκέψεις σου.

Κατά την γνώμη μου από τις καλύτερες αναρτήσεις θεμάτων που έχω διαβάσει στο φορουμ όσα χρόνια συμμετέχω.
(οπως και η ανάλυση του mstr ..)

 

[vforvendetta85]

Απάντηση: Re: Προβλήματα της σύγχρονης (Ελληνικής) κοινωνίας

Φιλε Maestro (συγγνωμη δε θυμαμαι το ονομα σου αν μου το εχεις πει ποτε),αν και δεν εχω φυγει εξω (ποιος ξερει αν το κανω καποτε και αυτο),διαβασα με ενδιαφερον αυτα που γραφεις
Και σιγουρα παρομοιες σκεψεις καθως και ισως σαν πορεια ζωης αισθανθηκα τωρα που διαβαζα αυτα που γραφεις.
Καλη μας τυχη λοιπον,αν οχι με σταθερη δουλεια (που θα ηταν θεμιτο),τουλαχιστον με καλη τυχη,ορεξη,υγεια,καλους ανθρωπους διπλα μας,ομορφες καταστασεις και με μια οικογενεια οταν ερθει η ωρα.
Εισαι πολιτικος μηχανικος? Που εχεις μεταναστευσει?
Οπως και να χει καλει τυχη οπως και να πηγαινει η ζωη σου και σενα.
Τωρα για τα στερεοτυπα...Μας σπουδασαν οι γονεις μας για καλο,να εχουμε μια σταθερη δουλεια και μελλον...ισως ηταν μεσα και καποιοα κομπλεξ πανω σε αυτο το θεμα,οτι του αλλου τα παιδια σπουδασαν,γιατι οχι και εμεις,τι θα γινεις,σκουπιδιαρης και κατι τετοια...Τωρα σπουδασαμε ισως παρα πολλοι,ηρθε η κριση...θα μπορουσαμε να εχουμε και αλλη οπτικη σχετικα με τα επαγγελματικα,δεν ειναι αναγκη να σπουδαζουν ολοι για να προχωρησουν στη ζωη και στις δουλειες.
Καλη υγεια να εχουμε και θα τον βρουμε το δρομο μας

Δυστυχώς όσα στερήθηκαν οι γονείς μας θέλησαν να μας τα δώσουν απλόχερα μα εμείς δεν έιχαμε/έχουμε το απαραίτητο μέτρο. Οι σπουδές είναι συναφής με χρόνια ανεμελιάς, ξεκούρασης (από τι θα πω εγώ) και ενίοτε η νοοτροπία τα σκάνε οι γονείς κι έχει ο Θεός γιατί οι γονείς χρηματοδοτούν. Δεν έχω σπουδάσει, μα αυτό αντιλήφθηκα από τους φίλους μου που σπούδαζαν, αργεί να ωριμάσει το μυαλό.

Οι γονείς ευχαριστημένοι που το παιδί σπουδάζει, κοκορευόμενοι μερικοί εξ αυτών, άσχετα αν η επιλογή μπορεί να είναι λανθασμένη εξ αρχής, το κράτος επίσης ευχαριστημένο που μειώνεται ο δείκτης ανεργίας. Το να δουλεύει κάποιος ως υδραυλικός, ηλεκτρολόγος κλπ. ακούγεται ως κατάντια για το παιδί κι ας έλεγαν οι παλιοί "μάθε τέχνη κι ασ' τηνε". Ακόμα και τώρα που δουλειές δεν υπάρχουν, δε βλέπω να αλλάζει εύκολα η νοοτροπία, λες και το να βγάλεις ένα πανεπιστήμιο σου εξασφαλίζει θέση στην αγορά εργασίας.

Εμείς ως "παιδιά" οφείλουμε να αλλάξουμε τα κακώς, όπως τα βλέπει ο καθένας, κείμενα που φυσικά δεν θα συμβεί από την μια στιγμή στην άλλη. Ίσως οι παππούδες κι οι γιαγιάδες σε πολλά να είχαν δίκιο που τα παιδιά τους τα ξέχασαν στην πορεία, επηρρεαζόμενοι από την λεγόμενη παγκοσμιοποίηση. Σε πολλά που λες στο πρώτο σου post συμφωνώ. Επισκόπηση της κοινωνίας μας είναι που δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν. Άντι να καταφέρουμε να μπολιάσουμε το σύγχρονο με το παλιό σύμφωνα με τα δικά μας ήθη, έθιμα και παραδόσεις καταφέραμε να τα καταστρέψουμε και όποτε δυσκολευόμαστε σε κάτι επικαλούμαστε τα κατορθώματα των αρχαίων προγόνων μας, με τους οποίους στον τρόπο σκέψης ουδεμία σχέση έχουμε.

Αποχαύνωση το ονομάζω. Ακόμα και η μουσική μας αποχαυνώνει με το ρημαδο 2/4 που κοιμίζει τον εγκέφαλό μας. Πολλά πράγματα τα θεωρούμε δύσκολα, π.χ το θέμα οικογένεια: Πως θα τα καταφέρουμε; Όπως είπε όμως κάποια: Λεφτά ποτέ δεν θα έχουμε, όπως και δεν έχουμε. Αν περιμένουμε να έρθουνε .....ποτέ δεν θα κάνουμε οικογένεια.

Αισιοδοξία να έχουμε, ένα σωστό άνθρωπο δίπλα μας και όπως έγραψε ο Λειβαδίτης, μελοποίησε ο Θεοδωράκη και ερμήνευσε ο Μπιθικώτσης " Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί". :a0210:

 

[SR-71]

Η μεγαλυτερη πληγη του συγχρονης νεοελληνικης κοινωνιας ειναι ολα εκεινα τα μικρα, καθημερινα
και ασημαντα που εμαθε (και την μαθανε) να σπρωχνει κατω απ´το χαλακι του συμβατικου ψευδους.

Τα μικρα αθωα ψεμματακια, αυτα που οσμωσαν τις συμπεριφορες της ελληνικης οικογενειας για δεκαετιες,
τωρα, ΔΕΝ χωρανε κατω απ´το χαλακι της υποκρισιας και της κουτοπονηριας και βγαινουν (ενεκα κρισης)
σαν φιδια και δρακοι να ... απαιτησουν "δικαιοσυνη" για την αφανεια που υποβληθηκαν.

Γιατι, αντιθετα με τα οσα λεει η παροιμια ..... καλυτερα να σου βγει το ονομα παρα το ματι.
Τωρα, μας βγαινουν και τα δυο ! Τι κερδισαμε ? Ολοι αντιμετωπιζουμε τους διπλανους μας, ως μικροαπατεωνες.
Και αυτος που εχει καθαρο προσωπο να απαιτησει (και αποδωσει) δικαιοσυνη, ειναι εξοβελισμενος απο το ιδιο
το συστημα αρπαχτης και εξαπατησης (που ξεκιναει απο τον περιπτερα της γειτονιας ... ).

 

[SR-71]

Αυτο το νημα ωφειλε και ωφειλει να γινει ΤΟ νημα ολων των νηματων εδω μεσα !
Μονο και μονο επειδη ενοχλει, ξεστρωνει και αναποδογυριζει τις βαθια ριζωμενες
αντιληψεις για το ασπιλο, αχραντο και αμωμο της ρατσας μας.

Αλλωστε, προηγειται ο πολεμος με τους αλλους (γερμανους) ... ετσι δεν ειναι ?
"Αδκια" να πεσει εκ των εσω το Καστρο (της φαυλοτητας και ασυνειδησιας μας).

Tι να πω ... μαθαμε να χαμηλωνουμε ολους τους αλλους, για να αποφυγουμε να
δουμε ποσο "κοντοι" γιναμε. Κοινωνικα, εθνικα, επαγγελματικα, ερωτικα, κλπ, κλπ.
Απεραντη η πεδιαδα της μετριοτητας και της κρυψινειας. Ουτε να γλειψουμε τις
πληγες μας (οπως ενας σκυλος) δεν μπορουμε. Θα μας δουν οι υπολοιποι (σκυλοι)
και θα τις δαγκωσουν ...

Αυτα .... :icon15:

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Ας καταθέσω κι εγώ τις σκέψεις μου...

Καλησπέρα κι από μένα

Το νήμα είναι όντως ενδιαφέρον, τουλάχιστον ως αρχική σκέψη (και τίτλος) από τον εκκινητή του και από τους συμμετέχοντες. Θα διαφωνήσω με τον φίλο BIOS, όχι γιατί αυτά που θέλει να γραφτούν δεν τα βάζει σε σωστή βάση, αλλά γιατί ένα τόσο ενδιαφέρον από κοινωνικής άποψης θέμα (και τόσο γενικό), δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόχρονα και εξόχως πολιτικό (με την ευρύτερη έννοια του όρου).

Ειδικά, τα τελευταία χρόνια, το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ζει μια οικονομική κρίση, που έχει εξελιχθεί σε κρίση αξιών, κρίση πολιτισμική, κρίση κοινωνική συνολικά. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να μην επηρεάζουν τη σκέψη μας αυτά τα ζητήματα. Και αφού το κάνουν, πρέπει να αναζητηθούν και οι αιτίες και οι υπαίτιοι. Κάποιος, στις έννοιες αυτές μπορεί να βλέπει μόνο την κυβέρνηση (την όποια κυβέρνηση), τους υπουργούς, τη βουλή. Άλλος μπορεί να βλέπει όλους τους πολιτικούς και όλα τα πολιτικά κόμματα. Άλλος βλέπει τη Μέρκελ, άλλος τον Πούτιν, άλλος τον Ομπάμα, άλλος την Κίνα, άλλος τη Β. Κορέα και άλλος το Τιμπουκτού.

Υπάρχουν και κάποιοι που βλέπουν (προσπαθούν να δουν τουλάχιστον) τους πραγματικούς αίτιους και προσπαθούν να αναλύσουν την κατάσταση κάτω από ένα τέτοιο πρίσμα. Πιστεύω ότι μια συζήτηση, που θα έβαζε τον "δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων", θα ήταν χρήσιμη, αρκεί να έμενε σε κόσμια επίπεδα και φυσικά να στηριζόταν σε ουσιαστικά επιχειρήματα.

Η άποψή μου είναι ότι τρεις βασικές έννοιες είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους και δεν γίνεται να ειδωθούν ξεχωριστά, παρά ως σύνολο. Η κάθε μια έχει φυσικά το δικό της πεδίο, το οποίο πρέπει να αναλυθεί, αλλά στο τέλος και οι τρεις συναντιώνται σε μια βασική έννοια, που είναι αυτή καθεαυτή η κοινωνική υπόσταση του ανθρώπου. Αυτές είναι:

- Η οικονομική
- Η κοινωνική
και
- Η ιδεολογική-πολιτική

Η πρώτη είναι ο πυρήνας των προβλημάτων και των λύσεων τους. Η δεύτερη έρχεται σαν επικάλυψη της πρώτης, αφού αυτή (η πρώτη) επιδρά άμεσα στην ατομική και κοινωνική συμπεριφορά του ατόμου και του κοινωνικού συνόλου. Η τρίτη είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα, κάτι σαν περιτύλιγμα των δύο πρώτων, αφού μαζί με το "ντύσιμο" των δύο πρώτων που θα ήταν γυμνές, αν έμεναν μόνες τους, συμπληρώνει και καθορίζει τις συμπεριφορές των ατόμων και του συνόλου.

Υπάρχουν βέβαια κι άλλες πλευρές, όπως η θρησκευτική (για τους θρησκευόμενους), η πολιτιστική, η στενή οικογενειακή κ.ο.κ., αλλά κατά την άποψή μου, όλες αυτές αποτελούν μέρος ή συμπλήρωμα των τριών πρώτων, που είναι οι βασικές.

Ο εκκινητής του νήματος έβαλε κάποιες πολύ σοβαρές πτυχές της κοινωνικής μας ζωής και συμπεριφοράς μας, αλλά, κατά την άποψή μου, στη σύγχρονη κοινωνία, στην οποία συνυπάρχουμε, ζούμε και δραστηριοποιούμαστε σήμερα, η βάση είναι το οικονομικό ζήτημα, γύρω από το οποίο περιστρέφονται όλα τα υπόλοιπα.

Με αυτές τις σκέψεις κατ' αρχάς, θα προσπαθήσω κι εγώ να προσθέσω κάποιες ακόμα πτυχές της καθημερινότητάς μας, που απασχολούν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, τα οποία πολλές φορές αναζητούν λύσεις στην καθημερινότητά τους, που τις περισσότερες φορές φαντάζει πολύ μακρινή έως αδύνατη:

- Κοινωνική Ασφάλιση και Υγεία. Ένας συνεχής βραχνάς για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της χώρας, είτε είναι κάποιος ασφαλισμένος σε κάποιο ταμείο είτε όχι. Λεπτομέρειες δεν χρειάζεται να αναφέρω, οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, ζούμε καθημερινά μια διαρκώς υποβαθμιζόμενη πραγματικότητα, από τις υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας μέχρι και την απλή μετάβαση στο φαρμακείο της γειτονιάς μας. Οι ιδιωτικές ασφάλειες - για όσους έχουν ακόμα τη δυνατότητα να δημιουργούν νέα συμβόλαια ασφάλισης ή να κρατούν τα παλαιά τους - έχουν εξακοντίσει τα ασφάλιστρα στα ύψη, ενώ οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας από τα ασφαλιστικά ταμεία είναι για γέλια τις περισσότερες φορές.
- Συγκοινωνίες. Εκτός από τη δραματική υποβάθμιση της ποιότητας των αστικών συγκοινωνιών (αραίωση δρομολογίων, γερασμένοι στόλοι, αυξημένα προβλήματα λόγω επιδείνωσης του κυκλοφοριακού, ειδικά στην πρωτεύουσα αλλά και σε μερικές άλλες μεγάλες πόλεις), υπάρχουν προβλήματα, τόσο κόστους όσο και ποιότητας και κάλυψης και των υπεραστικών χερσαίων συγκοινωνιών, αλλά και των θαλάσσιων, ειδικά την περίοδο του χειμώνα. Σε μια χώρα, όπου πάνω από το μισό της γεωγραφικής της κάλυψης είναι θάλασσα, οι θαλάσσιες συγκοινωνίες είναι όχι μόνο απαραίτητες, αλλά πρέπει να είναι και ποιοτικές και αδιάλειπτες. Δυστυχώς, όχι μόνο δεν είναι αυτά τα δύο, αλλά ταυτόχρονα έχουν αρχίσει να είναι και οικονομικά απρόσιτες για τον πολύ κόσμο.
- Απασχόληση. Μακράν, το Νο. 1 πρόβλημα ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας. Ότι και να πω εδώ, θα είναι λίγο. Όταν η πιο παραγωγική ηλικία της χώρας, οι νέοι μεταξύ 25 και 35 ζουν σε συνθήκες τριτοκοσμικές, με την ανεργία να ξεπερνάει το 60%, φτάνει από μόνο αυτό να περιγράψει την αθλιότητα, στην οποία έχει περιπέσει η ελληνική κοινωνία. Πολύ κακή βέβαια είναι η κατάσταση και για τα υπόλοιπα ενεργά ηλικιακά στρώματα, απλά στους νέους είναι απελπιστική η κατάσταση.

Αφήνω ανοιχτό στις σκέψεις σας το υπόλοιπο της περιγραφής για όποιον έχει κάτι να συμπληρώσει. Ζητώ την κατανόησή σας για το απελπισμένο ύφος γραφής, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.

Καλό βράδυ.
-

 

[SR-71]

Kαποια προταση ? (.... περα απο τις ορθοτατες επισημανσεις)

 

[mstr]

Αρα Παναγιωτη πιστευεις οτι τα θεματα που εγραψα στο αρχικο ποστ,εχουν αμεση σχεση και συνδεονται στενα,και με τα οικονομικα/πολιτικα,και ειναι ολα αλληλενδετα. Χωρις να θελω να πω πως δεν αλληλοεπηρεαζονται αυτα μεταξυ τους,εχω καποιες επιφυλαξεις στο κατα ποσο η οικονομικη κατασταση,η ανεργια και ολα τα οικονομικοπολιτικα προβληματα,σχετιζονται και διογκωνουν καποια απ'τα πραγματα που εγραψα για την Ελλαδα οτι παρατηρω και θα περιμενα να ειναι αλλιως.
Πιστευω το θεμα του νηματος δεν ειναι καθολου απλο,και αν αναλυσει και εντρυφησει καποιος βαθια,θα φυγει πολυ εξω απ'την Ελλαδα το θεμα.Και θα δουμε ισως και σε ολο τον πλανητη πως ζουμε σημερα,πως ζουν αλλοι,πως θα μπορουσαν να ειναι τα πραγματα,να εχει χρησιμοποιηθει το μυαλο του ανθρωπου και ο πολιτισμος που δημιουργει ισως προς μια κατευθυνση πιο ισορροπημενη παγκοσμια,ωστε οσο πιο πολλοι λαοι και ανθρωποι να χαιρονται και να απολαμβανουν τα βασικα για τη ζωη τους,και μετα και τα επιτευγματα που το ανθρωπινο μυαλο,η δημιουργικοτητα και η καλλιτεχνικη φυση που μας χαρακτηριζει,εχουν δημιουργηθει.

Για να ξαναγυρισουμε στο θεμα της Ελλαδας,και για να μην παμε πολυ βαθυστοχοστα για αρχη,εχουμε καποια θεματα πιστευω συμπεριφορας,τα οποια αφου ρωταει και ο φιλος για προτασεις και λυσεις,θα πω οτι θα επρεπε πρωτα απόλα να υπαρχει πολυ εντονη και αυστηρη αστυνομευση και προστιμα σε αρκετα θεματα,οπως για παραδειγμα στο θεμα της οδηγησης,στο θεμα της καθαριοτητας των πολεων και της εξοχης κτλ.
Αστυνομευση και προστιμα ομως δε μπορουν να υπαρξουν σε ολα τα θεματα,οπως για παραδειγμα στη συμπεριφορα μας γενικα σε πολλες πτυχες της ζωης,οπου πρεπει να ειμαστε ισορροπημενοι και υπομονετικοι,με καλους τροπους κτλ,να σεβομαστε το οτι ζουμε σε μια κοινωνια που ειναι ετσι και ειναι ολων και οχι μονο δικη μας.Να εχουμε μια νοοτροπια που να ξεφευγει απο το προσωπικο συμφερον ή και καλοπεραση,και να καταλαβουμε οτι οι καλοι και ισορροπημενοι τροποι σε πολλες εκφανσεις της ζωης,ειναι απαραιτητα για να ειναι μια κοινωνια και μια χωρα ομορφη και να λειτουργει οσο το δυνατον πιο ομαλα.
Επισης τιθεται και το θεμα της ψυχοσυνθεσης μας σημερα σε σχεση με τα υλικα αγαθα,την επαγγελματικη επιτυχια,την ομορφια και την εξωτερικη εμφανιση και τι κυνηγαμε,με τι ευχαριστιομαστε,ο τροπος ζωης μας, που μας οδηγει και συναισθηματικα και τον πλανητη σε πηγες ενεργειας κτλ. Ολα αυτα κατα τη γνωμη μου ξεφευγουν απο το απλο εχουμε κριση αρα επηρεαζομαστε λογω ολων αυτων,γιατι και καλυτερα να ηταν τα πραγματα,αυτα τα προβληματα μενουν.


Τωρα για προτασεις και λυσεις...Παρατηρειται το φαινομενο οτι ο κοσμος ευαισθητοποιειται πολυ αν κατι παρει διαστασεις και απο τα μεσα ενημερωσης και κοινωνικης δικτυωσης. (πχ η περιπτωση του Βαγγελη).
Ενα προβλημα θεωρειται ως προβλημα σημαντικο οταν παιρνει διαστασεις απο τα ΜΜΕ κτλ.
Αρα εκ πρωτης φανταζει λιγο δυσκολο η κοινη γνωμη και το συνολο απο εμας να αξιολογησει συγχρονα προβληματα που ξεφευγουν απο τα στανταρ που παρουσιαζονται ισως και ηθελημενα,και να να αρχισουμε να σκεφτομαστε λιγο παραπερα,αρχικα για καποια εστω καθημερινα οπου ετσι εχει οργανωθει η κοινωνια μας,και μετεπειτα παραπερα σε αλλα ζητηματα πιο ψυχολογικο/κοινωνικα,ανθρωπινα,με το περιβαλλον,τον κοσμο κτλ.

 

[Cicadelic Ranger]

Αν απαγορευόντουσαν τα σκυλάδικα, για να κάνουμε μιαν αρχή.
(Δεν κάνω πλάκα)

 

[nikosGX]

Αν απαγορευόντουσαν τα σκυλάδικα, για να κάνουμε μιαν αρχή.
(Δεν κάνω πλάκα)

Τώρα μου θύμισες τι φασαρία είχε γίνει όταν πριν από πολλά χρόνια ο Παπαθεμελής είχε βγάλει νόμο να κλείνουν τα κέντρα στις 3 το πρωί.

Και τον υπουργό που είχε πει ότι τα σκυλάδικα παράγουν πολιτισμό. Και συνέχισαν να τον ψηφίζουν. Φυσικά.

Δυστυχώς όλα είναι αλληλένδετα. Η χώρα έχει σοβαρότατα προβλήματα ηθικής και πολιτισμού, που με την σειρά τους προκάλεσαν οικονομικά προβλήματα, που με την σειρά τους χειροτερεύουν τα κοινωνικά προβλήματα. Φαύλος κύκλος. Κι έτσι, όταν είχαμε πολλά λεφτά αντί να φτιάξουμε κάτι όμορφο, φτιάξαμε τσιμέντα.

 

[Pleo]

Πως το εννοείτε να κλείσουν τα σκυλάδικα δηλαδή; Ο τρόπος διασκέδασης που γίνεται σε αυτά εννοείτε;