Σχετικά με τήν ερωτηση του thread :
...είναι πολύ λίγες έως ελάχιστες οι περιπτώσεις που δέν χρειάζεται ενεργή προενίσχυση ,Οχι φυσικά για τήν εξασφάλιση στο να υπάρχει η "ονομαστική τάση" οδήγησης του τελικού , αλλά για το έλεγχο κυρίως ολης τής γραμμής μεταφοράς που αποτελείται και απο το καλώδιο και απο τον τερματισμό του που δέν είναι άλλο απο το κύκλωμα εισόδου του τελικού
Για οσους δε , ενδιαφέρονται να το πάνε και παραπέρα ..θα πρέπει να γνωρίζουν οτι σε αρκετές περιπτώσεις οταν και το κύκλωμα εισόδου είναι μέσα στο βρόχο ολικής αρνητικής αναδρασης (δηλαδή όπως είναι υλοποιημμένο το 95% τών ενισχυτικών ) , τότε η είσοδος εμφανίζει μιά κάπως κυμαινόμενη συμπεριφορά (οχι σε στύλ μιγαδικού φορτίου , αλλά δυναμικά κυμαινόμενη ώς πρός το μέτρο )
Φυσικά υπάρχουν και λίγες περιπτωσεις όπου η προσεκτική χρήση παθητικού (εξασθενητή και οχι προενισχυτή , γιατί στήν ουσία υποβιβαστής τάσης και δυστυχώς με διαφορετική εμπέδηση σε κάθε θέση ...) μπορεί να συνεργαστεί ικανοποιητικά με τήν μεγάλη σε αντίσταση είσοδο ενός πολύ ευαίσθητου τελικού συνεπικουρούμμενης και τής ύπαρξης οχι μεγάλων σε μήκος και πολύ χωρητικών σε χαρακτηριστικά καλωδίων , προτιμώμενης ονομαστικής εμπέδησης 200 Ω και πάνω
Τώρα σχετικά με τήν θέση του Volume και τήν αναλογία ισχύος :
...το Volume όπως λέει και η λέξη δέν αναφέρεται σε ένταση , αλλά σε ογκο αναπαραγωγης (ώς φυσικά ωφείλει )
Και κάθε σύστημα που τηρεί κάποιες προδιαγραφές , ανεβάζοντας το Volume το μόνο που πρέπει να κάνει , είναι να δημιουργεί τήν εντύπωση στον ακροατή οτι αυτός (δηλαδή ο Ακροατής ) πλησιάζει σε απόσταση το μουσικό γεγονός , ξέρω οτι είναι δύσκολο να περιγραφεί με λόγια , αλλά υπάρχει μιά αίσθηση οτι τίποτα δέν παίζει ΜΟΝΟ πιο δυνατά , απλά ΟΛΑ μεγαλώνουν (κερδίζουν σε διαστάσεις ) , ανοίγει αισθητα η σκηνή ή για τήν ακρίβεια η ακουστική διόπτευση και οτι ολα καθαρίζουν στα πρώτα 3-4 επίπεδα βάθους , ενω ολα συνοδεύονται απο τήν οποια αβίαστη ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΕΡΗ πλέον αναπαραγωγή (η τονικότητα σε γενικές γραμμές θα πρέπει να διατηρείται , αλλά με αύξηση της αντίληψης του μεσοχαμηλού χαμηλού -όπως άλλωστε μάς ενημερώνει και η καμπύλη F.M. )
Θα έλεγα οτι αλλάζει η δυναμική αίσθηση τής παρατήρησης (του γεγονότος) , κάπως πιο ελεύθερα
Ετσι λοιπόν η θέση του Volume σε καμμιά περίπτωση δέν δίνει πληροφορία για τήν ισχύ , παρά μόνο σχετικά , δηλαδή στο ιδιο μηχάνημα στον ιδιο χώρο στο ιδιο σύστημα σε συγκεκριμμένη ηχογράφηση , οτι το παρά 10 έχει λιγότερη ισχύ απο το παρά 5 ...ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ...
Η απολαβή ενός ενισχυτικού σταδίου (το κέρδος τάσης δηλαδή , εκτός απο το κέρδος ισχύος ( ας θυμηθούμε εδώ οτι τα ενισχυτικά μας στήν καλύτερη περιπτωση προσομοιώνουν μια πηγή τάσης που ) αναγκαστικά θα πρέπει να δινει ΤΟΣΟ ρεύμα σε κάθε φορτίο ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ Η ΤΑΣΗ στα άκρα του φορτίου (ηχείου ) να ΕΙΝΑΙ ΟΣΗ ΟΡΙΖΕΙ Η ΑΠΟΛΑΒΗ (δηλαδή Χ τόσες φορές οσο το κέρδος ενίασχυσης που έχει ορίσει/σχεδιάσει ο εκάστοτε μηχανικός )
Οπότε σε ένα σύστημα Α ο προενισχυτής Χ μπορεί να παίζει στο και τέταρτο και το σύστημα να βρίσκεται στο -3dBW , ενώ ένα σύστημα B ο ιδιος προενισχυτής μπορεί απο το παρα δέκα να έχει ψαλιδίσει τα πάντα
...Οπότε σύγκριση τής θέσης του Volume γενικά ..ΔΕΝ νοείται σε καμμιά περίπτωση
Απο ένα σημείο (λογαριθμικού ή low faking ) Volume και μετά , μάλιστα , ακόμα και αν τα φαινόμενα παραμένουν σωστά απο ισχύ και σχεδίαση μεταβαλλόμενα , η ανθρώπινη αντίληψη ΔΕΝ τα αντιλαμβάνεται έτσι . Χρειάζεται αρκετό περιθώριο δύναμης , ελέγχου , ισχύος ωστε η ψευδαίσθηση να διαθέτει τήν ανάλογη (ανάλογα τον ακροατή ) πειθώ
PS
..σε μιά πηγή με 300mV RMS εξοδο και προενισχυτή με κέρδος Χ5 (κάτι δηλαδή αρκετά συνηθισμένο ) και ευαισθησία τελικού για πλήρη ισχύ (σε ωμικό φορτίο ) 2VRMS ...ο προενισχυτής μάλλον ποτέ ΔΕΝ πρόκειται να οδηγήσει τον τελικό στα ορια του (ακόμα και τέρμα ) .
Προφανώς τα ορια θα είναι και άλλα βέβαια , αλλά ανέφερα το παράδειγμα για τή κατανόηση τών σχέσεων
-καλωδια-αποσβεστικα-εσωτερικοτητες. Τι δουλεια εχουν τα μαθηματικα?