Το Σαβατοκύριακο που πέρασε, βρέθηκα για λόγους επαγγελματικούς στη Σαλονίκη, μια πόλη, που τελικά, λόγω επαγγελματικού προσανατολισμού θα επισκέπτομαι συχνότερα στο εγγύς μέλλον.
Αποψη της παραλιακής η Λεωφόρος Νίκης
Πλατεία Αριστοτέλους, με πολλά καφέ και ωραίες γυναίκες :violent-smiley-030: :violent-smiley-030: :violent-smiley-030:
Το σήμα κατατεθέν της πόλης ο Λευκός Πύργος.
Το άγαλμα του Μέγα Αλέξανδρου.
Η δουλειά μου είχε τελειώσει το Σάββατο το μεσημέρι, οπότε σκέφτηκα πως θα ήτο εξαιρετική ιδέα εάν κατάφερνα να βρούν ευκαιρία τα παιδιά, στην Θεσσαλονίκη και βρεθούμε να τα πούμε.
Πρώτο τηλέφωνο στον Δημήτρη Παναγιώτιδη τον ΑΓΔ, ο οποίος ήτο διαθέσιμος και ύστερα από μισή ώρα με μάζευε από το ξενοδοχείο μου, με προορισμό την Λητή Θεσσαλονίκης, στο σπίτι του Στέργιου Κακαλιού.
Δεν υπάρχει στιγμηότυπο φωτογραφικό, διότι είχα πάθει με τα magnepan του Στέργιου, που ντράπηκα να βγάλω μηχανή.




Η δουλειά μου είχε τελειώσει το Σάββατο το μεσημέρι, οπότε σκέφτηκα πως θα ήτο εξαιρετική ιδέα εάν κατάφερνα να βρούν ευκαιρία τα παιδιά, στην Θεσσαλονίκη και βρεθούμε να τα πούμε.
Πρώτο τηλέφωνο στον Δημήτρη Παναγιώτιδη τον ΑΓΔ, ο οποίος ήτο διαθέσιμος και ύστερα από μισή ώρα με μάζευε από το ξενοδοχείο μου, με προορισμό την Λητή Θεσσαλονίκης, στο σπίτι του Στέργιου Κακαλιού.
Δεν υπάρχει στιγμηότυπο φωτογραφικό, διότι είχα πάθει με τα magnepan του Στέργιου, που ντράπηκα να βγάλω μηχανή.