Προσκύνημα

Έτσι ήταν οι "παλιοί" μαέστροι. Τουλάχιστο o Klemperer είχε φλέγμα ενώ κάποιοι άλλοι ήταν αυταρχικοί και αυστηροί (Szell, Mravinsky, Reiner).

Πάντως αν ίσχυε κάτι τέτοιο φαντασιακό, ο Dietrich Fischer-Dieskau (DFD) δεν θα ήταν άγνωστος στον Bach, τουλάχιστο σαν επίθετο. O Bach είχε αφιερώσει σε ένα πρόγονο του DFD, τον Carl Heinrich von Dieskau την κοσμική του καντάτα BWV 212, γνωστή και ως "χωριάτική" καντάτα. O πρόγονος του DFD είχε αναλάβει κάποιο διοικητικό αξιώμα, σε κάποια επαρχία κοντά στην Λειψία. Συνηθιζόταν να γράφουν οι κάντορες κοσμικά έργα για κάποια γεγονότα ή στέψεις, έτσι και ο Βach. H καντάτα είναι για βαρύτονο και σοπράνο και DFD την ηχογράφησε μερικές φορές (2 τουλάχιστο γνωρίζω).

Κοινό στοιχείο μεταξύ των Κατα Ματθαίων Πάθη και αυτής της καντάτας ήταν ο Picander, που έγραψε τα κείμενα και για τα 2 έργα.
 
Ωραίο το περιστατικό με τον Κλέμπερερ. Θέλω όμως ν' αποδώσω έναν μικρό φόρο τιμής σε έναν άλλο μαέστρο, χαμηλού προφίλ, που τιμήθηκε πρόσφατα από τους συντάκτες του Gramophone με το βραβείο Lifetime Achievement Award. Τον Νικόλαους Αρνονκούρ.

Μου πήρε αρκετό καιρό να τον αποδεχτώ και κατόπιν, να τον εκτιμήσω. Σε αυτό συνέτεινε και η στυφή αντιμετώπιση του τη δεκαετία του '80 από τους εγγλέζους κριτικούς, με προπύργιο τον οδηγό του Πένγκουιν. Ήταν και αυτή η ξινισμένη του έκφραση στις φωτογραφίες και η εντελώς anti-life style τοποθέτηση του απέναντι στη δημοσιότητα - στον αντίποδα της βερνικωμένης αυταρέσκειας του Κάραγιαν - που μ' έκανε, πιτσιρικάς γαρ, να τον αντιμετωπίζω επιφυλακτικά.

Την πρώτη φορά όμως - εκείνη την εποχή - που τον άκουσα στις συμφωνίες του Μότσαρτ με την Κονσέρτγκεμπάου, με εντυπωσίασε. Ποτέ δε στάθηκα πιστός ακόλουθος του. Ακόμη δεν μπορώ να πολυχωνέψω την ερμηνεία του στις εισαγωγές του Μπαχ - προτιμώ το Collegium Aureum. Όμως με έχει πείσει πως πρόκειται για έναν πολύ ανήσυχο και τίμιο καλλιτέχνη με μεγάλη αγάπη στη δουλειά του. Αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά του μάλιστα τον έχουν βοηθήσει να αποφύγει το στυλιζάρισμα και τη μανιέρα, σε αντίθεση με τις ξερακιανές, low-fat ερμηνείες άλλων συναδέλφων του, θιασωτών των 'παλιών οργάνων', κυρίως πέραν του καναλιού της Μάγχης. :rolleyes: Οι αλλαγές της προσέγγισης του μεταξύ της πρώτης (1970) και της τρίτης ηχογράφησης (2000) του στα Πάθη κατά Ματθαίον, είναι ενδεικτικές του πόσο απαλλαγμένη από υφολογικά πρωτόκολλα είναι η αναζήτηση του. Στη σελίδα αυτή βρήκα ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις, σχετικά.

MI0001041511.jpg


Αυτή είναι η αρχική έκδοση της τρίτης του ηχογράφησης. Με εξαιρετικό φυλλάδιο, άψογης εκτύπωσης και διεστραμμένες, άβολες θήκες για τα cd. Το τρίτο cd έχει και data partition, όπου υπάρχουν ψηφιοποιημένες οι παρτιτούρες του έργου! Δυστυχώς αυτά ήταν τότε, που οι αγελάδες ήταν ακόμη παχιές. Τώρα η αντίστοιχη ηχογράφηση κυκλοφορεί σε πολύ πιο σπαρτιάτικη συσκευασία, χωρίς αυτές τις γενναιόδωρες προσφορές.
 
Last edited by a moderator:
Σειρά μου λοιπόν να επαναφέρω ένα νήμα που κάθε χρόνο έρχεται στο φως τέτοιες μέρες.

Όχι για να μιλήσω για την δικό μου δίσκο (ο οποίος παρ' ολα αυτά θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους στο σύνολό του), απλώς κατά την άποψή μου το έργο είναι συγκλονιστικό, επιβλητικό, υποβλητικό και ταυτόχρονα βαθειά εσωτερικό σε οποιαδήποτε εκτέλεση.

Θέλω όμως μέσα από αυτό, να ευχηθώ Καλό Πάσχα σε όλους τους Δασκάλους μου στην Κλασσική Μουσική, εδώ, στη μουσική μας κατηγορία, τον Δαμιανό, τον Κώστα, τους δύο Σπύρους, τον Ευθύμη, καθώς και τον πιό πρόσφατα εισερχόμενο Μανώλη, αλλά και όλους τους υπόλοιπους (και είστε πολλοί) που μου δείχνετε το δρόμο.
Σας ευχαριστώ, και σας εύχομαι να βιώσετε την Ανάσταση με όποιο τρόπο εσείς επιθυμείτε...:worshippy::worshippy:


ΥΓ. Στους 'εκτός κλασσικής' δασκάλους μου θα ευχηθώ και θα τους ευχαριστήσω με άλλο τρόπο, μόνο που φοβάμαι, δεν αρμόζει στις μέρες!!!
 
Ευχαριστώ για την αναβίωση του παρόντος νήματος. Γιατί έγινε η αιτία να ανακαλύψω ένα εξαιρετικό αφιέρωμα από τα αρχεία. Όντας σχετικά νέος στο forum, δεν έχω ανακαλύψει ακόμα όλο το εύρος του πλούτου που κρύβει.
Να προσθέσω ότι Erbarme dich κοσμεί και τη Θυσία του Ταρκόφσκι. Τίποτα πιο ταιριαστό!
Καλό Πάσχα.
 
Πάντως, εγώ που είχα Κλέμπερερ και Αρνονκούρ και φέτος απέκτησα και Gardiner σε ένα πολύ ωραίο σετάκι 22 δίσκων με την 'ιερή' μουσική του Μπαχ, έχω να καταθέσω ότι από πλευρά 'ροής' ο τελευταίος είναι άπιαστος ... μπορεί σε κάποια μεμονωμένα σημεία να συγκλονίζεσαι από τις δύο πρώτες προσεγγίσεις, αλλά στο όλον, η 'συναισθηματική συνάφεια' του Γκάρντινερ, εκτιμώ ότι υπερτερεί ...

Καλή Ανάσταση σε όλους !
 
Απάντηση: Re: Προσκύνημα

Δημοκηδής said:
Πάντως, εγώ που είχα Κλέμπερερ και Αρνονκούρ και φέτος απέκτησα και Gardiner σε ένα πολύ ωραίο σετάκι 22 δίσκων με την 'ιερή' μουσική του Μπαχ, έχω να καταθέσω ότι από πλευρά 'ροής' ο τελευταίος είναι άπιαστος ... μπορεί σε κάποια μεμονωμένα σημεία να συγκλονίζεσαι από τις δύο πρώτες προσεγγίσεις, αλλά στο όλον, η 'συναισθηματική συνάφεια' του Γκάρντινερ, εκτιμώ ότι υπερτερεί ...

Καλή Ανάσταση σε όλους !
Click to expand...

Και εγω με Gardiner το εχω αγορασει.Μια κασετινα με τα κατα Ματθαιον,κατα Ιωαννη και το χριστουγενιατικο ορατοριο...
Με εσας που εμπλεξα τι να κανω....:p
 
Απάντηση: Re: Προσκύνημα

Δημοκηδής said:
Πάντως, εγώ που είχα Κλέμπερερ και Αρνονκούρ και φέτος απέκτησα και Gardiner σε ένα πολύ ωραίο σετάκι 22 δίσκων με την 'ιερή' μουσική του Μπαχ, έχω να καταθέσω ότι από πλευρά 'ροής' ο τελευταίος είναι άπιαστος ... μπορεί σε κάποια μεμονωμένα σημεία να συγκλονίζεσαι από τις δύο πρώτες προσεγγίσεις, αλλά στο όλον, η 'συναισθηματική συνάφεια' του Γκάρντινερ, εκτιμώ ότι υπερτερεί ...

Καλή Ανάσταση σε όλους !
Click to expand...

Yeah baby..:worshippy:

Η άμεση (ίσως και μόνη) εναλλακτική μου απέναντι στον Otto.

Πιό επιβλητικός ο Χερ ,βαρύς,πένθιμος (έτσι άλλωστε του πρέπει) αλλά άμεσος και με εκπληκτική δομή ο Gardiner.

Απ τους δυό, διαλέγω και τους δυό!
Πάντα σε άμεση συνάρτηση,φυσικά, με την εκάστοτε ψυχική μου κατάσταση.
 
Ευχαριστώ πολύ την Κάλλη για την καλοσύνη της να φέρει ξανά αυτό το νήμα στην επιφάνεια και να με μνημονεύσει. Αν και δεν είμαι θρήσκος, τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει Μεγάλη Πέμπτη στην οποία να μην κυριεύει το μυαλό και την καρδιά μου το Erbarme Dich.

Να περάσετε καλά φίλοι μου τις μέρες του Πάσχα και να αξιωθούμε όλοι μας σε μιαν Ανάσταση, που φέτος φαίνεται να τη χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά!

ΥΓ. Για τον Karavan: Το Erbarme Dich στη Θυσία είναι με αυτήν την ηχογράφηση:
http://www.amazon.com/St-Matthew-Passion-Bach/dp/B000UZ4EMK

Το γράφει κάποια στιγμή στο τέλος των τίτλων.
 
Έχω και εγώ το Έργο με Klemperer(LP) και τον ξεχασμένο από εμένα Gardiner(CD)
Πρώτη χθεσινή ακρόαση στο σπίτι μου και μετά στο σπίτι του φίλου μου Κώστα Γκαβάκου όπου προστέθηκε και ο Munchinger – Stuttgart Chamber Orch.
Λοιπόν ψηφίζω Gardiner για αρκετούς λόγους που κυρίως άπτονται του πνεύματος της εποχής.
Ευχάριστη Έκπληξη 1η! Δεν είχα προσέξει μέχρι χθες ότι το Erbarme dich με τον Gardiner το τραγουδάει άνδρας Countertenor! Ο Michael Chance.
Ευχάριστη Έκπληξη 2η ! Η συμμετοχή της δικιάς μας Σοπράνο Αννας Μονογιού με τον Gardiner πάντα.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
 
Για ένα ακόμη Πάσχα η θρησκευτική μουσική του Κάντορα έρχεται να αγγίξει τις ψυχές ακόμη και των μη θρησκευόμενων, αγνωστικιστών, άθεων και λοιπών ορθολογιστών.
Από τότε που ανοίχτηκε το Νήμα, είμαστε κατά 7 χρόνια μεγαλύτεροι, κάτι που για κάποιους μπορεί να σημαίνει μεγαλύτερη ανοχή (ίσως και δεκτικότητα) σε πράγματα που απορρίπταμε, ενώ για κάποιους άλλους ακόμη μεγαλύτερη άρνηση και ακαμψία. Όσον αφορά το έργο (ευτυχώς και γενικότερα στη μουσική) ανήκω στην πρώτη κατηγορία. Στα χρόνια που μεσολάβησαν, άκουσα και μου άρεσαν οι ερμηνείες του Chaiily (2009) και του Harnoncourt (2000) που αναφέρθηκαν παραπάνω αλλά αυτό που δεν περίμενα είναι η στάση μου απέναντι στον Klemperer (1961). Αν και ακόμη θεωρώ πάρα πολύ αργά τα tempi του, πρέπει να παραδεχθώ ότι βοηθάνε στην καλύτερη αποτύπωση των λεπτομερειών της μουσικής καθώς και στη δημιουργία κλίματος κατάνυξης. Έχει πάρει θέση (αν και όχι σαν πρώτη επιλογή) δίπλα στον Gardiner και στις δύο προαναφερθείσες ερμηνείες.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ


ΥΓ
Μετά την ανάγνωση όλου του νήματος, μου προκαλεί μελαγχολία η καταμέτρηση των απόντων...
 
Skakinen said:
ΥΓ
Μετά την ανάγνωση όλου του νήματος, μου προκαλεί μελαγχολία η καταμέτρηση των απόντων...
Click to expand...

supersonic said:
Δυσκολεύομαι ώρες ώρες να πιστέψω ότι έχουν περάσει 6 χρόνια.
Όπως επίσης δεν μπορεί να χωρέσει το κεφάλι σου ότι τρεις συμμετέχοντες στο νήμα συμπεριλαμβανομένου του αρχικού συντάκτη έχουν ρίξει μαύρη πέτρα ή να το πούμε αλλιώς εξορίστηκαν από τον χώρο εκούσια ή ακούσια.
Click to expand...

όπως η κρίση σαβουρντίζει τη χώρα, είναι φυσιολογικό να περιμένεις η κρίση να αγγίζει και τους χώρους κοινωνικής συνάθροισης.
Ιδίως όταν είναι σε κοινή θέα, είναι δωμάτιο με θέα και είναι χάρμα ιδέσθαι...
Πρέπει να προσέχουμε για να έχουμε...
 
η κρίση είναι κάτι υπαρκτό ή ανύπαρκτο....
το στοίχημα ήταν να μην περάσει στις σχέσεις...
πέρασε όμως...
το χειρότερο είναι πως σε συνθήκες αποδόμησης αποκαλυπτονται οι χαρακτήρες...
και πρέπει να έχεις πολύ γερό στομάχι...
όσοι απομακρύνθηκαν αλλά και όσοι έμειναν εδώ για μένα είναι μικροι ήρωες..
είναι εξαιρετικά δύσκολο
και να καταπίνεις καθημερινά
αλλά
και να είσαι μακριά από ανθρώπους που αγαπάς...


ΥΓ όμως το έργο μένει
αυτο δεν μπορει να το πάρει κανείς..
 
Καλές οι αποτιμήσεις αλλά συνήθως δεν είναι αρκετές... Εάν κάτι το αγαπάς και ακόμη περισσότερο όταν έχεις συμβάλλει ώστε να αποκτήσει τα επιθυμητά "χαρακτηριστικά", πιστεύω -μπορεί να κάνω και λάθος- ότι αξίζει και πρέπει να το "παλέψεις", ανεξαρτήτως συνθηκών, κρίσεων κοινωνικών, διαπροσωπικών κλπ. Άλλωστε σε ένα κρασί και μια χαζοκουβέντα όλοι δηλώνουν παρόντες, το θέμα βέβαια ανακύπτει όταν χρειάζεται κάτι παραπάνω, βλέπε αλληλεγγύη, υποστήριξη, ειδικά τις δύσκολες εποχές που διάγουμε. Δεν πιστεύω ότι η αποχή απονομιμοποιεί ή η παρουσία το αντίθετο, μια διαμορφωμένη κατάσταση που δεν ικανοποιεί.

Πάντα προσβλέπω στην ανάσταση ψυχών, γιατί το σώμα νομοτελειακά φθίνει και δεν προσφέρεται για καμιά μορφής "επένδυση". Τα χρόνια πέρασαν, τα δεδομένα άλλαξαν, τα νεούδια έγιναν μεσόκοποι, ίσως λίγο κουρασμένοι σωματικά, αλλά εάν πάλι κάποια κοπελίτσα τους σφίξει στην αγκαλιά της και τους ζητήσει να χορέψουν, πιστεύω ότι δεν ξέχασαν το σκίρτημα της καρδιάς, φτάνει να μην το εκλάβουν για ...υπέρταση :laugh:.

Χρόνια Πολλά, Καλές Γιορτές σε Όλους σας...
 
Παίδες ...

Κάποτε, σε αυτό το χώρο υλοποιήθηκε ένα μικρό ιδιωτικό θαύμα ... κοινωνήθηκε απλόχερα γνώση, σφυρηλατήθηκαν απίστευτοι φιλικοί δεσμοί, υπήρξε η αίσθηση μιας σφικτής κοινότητας μεταξύ ομοιοπαθών που πιθανότατα πρωτύτερα να ένοιωθαν μοναχικά ούφο μέσ' τις παράξενες αναζητήσεις τους ... όλοι βγήκαμε σοφώτεροι σε σχέση με την αγαπημένη μας ασχολία, την μουσική ...

Δεν έχει έννοια να προσπαθούμε να αναστήσουμε, να αναπαραστήσουμε ή τεχνητά να παρατείνουμε το θαυματάκι αυτό ... αρκεί να χαιρόμαστε που το ζήσαμε, που το μοιρασθήκαμε, που μας πρόσφερε όσα μας πρόσφερε ...

Άλλωστε οι φιλίες είναι παρούσες, πολύτιμες και ετοιμοπόλεμες να γιατρέψουν όποτε χρειασθεί ...
 
Δημοκηδής said:
Παίδες ...

Κάποτε, σε αυτό το χώρο υλοποιήθηκε ένα μικρό ιδιωτικό θαύμα ... κοινωνήθηκε απλόχερα γνώση, σφυρηλατήθηκαν απίστευτοι φιλικοί δεσμοί, υπήρξε η αίσθηση μιας σφικτής κοινότητας μεταξύ ομοιοπαθών που πιθανότατα πρωτύτερα να ένοιωθαν μοναχικά ούφο μέσ' τις παράξενες αναζητήσεις τους ... όλοι βγήκαμε σοφώτεροι σε σχέση με την αγαπημένη μας ασχολία, την μουσική ...

Δεν έχει έννοια να προσπαθούμε να αναστήσουμε, να αναπαραστήσουμε ή τεχνητά να παρατείνουμε το θαυματάκι αυτό ... αρκεί να χαιρόμαστε που το ζήσαμε, που το μοιρασθήκαμε, που μας πρόσφερε όσα μας πρόσφερε ...

Άλλωστε οι φιλίες είναι παρούσες, πολύτιμες και ετοιμοπόλεμες να γιατρέψουν όποτε χρειασθεί ...
Click to expand...

Συμφωνώ με όλα εκτός από το υπογραμμισμενο..Τι πάει να πει κάποτε..Κανείς μας δεν πέρασε στην ιστορία απ' όσο ξέρω...(κούφια η ώρα,να χτυπήσω ξύλο κλπ :flipout: )
Η εσωστρέφεια είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να συμβούν σε έναν άνθρωπο...Αυτήν πρέπει να αποβάλουμε και θα δούμε ότι δεν υπάρχει μόνο παρελθόν αλλά και μέλλον..
Φιλιά πολλά..
 
SPYROS A. said:
Συμφωνώ με όλα εκτός από το υπογραμμισμενο..Τι πάει να πει κάποτε..Κανείς μας δεν πέρασε στην ιστορία απ' όσο ξέρω...(κούφια η ώρα,να χτυπήσω ξύλο κλπ :flipout: )
Η εσωστρέφεια είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να συμβούν σε έναν άνθρωπο...Αυτήν πρέπει να αποβάλουμε και θα δούμε ότι δεν υπάρχει μόνο παρελθόν αλλά και μέλλον..
Φιλιά πολλά..
Click to expand...

Συμφωνώ
Εξάλλου το να ι είσαι εξωστρεφής δεν σημαινει πως δεν εισαι πληγωμένος...
 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ said:
Συμφωνώ
Εξάλλου το να ι είσαι εξωστρεφής δεν σημαινει πως δεν εισαι πληγωμένος...
Click to expand...

Όλοι είναι πληγωμένοι με τον έναν η τον άλλο τρόπο...Αλλά ο καθενας κάνει οτι μπορεί να ξεπεράσει τα εμπόδια και να τα δει σαν προκλήσεις..
Σίγουρα θα υπάρξουν περίοδοι στην ζωή μας απέραντης (τεχνητής) εσωστρέφειας,άλλες που δεν θα τα χουμε καλά ούτε με τον εαυτό μας,αλλά αν αυτό γίνει συνήθεια τότε θα κυνηγάμε αιώνια την ουρά μας. (εδω λεμε μονο τα βαθυστοχαστα ε;Μην μπερδευτω και μου ξεφυγει καμια ατακα απο το διπλα :flipout:)
 
Top Bottom