Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Προτάσεις για Ενισχυτή - Ηχεία...
Sorry, δεν μπορώ να το διαβάσω διότι απαιτεί εγγραφή.
Είμαι σίγουρος πως θα γράφει πολύ καλά σχόλια καθότι δεν είναι κακό CD player. Ίσως μάλιστα είναι και το καλύτερο στα χρήματά του - δεν τα έχω ακούσει όλα - και για πολλούς, πριν λίγο καιρό, ήταν μονόδρομος στα χρήματα αυτά και παραπάνω. Απλά, πλέον, θα προτιμούσα να δώσω λίγα παραπάνω και να πάρω το Cambridge 740C που είναι ένα τεχνολογικά ανώτερο προϊόν.
Advance MCD-203 Cd player
του Π. Παναγόπουλου
Δημοσιεύθηκε από: admin
07-03-07
Advance MCD-203 Cd player
Η Advance μας παρουσιάζει ένα CD player που δημιουργεί εντελώς
νέα δεδομένα στην κατηγορία της τιμής του, και όχι μόνον.
Τελικά αυτοί οι τύποι έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν. Δεν έχουν
περάσει ούτε τέσσερις μήνες από τότε που δοκίμασα εκείνο το
σετ προενισχυτή τελικού της Γαλλικής εταιρείας, και ομολογώ
ότι ήταν η πρώτη φορά μετά από πολλά πολλά χρόνια που
ανακάλυπτα ένα τέτοιο «λαβράκι». Δηλαδή έναν προενισχυτή που
έστελνε στο «ντουλάπι», (για να μην πω τίποτα χειρότερο),
προενισχυτές διπλάσιας και τριπλάσιας τιμής. Και ας μην
συζητήσω για τον τελικό. Εκεί τα πράγματα ήταν ακόμα πιο
σοβαρά. Δεν σας κρύβω ότι η υπόθεση ΜΑΑ-405 ήταν εξαιρετικά
προκλητική για δύο λόγους. Ο ένας, ο πιο σοβαρός, ήταν ότι σε
αυτή την κατηγορία τιμής, στην διπλάσια, αλλά και ακόμα
παραπάνω δεν υπάρχει κάποιος τελικός ενισχυτής που εγώ
τουλάχιστον να γνωρίζω, και ο οποίος έστω κατά διάνοια να τον
πλησιάζει σε ποιότητα ήχου. Και εάν ακόμα υποθέσουμε ότι
υπάρχουν κάποιοι παθητικοί προενισχυτές που μπορεί να
δυσκολέψουν τον ΜΡΡ-205 στην διπλάσια τομή, τον ΜΑΑ-405 δεν
υπάρχει απολύτως τίποτα που έστω να τον απειλεί. Ο δεύτερος
λόγος, (εξίσου για εμένα σοβαρός), είναι ότι κάτι περιπτώσεις
σαν αυτό το σετ τις Advance μου ανατρέπουν όλες τις «λεπτές»
μου ισορροπίες. Και αυτό από την μια με κάνει να χαίρομαι, από
την άλλη όμως με «αποσυντονίζει». Με κάνει να αισθάνομαι εντός
εισαγωγικών κορόιδο. Για να μην πω τίποτα ακόμα χειρότερο. Δεν
μπορεί να «σκάω» τα χιλιάρικα σαν μαρουλόφυλλα, για να
ανακαλύψω τελικά μετά από μερικούς μήνες, ότι ένας τελικός
ενισχυτής των 700 ευρώ με καλύπτει ακόμα και στις πιο
εξτρεμιστικές μου χαϊφιντιλιστικές απαιτήσεις κατά το 90%.
Αυτό αν μη τη άλλο είναι ακόμα και για μένα πρόκληση.
Ευχάριστη μεν, πρόκληση δε. Είναι σαν να παραδέχομαι
απροκάλυπτα ότι με ένα Golf GTI, κάνω ακριβός ότι θα έκανα
(και ίσως κάποια ακόμα περισσότερα), με μια Mercedes CLK,
εκτός ίσως από το να πουλάω «μούρη». Τελικά αυτή είναι η
αλήθεια, και δεν μπορώ να μην σας την παραθέσω ανοιχτά. Τώρα
για εκείνο το λεπτό 10% που απομένει τα πράγματα είναι λιγάκι
πιο πολύπλοκα. Είναι αυτό που θα ονόμαζα «λεπτή κόκκινη
γραμμή», και έχει να κάνει με ψυχολογικούς βασικά παράγοντες.
Είναι το όριο. Από εκεί και πέρα τα πάντα πληρώνονται με
χρυσάφι. Αυτά τα «πάντα», που ποσοτικά είναι ελάχιστα, έχουν
να κάνουν με κάποια πολύ λεπτά σημεία, τα οποία όμως για
κάποιους «πωρωμένους» (που σε αυτούς το παραδέχομαι ότι ανήκω
και εγώ), δίνουν αυτό το κάτι άλλο. Αυτό που τελικά όλοι εμείς
οι «αμετανόητοι» πληρώνουμε χρυσό. Εάν θέλετε να σας το
περιγράψω αυτό πρακτικά σε αποτελέσματα επί ακουστικού
επιπέδου, θα μπορούσα να σας το εντοπίσω μόνον σε κάποια
θέματα χροιών και πλούτου αρμονικών. Μίας λεπτής «αύρας»
δηλαδή που καλύπτει όλο το φάσμα, και καταφέρνει να μας
φορτίσει ακόμα περισσότερο συναισθηματικά. Αυτό λοιπόν το
«κάτι» υπάρχει περίπτωση να το πληρώσει κάποιος και πέντε και
δέκα φορές ακριβότερα. Να λοιπόν τι κατάφερε η Advance. Να
γεφυρώσει αυτό το «κλικ», εντελώς ανώδυνα. Να μας δείξει ότι
μας δίνει το 90% αυτής της μαγείας, ή και λίγο ακόμα παραπάνω,
και τίποτα λιγότερο. Και να τώρα και το MCD-203. Το CD player
που συμπληρώνει την «εκλεκτή» παρέα. Το σίγουρο είναι ότι εάν
μοιάζει στα υπόλοιπα, έρχεται για να μας ταράξει. Ας θυμηθούμε
όμως λίγα πράγματα για την Advance.
Είναι «τρελοί» αυτοί οι Γαλάτες.
Η Advance έχει την έδρα της στην Τουλούζη. Ξεκίνησε την πορεία
της το 1995, και έγινε γνωστή το 1997 με το ηχείο ΜΑ-11. Με τα
ηλεκτρονικά ασχολήθηκε αρκετά αργότερα, γύρω στο 2002, όπου
μας χάρισε τον πρώτο Hi Fi ενισχυτή της τον ΜΑΡ-307. Αυτός
ήταν ένας εξαιρετικής κατασκευής υβριδικός ενισχυτής με ισχύ
180 watt RMS. Από εκεί και μετά η Advance πήρε φόρα και έφτασε
σήμερα να μας «φιλοδωρεί» ακόμα και με λαμπάτα στάδια
προενίσχυσης που συνδέονται κατευθείαν με iPod. Όλες οι
συσκευές της Advance συναρμολογούνται στην Ασία, κάτω όμως από
τον αυστηρότατο έλεγχο των Γάλλων. Καταφέρνουν έτσι να
πετύχουν έναν πραγματικά μοναδικό λόγο τιμής προς απόδοση. Τον
καλύτερο τουλάχιστον που έχω εγώ συναντήσει. Στο θέμα μας
τώρα. Το MCD-203 είναι ένα εντυπωσιακής εμφάνισης CD player,
εξαιρετικά βαρύ, και αρκετά μεγάλο σε διαστάσεις. Η πρόσοψη
του CD είναι κατασκευασμένη από μαύρο στα πλάγια, και λευκό
στο κέντρο αλουμίνιο, ενώ το στιβαρότατο σασί είναι από χοντρή
λαμαρίνα. Και από εδώ αρχίζουν τα ωραία. Το MCD-203 είναι
υβριδικό. Διαθέτει δηλαδή ένα ζεύγος λυχνίες 12ΑΧ7 με τα
σχετικά ρυθμιστικά trimmer στο στάδιο της προενίσχυσης του.
Στο τμήμα της τροφοδοσίας δεν υπάρχει ένας, αλλά δύο
μετασχηματιστές. Ένας μεγάλος τοροειδής, που ασχολείται με ότι
αφορά το σήμα, και δίπλα ένας πιο μικρός για όλες τις
υπόλοιπες λειτουργίες. Το 203 διαθέτει μετατροπέα που
λειτουργεί στα 24bit/96kHz. Ο μηχανισμός και όλα τα
ηλεκτρονικά μέρη του οδηγού του δίσκου είναι «θωρακισμένα» σε
δικό τους ξεχωριστό τμήμα ακριβός στην μέση του σασί. Με αυτόν
τον τρόπο θωρακίζονται και τα υπόλοιπα τμήματα της συσκευής
που βρίσκονται τοποθετημένα σε ξεχωριστές πλακέτες δεξιά και
αριστερά του «διαμερίσματος» του μηχανισμού περιστροφής του
δίσκου. Ο μηχανισμός αυτός με τις ελάχιστες ανοχές και την
θαυμάσια μηχανική συμπεριφορά, είναι κατά την γνώμη μου (μαζί
με τις λυχνίες) ένα από τα ισχυρότερα ατού του θαυμάσιου αυτού
player. Σε αντίθεση με τους περισσότερους κατασκευαστές η
Advance δεν περιορίστηκε σε ένα μηχανισμό CD-ROM αλλά
χρησιμοποίησε τον γνωστό και ομολογουμένως εξαιρετικό σε ήχο
CEC της Sanyo. Ο οδηγός αυτός δεν βιδώνεται απευθείας επάνω
στο σασί, αλλά παρεμβάλλονται ελαστικοί σύνδεσμοι. Τον ίδιο
αυτό οδηγό συναντάμε μόνον σε κάποια πολύ ακριβότερα CD player
επωνύμων εταιριών. Ναι καλά το καταλάβατε. Ο λόγος που οι
υπόλοιποι αποφεύγουν να χρησιμοποιούν μηχανισμούς σαν και
αυτόν, και καταφεύγουν στην λύση των πολύ κατώτερων ηχητικά
CD-ROM μηχανισμών της αράδας, δεν είναι φυσικά γιατί αυτοί οι
μηχανισμοί σε οποιαδήποτε περίπτωση είναι κάπου καλύτεροι,
αλλά γιατί είναι πολύ μα πολύ φτηνότεροι. Αυτή είναι η
αλήθεια, και όποιος επιχειρήσει να σας πείσει για το αντίθετο
προσπαθεί να σας κοροϊδέψει. Σαν κερασάκι στην τούρτα η
Advance μας προσφέρει και ένα ζευγάρι ισορροπημένων (balanced)
εξόδων. Αληθινών balanced. Όχι «μαϊμούδων» από αυτές που είναι
συνδεδεμένα μόνον τα δύο από τα ποδαράκια τους. Οι πλακέτες
αλλά και όλα τα ηλεκτρονικά που χρησιμοποιούνται στο MCD-203
είναι από αρίστης έως εξαιρετικής ποιότητας. Δεν ξέρω, ίσως
ακουστεί τελικά υπερβολικό, αλλά δεν θα σταματήσω (ειδικά όσο
το κοιτάω όλο και πιο προσεκτικά), να το λέω μέχρι και εγώ
τελικά να το εμπεδώσω. Δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν, το CD
αυτό να κοστίζει μόνον 700 ευρώ. Δεν γίνεται αυτό.
Χείμαρρος μουσικής
Ήταν πραγματικά απολαυστικό για μένα αυτό το δίμηνο. Από την
μια οι διακοπές και η νικητήρια πορεία της εθνικής μας στο
μπάσκετ, και από την άλλη ένα υπέροχο «μπουκέτο» από εντελώς
ξεχωριστές εξέχουσες συσκευές. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για
μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να ανακαλύπτω
μηχανήματα «διαφορετικά». Μηχανήματα που για κάποιους λόγους
ξεχωρίζουν και διακρίνονται. Το MCD-203 τοποθετήθηκε στο
σύστημα αναφοράς μου, και παρέμεινε εκεί για περισσότερους από
τρεις μήνες πριν φύγει για φωτογράφηση. Πριν μπω στην
περιγραφή των ηχητικών προσόντων του MCD-203, πρέπει να σας
αναφέρω μια άλλη δυνατότητα που μας προσφέρει αυτή η συσκευή.
Μια παράμετρο που μπορεί να καταστήσει το CD αυτό ηχητική
«πλαστελίνη» στα χέρια του κατόχου του. Λοιπόν. Η Advance μας
το δίνει με κάποιες ανώνυμες κινέζικες λυχνίες 12ΑΧ7. Κανένα
στοιχείο εταιρίας επάνω τους δεν αναγράφεται. ¶λλαχτε τις. Εγώ
αυτό έκανα. Ας δούμε όμως τι συμβαίνει με τις λυχνίες της
«μαμάς». Όπως καταλαβαίνεται το MCD-203 χρειάζεται ένα
εικοσάλεπτο για να φτάσουν οι λάμπες σε κάποια ικανή
θερμοκρασία λειτουργίας. Από μόνο του το CD μετράει κάποια
δευτερόλεπτα που σας τα δείχνει να αφαιρούνται στην μεγάλη
οθόνη, και όταν τελικά αυτά μηδενίσουν μπαίνει σε λειτουργία.
Από τα πρώτα λεπτά της ακρόασης γίνεται αντιληπτό αυτό που
αποτελεί το ηχητικό σήμα κατατεθέν της Advance. Αυτό δεν είναι
τίποτε άλλο από την κρυστάλλινης υφής εξέχουσα καθαρότητα που
χαρακτηρίζει όλο το συχνοτηκό φάσμα. Το μηχάνημα αυτό σου
δίνει την εντύπωση ότι «σκάβει» βαθιά, πολύ βαθιά, και
ανακαλύπτει πράγματα που άλλα CD player ακόμα και σε πολύ
μεγαλύτερες κατηγορίες τιμής προσπερνούν, αποκρύπτουν και
τελικά αγνοούν. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ικανότητα του
αυτή. Λαμπερό, φωτεινό μηχάνημα, με δυνατότητες ανάλυσης
εξωπραγματικές για την κατηγορία του. Και μετά καθώς περνάει η
ώρα και αρχίζει να ζεσταίνεται έρχεται η μουσικότητα. Αυτή η
γλύκα των λυχνιών, που ντυμένη με όλα τα χαρίσματα αυτών των
υπέροχων δεύτερων αρμονικών, θα κάνει όλους τους φίλους της
λάμπας να το ερωτευτούν. Το μηχάνημα αυτό είναι «πλούσιο» σε
όλα του. Αν και οι μεσοϋψηλές συχνότητες διατηρούν ένα σχετικό
προβάδισμα, η περιοχή των μεσαίων του είναι μαγευτική. Οι
ανθρώπινες φωνές εμφανίζονται φυσικότατες, γεμάτες ζωή και
ενέργεια, διατηρώντας πάντα έναν χαρακτήρα βαθιού εσωτερικού
παλμού που άλλοτε είναι παιχνιδιάρικος, άλλοτε δυναμικός,
πάντοτε όμως γεμάτος από συναισθηματική φόρτιση. Είναι
αισθησιακό αυτό το μηχάνημα. Καταφέρνει να παντρέψει τις
βελούδινες αρμονικές των λυχνιών, με την καθαρότητα και την
ανάλυση της πιο σύγχρονής τεχνολογίας, με έναν τρόπο μοναδικό,
σχεδόν μαγικό. Δεν έχω ακούσει κανένα άλλο CD player ούτε και
στην διπλάσια κατηγορία τιμής, να ελίσσεται με τόση ακρίβεια
μεταξύ μουσικότητας και δυναμισμού, χωρίς ποτέ να χάνει τον
έλεγχο της σωστής τονικότητας και του χρονισμού. Το μπάσο του
αν και πολύ ελεγχόμενο, εκτείνεται σε απίστευτα βάθη.
Stop εδώ. Time out. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τις λάμπες.
«Πετάμε» τις Κινέζικες, βάζουμε επάνω ένα ζευγάρι SYLVANIA,
και έρχεται το πρώτο πραγματικό σοκ. Το MCD-203 δεν αλλάζει
απλός φυσιογνωμία. Μεταμορφώνεται. Η ανάλυση και η καθαρότητα
ξεπερνάει πια κάθε όριο, αφήνοντας πλέον τα σχόλια περί
κατηγορίας τιμής κλπ. να ακούγονται άδεια, και άνευ ουσίας. Το
MCD-203 χωρίς καμία υπερβολή, αρχίζει να αγγίζει όρια συσκευής
αναφοράς σε αυτόν τον τομέα. Αναφέρομαι στον τομέα της
ψηλαφιστής ανάλυσης. Της ανάσυρσης της πιο λεπτοφυούς
πληροφορίας, και της παράθεση της σε ένα σύνολο από νότες
βελούδινης υφής, όπου οι αρμονικές βρίθουν, και τα ηχοχρώματα
έχουν τον πρώτο λόγο κεντώντας το δικό τους πολύχρωμο
ψηφιδωτό. Πανδαισία. Τα μπάσα αποκτούν ακόμα καλύτερο έλεγχο,
αλλά και μεγαλύτερη έκταση. Οι υψηλές συχνότητες διατηρούν την
ούτως ή άλλως εκπληκτική τους υπόσταση, αποκτούν όμως ένα
επιπλέον «πέπλο» αρμονικού πλούτου που τις κάνει ακόμα πιο
ελκυστικές. Η προηγούμενη σχετική προβολικότητα στην περιοχή
των μεσοϋψηλών μειώνεται, δίνοντας έτσι την δυνατότητα να
«ζυγιστούν» καλύτερα οι μεσαίες, και να λυθεί ακόμα και αυτό
το μικρό πρόβλημα τονικότητας. Αλλάζω τις SYLVANIA με Philips.
Νέο σοκ. Αναμενόμενο όμως αυτή την φορά. Το μπάσο αποκτά μια
πιο ευχάριστη «στρογγυλή» υπόσταση. Δίνει την εντύπωση ότι
εκτείνεται ακόμα πιο βαθιά. Είναι πιο «ζουμερό», χάνει όμως
κάτι ελάχιστο σε έλεγχο. Οι μεσαίες όμως…. Είναι σαν να έχεις
έναν λαμπάτο πεντοδικό, και ανεβάζοντας τον διακόπτη να τον
γυρνάς σε τριοδική λειτουργία. Μιλάμε για τέτοια διαφορά.
Όγκος γέμισμα και υπόσταση που συναγωνίζεται οποιοδήποτε
τρανζιστοράτο CD player από αυτά που εγώ τουλάχιστον γνωρίζω
μέχρι και τα 2.000 ευρώ. Η ανάλυση και η έκταση στις υψηλές
βελτιώνεται ακόμα περισσότερο, με κάποια μικρή υποχώρηση σε
θέματα αρμονικού πλούτου. Η εικόνα του MCD-203 σε όλες τις
περιπτώσεις είναι εξαιρετική. Ακόμα και με τις δικές του
λυχνίες, είναι βαθιά και ολογραφική. Είναι η εικόνα που μας
έχουν συνηθίσει κάποιοι εξέχοντες ενισχυτές λυχνίας. ¶ψογη
τοποθέτηση της ορχήστρας. Τα όργανα δεν διαφοροποιούν σε καμία
περίπτωση τις διαστάσεις τους, η παραμικρή κίνηση των
τραγουδιστών γίνεται άμεσα αντιληπτή, ενώ πολλές φορές το
βάθος ξεπερνάει τα φυσιολογικά επίπεδα που μας έχουν συνηθίσει
οι ψηφιακές συσκευές, και πλησιάζει τα επίπεδα ενός καλού
συστήματος ανάγνωσης βινιλίου. Μιλάμε για μια κατάσταση με
αυτό το CD, που δεν ξέρεις πιο σετ λυχνιών να διαλέξεις.
Περιττό να σας πω, ότι για τρεις μήνες το καπάκι του MCD-203
δεν έκλεισε ποτέ. Αν και κατέληξα στο τι του ταιριάζει
καλύτερα, (και αυτό δυστυχώς είναι ότι πιο ακριβό και σπάνιο),
εγώ ακόμα αλλάζω μάρκες. Τώρα του έχω επάνω κάποιες General
Electric. Μετά θα ακολουθήσουν κάποιες Svetlana, και έχει ο
θεός. Τι; Δεν σας είπα ποιες είναι οι ακριβές και σπάνιες;
Ναι. Έχετε δίκιο. Ένα ζευγάρι Telefunken είναι. Με αυτές τις
λυχνίες το καπάκι του MCD-203 προβλέπω ότι κάποια στιγμή θα
κλίσει, και θα βιδωθεί, αλλά… το CD player της Advance δεν
πρόκειται να φύγει από τα ράφι. Μιλάμε για 700 ευρώ. Ακόμα και
τα διπλά να έκανε πάλι δεν θα έφευγε. Καταλαβαίνεται. Δεν
χρειάζεται νομίζω να σας πω τίποτε άλλο. Περιμένω απλά με
αγωνία το transport και το converter της Advance. Που θα πάει.
Θα έρθει. Προβλέπω τότε μεγάλη αναταραχή στο σύστημα μου.
Π. Παναγόπουλος
αναδημοσίευση από το περιοδικό High Fidelity
στο παραθέτω????
