Ψευδαισθήσεις

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ψευδαισθήσεις

ενα σημαντικό πρόβλημα του καλού διαχειριστή είναι η αναγνώριση , ο εντοπισμός του ποιητικού αιτίου (μια και μιλάμε για τον Αριστοτέλη) αφ' ενός και του τελικού αιτίου αφ' ετέρου.

Απο την αλλη πλευρα το σημαντικο προβλημα του να γραφεις με ταμπλετα ειναι οτι λεξξεις μπορουν να μεταπηδουν κατα ιδιαν βουλησιν οπως πχ εκεινο το αλλα που μολις διορθωσα

Οπως και τα δυο ξξ παραπανω που δεν θα διορθωσω.

Φυσικα ακομα μεγαλυτερο προβλημα το παθος γνωστων και μη εξαιρετεων συνομιλητων για την χρηση διφορουμενων σχολιων και ενιοτε λογοπαιγνιων...
Αλλα οπως προαναφεραμε σημερα περασαμε στην απεναντι φιλοσοφικη πλευρα του φορουμ...
 
Το κενό ή την σαπίλα που ζέχνει το τομάρι μου κρύβω πίσω από τις υπέροχες ματάρες μου και τους 799 φίλους στο φατσοβιβλίο και αλωνίζω την επικράτεια νοικιάζοντας τα συμπτώματα μιάς ευτυχίας που ποτέ δέν ολοκληρώθηκε.
Όσα δέν φτάνει η αλεπού, δλδ ...χαχαχά!



##



... επαφίεται στο άτομο να καταφέρει να ξεδιαλέξει την ουσιαστική και ποιοτική πληροφορία και να την κάνει τελικά γνώση μετά από μελέτη. ...
γνώση του αντικειμένου, του εργαλείου, του μέσου ...σε πραγματικό χρόνο
big deal!

Το να κατέχω την γνώση δίχως να κατανοήσω πόσο καλύτερος γίνομαι με αυτήν δέν έχει καμία αξία. Αξία έχει η εμπειρία που απομένει
 
Ιντερνετ είναι ένα "πράγμα" το οποίο το "χρησιμοποιείς" κυρίως για να γνωρίζεις ανθρώπους που οι πιθανότητες να τους γνώριζες είναι ελάχιστες, και μετά να βγαίνετε έξω να πίνετε μπύρες, κρασά, να τρώτε γουρουνόπουλα, να καταναλώνετε πολλούς καφέδες, και τσιγάρα. Αν μετά από αυτά στο νοσοκομείο τους έχεις και παρέα στο επισκεπτήριο μάλλον αγγίζουμε την “απόλυτη ευτυχία”.

Επίσης ιντερνετ είναι ένα πράγμα που αν έχεις το ελάχιστο θάρρος/θράσος μπορείς να πραγματοποιήσεις την πιο τρελή σου φαντασίωση! πχ θέλεις να κρεμαστείς από τον πολυέλαιο ενώ μία γυμνή κινέζα τηγανίζει ψάρια από κάτω σου και μία Ταϊλάνδη! σας παίρνει μάτι! Αν βρεθείς στα κατάλληλα chat rooms πολύ σύντομα θα έχεις αυτό που ποθείς!

Γενικά
Ότι το παίρνεις πολύ ελαφριά κάποια στιγμή και απότομα θα έλεγα γίνεται πολύ βαρύ και σου πέφτει στο κεφάλι.
Ότι το παίρνεις πολύ βαριά σου πέφτει εξαρχής στο κεφάλι.
Το να το παίρνεις και έτσι και γιουβέτσι δεν λειτουργεί πάντως.

Τι από όλα αυτά είναι ευτυχία με βάση οποιαδήποτε ορισμό αυτής, αδυνατώ να σας πω κυρίως γιατί είμαι της άποψης πως “ο καθένας επιλέγει τον τρόπο που θα δυστυχήσει”. Σίγουρα πάντως όταν έχεις παρέα, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεσαι είναι καλύτερα! Μπορεί κιόλας αν έχεις πολύ καλή παρέα να έχεις ακόμα και την ψευδαίσθηση πως είσαι ευτυχισμένος!

Κάτι ακόμα το οποίο μπορεί να σας φανεί κάπως αλλά το πιστεύω!
Κανένα άψυχο πράγμα δεν μπορεί να πάρει ενέργεια από τον τρόπο που κάποιος το χρησιμοποιεί μεμονωμένα! Αυτό που είναι κάπως παράξενο, και με απασχολεί πολύ είναι γιατί σε κάποια πράγματα και κυρίως σε κάποιες εικόνες, συνηθίζεται να γίνεται προβολή συναισθημάτων, αναμνήσεων κλπ. Γιατί? Για παράδειγμα η εικόνα ενός σταθμού τρένου δημιουργεί ένα αίσθημα μελαγχολίας σε 8/10 ανθρώπους(?), ακόμα και αν δεν έχουν ταξιδέψει ποτέ με τρένο. Γιατί συνειρμικά μία τέτοια εικόνα συνδέεται με κάτι “υπόγειο”, “ξεχασμένο από την μνήμη”, “παρακμιακό” ίσως και κάπως βρώμικο ή ένοχο? Δεν μπορώ να σας απαντήσω ακριβώς, αλλά να προλάβω πιθανή απάντηση. Δεν νομίζω ότι έχει σχέση με το χώρο, ούτε με το φυσικό τοπίο. Δεν το έχω ψάξει αλλά φαντάζομαι θα υπάρχει κάπου ένας σταθμός τρένου κοντά σ ένα καταράχτη….Με την ιστορία ίσως? Μα γιατί (?) δεν πέρασε ποτέ κανείς καλά ή έστω αδιάφορα ταξιδεύοντας με τρένο!

Αυτό που θέλω να πω….αν αύριο όλος ο κόσμος θεωρεί το ιντερνετ δαιμονικό μην είστε τόσο ματαιόδοξοι ώστε να πιστέψετε πως έχει συμβάλλει σε αυτό η δική σας πιθανή “κακή” χρήση. Κάτι πιο σύνθετο θα έχει συμβεί!

Οπότε κάντε του ότι γουστάρετε!

Φυσικά απάντησα εδώ γιατί έχω μάλλον βρει τον καλύτερο τρόπο για να δυστυχήσω! :flipout:


ΥΓ! Μόλις σήμερα είδα ότι ο Δαμιανός είναι πλέον διαχειριστής στην μουσική κατηγορία του φόρουμ! Πάρα πολύ ευχάριστη έκπληξη αυτή!
 
Απάντηση: Re: Ψευδαισθήσεις

Μα γιατί (?) δεν πέρασε ποτέ κανείς καλά ή έστω αδιάφορα ταξιδεύοντας με τρένο!
...
Φυσικά απάντησα εδώ γιατί έχω μάλλον βρει τον καλύτερο τρόπο για να δυστυχήσω! :flipout:
...
ΥΓ! Μόλις σήμερα είδα ότι ο Δαμιανός είναι πλέον διαχειριστής στην μουσική κατηγορία του φόρουμ! Πάρα πολύ ευχάριστη έκπληξη αυτή!

Εγώ έχω περάσει καλά σε ταξίδι με τρένο. Για την ακρίβεια, είναι το αγαπημένο μου μέσο μεταφοράς. Γιώργο, μην αναλώνεσαι ψάχνοντας τον τρόπο για να δυστυχήσεις. Έτσι κι' αλλιώς σε βρίσκει αυτός... :frown: Καλύτερα να μάθουμε να καθυστερούμε στο επόμενο ραντεβού...

ΥΓ. Έγινα διαχειριστής στην ομοτράπεζη κατηγορία του Πολιτισμού και όχι στην κατηγορία της Μουσικής. Ευχαριστώ πάντως.
 
στη μουσική άλλωστε οι διαχειριστές είναι αχρείαστοι.
Αν και η παρουσία σου και η συνδρομή σου ομότιμη.
 
Re: Απάντηση: Ψευδαισθήσεις

Εστέτ, υφολογική οπισθοδρόμηση από τον κ. Φωμπέρ. Καθόλου άσχημα, αν και η προσωπική μου αγάπη και αδυναμία είναι η διάπυρη, αντιδραστική αποδόμηση, φυλακή της απελπισίας, σε ύφος Νάφτα. :grandpa: Στην αμείλικτη θετικιστική παλάντζα της πραγματικότητας όμως, συνήθως βγαίνει ελλιποβαρής (εξάλλου οι Πρώσοι πήραν παραμάζωμα τους Γάλλους το 1870 ακριβώς λόγω των σιδηροδρόμων). Διατηρεί όμως ως αντιστάθμισμα το προνόμιο που ανέφερα παραπάνω..

...παρά την αγάπη σου λοιπόν στην αντιδραστική αποδόμηση, αδυνατώ να σε φανταστώ ως έναν πύρινο μεν και απελπισμένο, εξωφρενικά δε "παπαδίστικο" Ιησουίτη...
Έστω όμως έτσι, στην αμείλικτη θετικιστική παλάντζα της πραγματικότητας που αναφέρεις, υπάρχει πάντα ευτυχώς απέναντι ένας Λουντοβίκο, διότι κατά τη γνώμη μου ο ένας είναι απαραίτητος για να υπάρξει ο άλλος, και φυσικά, θεωρώ προνόμιο αυτών εξ ημών που κρατάμε τον ρόλο του απλοϊκού Χανς ως συμμετέχοντες στο παιχνίδι.

Συγχαρητήρια λοιπόν Δαμιανέ, έστω και καθυστερημένα (μια χαρά ήταν πάντως η δίμηνη ακουσία αποχή μου από το ιντερνετ, μιας και γι αυτό μιλάμε...) για την θέση του Διαχειριστή, σε μια κατηγορία τα μέλη της οποίας ευτυχώς,ουδόλως είναι "διαχειρίσιμα" :worshippy: