Πτήση 93 — United 93

ψηφιστε την ταινία


  • Total voters
    0
18 June 2006
8,278
Θεσσαλονίκη
united93.jpg

ΠΤΗΣΗ 93
UNITED 93
Χώρα: ΗΠΑ
Έτος: 2006
Διάρκεια: 106
Σκηνοθεσία : ΠΟΛ ΓΚΡΙΝΓΚΡΑΣ
Πρωταγωνιστούν:ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΚΛΕΜΕΝΣΟΝ, ΤΡΙΣ ΓΚΕΪΤΣ, ΣΕΓΙΕΝ ΤΖΑΚΣΟΝ
Εικόνα: 2,35:1
Ήχος: d.d 5,1

Ενδιαφέρουσα άποψη των γεγονότων που όμως βασίζετε κατά μεγάλο μέρος της σε υποθέσεις . Στο τέλος δεν σου μένει τίποτα.

Βασισμένο στα συγκλονιστικά αληθινά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου: ένα δυνατό δράμα, που τιμά τη μνήμη των 40 επιβατών και του πληρώματος της μοιραίας πτήσης 93 της United Airlines, του τέταρτου αεροπλάνου στο οποίο έγινε αεροπειρατεία στις 11 Σεπτεμβρίου 2001. Καθώς οι αεροπειρατές οδηγούν το καταδικασμένο αεροπλάνο
 
Re: ΠΤΗΣΗ 93

Δεν συμφωνώ. Εξαιρετική ταινία, με βιωματικές ερμηνείες και απίστευτη αληθοφάνεια. Είναι βασισμένη σε διηγήσεις των συγγενών των θυμάτων μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Δικαίως, ο σκηνοθέτης της προτάθηκε για όσκαρ και για μένα θα είναι αδικία να μην το πάρει.
 
Re: ΠΤΗΣΗ 93

Συμφωνώ με τον Στέργιο σε όλα, σε καθηλώνει χωρίς να υπερβάλλει.
 
Re: ΠΤΗΣΗ 93

Σίγουρα έχει μία τραγικότητα - το δε τέλος (από τη στιγμή που αποφασίζουν να επέμβουν οι επιβάτες) είναι συγκλονιστικό παρόλο που όλοι γνωρίζουμε τι θα συμβεί. Δεν θα το ονόμαζα αριστούργημα αλλά είναι ταινία που αξίζει να δει κανείς.
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Με όλο τον σεβασμό προς τους προλαλήσαντες, διαφωνώ κάθετα με τις απόψεις σας. Δεν θεωρώ πως η ταινία είχε να επιδείξει τίποτε το ιδιαίτερο και ούτε το σενάριο δικαιολογεί την ύπαρξή της. Μπορούσε κάλλιστα να γίνει ένα ντοκυμαντέρ αλλά όχι ταινία. Η σκηνοθεσία απίστευτα κουραστική. Θελοντας να δώσει ένα ύφος δράσης και ρεαλισμού, η κάμερα δεν σταμάτησε να κινείται. Ζαλίστηκα και την έβγαλα από τον προβολέα ώστε τουλάχιστον να την δώ στην TV. Ο ήχος ανύπαρκτος. Η ιστορία αναμενόμενη. Βλέπεται πάντως σαν ντοκυμαντέρ, όχι σαν ταινία και σε καμμία περίπτωση στον προβολέα.
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Ούτε εμένα μου άρεσε... καθόλου δηλαδή...
Αδιάφορη και βαρετή.
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Φοβερή ταινία που αφηγείται μια τραγική πραγματική ιστορία. Παρόλο που το τέλος είναι γνωστό (πχ Τιτανικός) με κράτησε σε εγρήγορση. Η γρήγορη κίνηση της κάμερας βοηθάει στην ένταση και την αγωνία της ιστορίας. Δεν προτάθηκε τυχαία ο άνθρωπος για Οσκαρ.

Επίσης ξεβρακώνει την ετοιμότητα της Αμερικής σε έκτακτες καταστάσεις

Αξίζει να δείτε και τα extras
-bye-
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Πολύ καλή τελικά.

Σκεφτόμουν αν θα την δώ,αλλά όταν την είδα μου άρεσε πολύ. Τόσο πολύ που χτές την ξαναείδα με την αδελφή μου.
Τα έξτρας είναι συγκλονιστικά και μην τα προσπεράσετε.
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Με όλο τον σεβασμό προς τους προλαλήσαντες, διαφωνώ κάθετα με τις απόψεις σας. Δεν θεωρώ πως η ταινία είχε να επιδείξει τίποτε το ιδιαίτερο και ούτε το σενάριο δικαιολογεί την ύπαρξή της. Μπορούσε κάλλιστα να γίνει ένα ντοκυμαντέρ αλλά όχι ταινία. Η σκηνοθεσία απίστευτα κουραστική. Θελοντας να δώσει ένα ύφος δράσης και ρεαλισμού, η κάμερα δεν σταμάτησε να κινείται. Ζαλίστηκα και την έβγαλα από τον προβολέα ώστε τουλάχιστον να την δώ στην TV. Ο ήχος ανύπαρκτος. Η ιστορία αναμενόμενη. Βλέπεται πάντως σαν ντοκυμαντέρ, όχι σαν ταινία και σε καμμία περίπτωση στον προβολέα.


Ούτε εμένα μου άρεσε... καθόλου δηλαδή...
Αδιάφορη και βαρετή.



Μηπως εχετε mac ? :flipout::flipout::flipout:

-bye-
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Mερικες ταινιες ξερεις εκ των προτερων τι θα δεις ...
καμια φορα σε εκπλησουν ευχαριστα...
καμια φορα οχι
την συγκεκριμενη δεν θα ηθελα ποτε να την δω
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Αδιάφορη ταινία που.....μόνο σαν ντοκιμαντέρ μπορεί να την χαρακτηρίσεις..... Γνωστότατο θέμα, αλλά ....εντάξει, αδιάφορη ως...κουραστική!!!:chinscratch:
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Εγω παλι την ειδα στον προβολεα & δεν μου φανηκε αδιαφορη αλλα καλη
απλως καλη βεβαια & οχι ταινιαρα παρολα αυτα πρεπει να αναγνωρισουμε
στον σκηνοθετη οτι εκανε καλη δουλεια απο την στιγμη που πριν αρχισει
τα γυρισματα εκανε ερευνα απο τα υπαρχοντα στοιχεια & βρηκε συγγενεις
& φιλους των επιβατων εμαθε τις συνηθειες τους τι ρουχα φορουσαν τι
μουσικη ακουγαν τον προορισμο του καθενος & γενικοτερα πολλες απο
τις συνηθειες τους ετσι ωστε να φαινονται οι χαρακτηρες ποιο αληθινοι.
Επισης βρηκε αξιωματουχους που ειχαν βαρδια στο 5γωνο τοτε & πηρε
αρκετα στοιχεια του αναβρασμου που επικρατησε εκει κατα την διαρκεια
της συγκεκριμενης πτησης.Παρολα αυτα βεβαια υπαρχει & το υποκειμενικο
στοιχειο στην ταινια που σε ξενερωνει καποιες στιγμες,παντως σε γενικες γραμμες μου αρεσε.
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

O Γκρίνγκρας έχει αυτό το στύλ τού ντοκυμανταίρ.Ετσι ήταν και στο Bloody Sunday,που αφορούσε τίς συγκρούσεις στην Ιρλανδία.
Προσωπικά την βρήκα ενδιαφέρουσα.Μου άρεσαν πολύ οι σκηνές ,κυρίως στούς ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας,όπου αναπαρέστησε πολύ σωστά όλη την ´νίλα ´που έπαθαν οι Αμερικανοί,με πολύ κοφτό ντοκυμαντερίστικο ρυθμό.
Ειναι ταινία πάντως που υποσημειώνει την αδράνεια της Αεροπορίας,την καθυστερημενη αντίδραση τού Μπούς και την δυσλειτουργία όλου του συστήματος την μέρα εκείνη στίς Η.Π.Α.
Στα υπέρ της ταινίας επίσης οτι δεν είναι μελό.Ουτε πολλές φανφάρες στα τηλεφωνήματα τών δύστυχων επιβατών πρός τούς συγγενείς τους,ούτε φοβερές μάχες με τούς αεροπειρατές.
Περίμενα μιά άρτια επαγγελματική δουλειά απο τον εν λόγω σκηνοθέτη και τήν είδα.
 
Re: ΠΤΗΣΗ 93

Θα συμφωνήσω και εγώ με τον Σπύρο Σούρλα. Σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται για αδιάφορη ταινία. Το ότι πραγματεύται νωπά ακόμα γεγονότα, για τα οποία δεν υπάρχει βαθιά ιστορική έρευνα και ενδεχομένως υπάρχει υποκειμενικότητα στην εξιστόρηση, δεν σημαίνει ότι κάνει την ταινία αδιάφορη. Αντιθέτως, έχει νεύρο και θεωρώ ότι καταφέρνει να δείξει τον πανικό της στιγμής και την έλλειψη συντονισμού των υπηρεσιών.
 
Απάντηση: ΠΤΗΣΗ 93

Εμένα προσωπικά μου άρεσε. Την είχα δει στο σινεμά όταν βγήκε και την βρήκα αρκετά 'σωστή' στο πως προσέγγισε το θέμα. Δεν θεωρώ ότι έχει ίχνος προπαγάνδας αρκεί ο θεατής να νιώθει καλά ο ίδιος και να μην έχει ανασφάλειες ως προς την ίδια του την κριτική ικανότητα. Αν την δεις χωρίς προκαταλήψεις θα 'κερδίσεις' πολλά. Εμένα μου άρεσε η απεικόνιση των 'τρομοκρατών' γιατί ξέφυγε από τα πρότυπα των απλά 'κακών' πορωμένων ισλαμιστών και έδωσε μια διάσταση ανθρώπινη. Να βλέπεις το μίσος ως πραγματικότητα και όχι ως προϊόν, να βλέπεις ότι υπάρχει ένα επίπεδο μίσους στον κόσμο πλέον που ξεφεύγει από τη λογική. Εγώ προσωπικά έμεινα λίγο άφωνος γιατί συνειδητοποίησα ότι στο παιχνίδι αυτό τον 21ο αιώνα δεν υπάρχουν καλοί και κακοί. Όλοι θύματα είναι (μιλάω πάντα για τους απλούς ανθρώπους και όχι για αξιωματούχους κλπ.).