Τις προάλλες είδα αυτή την παλιά Αιγυπτιακή ταινία του 1959 με τον Ομάρ Σαρίφ στα νιάτα του (http://www.imdb.com/title/tt0308562). Διαδραματίζεται στην Αλεξάνδρεια, έχει αστυνομική πλοκή και πρέπει ίσως να είναι η πρώτη ταινία που βλέπω με προέλευση την Αφρική. Η υπόθεση έχει παραδόξως ενδιαφέρον, διαρκείς εξελίξεις και ανατροπές ως προς τις προθέσεις των κεντρικών ηρώων. Δεν αποφεύγει αφέλειες της εποχής, όπως κάποιες σκηνές καταδίωξης προς το τέλος που περισσότερο γέλιο βγάζουν, και κάποια κενά διαστήματα στο σενάριο. Γενικά όμως την παρακολούθησα ευχάριστα.
Αυτό όμως που μου έκανε περισσότερο εντύπωση, και αποτελεί και το λόγο που γράφω το παρόν θέμα, είναι πόσο πιο δυτικά ήταν τα πρότυπα ζωής τη δεκαετία το 1959 στην Αίγυπτο, όπως τουλάχιστον φαίνεται στην ταινία! Οι αστές γυναίκες - μεσαίας τάξης - βάφονται, ντύνονται με παρδαλά φορέματα της εποχής, ερωτεύονται ελεύθερα, βγαίνουν ραντεβού και πηγαίνουν σε night club της εποχής. Παράλληλα, οι άντρες είναι μέσα στο τσιγάρο από το πρωί μέχρι το βράδυ, στο τέλος νόμιζα οτι μύριζε το δωμάτιό μου τσιγαρίλα. Τέλος, η ταινία δείχνει σχετικά τολμηρά για την εποχή μαγιό, αγκαλιές και (σχεδόν) φιλιά, night clubs, κ.α. Κοντολογίς, ήταν σχεδόν σα να βλέπω ιταλική ταινία της εποχής!
Ακόμα και αν λάβουμε υπόψη οτι διαδραματίζεται στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, μιλάμε για Αιγύπτιους ήρωες και καταστάσεις, και όχι για τους Ευρωπαίους κατοίκους της πόλης. Εκτός αν πρόκειται για τα ήθη κι έθιμα του Χριστιανικού πληθυσμού, ο οποίος μπορεί να είχε άλλες ελευθερίες (δε θυμάμαι να διευκρινίζεται στην ταινία το θρήσκευμα των ηρώων). Αν υπάρχει κάποιος εδώ με γνώση της εποχής στην Αίγυπτο μπορεί να με διαφωτίσει παρακαλώ.
Οι παλιότεροι θα θεωρούν δεδομένα αυτά που γράφω τώρα, αλλά για εμάς τους νεώτερους είναι καλό να θυμόμαστε οτι κάποιες αραβικές χώρες δεν ήταν πάντα τόσο συντηρητικές όσο νομίζουμε και να συνδέσουμε αυτή τη σκέψη με την Αραβική "Άνοιξη" πριν 2 χρόνια.
Παραθέτω κάποια screenshots. Σε ένα από αυτά διακρίνεται ένα μεγαλεπήβολο κτίριο που χρησιμοποιείται ως νοσοκομείο, με "Δαπάνη Θεοχάρη Κότσικα", Έλληνα κάτοικο Αιγύπτου και μεγάλου επιχειρηματία και ευεργέτη της εποχής (http://rororou.blogspot.gr/2011/05/blog-post.html).
Αυτό όμως που μου έκανε περισσότερο εντύπωση, και αποτελεί και το λόγο που γράφω το παρόν θέμα, είναι πόσο πιο δυτικά ήταν τα πρότυπα ζωής τη δεκαετία το 1959 στην Αίγυπτο, όπως τουλάχιστον φαίνεται στην ταινία! Οι αστές γυναίκες - μεσαίας τάξης - βάφονται, ντύνονται με παρδαλά φορέματα της εποχής, ερωτεύονται ελεύθερα, βγαίνουν ραντεβού και πηγαίνουν σε night club της εποχής. Παράλληλα, οι άντρες είναι μέσα στο τσιγάρο από το πρωί μέχρι το βράδυ, στο τέλος νόμιζα οτι μύριζε το δωμάτιό μου τσιγαρίλα. Τέλος, η ταινία δείχνει σχετικά τολμηρά για την εποχή μαγιό, αγκαλιές και (σχεδόν) φιλιά, night clubs, κ.α. Κοντολογίς, ήταν σχεδόν σα να βλέπω ιταλική ταινία της εποχής!
Ακόμα και αν λάβουμε υπόψη οτι διαδραματίζεται στην κοσμοπολίτικη Αλεξάνδρεια, μιλάμε για Αιγύπτιους ήρωες και καταστάσεις, και όχι για τους Ευρωπαίους κατοίκους της πόλης. Εκτός αν πρόκειται για τα ήθη κι έθιμα του Χριστιανικού πληθυσμού, ο οποίος μπορεί να είχε άλλες ελευθερίες (δε θυμάμαι να διευκρινίζεται στην ταινία το θρήσκευμα των ηρώων). Αν υπάρχει κάποιος εδώ με γνώση της εποχής στην Αίγυπτο μπορεί να με διαφωτίσει παρακαλώ.
Οι παλιότεροι θα θεωρούν δεδομένα αυτά που γράφω τώρα, αλλά για εμάς τους νεώτερους είναι καλό να θυμόμαστε οτι κάποιες αραβικές χώρες δεν ήταν πάντα τόσο συντηρητικές όσο νομίζουμε και να συνδέσουμε αυτή τη σκέψη με την Αραβική "Άνοιξη" πριν 2 χρόνια.
Παραθέτω κάποια screenshots. Σε ένα από αυτά διακρίνεται ένα μεγαλεπήβολο κτίριο που χρησιμοποιείται ως νοσοκομείο, με "Δαπάνη Θεοχάρη Κότσικα", Έλληνα κάτοικο Αιγύπτου και μεγάλου επιχειρηματία και ευεργέτη της εποχής (http://rororou.blogspot.gr/2011/05/blog-post.html).